- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
A quiet houseLife was bad. The next
A quiet house
Life was bad. The next day it was worse. Samira’s father phoned. He wanted to speak to my father. I looked at my father while he took the call. After a minute or two he put his hand over the phone and turned to me. He asked me to leave the room. Ten minutes later, he called me back and told me the bad news.
‘I’m very sorry, my son. When they arrested me, I thought about your engagement. I was afraid of this. Samira’s father has just phoned. He said that his plans have changed. He said that he thinks Samira is too young. I’m so sorry. I’ve done nothing wrong and neither have you, but that’s not important now.’
‘Samira’s father knows that you’re a good man. How can he do this to you, to our family? It’s not right,’ I said angrily.
‘We knows that I’m not a thief and I think that he knows that, too. But he’s thinking about his daughter. How can he agree to this engagement now? Nobody wants to know a thief-or the family of a family that nobody wants to know. You’ll see he won’t be the only one to think that way.’
My father was right. We usually had a lot of visitors: my mother’s family and friends, our friends, my father’s family, friends and business colleague. There was always someone in the house. Now the house was empty. Nobody came to visit. Nobody came for dinner or for coffee. I spoke to my friends on the phone, but , strangely , they were always busy. There was no school for my youngest brother. We were happy about that. We didn’t want him to hear bad things about his father from the other children. But Mohammed wasn’t happy. He was bored. He didn’t have anyone to play with. He stayed in his bedroom and played on his computer. He only left his room to eat and to tell us that he was bored.
We didn’t see much of my father either. He lived in him on world. Day after day, he sat in him office, seeing nobody, talking to nobody, he stopped eating with us, so my mother took food to him. He ate very little. My mother didn’t say anything to me, but I knew that she was very worried about him and the family. Sometimes at night, when she thought that we were all in bed, I could hear her downstairs , crying.
Not everyone stopped calling. The day after Samira’s father phoned, I had a phone call from Samira.
‘I’m so sorry,’ she said. She was crying. ‘I don’t want to end our engagement, but my father won’t listen. I told my father that there has been a terrible mistake. I know that your father won’t a thief and I’m sure that my father knows that too, but he says it’s not important what he or I think. He told me that he spoke to your father,’
‘yes, he did ,’ I said quietly.
‘one bay the police will catch the real thief and everyone will be sorry,’ she said.
‘I’ll never forget your trust in my family,’ I said quietly. ‘thank you.’
‘perhaps we can help my father change his plans again,’ she went on, and she wasn’t crying now. ‘we must find the real thief. Your father didn’t take the jewellery. So we must find the person who did.’ She made it so easy.
‘but how are we going to do that?’ I asked.
‘let’s think. Sheikh Bin Salem says that he didn’t leave the parcel. He says that he didn’t ask his secretary to type it. Perhaps he didn’t ask him to type it, but perhaps he left the parcel.
‘What do you mean?’ I asked.
‘Perhaps he typed the note himself. Perhaps he stole his wife’s jewellery.’
I was shocked at her words. ‘I know you want to help my father, but Sheikh Bib Salem isn’t a thief,’ I said
‘Why not? He can sell the jiwelley and get money from the insurance company at the same time then he can buy his wife new jewellery and have the rest of the money for himself.’
‘He doesn’t need to do that. he’s a very rich man.’
‘Prehaps he is, is perhaps he isn’t. how do we know? Perhaps he has money problems. Perhaps he just thinks it is exciting to be a thief. I don’t know why he did it, but we have to find out more about him- and everyone who went into your father’s office on that bay,’ she said.
I didn’t think she was right about Sheikh Bin Salem, but I wanted to do something. So I agreed.
‘ok. Let’s try,’ I said. ‘the first thing I can do is to talk to Abu Malek. He makes the coffee and tea at the eastern trading company. He sees everybody who goes in and out of the building. Perhaps he can remember who came in and out of the building that day.’
‘Good. When you get the information, phone me. I’m sure that we can find the real thief,’ she said.
The next day I went early to the Eastern Trading company to speak to Abu Malek. I waited the building. About ten minutes later I saw him, walking down the street. He was angry about what people were saying, he told me. He liked my father.
‘people say that he’s a thief. They’re wrong. Your father’s a good man. When my wife was sick, he helped me. He gave me money to buy her what she needed. He’s a kind man.’
‘Thank you,’ I said. ‘my father needs help now. He travelled to Dubai last Friday. I need to know what happened the day before he went. Who went to my father’s office? Can you remember?’ I asked.
‘Let me think for a while.’ He said , ‘Last Thursday…’ he thought for a moment. ‘yes, now I remember…I went into your father’s office four or five times to take him a cup of coffee. I do that every bay. His colleague Mr Nasser came in while I was there. He doesn’t drink coffee in the mornings. He prefers tea.’
‘What time was this?’ I asked.
‘I think it was about ten o’clock. He was in the office for about an hour I think. He left, and about five minutes later, Mr Moussa went in. I took them both coffee. He was in there for about half an hour. Your father left for lunch around two o’clock as usual. All the other employees left then too. Your father came back about four o’clock, oh yes, he had two visitors in the afternoon. They arrived just after your father. I took them coffee. I don’t know who they were, but they were from Jordan. They stayed for about an hour.’
‘were there any other visitors?’ I asked
‘No, only Sheikh Bin Salem, But he’s not A visitor! He came to the office in the evening. He usually comes around six or seven o’clock. He spoke to your father, but he didn’t go to your father’s office
Your father always goes to Sheikh Bin Salem’s office. Your father was carrying a lot of papers with him. I took them coffee and then closed the door. It was a long meeting. About two hours later your father opened the door and asked me to bring two cups of coffee. They were laughing about something.’
