Rousseau’s distinction between legi

Rousseau’s distinction between legitimate government (or democratic government, in contemporary terminology) and representation built upon discourses with quite different historical roots. Democracy originated as direct democracy in ancient Greek city-states whereas epresentation originated in the medieval Christian church and the feudal relationships encompassed within the Holy Roman Empire, its monarchies, municipalities, and principalities (Pitkin 2004). In modern discourse, however, the concept of political representation evolved beyond this distinction, becoming something more complex and promising than the Rousseauian distinction between the (democratic) will of the people and the (aristocratic) judgments of political elites. Developing along with the constitutionalization of state powers, representation came to indicate the complex set of relationships that result in activating the “sovereign people” well beyond the formal act of electoral authorization. After Rousseau, representative politics is increasingly understood as having the potential to unify and connect the plural forms of association within civil society, in part by projecting the horizons of citizens beyond their immediate attachments, and in part by provoking citizens to reflect on future perspectives and conflicts in the process of devising national politics (see Hegel 1967). Political representation can function to focus without permanently solidifying the sovereignty of the people, while transforming their presence from formally sanctioning (will) into political influence (political judgment). And importantly, political representation can confer on politics an idealizing dimension that can overcome the limits of territoriality and formal citizenship on political deliberation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ Rousseau ความแตกต่างระหว่างกฎหมายรัฐ (หรือรัฐบาลประชาธิปไตย ในคำศัพท์ร่วมสมัย) และการแสดงที่สร้างขึ้นประการกับรากทางประวัติศาสตร์ที่แตกต่างกัน ประชาธิปไตยมาเป็นประชาธิปไตยโดยตรงใน city-states กรีกโบราณในขณะที่ epresentation มาในโบสถ์คริสเตียนยุคกลางและความสัมพันธ์ศักดินาที่ผ่านภายในจักรวรรดิโรมันศักดิ์สิทธิ์ monarchies อำเภอ และของราชรัฐ (Pitkin 2004) ในวาทกรรมสมัยใหม่ อย่างไรก็ตาม แนวคิดทางการเมืองแทนพัฒนานอกเหนือจากความแตกต่าง เป็นสิ่งที่ซับซ้อน และสัญญากว่าจะแตก Rousseauian ระหว่างที่ (ประชาธิปไตย) ของบุคคลและคำพิพากษา (รูป) ของเมืองที่ร่ำรวย พัฒนาพร้อมกับ constitutionalization ของอำนาจรัฐ ตัวแทนมาเพื่อบ่งชี้ชุดที่ซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่ทำให้เรียกใช้ "คนอธิปไตย" ดีนอกเหนือจากพระราชบัญญัติการตรวจสอบการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการ หลัง Rousseau เมืองพนักงานมีมากขึ้นเข้าใจว่ามีศักยภาพในการรวม และเชื่อมต่อความสัมพันธ์ภายในสังคม รูปแบบพหูพจน์ในบางส่วน โดย projecting ฮอลิซันส์ของประชาชนนอกเหนือจากสิ่งที่แนบได้ทันที และในส่วนประชาชนฟอเร็กซ์เพื่อสะท้อนมุมมองในอนาคตและความขัดแย้งในกระบวนการทบทวนการเมืองแห่งชาติ (ดู Hegel 1967) แสดงทางการเมืองสามารถทำการโฟกัส โดยไม่มีอำนาจอธิปไตยของประชาชนที่แข็งตัวอย่างถาวร ขณะเปลี่ยน สถานะจาก sanctioning อย่างเป็นทางการ (จะ) เป็นเมืองอิทธิพล (ทางการเมืองพิพากษา) และที่สำคัญ ตัวแทนทางการเมืองสามารถประสาทในเมืองขนาดการ idealizing