It is clear that the position of th

It is clear that the position of the spiny dorsal fin was
anterior, toward the rear of the skull, in the ancestral balistoid.
One could hypothesize that the spines were lost in ostraciids
while still in this position and that only then did the basal
pterygiophores, having lost their original function of spine
support, migrate posteriorly to the origin of the soft dorsal fin
to become the supraneural. However, in triodontids, which are
the only tetraodontiforms with a rudimentary spiny dorsal fin,
the spiny dorsal fin and its pterygiophores have migrated
posteriorly to just in front of the soft dorsal fin. Moreover,
when the rudimentary spiny dorsal fin is absent (Indian Ocean
populations) in the only Recent species, Triodon macropterus
Lesson, the basal pterygiophores are entirely comparable to the
posteriorly placed supraneural of ostraciids. This analogous
positioning of the pterygial supports of the absent spiny dorsal
fin in triodontids and ostraciids is in conformity with
Winterbottom's (1974) contention of the sister group relationship
of spinacanthids and balistids, both of which have anterior
migration of the spiny dorsal fin, and the sister group
relationship of that clade with the ostraciids, which have
posterior migration of the pterygiophores and loss of the spines.
This scenario also is consistent with Rosen's (1984) hypothesis
of ostraciid relationships.
Eospinus lacks a mechanism by which the second dorsal
spine locks the first spine in an erect position. Such a complex
specialized locking mechanism is present among tetraodontiforms
(and all other fishes) only in the Balistidae (present in all
species except for a few highly specialized monacanthins that
have lost the second spine). If Eospinus is more closely related
to balistids than to other balistoids this would indicate that the
reduction in the number of dorsal spines to three in Eospinus
and balistids took place in that lineage prior to the development
of the locking mechanism in balistids alone, in which case
Eospinus would be the sister group of balistids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่ชัดเจนว่าตำแหน่งของครีบหลังหนามคือหน้าไปทางด้านหลังของกะโหลกศีรษะใน balistoid บรรพบุรุษ. หนึ่งอาจตั้งสมมติฐานว่าสันได้หายไปใน ostraciids ขณะที่ยังคงอยู่ในตำแหน่งนี้และเพียงแล้วทำฐานpterygiophores, มีการสูญเสียการทำงานเดิมของกระดูกสันหลังสนับสนุนย้ายปลายทางไปยังจุดเริ่มต้นของครีบหลังอ่อนที่จะกลายเป็นsupraneural อย่างไรก็ตามใน triodontids ซึ่งเป็นtetraodontiforms เท่านั้นที่มีครีบหลังหนามพื้นฐานครีบหลังหนามและpterygiophores ได้อพยพปลายทางเพียงในด้านหน้าของครีบหลังที่อ่อนนุ่ม นอกจากนี้เมื่อครีบหลังหนามพื้นฐานขาด(มหาสมุทรอินเดียประชากร) ในสายพันธุ์เท่านั้นล่าสุด Triodon macropterus บทเรียนที่ pterygiophores ฐานมีทั้งเทียบเคียงกับวางปลายทางsupraneural