‘Who left the building first, Sheikh Bin Salem or my father?’ I asked
‘Sheikh Bin Salem. I think he left about half past eight. All the other employees left between eight and nine o’clock. After nine, the only people in the building were your father and I … oh yes. The cleaners were there, too, and the security guard was outside as usual.’
‘What time did my father leave?’ I asked.
‘Wait, now I remember. The son of Sheikh Bin Salem. He was here, too. He arrived just after nine. He was looking for his father. I told him that Sheikh Bin Salem wasn’t here. He asked me for coffee. I made it and took it to his father’s office. He left about ten minutes later.’
‘Did he go to my father’s office?’
‘I didn’t see him go in. no , he didn’t, I say you father later. He didn’t know about Omar’s visit. He was surprised. We don’t usually see Omar. His father wanted him to work here, but Omar has his own business. His father was angry, but Omar has never listened to his father or anyone. Omar likes to do things his way.’
I thanked Abu Malek for his help and left the building.
As soon as I got into my car, I phoned Samira and told her everything.
‘it can’t br Mr Nasser or Mr moussa or any of the other employees,’ she said. ‘your father said that he found the parcel just before he left. So there are only four suspects on our list- Sheikh Bin Salem. His son, Abu Malek, or the cleaners.’
I was shocked. ‘Samira,’ I think that you are wrong about Sheikh Bin Salem. The thief’s not him or his son. And Abu malek’s a very honest man. Perhaps the cleaners did it or someone that abu Malek didn’t see.’
‘Perhaps you’re right, but let’s begin with our four suspects. I must go now. We have visitors. Let’s think about what we’re going to do next. I’ll call you tomorrow,’ she said.
Life was bad. The next day it was worse. Samira’s father phoned. He wanted to speak to my father. I looked at my father while he took the call. After a minute or two he put his hand over the phone and turned to me. He asked me to leave the room. Ten minutes later, he called me back and told me the bad news.
‘I’m very sorry, my son. When they arrested me, I thought about your engagement. I was afraid of this. Samira’s father has just phoned. He said that his plans have changed. He said that he thinks Samira is too young. I’m so sorry. I’ve done nothing wrong and neither have you, but that’s not important now.’
‘Samira’s father knows that you’re a good man. How can he do this to you, to our family? It’s not right,’ I said angrily.
‘We knows that I’m not a thief and I think that he knows that, too. But he’s thinking about his daughter. How can he agree to this engagement now? Nobody wants to know a thief-or the family of a family that nobody wants to know. You’ll see he won’t be the only one to think that way.’
My father was right. We usually had a lot of visitors: my mother’s family and friends, our friends, my father’s family, friends and business colleague. There was always someone in the house. Now the house was empty. Nobody came to visit. Nobody came for dinner or for coffee. I spoke to my friends on the phone, but , strangely , they were always busy. There was no school for my youngest brother. We were happy about that. We didn’t want him to hear bad things about his father from the other children. But Mohammed wasn’t happy. He was bored. He didn’t have anyone to play with. He stayed in his bedroom and played on his computer. He only left his room to eat and to tell us that he was bored.
We didn’t see much of my father either. He lived in him on world. Day after day, he sat in him office, seeing nobody, talking to nobody, he stopped eating with us, so my mother took food to him. He ate very little. My mother didn’t say anything to me, but I knew that she was very worried about him and the family. Sometimes at night, when she thought that we were all in bed, I could hear her downstairs , crying.
Not everyone stopped calling. The day after Samira’s father phoned, I had a phone call from Samira.
‘I’m so sorry,’ she said. She was crying. ‘I don’t want to end our engagement, but my father won’t listen. I told my father that there has been a terrible mistake. I know that your father won’t a thief and I’m sure that my father knows that too, but he says it’s not important what he or I think. He told me that he spoke to your father,’
‘yes, he did ,’ I said quietly.
‘one bay the police will catch the real thief and everyone will be sorry,’ she said.
‘I’ll never forget your trust in my family,’ I said quietly. ‘thank you.’
‘perhaps we can help my father change his plans again,’ she went on, and she wasn’t crying now. ‘we must find the real thief. Your father didn’t take the jewellery. So we must find the person who did.’ She made it so easy.
‘but how are we going to do that?’ I asked.
‘let’s think. Sheikh Bin Salem says that he didn’t leave the parcel. He says that he didn’t ask his secretary to type it. Perhaps he didn’t ask him to type it, but perhaps he left the parcel.
‘What do you mean?’ I asked.
‘Perhaps he typed the note himself. Perhaps he stole his wife’s jewellery.’
I was shocked at her words. ‘I know you want to help my father, but Sheikh Bib Salem isn’t a thief,’ I said
‘Why not? He can sell the jiwelley and get money from the insurance company at the same time then he can buy his wife new jewellery and have the rest of the money for himself.’
‘He doesn’t need to do that. he’s a very rich man.’
‘Prehaps he is, is perhaps he isn’t. how do we know? Perhaps he has money problems. Perhaps he just thinks it is exciting to be a thief. I don’t know why he did it, but we have to find out more about him- and everyone who went into your father’s office on that bay,’ she said.
I didn’t think she was right about Sheikh Bin Salem, but I wanted to do something. So I agreed.
‘ok. Let’s try,’ I said. ‘the first thing I can do is to talk to Abu Malek. He makes the coffee and tea at the eastern trading company. He sees everybody who goes in and out of the building. Perhaps he can remember who came in and out of the building that day.’
‘Good. When you get the information, phone me. I’m sure that we can find the real thief,’ she said.
The next day I went early to the Eastern Trading company to speak to Abu Malek. I waited the building. About ten minutes later I saw him, walking down the street. He was angry about what people were saying, he told me. He liked my father.
‘people say that he’s a thief. They’re wrong. Your father’s a good man. When my wife was sick, he helped me. He gave me money to buy her what she needed. He’s a kind man.’