ที่สามารถเอาชนะขีดจำกัดของถิ่นและสัญชาติอย่างเป็นทางการในทางการเมืองเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างรูสโซส์ระหว่างรัฐบาลถูกต้องตามกฎหมาย (หรือรัฐบาลประชาธิปไตยในคำศัพท์ร่วมสมัย) และการเป็นตัวแทนสร้างขึ้นบนวาทกรรมกับรากประวัติศาสตร์แตกต่างกันมาก ประชาธิปไตยมาเป็นประชาธิปไตยโดยตรงในกรีกโบราณเมืองรัฐขณะที่ epresentation เกิดขึ้นในคริสตจักรคริสเตียนในยุคกลางและความสัมพันธ์ที่เกี่ยวกับระบบศักดินาห้อมล้อมในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์กษัตริย์ของเทศบาลและอาณาเขต (พิท 2004) ในวาทกรรมที่ทันสมัย​​ แต่แนวความคิดของการเป็นตัวแทนทางการเมืองการพัฒนานอกเหนือจากความแตกต่างนี้กลายเป็นสิ่งที่ซับซ้อนมากขึ้นและมีแนวโน้มกว่าความแตกต่างระหว่าง Rousseauian (ประชาธิปไตย) เจตจำนงของประชาชนและ (ชนชั้นสูง) ตัดสินของชนชั้นสูงทางการเมือง การพัฒนาพร้อมกับ constitutionalization ของผู้มีอำนาจรัฐเป็นตัวแทนมาเพื่อระบุชุดที่ซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่ส่งผลให้การเปิดใช้งาน "คนสาธารณะ" ดีกว่าการกระทำอย่างเป็นทางการของการอนุญาตการเลือกตั้ง หลังจากรูสโซการเมืองที่เป็นตัวแทนเป็นที่เข้าใจมากขึ้นว่ามีศักยภาพที่จะรวมกันและเชื่อมต่อรูปพหูพจน์ของสมาคมภายในภาคประชาสังคมในการมีส่วนร่วมโดยการฉายอันไกลโพ้นของประชาชนเกินกว่าสิ่งที่แนบมาของพวกเขาทันทีและในส่วนของการกระตุ้นให้ประชาชนที่จะสะท้อนให้เห็นถึงมุมมองในอนาคตและ ความขัดแย้งในกระบวนการของการตอบโต้การเมืองระดับชาติ (ดู Hegel 1967) การเป็นตัวแทนทางการเมืองที่สามารถทำงานได้โดยไม่ต้องให้ความสำคัญอย่างถาวรแข็งอำนาจอธิปไตยของประชาชนในขณะที่เปลี่ยนสถานะของพวกเขาอย่างเป็นทางการจากการอนุมัติ (จะ) เป็นอิทธิพลทางการเมือง (การตัดสินใจทางการเมือง) และที่สำคัญการเป็นตัวแทนทางการเมืองสามารถหารือเกี่ยวกับการเมืองมิติ idealizing ที่สามารถเอาชนะข้อ จำกัด ของถิ่นและความเป็นพลเมืองอย่างเป็นทางการในการพิจารณาทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุสโซ่ความแตกต่างระหว่างรัฐบาลที่ถูกต้องตามกฎหมาย ( หรือประชาธิปไตยของรัฐบาล ในการสร้างศัพท์ร่วมสมัย ) และเมื่อรวมกับรากทางประวัติศาสตร์ที่แตกต่างกันมาก ประชาธิปไตยโดยตรงมาเป็นประชาธิปไตยในเมืองรัฐกรีกโบราณ ส่วน epresentation มาในยุคกลาง คริสเตียน คริสตจักร และศักดินาความสัมพันธ์ encompassed ภายในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ของกษัตริย์ , เทศบาล , และอาณาเขต ( พิตคิ้น 2004 ) ในวาทกรรมที่ทันสมัย อย่างไรก็ตาม แนวคิดของการพัฒนาทางการเมือง นอกเหนือจากความแตกต่างนี้ กลายเป็นสิ่งที่ซับซ้อนมากขึ้นและมีแนวโน้มว่า rousseauian ความแตกต่างระหว่าง ( ประชาธิปไตย ) จะของคนและ ( ชนชั้นสูง ) คำตัดสินของชนชั้นนำทางการเมืองการพัฒนาพร้อมกับ constitutionalization ของอำนาจรัฐ , การแสดงมาแสดงชุดที่ซับซ้อนของความสัมพันธ์ที่มีผลในการเปิดใช้งาน " จักรพรรดิคน " ดีเกินกฎหมายอย่างเป็นทางการของการเลือกตั้ง หลังจาก รุสโซ่ตัวแทนการเมืองเป็นที่เข้าใจว่ามีศักยภาพที่จะรวมกันและเชื่อมต่อรูปแบบพหูพจน์ของสมาคมภายในสังคมพลเรือน ในส่วนของการขอบเขตของประชาชนเกินกว่าสิ่งที่แนบมาของพวกเขาทันที และในส่วนของประชาชนที่สะท้อนมุมมองถึงอนาคตที่ยั่วยุและความขัดแย้งในกระบวนการของการสร้างการเมืองระดับชาติ ( เห็นเฮเกิล 1967 )การเป็นตัวแทนทางการเมืองสามารถฟังก์ชั่นโฟกัสไม่แข็งตัวอย่างถาวรอำนาจอธิปไตยของประชาชน ขณะที่เปลี่ยนสถานะของพวกเขาจากการอนุมัติอย่างเป็นทางการจะเข้าสู่อำนาจทางการเมือง ( การตัดสินใจทางการเมือง ) และที่สําคัญการเป็นตัวแทนทางการเมืองสามารถปรึกษาเกี่ยวกับการเมืองการ idealizing มิติที่สามารถเอาชนะข้อจำกัดของดินแดนและพลเมืองดีอย่างเป็นทางการในการการเมือง