The fifth criticism is that theorie

The fifth criticism is that theories of childhood and the nature of children’s learning are over-romanticised, nonrealistic and based on unchallenged assumptions and theories. Children are neither ‘ innocent savages’ nor ‘growing flowers’ nor ‘growing flowers’. Such metaphors are inadequate, and in particular, the importance of the social dimension in psychology is increasingly recognized (Mead,1934;Vygotsky,1962;Donaldson,1978), as it is in educational theory (Meighan,1986). Language is a social acquisition, and with language comes thought and a view of the world (Sapir,1949;Vygotsky,1962). Thus this progressive view of childhood is inadequate, for children’s nature and development. Cannot be isolated from the impact of social interchange.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจารณ์ห้าคือทฤษฎีของวัยเด็กและธรรมชาติการเรียนรู้ของเด็กมากเกินไป romanticised, nonrealistic และตามอันดับหนึ่งสมมติฐานและทฤษฎีการ เด็กจะไม่มี 'คนป่าเหล่านั้นบริสุทธิ์' หรือ 'ดอกไม้เติบโต' หรือ 'ปลูกดอกไม้' คำอุปมาอุปมัยดังกล่าวมีไม่เพียง พอ และโดยเฉพาะ อย่างยิ่ง ความสำคัญของขนาดในจิตวิทยาสังคมมีมากขึ้นรับรู้ (ทุ่งหญ้า 1934Vygotsky, 1962; Donaldson, 1978), ซึ่งเป็นทฤษฎีทางการศึกษา (Meighan, 1986) ภาษาเป็นซื้อสังคม และภาษามาคิดและมุมมองของโลก (Sapir, 1949Vygotsky, 1962) มุมมองของเด็กก้าวหน้าจึงไม่เพียงพอ เด็กและพัฒนา ไม่สามารถแยกต่างหากจากผลกระทบของการแลกเปลี่ยนทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจารณ์ที่ห้าคือว่าทฤษฎีของวัยเด็กและธรรมชาติของการเรียนรู้ของเด็กที่มีมากกว่าโรแมนติก, nonrealistic และอยู่บนสมมติฐานไม่มีใครทักท้วงและทฤษฎี เด็กจะไม่ 'ป่าบริสุทธิ์' หรือ 'ดอกไม้เติบโต' หรือ 'ดอกไม้เติบโต' คำดังกล่าวมีไม่เพียงพอและโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสำคัญของมิติทางสังคมในด้านจิตวิทยาได้รับการยอมรับมากขึ้น (ทุ่งหญ้า 1934; Vygotsky, 1962; โดนัลด์ 1978) มันเป็นในทางทฤษฎีการศึกษา (Meighan, 1986) ภาษาเป็นซื้อกิจการสังคมและกับภาษามาคิดและมุมมองของโลก (Sapir 1949; Vygotsky, 1962) ดังนั้นมุมมองความก้าวหน้านี้ในวัยเด็กไม่เพียงพอสำหรับธรรมชาติของเด็กและการพัฒนา ไม่สามารถแยกออกจากผลกระทบของการแลกเปลี่ยนทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิจารณ์ 5 คือทฤษฎีของวัยเด็ก และธรรมชาติของเด็กที่เรียนรู้ผ่าน romanticised nonrealistic และตามทฤษฎี , สมมติฐานไม่มีใครทักท้วงและ . เด็กไม่ ' ผู้บริสุทธิ์ ' หรือ ' คนป่า ' หรือ ' ปลูกดอกไม้ปลูกดอกไม้ ' เช่นอุปลักษณ์จะไม่เพียงพอ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสำคัญของมิติทางสังคมในจิตวิทยาจะได้รับการยอมรับมากขึ้น ( Mead , 1934 ; ไวก็อตสกี้ , 1962 ; Donaldson , 1978 ) เป็นทฤษฎีในการศึกษา ( meighan , 1986 ) ซึ่งเป็นภาษา สังคม และภาษามาความคิดและมุมมองของโลก ( ซาเพียร์ , 1949 ; ไวก็อตสกี้ , 1962 ) จึงก้าวหน้า มุมมองของเด็กไม่เพียงพอ เพราะธรรมชาติของเด็กและการพัฒนาไม่สามารถแยกจากผลกระทบของการแลกเปลี่ยนทางสังคม