‘Thank you,’ I said. ‘my father needs help now. He travelled to Dubai last Friday. I need to know what happened the day before he went. Who went to my father’s office? Can you remember?’ I asked.
‘Let me think for a while.’ He said , ‘Last Thursday…’ he thought for a moment. ‘yes, now I remember…I went into your father’s office four or five times to take him a cup of coffee. I do that every bay. His colleague Mr Nasser came in while I was there. He doesn’t drink coffee in the mornings. He prefers tea.’
‘What time was this?’ I asked.
‘I think it was about ten o’clock. He was in the office for about an hour I think. He left, and about five minutes later, Mr Moussa went in. I took them both coffee. He was in there for about half an hour. Your father left for lunch around two o’clock as usual. All the other employees left then too. Your father came back about four o’clock, oh yes, he had two visitors in the afternoon. They arrived just after your father. I took them coffee. I don’t know who they were, but they were from Jordan. They stayed for about an hour.’
‘were there any other visitors?’ I asked
‘No, only Sheikh Bin Salem, But he’s not A visitor! He came to the office in the evening. He usually comes around six or seven o’clock. He spoke to your father, but he didn’t go to your father’s office
Your father always goes to Sheikh Bin Salem’s office. Your father was carrying a lot of papers with him. I took them coffee and then closed the door. It was a long meeting. About two hours later your father opened the door and asked me to bring two cups of coffee. They were laughing about something.’
‘Who left the building first, Sheikh Bin Salem or my father?’ I asked
‘Sheikh Bin Salem. I think he left about half past eight. All the other employees left between eight and nine o’clock. After nine, the only people in the building were your father and I … oh yes. The cleaners were there, too, and the security guard was outside as usual.’
‘What time did my father leave?’ I asked.
‘Wait, now I remember. The son of Sheikh Bin Salem. He was here, too. He arrived just after nine. He was looking for his father. I told him that Sheikh Bin Salem wasn’t here. He asked me for coffee. I made it and took it to his father’s office. He left about ten minutes later.’
‘Did he go to my father’s office?’
‘I didn’t see him go in. no , he didn’t, I say you father later. He didn’t know about Omar’s visit. He was surprised. We don’t usually see Omar. His father wanted him to work here, but Omar has his own business. His father was angry, but Omar has never listened to his father or anyone. Omar likes to do things his way.’
I thanked Abu Malek for his help and left the building.
As soon as I got into my car, I phoned Samira and told her everything.
‘it can’t br Mr Nasser or Mr moussa or any of the other employees,’ she said. ‘your father said that he found the parcel just before he left. So there are only four suspects on our list- Sheikh Bin Salem. His son, Abu Malek, or the cleaners.’
I was shocked. ‘Samira,’ I think that you are wrong about Sheikh Bin Salem. The thief’s not him or his son. And Abu malek’s a very honest man. Perhaps the cleaners did it or someone that abu Malek didn’t see.’
‘Perhaps you’re right, but let’s begin with our four suspects. I must go now. We have visitors. Let’s think about what we’re going to do next. I’ll call you tomorrow,’ she said.
0/5000
บ้านเงียบ
ชีวิตไม่ดีขึ้น ในวันถัดไปก็แย่ พ่อของ Samira phoned เขาอยากพูดคุยกับพ่อ ผมมองที่พ่อในขณะที่เขาได้เรียก หลังจากหนึ่งหรือสองนาที เขาใส่มือของเขาผ่านทางโทรศัพท์ และเปิดให้ฉัน เขาถามผมจะออกจากห้อง สิบนาทีต่อมา เขาเรียกว่าฉันกลับมา และบอกข่าวร้าย.
' ผมเสียใจมาก ลูก เมื่อพวกเขาจับฉัน คิดเกี่ยวกับความผูกพันของคุณ กลัวนี้ เพียงแค่มี phoned พ่อของ Samira เขากล่าวว่า มีการเปลี่ยนแปลงแผนของเขา เขากล่าวว่า เขาคิด Samira เป็นยังเด็กเกินไป ดังนั้นขอโทษ ได้ทำอะไรไม่ถูกต้องและไม่มี แต่นั่นไม่สำคัญตอนนี้ '
' บิดาของ Samira รู้ว่า คุณเป็นคนดี สามารถเขาอย่างไรซึ่งคุณ ครอบครัวของเรา ไม่เหมาะสม ผมพูด angrily
' เรารู้ดีว่า ฉันไม่เป็นขโมย และคิดว่า เขารู้ที่ เกินไป แต่เขาจะคิดเกี่ยวกับลูกสาวของเขา เขาตกลงจะหมั้นตอนนี้วิธีสามารถ ไม่มีใครอยากรู้ว่าเป็นขโมย- ครอบครัวของครอบครัวที่ไม่มีใครต้องการทราบ คุณจะเห็นเขาไม่คิดวิธีเดียวกัน '
พ่อไม่ถูกต้อง เรามักจะมีผู้เข้าชม: ครอบครัวแม่ และเพื่อน เพื่อนเรา พ่อครอบครัว เพื่อน และธุรกิจร่วมกัน มีคนเสมอในบ้าน ตอนนี้บ้านว่างเปล่าได้ ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาเย็น หรือกาแฟ ฉันได้พูดกับเพื่อนทางโทรศัพท์ ได้ แพงกว่า พวกเขามักจะไม่ว่าง โรงเรียนน้องที่อายุน้อยที่สุดไม่ได้ ความสุขที่ได้ เราไม่ต้องการให้เขาฟังสิ่งไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่ Mohammed ไม่มีความสุข เขาเบื่อ คงไม่มีใครเล่นด้วย เขาอยู่ในห้องนอนของเขา และเล่นบนเครื่องคอมพิวเตอร์ของเขา เขาเพียงซ้ายห้องพักกิน และบอกว่า เขาเบื่อ.
