I was this morning," answered Jim."

I was this morning," answered Jim.
"I'll come in another time," said Joe. "And tell her I didn't
charge you for the towels."
As Jim climbed out, he forced himself not to laugh. Joe Gould
was afraid of nothing in the world of boxing, but he turned and
ran from Jim's wife, Mae, with her hard questions about the prize
money and Jim's share of it.
The front door of the house was open now, and there, in the
golden light of the hall, was Mae. Her pale face was serious as she
waited. From the first time he had met her, Jim had loved her.
He moved toward her now, telling himself he was a lucky man to
have a wife like Mae.
When Mae Braddock saw her husband, the dark cloud of worry
disappeared. She could breathe again. Feel again.
Fight night was always like this for Mae. In the afternoon,
Jimmy kissed her goodbye. Then she just watched the clock and
hoped that he was safe. The long hours full of fear only ended
when Jim came home.
She knew that men died in the ring. Not often, but it
happened. And if they didn't die, they were hurt, badly. Mae didn't
understand the sport. To her it was a world of pain and danger. But
she loved her husband, and so she tried to support him.
Mae Theresa Fox had grown up near the Braddock family in
New Jersey. She had always liked big Jim Braddock, and he loved
Mae from the time he first met her. But Jim was shy, and it took
him a long time to ask Mae to marry him. He said that he wanted
to wait until he had enough money to buy a nice home. When he
had $30,000 from his prize money—a small fortune—he finally
asked. As he waited nervously for her answer, Mae noticed the
sweat on Jim's face. She couldn't stop herself from laughing. The
money didn't matter to her—of course she would marry him!
5
Now Mae looked at her husband. She knew that Griffiths had
been expected to win tonight's fight. Her eyes asked the question,
and Jim's answer was a slow shake of the head. Mae looked away.
She hated to see Jimmy in pain—that's why she never went to the
fights—and she hated to see him like this. But then she looked up
and saw Jimmy smile. He had won!
"I could kill you," said Mae, kissing her husband.
Jim's two sons ran into the hall. They jumped around their
father's legs, shouting with excitement.
"Daddy, did you win?" cried four-year-old Jay.
Howard, who was only three, was just happy that Daddy was
home. Jim picked the boys up and kissed them. My little men, he
thought. His eyes met Mae's. My little family.
Jim told them all about the fight, acting it out punch by punch.
It wasn't easy for Mae to put the boys to bed after that. When she
had checked their sleeping baby girl, Rosy, she sat down to eat
dinner with Jimmy.
"So did Griffiths have a big punch?" she asked.
"You could come and watch me fight," suggested Jim.
But Mae looked away. "You get punched, and it feels like I'm
getting punched. But I'm not as strong as you . . ." She forced
herself to smile. "And who wants newspaper stories about me
running out from a fight again?"
Jim remembered when this had happened. His opponent had
knocked him down that day, and Mae had seen it. Jim still
remembered the look of fear on her face. It didn't seem to matter
that Jim had won the fight in the end. After that, Mae bravely
continued coming to watch Jim box. He didn't know how painful
it was for her until a few fights later. Jim was having a bad night
and he took a lot of punishment. Not able to watch anymore,
Mae had run off before the final bell. A reporter saw her go,
and the story was in the newspapers. Mae never went to a fight
again.
6

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันถูกเช้านี้ "จิมตอบ.
"ฉันจะมาในเวลาอื่น" กล่าวว่าโจ. "และบอกเธอฉันไม่ได้
คิดค่าบริการสำหรับผ้าขนหนู. "
ในฐานะที่เป็นจิมปีนออกมาเขาบังคับตัวเองไม่ได้ที่จะหัวเราะ. โจ โกลด์
กลัวอะไรในโลกของมวย แต่เขาหันหลังกลับและ
วิ่งออกมาจากภรรยาของจิมแม่กับคำถามที่ยากของเธอเกี่ยวกับรางวัลที่ได้รับ
เงินและหุ้นของจิมมัน.
ประตูหน้าบ้านถูกเปิดในขณะนี้และมีใน
แสงสีทองของฮอลล์เป็นแม่. ใบหน้าขาวซีดของเธอเป็นอย่างรุนแรงขณะที่เธอ
รอ. จากครั้งแรกที่เขาได้พบกับเธอจิมได้รักเธอ.
เขาย้ายไปยังตอนนี้เธอบอกตัวเองว่าเขาเป็นคนที่โชคดีที่
มีภรรยา เหมือนแม่.
