We are adrift because the theories

We are adrift because the theories that we have come
to know so well either do not point us to questions that
appear to be worth answering, or they do not serve us
well when we bring them to bear on the questions that do
grab our attention. With no new perspectives to reorient
us, we muddle along. This is not to say that our theories
have been inconsequential. On the contrary, once
we situate our theories in their historical context, we
can see immediately how they emerged to take stock of
the key business changes triggered by the Management
Revolution. We can also see how our research enterprise
began to lose its immediacy once the changes wrought
by the post–World War II revolution were consolidated,
and when our 40-year research effort to understand them
bore its fruit. We will first place the prolific theorizing
of the last quarter-century in historical context and then
move to consider what this awareness might mean for
our research future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจะทิ้งเนื่องจากทฤษฎีที่เราได้มาทำให้ดีอย่างใดอย่างหนึ่งได้ชี้ให้เราได้รู้คำถามที่ปรากฏจะตอบมูลค่า หรือพวกเขาไม่ให้บริการเราเมื่อเรานำมาให้หมีที่คำถามที่ทำได้เป็นอย่างดีคว้าความสนใจของเรา ด้วยมุมมองใหม่ ๆ ไม่ศทางเรา เราตั้งตัวไม่ติดไปพร้อมกัน นี่คือไม่ได้กล่าวว่า ทฤษฎีของเราได้รับ inconsequential ในครั้งหนึ่งตรงกันข้ามเราแล้วทฤษฎีของเราในบริบททางประวัติศาสตร์ของพวกเขา เราสามารถมองเห็นทันทีว่าพวกเขาโผล่ออกมาของการเปลี่ยนแปลงสำคัญที่ทริกเกอร์ โดยการบริหารจัดการการปฏิวัติ นอกจากนี้เรายังสามารถดูว่าองค์กรวิจัยของเราเริ่มที่จะสูญเสียของ immediacy เมื่อดัดการเปลี่ยนแปลงโดยการโพสต์ – โลกสงครามปฏิวัติได้รวมและเมื่อเรา 40 ปีวิจัยพยายามที่จะเข้าใจกระบอกสูบของผลไม้ ครั้งแรกเราจะวางไกลโพ้นอุดมสมบูรณ์ของไตรมาสศตวรรษในประวัติศาสตร์แล้วย้ายไปพิจารณาสิ่งที่รับรู้นี้อาจหมายถึงสำหรับงานวิจัยของเราในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรากำลังลอยเพราะทฤษฎีที่เราได้มา
จะทราบเป็นอย่างดีทั้งไม่ได้ชี้ให้เราสำหรับคำถามที่ว่า
ปรากฏว่าจะมีมูลค่าการตอบหรือพวกเขาไม่ได้ให้บริการเรา
ดีเมื่อเรานำพวกเขาจะทนอยู่กับคำถามที่ไม่
ดึงดูดความสนใจของเรา ไม่มีมุมมองใหม่ในการปรับทิศทาง
เราเราพร้อมยุ่งเหยิง นี่คือไม่ได้บอกว่าทฤษฎีของเรา
ได้รับไม่สมเหตุผล ในทางตรงกันข้ามเมื่อ
เราตั้งอยู่ทฤษฎีเราในบริบททางประวัติศาสตร์ของพวกเขาเรา
สามารถมองเห็นได้ทันทีว่าพวกเขาโผล่ออกมาที่จะนำหุ้นของ
การเปลี่ยนแปลงทางธุรกิจที่สำคัญเกิดจากการบริหารจัดการ
การปฏิวัติ นอกจากนี้เรายังสามารถดูวิธีการขององค์กรการวิจัยของเรา
เริ่มที่จะสูญเสียความฉับไวของมันเมื่อการเปลี่ยนแปลงกระทำ
โดยการปฏิวัติหลังสงครามโลกครั้งที่สองรวม,
และเมื่องานวิจัย 40 ปีของเราจะเข้าใจพวกเขา
ก็ได้ผลของมัน ครั้งแรกที่เราจะวางทฤษฎีอุดมสมบูรณ์
ของไตรมาสสุดท้ายศตวรรษในบริบททางประวัติศาสตร์และจากนั้น
ย้ายไปพิจารณาว่าการรับรู้นี้อาจหมายถึงสำหรับ
อนาคตการวิจัยของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรากำลังเคว้งคว้างเพราะทฤษฎีที่เราได้มาต้องรู้จักเป็นอย่างดี ก็ไม่จุดเราคำถามที่ดูเหมือนจะคุ้มค่าตอบรับหรือพวกเขาไม่ได้รับใช้เราเมื่อเรานำพวกเขาจะแบกคำถามที่ทำคว้าความสนใจของเรา ไม่มีเพื่อปรับมุมมองใหม่เราสับสนไปด้วย นี้ไม่ได้ที่จะกล่าวว่า ทฤษฎีของเราก็ไม่สําคัญ . ในทางตรงกันข้าม เมื่อเราตั้งอยู่ที่ทฤษฎีของเราในบริบททางประวัติศาสตร์ของพวกเขา เราสามารถมองเห็นได้ทันทีว่าพวกเขาเกิดขึ้นที่จะใช้สต็อกของการเปลี่ยนแปลงทางธุรกิจที่สำคัญเกิดจากการจัดการการปฏิวัติ นอกจากนี้เรายังสามารถดูว่าองค์กรวิจัยของเราเริ่มที่จะสูญเสียความรวดเร็วเมื่อการกระทำโดยโพสต์ - สงครามโลกครั้งที่สองการปฏิวัติเป็น รวมและเมื่อเราพยายามที่จะเข้าใจพวกเขาวิจัย 40 ปีแบกผลไม้ อย่างแรก เราจะวางอุดมสมบูรณ์ทฤษฎีของศตวรรษที่ไตรมาสสุดท้ายในบริบททางประวัติศาสตร์แล้วย้ายไปพิจารณาสิ่งที่รับรู้นี้อาจหมายถึงอนาคตของการวิจัยของเรา