เราไม่เห็นของพ่ออย่างใดอย่างหนึ่ง เขาอยู่ในพระองค์บนโลก เขานั่งในเขาตลอดวัน สำนักงาน เห็นไม่มีใคร พูดคุยกับใคร เขาหยุดกินกับเรา เพื่อแม่เอาอาหารไปให้เขา เขากินน้อยมาก แม่ไม่พูดอะไรกับฉัน แต่ฉันรู้ว่า เธอเป็นห่วงเขาและครอบครัว บางครั้งในยามค่ำคืน เมื่อเธอคิดว่า เราอยู่ในเตียง ไม่ฟังชั้นล่างเธอ ร้องไห้.
ทุกคนไม่หยุดโทร วันหลังจากที่พ่อของ Samira phoned ฉันมีโทรศัพท์จาก Samira
'ผมจึงเสียใจ เธอกล่าว เธอได้ร้องไห้ ' ฉันไม่ต้องการสิ้นสุดความผูกพันของเรา แต่พ่อไม่ฟัง ฉันบอกพ่อว่า มีความผิดพลาดที่น่ากลัว ฉันรู้ว่า คุณพ่อจะไม่ขโมย และฉันแน่ใจว่า พ่อรู้ที่เกินไป แต่เขากล่าวว่า มันไม่สำคัญว่าเขาหรือฉันคิดว่า เขาบอกฉันว่า เขาพูดกับคุณพ่อ 'ใช่ เขาไม่ได้ ผมพูดเงียบ ๆ
'หนึ่งอ่าวตำรวจจะจับขโมยจริงและทุกคนจะเสียใจ เธอกล่าว
'ฉันจะไม่ลืมไว้วางใจในครอบครัวของฉัน ผมพูดอย่างเงียบ ๆ 'ขอบคุณ'
'บางทีเราสามารถช่วยคุณพ่อเปลี่ยนแผนของเขาอีก เธอไป และเธอไม่ได้ร้องไห้ตอนนี้ ' เราต้องหาขโมยจริง พ่อของคุณไม่ได้รับการอัญมณี ดังนั้นเราต้องหาคนไม่ ' เธอทำให้มันง่าย
'แต่ว่าเราจะไปที่' ถาม
' ของให้คิด Salem ช่องนี่กล่าวว่า เขาไม่ได้ออกจากหีบห่อที่ เขาบอกว่า เขาไม่ได้ถามเขาให้เลขานุการพิมพ์ บางทีเขาไม่ได้ขอให้เขาพิมพ์ แต่บางทีเขาซ้ายพัสดุ.
"ไม่คุณหมายถึงอะไร" ถาม
' บางทีเขาพิมพ์หมายเหตุตนเอง บางทีเขาขโมยอัญมณีของภรรยาของเขา.'
ฉันตกใจในคำพูดของหล่อน 'ฉันรู้ว่า คุณต้องช่วยพ่อ แต่นี่วิ่ง Salem ไม่ขโมย ผมพูด
' ทำไมไม่ เขาสามารถขาย jiwelley และได้รับเงินจากบริษัทประกันภัยพร้อมกัน นั้นเขาสามารถซื้อภรรยาอัญมณีใหม่แล้วเหลือเงินสำหรับตัวเอง '
' ไม่ต้องทำการ เขาเป็นคนรวยมากขึ้น '
'Prehaps ที่เขาเป็น คือบางที เขาไม่ เราทราบได้อย่างไร บางทีเขามีปัญหาเงิน บางทีเขาเพียงคิดว่า มันเป็นที่น่าตื่นเต้นที่จะ ขโมย ไม่ทราบทำไมเขาไม่ได้ แต่เราต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา- และทุกคนที่เดินเข้าไปในสำนักงานของคุณพ่อที่อ่าว ก็
ฉันไม่คิดว่า เธอใจชีคช่อง Salem แต่อยากจะทำอะไร ดังนั้นฉันเห็น.
' ตกลง ลอง ผมพูด ' สิ่งแรกที่ผมทำคือ คุยกับอาบูมา เขาทำกาแฟและชาที่บริษัทตะวันออกค้า เขามองเห็นทุกคนที่คอยสร้าง บางทีเขาสามารถจำที่มาและออกจากอาคารวันนั้น '
' ดี เมื่อคุณได้รับข้อมูล โทรศัพท์ฉัน ฉันแน่ใจว่า เราสามารถหาขโมยจริง ก็
วันถัดไปผมไปตั้งแต่บริษัทตะวันออกค้าพูดมาบู ฉันรออาคาร ประมาณสิบนาทีต่อมาผมเห็นเขา เดินไปตามถนน เขากำลังโกรธเกี่ยวกับสิ่งที่คนได้พูด บอกฉัน เขาชอบพ่อของฉัน.