แม่แบรดด็อกเมื่อเห็นสามีของเธอเมฆมืดของความกังวล
หายไป. เธอสามารถหายใจอีกครั้ง. รู้สึกอีกครั้ง.
Fight night เป็นอย่างนี้เสมอสำหรับแม่. ในช่วงบ่ายที่
จิมมี่จูบลาเธอ. จากนั้นเธอก็เพิ่งดูนาฬิกาและ
หวังว่าเขาจะมีความปลอดภัย. เป็นเวลานานที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวจบลง
เมื่อจิมมาที่บ้าน.
เธอรู้ว่าผู้ชายเสียชีวิตในแหวน. ไม่บ่อย แต่มัน
เกิดขึ้น. และถ้าพวกเขายังไม่ตายพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส แม่ไม่
เข้าใจการเล่นกีฬา ให้เธอมันเป็นโลกของความเจ็บปวดและอันตราย แต่
เธอรักสามีของเธอและเธอพยายามที่จะสนับสนุนเขา.
แม่เทเรซ่าฟ็อกซ์เติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่อยู่ใกล้แบรดด็อกใน
รัฐนิวเจอร์ซีย์ เธอมักจะชอบใหญ่จิมแบรดด็อกและเขารัก
แม่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับเธอ แต่จิมเป็นคนขี้อายและจะเอา
เขามาเป็นเวลานานที่จะถามแม่จะแต่งงานกับเขา เขาบอกว่าเขาอยาก
ที่จะรอจนกว่าเขาจะมีเงินมากพอที่จะซื้อบ้านที่ดี เมื่อเขา
มี $ 30,000 จากรางวัลของเขาเงินโชคลาภเล็ก ๆ ในที่สุดเขาก็
ถาม ในขณะที่เขารอคอยกังวลใจสำหรับคำตอบของเธอแม่สังเกตเห็น
เหงื่อบนใบหน้าของจิม เธอไม่สามารถหยุดตัวเองจากการหัวเราะ
เงินไม่สำคัญกับเธอ-แน่นอนเธอจะแต่งงานกับเขา!
5
ตอนนี้มองไปที่แม่สามีของเธอ เธอรู้ว่า Griffiths ได้
รับการคาดหวังว่าจะชนะการต่อสู้ในคืนนี้ ดวงตาของเธอถามคำถาม
และคำตอบของจิมก็สั่นช้าของศีรษะ แม่มองออกไป.
เธอเกลียดที่จะเห็นจิมมี่ในความเจ็บปวดที่ว่าทำไมเธอไม่เคยไป
ต่อสู้และเธอเกลียดที่จะเห็นเขาเช่นนี้ แต่แล้วเธอเงยหน้าขึ้นมอง
และเห็นจิมมี่ยิ้ม เขาได้รับรางวัล!
"ฉันจะฆ่าคุณ" กล่าวว่าแม่สามีของเธอจูบ.
จิมบุตรชายสองคนวิ่งเข้าไปในห้องโถง พวกเขาเพิ่มขึ้นของพวกเขารอบ
ขาของพ่อตะโกนด้วยความตื่นเต้น.
"พ่อ, คุณชนะ?" ร้องไห้สี่ปีเจ.
ฮาวเวิร์ดซึ่งเป็นเพียงสามมีความสุขเพียงแค่ว่าเป็นพ่อ
ที่บ้าน จิมชายหยิบขึ้นมาและพวกเขาจูบ ชายน้อยของฉันเขา
คิดว่า ดวงตาของเขาได้พบกับแม่ ครอบครัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน.
จิมบอกว่าพวกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับการต่อสู้ทำหน้าที่ออกหมัดชกโดย.
มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับแม่ที่จะนำเด็ก ๆ เข้านอนหลังจากนั้น เมื่อเธอ
ได้ตรวจสอบเด็กทารกนอนของพวกเขา Rosy เธอนั่งลงกิน
อาหารค่ำกับจิมมี่.
"ดังนั้นไม่ Griffiths มีหมัดใหญ่?" เธอถาม.
"คุณสามารถมาดูฉันต่อสู้กับ" จิมแนะนำ.