ของ ostraciids นี้คล้ายการวางตำแหน่งของการสนับสนุน pterygial ของหลังหนามขาดครีบในtriodontids และ ostraciids อยู่ในสอดคล้องกับวินเทอร์(1974) การต่อสู้ของความสัมพันธ์น้องสาวกลุ่มของspinacanthids และ balistids ซึ่งทั้งสองมีก่อนการย้ายถิ่นของครีบหลังหนามและกลุ่มสาวสัมพันธ์ของ clade กับ ostraciids ซึ่งมีการโยกย้ายหลังของpterygiophores และการสูญเสียสัน. สถานการณ์นี้ยังมีความสอดคล้องกับโรเซ็นของ (1984) สมมติฐานของความสัมพันธ์ostraciid. Eospinus ขาดกลไกโดยที่หลังที่สองกระดูกสันหลังล็อคกระดูกสันหลังครั้งแรกในยกตำแหน่ง ดังกล่าวมีความซับซ้อนกลไกการล็อคพิเศษที่มีอยู่ในหมู่ tetraodontiforms (และปลาอื่น ๆ ) เพียง แต่ใน Balistidae (ปัจจุบันในทุกชนิดยกเว้นไม่กี่monacanthins เฉพาะอย่างที่มีการสูญเสียกระดูกสันหลังวินาที) หาก Eospinus มากขึ้นเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดเพื่อbalistids กว่าที่จะ balistoids อื่น ๆ เรื่องนี้จะแสดงให้เห็นว่าการลดจำนวนของเงี่ยงหลังถึงสามในEospinus และ balistids เกิดขึ้นในเชื้อสายว่าก่อนที่จะพัฒนาของกลไกการล็อคในbalistids เพียงอย่างเดียวซึ่งในกรณีนี้Eospinus จะเป็นกลุ่มสาวของ balistids

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นที่ชัดเจนว่าตำแหน่งของครีบหลังมีหนามคือ
ส่วนหน้า , ด้านหลังของกะโหลกศีรษะใน balistoid บรรพบุรุษ
หนึ่งสามารถมีสมมุติฐานว่าหนามหายไปใน ostraciids
ในขณะที่ยังคงอยู่ในตำแหน่งนี้และเพียงแล้วแรกเริ่ม
pterygiophores ต้องสูญเสียของพวกเขาฟังก์ชันเดิมของกระดูกสันหลัง
สนับสนุน โยกย้าย posteriorly ถึงจุดเริ่มต้นของครีบหลังอ่อน
เป็น supraneural . อย่างไรก็ตาม ใน triodontids ซึ่ง
tetraodontiforms เฉพาะกับเป็นพื้นฐานครีบหนาม , มีหนามครีบ
และ pterygiophores อพยพ
posteriorly เพียงด้านหน้าของครีบหลังอ่อน โดย
เมื่อพื้นฐานมีหนามครีบไม่อยู่ ( ประชากรมหาสมุทรอินเดีย
) ในล่าสุดเฉพาะชนิด triodon macropterus
บทเรียนแรกเริ่ม pterygiophores มีทั้งหมดเปรียบ
posteriorly วางไว้ supraneural ของ ostraciids . ตำแหน่งนี้เหมือนกัน
ของสนับสนุน pterygial ของครีบหลังครีบขาดหนาม
ใน triodontids ostraciids และสอดคล้องกับ
วินเตอร์เบิตเทิ่ม ( 1974 ) การต่อสู้ของกลุ่มและความสัมพันธ์ของพี่สาว
spinacanthids balistids ซึ่งทั้งสองมีการย้ายถิ่นฐานด้านหน้าของครีบหลังมีหนาม
,และน้องกลุ่ม
ความสัมพันธ์ของ clade ด้วย ostraciids ซึ่งมี
การย้ายถิ่นด้านหลังของ pterygiophores และการสูญเสียของเงี่ยง .
สถานการณ์นี้ยังสอดคล้องกับโรเซ่น ( 1984 ) สมมติฐานของความสัมพันธ์ ostraciid
.
eospinus ขาดกลไกที่กระดูกสันหลังส่วน
2 ล็อคใบแรกในการสร้างตำแหน่ง เช่นซับซ้อน
เฉพาะกลไกการล็อคเป็นปัจจุบันของ tetraodontiforms
( และปลาอื่นๆ ) ในกลุ่มดาววัว ( ปัจจุบันใน
ชนิดยกเว้นบางความเชี่ยวชาญสูง monacanthins ที่
ต้องสูญเสียใบที่สอง ) ถ้า eospinus มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด
เพื่อ balistids มากกว่า balistoids อื่น ๆนี้จะพบว่า
ลดจำนวนเงี่ยงครีบหลังถึงสามใน eospinus
และ balistids เอาสถานที่ในที่สายเลือดก่อนการพัฒนา
ของกลไกการล็อคใน balistids คนเดียว ซึ่งในกรณีนี้
eospinus จะเป็นพี่สาวของกลุ่ม balistids .