' คนบอกว่า เป็นขโมย พวกเขาจะไม่ถูกต้อง คุณพ่อของคนดี เมื่อภรรยาป่วย เขาช่วยฉัน เขาให้ฉันเงินซื้อเธอสิ่งที่เธอต้องการ เขาเป็นคนดี '
'ขอบคุณ ผมพูด ' พ่อต้องช่วยตอนนี้ เขาเดินทางไปดูไบศุกร์ที่ล่าสุด ต้องการทราบว่าเกิดอะไรขึ้นในวันที่เขา ที่ไปสำนักของพ่อฉัน คุณสามารถจำได้หรือไม่ ' ถาม
'ผมคิดว่า ในขณะนั้น' เขากล่าวว่า 'ล่าสุดพฤหัสบดี...' เขาคิดครู่ ' ใช่ ตอนนี้ ผมจำได้ว่า ...ฉันก็เป็นของคุณพ่อสำนักงานสี่หรือห้าครั้งเขาใช้กาแฟ ผมทำที่ทุกอ่าว เพื่อนร่วมงานของเขานาย Nasser มาในขณะที่มี เขาไม่ดื่มกาแฟใน เขาชอบชา '
'เวลาถูก ' ถาม
' คิดก็ประมาณ 10 โมง เขามาอยู่ในสำนักงานสำหรับเกี่ยวกับชั่วโมงคิด เขาซ้าย และประมาณ 5 นาทีภายหลัง นาย Moussa ไปใน ฉันเอาไว้ทั้งกาแฟ เขาได้มีประมาณครึ่งชั่วโมง พ่อของคุณไปทางซ้ายสำหรับอาหารกลางวันประมาณสองโมงตามปกติ พนักงานทั้งหมดอื่น ๆ ซ้ายแล้วเกินไป คุณพ่อมากลับประมาณ 4 โมง โอ้ ใช่ เขาชมสองในตอนบ่าย พวกเขามาถึงหลังของคุณพ่อ ฉันถ่ายกาแฟ ไม่ทราบที่พวกเขา แต่พวกเขาจาก Jordan พวกเขาอยู่ประมาณชั่วโมง '
'มาชมอื่น ๆ ' ถาม
' ไม่ เพียงเชคช่อง Salem แต่เขาไม่ใช่ผู้เยี่ยมชม เขามาถึงสำนักงานในช่วงเย็น เขามักจะมาประมาณหกหรือเจ็ดโมง เขาพูดถึงบิดาของคุณ แต่เขาไม่ได้ไปที่สำนักงานของคุณพ่อ
พ่อของคุณเสมอไปนี่ช่อง Salem สำนักงาน พ่อของคุณถูกถือครองจำนวนมากกระดาษกับเขา เอากาแฟ และปิดประตู มันเป็นการประชุมที่ยาวนาน ประมาณสองชั่วโมงต่อมาคุณพ่อเปิดประตู และถามนำสองถ้วยกาแฟ พวกเขาถูกหัวเราะเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง '
' ที่เหลืออาคารแรก Salem ช่องนี่หรือพ่อ? " ถาม
' Salem ช่องนี่ ผมคิดว่า เขาซ้ายเกี่ยวกับครึ่งเลยแปด พนักงานทั้งหมดอื่น ๆ ซ้ายแปดและเก้าโมง หลังจากเก้า คนเดียวในอาคารถูกพ่อของคุณและ...โอ้ ใช่ น้ำยาที่ได้ เกินไป และรักษาความปลอดภัยที่นอกตามปกติ '
'เวลาไม่ได้พ่อบ้าง' ถาม
' รอ ตอนนี้ฉันจำ บุตรชายของเชคช่อง Salem เขาได้ที่นี่ มากเกินไป เขามาถึงหลังเก้า เขาถูกหาบิดา ผมบอกว่า เชคช่อง Salem ไม่ได้ที่นี่ เขาถามผมสำหรับกาแฟ ทำให้มัน และใช้ในสำนักงานของบิดา เขาเหลือประมาณสิบนาทีหลังจากนั้น '
'ได้เขาไปที่สำนักงานของพ่อ '
' ไม่เห็นเขาไปค่ะไม่ เขาไม่ได้ ผมบอกคุณพ่อในภายหลัง เขาไม่ทราบเกี่ยวกับการเยี่ยมชมของ Omar เขาประหลาดใจ นอกจากนี้เรามักจะไม่เห็น Omar พ่อต้องไปทำงานที่นี่ แต่ Omar มีธุรกิจของตัวเอง พ่อโกรธ แต่ Omar มีไม่ฟังพ่อหรือใครก็ตาม Omar ชอบทำสิ่งที่เขา '
ผมขอบคุณมาบูสำหรับความช่วยเหลือ และอาคารได้
เป็นผมเข้าไปในรถของฉัน ฉัน phoned Samira และบอกทุกอย่างของเธอ.
'มันไม่ Nasser นาย br หรือนาย moussa หรือของพนักงานอื่น เธอกล่าวว่า ' คุณพ่อกล่าวว่า เขาพบหีบห่อที่ก่อนเขา จึง มีผู้ต้องสงสัยเพียงสี่ของรายการเชค Salem ช่อง ลูกชายของเขา อาบูมา หรือน้ำยาที่ '
ผมตกใจกลัว 'Samira ผมคิดว่า คุณไม่ถูกต้องเกี่ยวกับ Salem ช่องนี่ ขโมยของไม่เขาหรือบุตร และเป็นคนซื่อ ๆ ของอาบูมา บางทีน้ำยาที่ได้หรือคนในนั้นมาไม่เห็น '
' บางทีคุณเข้า แต่มาเริ่ม มีผู้ต้องสงสัยของเรา 4 ฉันจะต้องไปเดี๋ยวนี้แล้ว เรามีผู้เข้าชม ลองคิดถึงสิ่งที่เรากำลังจะทำต่อไป เราจะเรียกคุณพรุ่งนี้ ก็
ชีวิตไม่ดีขึ้น ในวันถัดไปก็แย่ พ่อของ Samira phoned เขาอยากพูดคุยกับพ่อ ผมมองที่พ่อในขณะที่เขาได้เรียก หลังจากหนึ่งหรือสองนาที เขาใส่มือของเขาผ่านทางโทรศัพท์ และเปิดให้ฉัน เขาถามผมจะออกจากห้อง สิบนาทีต่อมา เขาเรียกว่าฉันกลับมา และบอกข่าวร้าย.