แต่แม่มองออกไป "คุณจะได้รับการเจาะและมันให้ความรู้สึกเหมือนฉัน
ได้รับการเจาะ. แต่ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณ... " เธอถูกบังคับให้
ตัวเองที่จะยิ้ม "และผู้ที่ต้องการข่าวหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับฉัน
วิ่งออกมาจากการต่อสู้อีกครั้ง? "
จิมจำได้ว่าเมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ฝ่ายตรงข้ามของเขา
ล้มเขาลงในวันนั้นและแม่ได้เห็นมัน จิมยังคง
จำได้ว่ารูปลักษณ์ของความกลัวบนใบหน้าของเธอ มันไม่ได้ดูเหมือนจะสำคัญ
ที่จิมได้รับรางวัลการต่อสู้ในที่สุด หลังจากนั้นแม่อย่างกล้าหาญ
อย่างต่อเนื่องมาดูกล่องจิม เขาไม่ทราบวิธีการที่เจ็บปวด
มันเป็นของเธอจนไม่กี่ต่อสู้ในภายหลัง จิมมีคืนที่เลวร้าย
และเขาเอามากของการลงโทษ ไม่สามารถที่จะดูอีกต่อไป
แม่ก็วิ่งออกไปก่อนที่ระฆังสุดท้าย นักข่าวเห็นเธอไป
และเรื่องที่เป็นข่าวในหนังสือพิมพ์ แม่ไม่เคยไปต่อสู้
อีกครั้ง.
6

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเมื่อเช้านี้ " ตอบจิม .
" ฉันจะมาอีกครั้ง " โจ " และบอกเธอว่าฉันไม่
คิดค่าบริการสำหรับผ้าขนหนู "
เมื่อจิมปีนออกไป เขาบังคับตัวเองไม่ให้หัวเราะ Joe Gould
กลัวไม่มีอะไรในโลกของมวย แต่เขาปฏิเสธและ
วิ่งจาก จิม ภรรยา แม่ เธอยากถามเรื่องรางวัล
เงินและจิมแบ่งปันมัน .
ประตูด้านหน้าของบ้านเปิดอยู่ตอนนี้ และมีใน
แสงสีทองของฮอลล์ , เม ใบหน้าซีดของเธอจริงจังเธอ
รอ จากครั้งแรกที่เขาได้พบกับเธอ จิมได้รักเธอ
เขาย้ายไปของเธอแล้ว บอกตัวเอง เขาเป็นผู้ชายที่โชคดีมีเมียเหมือนแม่
.
เมื่อแม่ Braddock เห็นสามี เมฆหมอกแห่งความกังวล
หายไป เธอหายใจได้อีกครั้ง รู้สึกอีกครั้ง
สู้ตอนกลางคืนแบบนี้เสมอ สำหรับเม ตอนบ่าย
จิมมี่จูบบอกลาเธอ แล้วเธอดูนาฬิกาและ
หวังว่าเขาจะปลอดภัย ชั่วโมงยาวเต็มรูปแบบของความกลัวเท่านั้นจบ

เมื่อจิมมาถึงบ้าน เธอรู้ว่าผู้ชายจะตายในแหวน บ่อยๆ แต่มัน
เกิดขึ้น และถ้าพวกมันไม่ตาย ก็เจ็บมาก แม่ไม่ได้
เข้าใจกีฬา เธอมันคือโลกของความเจ็บปวดและอันตราย แต่
เธอรักสามีของเธอ และเธอพยายามที่จะสนับสนุนเขา .
แม่เทเรซ่าจิ้งจอกเติบโตขึ้นใกล้ Braddock ในครอบครัว
นิวเจอร์ซีย์ เธอชอบใหญ่ จิม แบรดด็อค และเขารัก
แม่ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ แต่จิม ขี้อาย และจะเอา
เขานานไปขอแม่แต่งงาน เขาบอกว่าเขาอยาก
รอจนกว่าเขามีเงินพอที่จะซื้อบ้านที่ดี เมื่อเขา
$ 30 , 000 จากเงินรางวัล money-a เล็กโชคในที่สุดเขา
ถามขณะที่เขารอด้วยความตื้นเต้นกับคำตอบของเธอ แม่สังเกตเห็น
เหงื่อบนใบหน้าของจิม เธอไม่สามารถหยุดตัวเองจากการหัวเราะ
เงินไม่สำคัญกับเธอแน่นอน เธอจะแต่งงานกับเขา
3
ตอนนี้แม่มองสามีของเธอ เธอรู้ว่าชีวิตมี
ถูกคาดว่าจะชนะคืนนี้ ตาเธอถามคำถาม และคำตอบของจิม
เป็นสั่นช้าของหัว แม่หันกลับ .