Livelihood diversification and occu

Livelihood diversification and occupation These community-defined livelihood categories were used as a template for
revealing occupational diversity. The very poor (constituting between 5% and 25% of the communities populations) were by and large identified as unable to diversify their livelihoods, often lacking the means to engage in any form of income generating activity aside from begging and farm laboring. In contrast the poor and average groupings (together onstituting between 70% and 90% of the populations) were classified as being engaged in the widest range of income generating activities across the sectors of small-scale service enterprises (such as the sale of alcohol and cooked
food) cottage industries and crafts (such as brickmaking carpentry and construction) fish trading, farm laboring and the production and sale of crops and livestock. In contrast those with the highest standard of living (between 2% and 8% of the populations) were classified as being engaged in a narrower range of occupations predominantly crop and livestock production and sales followed by service-based enterprises (such as lodging houses restaurants and bars) and crop trading. The implications of these findings in terms of livelihood diversification are several. Occupational specialization appears to be both a product of poverty (the very poor being unable to access sufficient resources to engage in other potentially more profitable activities) and of choice with those maintaining the strongest livelihood base doing so through concentration on one or two main activities predominantly agriculturally-related. In between these extremes lies the most diverse group actively engaging in numerous occupations in order to gain much-needed income to supplement predominantly subsistence crop production and in many cases with aspirations to pursue more singularly profitable enterprises

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหลากหลายของการดำรงชีวิตและการประกอบอาชีพเหล่านี้ชุมชนที่กำหนดหมวดหมู่ของการทำมาหากินถูกนำมาใช้เป็นแม่แบบสำหรับความหลากหลายของการประกอบอาชีพ
เผยให้เห็นว่า น่าสงสารมาก (constituting ระหว่าง 5% และ 25% ของประชากรในชุมชน) เป็นโดยและขนาดใหญ่ระบุว่าไม่สามารถที่จะเปลี่ยนวิถีชีวิตของพวกเขามักจะขาดหมายถึงการมีส่วนร่วมในรูปแบบของกิจกรรมที่สร้างรายได้ใด ๆ นอกเหนือจากการขอทานและแรงงานในฟาร์ม ในทางตรงกันข้ามกลุ่มที่น่าสงสารและเฉลี่ย (ร่วม onstituting ระหว่าง 70% และ 90% ของประชากร) ถูกจัดประเภทเป็นธุระในช่วงที่กว้างที่สุดของกิจกรรมที่ก่อให้เกิดรายได้ในภาคของขนาดเล็กผู้ประกอบการให้บริการ (เช่นขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และ สุก
อาหาร) กระท่อมอุตสาหกรรมและงานฝีมือ (เช่น brickmaking ไม้และการก่อสร้าง) การซื้อขายปลาฟาร์มแรงงานและการผลิตและการขายพืชผลและปศุสัตว์ในทางตรงกันข้ามผู้ที่มีมาตรฐานสูงสุดของการอยู่อาศัย (ระหว่าง 2% และ 8% ของประชากร) ถูกจัดประเภทเป็นธุระในช่วงแคบส่วนใหญ่ประกอบอาชีพการผลิตพืชและปศุสัตว์และการขายตามที่ผู้ประกอบการใช้บริการ (เช่นร้านอาหารบ้านที่พัก บาร์และ) และการค้าพืชผลกระทบของการค้นพบเหล่านี้ในแง่ของการกระจายความเสี่ยงการทำมาหากินหลายเชี่ยวชาญการประกอบอาชีพที่ดูเหมือนจะเป็นทั้งผลิตภัณฑ์ของความยากจน (น่าสงสารมากที่ไม่สามารถเข้าถึงทรัพยากรเพียงพอที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่อาจทำกำไรได้มากกว่าคนอื่น ๆ ) และทางเลือกกับผู้ที่ยังคงรักษาฐานการดำรงชีวิตที่แข็งแกร่งผ่านการทำเช่นนั้นความเข้มข้นในหนึ่งหรือสองกิจกรรมหลักส่วนใหญ่ อู่ข้าวอู่น้ำที่เกี่ยวข้องกับในระหว่างสุดขั้วเหล่านี้เป็นกลุ่มที่มีความหลากหลายมากที่สุดส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการประกอบอาชีพจำนวนมากเพื่อให้ได้รับรายได้ที่จำเป็นมากเพื่อเสริมการผลิตพืชส่วนใหญ่ดำรงชีวิตและในหลายกรณีที่มีแรงบันดาลใจที่จะไล่ตามขึ้นอย่างแปลกประหลาดรัฐวิสาหกิจที่ทำกำไรได้อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิสาหกิจดำรงชีวิตและประกอบอาชีพประเภทกำหนดชุมชนดำรงชีวิตเหล่านี้ถูกใช้เป็นแม่แบบสำหรับ
เผยให้เห็นความหลากหลายอาชีพ มากคนจน (ค่าระหว่าง 5% และ 25% ของประชากรชุมชน) โดย large และระบุเป็นไม่มากมายวิถีชีวิตของพวกเขา มักขาดหมายถึงการมีส่วนร่วมในการสร้างกิจกรรมนอกเหนือจากขอทานและฟาร์มที่ทำงานหนักรายได้รูปแบบใด ๆ ใน กลุ่มยากจน และค่าเฉลี่ย (onstituting กันระหว่าง 70% และ 90% ของประชากรที่) ถูกจัดประเภทเป็นการหมั้นในช่วงกว้างที่สุดของการสร้างกิจกรรมระหว่างภาควิสาหกิจบริการระบุรายได้ (เช่นการขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และสวย
อาหาร) คอทเทจอุตสาหกรรมและหัตถกรรม (เช่น brickmaking ช่างไม้และก่อสร้าง) ปลาค้าขาย ไร่นาทำงานหนัก และการผลิต และการขายพืชผลและปศุสัตว์ ในทางตรงข้ามผู้ที่ มีชีวิตของมาตรฐานสูงสุด (ระหว่าง 2% ถึง 8% ของประชากรที่) ถูกจัดให้เป็นการหมั้นในช่วงแคบกว่าของอาชีพส่วนใหญ่พืชผลและปศุสัตว์ผลิตและขายตามองค์กรที่ใช้บริการ (เช่นบาร์และร้านอาหารบ้านพัก) และการซื้อขายพืชผล ผลกระทบของเหล่านี้พบในวิสาหกิจดำรงชีวิตได้หลาย เฉพาะทางอาชีวปรากฏเป็น ผลิตภัณฑ์ทั้งความยากจน (ยากไม่สามารถเข้าถึงทรัพยากรที่เพียงพอเพื่อการมีส่วนร่วมในกิจกรรมอื่น ๆ อาจมีกำไรมากขึ้น) และเลือกผู้รักษาฐานทำผ่านความเข้มข้นในหนึ่ง หรือสองกิจกรรมหลักเป็นเกษตรกรรมเกี่ยวกับการดำรงชีวิตแข็งแกร่ง ระหว่างที่สุดเหล่านี้คือกลุ่มมีความหลากหลายมากที่สุดอย่างเสน่ห์ ในอาชีพมากมายเพื่อให้ได้รายได้มากต้องเสริมเป็นผลิตพืชชีพ และ ในหลายกรณีมีความปรารถนาการดำเนินวิสาหกิจที่มีกำไรมากขึ้น singularly