' ผมเสียใจมาก ลูก เมื่อพวกเขาจับฉัน คิดเกี่ยวกับความผูกพันของคุณ กลัวนี้ เพียงแค่มี phoned พ่อของ Samira เขากล่าวว่า มีการเปลี่ยนแปลงแผนของเขา เขากล่าวว่า เขาคิด Samira เป็นยังเด็กเกินไป ดังนั้นขอโทษ ได้ทำอะไรไม่ถูกต้องและไม่มี แต่นั่นไม่สำคัญตอนนี้ '
' บิดาของ Samira รู้ว่า คุณเป็นคนดี สามารถเขาอย่างไรซึ่งคุณ ครอบครัวของเรา ไม่เหมาะสม ผมพูด angrily
' เรารู้ดีว่า ฉันไม่เป็นขโมย และคิดว่า เขารู้ที่ เกินไป แต่เขาจะคิดเกี่ยวกับลูกสาวของเขา เขาตกลงจะหมั้นตอนนี้วิธีสามารถ ไม่มีใครอยากรู้ว่าเป็นขโมย- ครอบครัวของครอบครัวที่ไม่มีใครต้องการทราบ คุณจะเห็นเขาไม่คิดวิธีเดียวกัน '
พ่อไม่ถูกต้อง เรามักจะมีผู้เข้าชม: ครอบครัวแม่ และเพื่อน เพื่อนเรา พ่อครอบครัว เพื่อน และธุรกิจร่วมกัน มีคนเสมอในบ้าน ตอนนี้บ้านว่างเปล่าได้ ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาเย็น หรือกาแฟ ฉันได้พูดกับเพื่อนทางโทรศัพท์ ได้ แพงกว่า พวกเขามักจะไม่ว่าง โรงเรียนน้องที่อายุน้อยที่สุดไม่ได้ ความสุขที่ได้ เราไม่ต้องการให้เขาฟังสิ่งไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่ Mohammed ไม่มีความสุข เขาเบื่อ คงไม่มีใครเล่นด้วย เขาอยู่ในห้องนอนของเขา และเล่นบนเครื่องคอมพิวเตอร์ของเขา เขาเพียงซ้ายห้องพักกิน และบอกว่า เขาเบื่อ.
เราไม่เห็นของพ่ออย่างใดอย่างหนึ่ง เขาอยู่ในพระองค์บนโลก เขานั่งในเขาตลอดวัน สำนักงาน เห็นไม่มีใคร พูดคุยกับใคร เขาหยุดกินกับเรา เพื่อแม่เอาอาหารไปให้เขา เขากินน้อยมาก แม่ไม่พูดอะไรกับฉัน แต่ฉันรู้ว่า เธอเป็นห่วงเขาและครอบครัว บางครั้งในยามค่ำคืน เมื่อเธอคิดว่า เราอยู่ในเตียง ไม่ฟังชั้นล่างเธอ ร้องไห้.
ทุกคนไม่หยุดโทร วันหลังจากที่พ่อของ Samira phoned ฉันมีโทรศัพท์จาก Samira
'ผมจึงเสียใจ เธอกล่าว เธอได้ร้องไห้ ' ฉันไม่ต้องการสิ้นสุดความผูกพันของเรา แต่พ่อไม่ฟัง ฉันบอกพ่อว่า มีความผิดพลาดที่น่ากลัว ฉันรู้ว่า คุณพ่อจะไม่ขโมย และฉันแน่ใจว่า พ่อรู้ที่เกินไป แต่เขากล่าวว่า มันไม่สำคัญว่าเขาหรือฉันคิดว่า เขาบอกฉันว่า เขาพูดกับคุณพ่อ 'ใช่ เขาไม่ได้ ผมพูดเงียบ ๆ
'หนึ่งอ่าวตำรวจจะจับขโมยจริงและทุกคนจะเสียใจ เธอกล่าว
'ฉันจะไม่ลืมไว้วางใจในครอบครัวของฉัน ผมพูดอย่างเงียบ ๆ 'ขอบคุณ'
'บางทีเราสามารถช่วยคุณพ่อเปลี่ยนแผนของเขาอีก เธอไป และเธอไม่ได้ร้องไห้ตอนนี้ ' เราต้องหาขโมยจริง พ่อของคุณไม่ได้รับการอัญมณี ดังนั้นเราต้องหาคนไม่ ' เธอทำให้มันง่าย
'แต่ว่าเราจะไปที่' ถาม
' ของให้คิด Salem ช่องนี่กล่าวว่า เขาไม่ได้ออกจากหีบห่อที่ เขาบอกว่า เขาไม่ได้ถามเขาให้เลขานุการพิมพ์ บางทีเขาไม่ได้ขอให้เขาพิมพ์ แต่บางทีเขาซ้ายพัสดุ.
"ไม่คุณหมายถึงอะไร" ถาม
' บางทีเขาพิมพ์หมายเหตุตนเอง บางทีเขาขโมยอัญมณีของภรรยาของเขา.'
ฉันตกใจในคำพูดของหล่อน 'ฉันรู้ว่า คุณต้องช่วยพ่อ แต่นี่วิ่ง Salem ไม่ขโมย ผมพูด
' ทำไมไม่ เขาสามารถขาย jiwelley และได้รับเงินจากบริษัทประกันภัยพร้อมกัน นั้นเขาสามารถซื้อภรรยาอัญมณีใหม่แล้วเหลือเงินสำหรับตัวเอง '
' ไม่ต้องทำการ เขาเป็นคนรวยมากขึ้น '
'Prehaps ที่เขาเป็น คือบางที เขาไม่ เราทราบได้อย่างไร บางทีเขามีปัญหาเงิน บางทีเขาเพียงคิดว่า มันเป็นที่น่าตื่นเต้นที่จะ ขโมย ไม่ทราบทำไมเขาไม่ได้ แต่เราต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา- และทุกคนที่เดินเข้าไปในสำนักงานของคุณพ่อที่อ่าว ก็
ฉันไม่คิดว่า เธอใจชีคช่อง Salem แต่อยากจะทำอะไร ดังนั้นฉันเห็น.
' ตกลง ลอง ผมพูด ' สิ่งแรกที่ผมทำคือ คุยกับอาบูมา เขาทำกาแฟและชาที่บริษัทตะวันออกค้า เขามองเห็นทุกคนที่คอยสร้าง บางทีเขาสามารถจำที่มาและออกจากอาคารวันนั้น '
' ดี เมื่อคุณได้รับข้อมูล โทรศัพท์ฉัน ฉันแน่ใจว่า เราสามารถหาขโมยจริง ก็
วันถัดไปผมไปตั้งแต่บริษัทตะวันออกค้าพูดมาบู ฉันรออาคาร ประมาณสิบนาทีต่อมาผมเห็นเขา เดินไปตามถนน เขากำลังโกรธเกี่ยวกับสิ่งที่คนได้พูด บอกฉัน เขาชอบพ่อของฉัน.
' คนบอกว่า เป็นขโมย พวกเขาจะไม่ถูกต้อง คุณพ่อของคนดี เมื่อภรรยาป่วย เขาช่วยฉัน เขาให้ฉันเงินซื้อเธอสิ่งที่เธอต้องการ เขาเป็นคนดี '
'ขอบคุณ ผมพูด ' พ่อต้องช่วยตอนนี้ เขาเดินทางไปดูไบศุกร์ที่ล่าสุด ต้องการทราบว่าเกิดอะไรขึ้นในวันที่เขา ที่ไปสำนักของพ่อฉัน คุณสามารถจำได้หรือไม่ ' ถาม
'ผมคิดว่า ในขณะนั้น' เขากล่าวว่า 'ล่าสุดพฤหัสบดี...' เขาคิดครู่ ' ใช่ ตอนนี้ ผมจำได้ว่า ...ฉันก็เป็นของคุณพ่อสำนักงานสี่หรือห้าครั้งเขาใช้กาแฟ ผมทำที่ทุกอ่าว เพื่อนร่วมงานของเขานาย Nasser มาในขณะที่มี เขาไม่ดื่มกาแฟใน เขาชอบชา '
'เวลาถูก ' ถาม
' คิดก็ประมาณ 10 โมง เขามาอยู่ในสำนักงานสำหรับเกี่ยวกับชั่วโมงคิด เขาซ้าย และประมาณ 5 นาทีภายหลัง นาย Moussa ไปใน ฉันเอาไว้ทั้งกาแฟ เขาได้มีประมาณครึ่งชั่วโมง พ่อของคุณไปทางซ้ายสำหรับอาหารกลางวันประมาณสองโมงตามปกติ พนักงานทั้งหมดอื่น ๆ ซ้ายแล้วเกินไป คุณพ่อมากลับประมาณ 4 โมง โอ้ ใช่ เขาชมสองในตอนบ่าย พวกเขามาถึงหลังของคุณพ่อ ฉันถ่ายกาแฟ ไม่ทราบที่พวกเขา แต่พวกเขาจาก Jordan พวกเขาอยู่ประมาณชั่วโมง '
'มาชมอื่น ๆ ' ถาม
' ไม่ เพียงเชคช่อง Salem แต่เขาไม่ใช่ผู้เยี่ยมชม เขามาถึงสำนักงานในช่วงเย็น เขามักจะมาประมาณหกหรือเจ็ดโมง เขาพูดถึงบิดาของคุณ แต่เขาไม่ได้ไปที่สำนักงานของคุณพ่อ
พ่อของคุณเสมอไปนี่ช่อง Salem สำนักงาน พ่อของคุณถูกถือครองจำนวนมากกระดาษกับเขา เอากาแฟ และปิดประตู มันเป็นการประชุมที่ยาวนาน ประมาณสองชั่วโมงต่อมาคุณพ่อเปิดประตู และถามนำสองถ้วยกาแฟ พวกเขาถูกหัวเราะเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง '
' ที่เหลืออาคารแรก Salem ช่องนี่หรือพ่อ? " ถาม
' Salem ช่องนี่ ผมคิดว่า เขาซ้ายเกี่ยวกับครึ่งเลยแปด พนักงานทั้งหมดอื่น ๆ ซ้ายแปดและเก้าโมง หลังจากเก้า คนเดียวในอาคารถูกพ่อของคุณและ...โอ้ ใช่ น้ำยาที่ได้ เกินไป และรักษาความปลอดภัยที่นอกตามปกติ '
'เวลาไม่ได้พ่อบ้าง' ถาม
' รอ ตอนนี้ฉันจำ บุตรชายของเชคช่อง Salem เขาได้ที่นี่ มากเกินไป เขามาถึงหลังเก้า เขาถูกหาบิดา ผมบอกว่า เชคช่อง Salem ไม่ได้ที่นี่ เขาถามผมสำหรับกาแฟ ทำให้มัน และใช้ในสำนักงานของบิดา เขาเหลือประมาณสิบนาทีหลังจากนั้น '
'ได้เขาไปที่สำนักงานของพ่อ '
' ไม่เห็นเขาไปค่ะไม่ เขาไม่ได้ ผมบอกคุณพ่อในภายหลัง เขาไม่ทราบเกี่ยวกับการเยี่ยมชมของ Omar เขาประหลาดใจ นอกจากนี้เรามักจะไม่เห็น Omar พ่อต้องไปทำงานที่นี่ แต่ Omar มีธุรกิจของตัวเอง พ่อโกรธ แต่ Omar มีไม่ฟังพ่อหรือใครก็ตาม Omar ชอบทำสิ่งที่เขา '
ผมขอบคุณมาบูสำหรับความช่วยเหลือ และอาคารได้
เป็นผมเข้าไปในรถของฉัน ฉัน phoned Samira และบอกทุกอย่างของเธอ.