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหลากหลายอาชีพและอาชีพ ประเภท อาชีพชุมชนที่กำหนดไว้แล้วนี้ถูกใช้เป็นเทมเพลตสำหรับ
อาชีวอนามัยความหลากหลายซึ่งจะเผยให้เห็น ผู้น่าสงสารเป็นอย่างมาก(ซึ่งเป็นระหว่าง 5% และ 25% ของประชากรชุมชน)ได้รับการระบุว่าเป็นไม่สามารถกระจายวิถีชีวิตของพวกเขาโดยและมีขนาดใหญ่มักขาดวิธีการที่จะเข้าร่วมในทุกรูปแบบของกิจกรรมสร้างรายได้จากฟาร์มและขอนำเครื่องบวงสรวง. ในทางตรงข้ามกลุ่มคนยากจนและโดยเฉลี่ย(ร่วมกัน onstituting ระหว่าง 70% และ 90% ของประชากร)ได้รับการจำแนกให้เป็นเป็นการเข้าร่วมในหลากหลายของกิจกรรมการสร้างรายได้ทั่วทุก ภาค ส่วนของขนาดเล็กบริการบริษัท(เช่นการขายของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และอาหารที่ปรุงสุกแล้ว
อาหาร)งานฝีมือและอุตสาหกรรม(เช่นการก่อสร้างและการช่างไม้ brickmaking )นำเครื่องบวงสรวงฟาร์มปลาการซื้อขายและการขายและการผลิตพืชปศุสัตว์และในความต่างระดับสีที่มีมาตรฐานที่สูงที่สุดที่ของการอยู่อาศัย(ระหว่าง 2% และ 8% ของประชากร)ได้รับการจำแนกให้เป็นการเข้าร่วมในที่แคบลงความหลากหลายของกลุ่มอาชีพโดดเด่นไปด้วยพืชปศุสัตว์และการผลิตและการขายตามด้วยบริการบริษัท(เช่นที่พักที่ตั้งของร้านอาหารและบาร์)และอารักขาพืชการซื้อขาย.ผลที่จากสิ่งที่ค้นพบเหล่านี้ในเงื่อนไขของการกระจายอาชีพมีหลายแห่งอาชีวอนามัยสาขาที่เชี่ยวชาญจะปรากฏขึ้นเป็นทั้งสองอย่างที่ ผลิตภัณฑ์ ของความยากจน(เป็นอย่างมากจนไม่สามารถเข้าถึงทรัพยากรเพียงพอในการเข้าร่วมในกิจกรรมซึ่งอาจทำให้ผลกำไรที่มากขึ้น)และทางเลือกที่หลากหลายพร้อมด้วยผู้ที่รักษาไว้ซึ่งอาชีพที่แข็งแกร่งฐานทำให้ผ่านการทำสมาธิในหนึ่งหรือสองหลักโดดเด่นไปด้วยกิจกรรมการเพาะปลูกที่เกี่ยวข้อง.ในระหว่างหรือทอดตัวอยู่ส่วนมากกลุ่มที่หลากหลายได้อย่างมี ประสิทธิภาพ ดังนั้นจึงมีส่วนร่วมในกลุ่มอาชีพจำนวนมากในการสั่งซื้อจะได้รับรายได้มากเท่าที่จำเป็นในการคิดค่าบริการเสริมโดดเด่นไปด้วยการผลิตพืชยังชีพและในบางกรณีจำนวนมากพร้อมด้วยแรงบันดาลใจในการดำเนินการบริษัทมากขึ้นอย่างน่าประหลาดทำกำไร