'มันไม่ Nasser นาย br หรือนาย moussa หรือของพนักงานอื่น เธอกล่าวว่า ' คุณพ่อกล่าวว่า เขาพบหีบห่อที่ก่อนเขา จึง มีผู้ต้องสงสัยเพียงสี่ของรายการเชค Salem ช่อง ลูกชายของเขา อาบูมา หรือน้ำยาที่ '
ผมตกใจกลัว 'Samira ผมคิดว่า คุณไม่ถูกต้องเกี่ยวกับ Salem ช่องนี่ ขโมยของไม่เขาหรือบุตร และเป็นคนซื่อ ๆ ของอาบูมา บางทีน้ำยาที่ได้หรือคนในนั้นมาไม่เห็น '
' บางทีคุณเข้า แต่มาเริ่ม มีผู้ต้องสงสัยของเรา 4 ฉันจะต้องไปเดี๋ยวนี้แล้ว เรามีผู้เข้าชม ลองคิดถึงสิ่งที่เรากำลังจะทำต่อไป เราจะเรียกคุณพรุ่งนี้ ก็
การแปล กรุณารอสักครู่..
A quiet house
Life was bad. The next day it was worse. Samira’s father phoned. He wanted to speak to my father. I looked at my father while he took the call. After a minute or two he put his hand over the phone and turned to me. He asked me to leave the room. Ten minutes later, he called me back and told me the bad news.
‘I’m very sorry, my son. When they arrested me, I thought about your engagement. I was afraid of this. Samira’s father has just phoned. He said that his plans have changed. He said that he thinks Samira is too young. I’m so sorry. I’ve done nothing wrong and neither have you, but that’s not important now.’
‘Samira’s father knows that you’re a good man. How can he do this to you, to our family? It’s not right,’ I said angrily.
‘We knows that I’m not a thief and I think that he knows that, too. But he’s thinking about his daughter. How can he agree to this engagement now? Nobody wants to know a thief-or the family of a family that nobody wants to know. You’ll see he won’t be the only one to think that way.’
My father was right. We usually had a lot of visitors: my mother’s family and friends, our friends, my father’s family, friends and business colleague. There was always someone in the house. Now the house was empty. Nobody came to visit. Nobody came for dinner or for coffee. I spoke to my friends on the phone, but , strangely , they were always busy. There was no school for my youngest brother. We were happy about that. We didn’t want him to hear bad things about his father from the other children. But Mohammed wasn’t happy. He was bored. He didn’t have anyone to play with. He stayed in his bedroom and played on his computer. He only left his room to eat and to tell us that he was bored.
We didn’t see much of my father either. He lived in him on world. Day after day, he sat in him office, seeing nobody, talking to nobody, he stopped eating with us, so my mother took food to him. He ate very little. My mother didn’t say anything to me, but I knew that she was very worried about him and the family. Sometimes at night, when she thought that we were all in bed, I could hear her downstairs , crying.
Not everyone stopped calling. The day after Samira’s father phoned, I had a phone call from Samira.
‘I’m so sorry,’ she said. She was crying. ‘I don’t want to end our engagement, but my father won’t listen. I told my father that there has been a terrible mistake. I know that your father won’t a thief and I’m sure that my father knows that too, but he says it’s not important what he or I think. He told me that he spoke to your father,’
‘yes, he did ,’ I said quietly.
‘one bay the police will catch the real thief and everyone will be sorry,’ she said.
‘I’ll never forget your trust in my family,’ I said quietly. ‘thank you.’
‘perhaps we can help my father change his plans again,’ she went on, and she wasn’t crying now. ‘we must find the real thief. Your father didn’t take the jewellery. So we must find the person who did.’ She made it so easy.
‘but how are we going to do that?’ I asked.
‘let’s think. Sheikh Bin Salem says that he didn’t leave the parcel. He says that he didn’t ask his secretary to type it. Perhaps he didn’t ask him to type it, but perhaps he left the parcel.
‘What do you mean?’ I asked.
‘Perhaps he typed the note himself. Perhaps he stole his wife’s jewellery.’
I was shocked at her words. ‘I know you want to help my father, but Sheikh Bib Salem isn’t a thief,’ I said
‘Why not? He can sell the jiwelley and get money from the insurance company at the same time then he can buy his wife new jewellery and have the rest of the money for himself.’
‘He doesn’t need to do that. he’s a very rich man.’
‘Prehaps he is, is perhaps he isn’t. how do we know? Perhaps he has money problems. Perhaps he just thinks it is exciting to be a thief. I don’t know why he did it, but we have to find out more about him- and everyone who went into your father’s office on that bay,’ she said.
I didn’t think she was right about Sheikh Bin Salem, but I wanted to do something. So I agreed.
‘ok. Let’s try,’ I said. ‘the first thing I can do is to talk to Abu Malek. He makes the coffee and tea at the eastern trading company. He sees everybody who goes in and out of the building. Perhaps he can remember who came in and out of the building that day.’
‘Good. When you get the information, phone me. I’m sure that we can find the real thief,’ she said.
The next day I went early to the Eastern Trading company to speak to Abu Malek. I waited the building. About ten minutes later I saw him, walking down the street. He was angry about what people were saying, he told me. He liked my father.
‘people say that he’s a thief. They’re wrong. Your father’s a good man. When my wife was sick, he helped me. He gave me money to buy her what she needed. He’s a kind man.’
‘Thank you,’ I said. ‘my father needs help now. He travelled to Dubai last Friday. I need to know what happened the day before he went. Who went to my father’s office? Can you remember?’ I asked.
‘Let me think for a while.’ He said , ‘Last Thursday…’ he thought for a moment. ‘yes, now I remember…I went into your father’s office four or five times to take him a cup of coffee. I do that every bay. His colleague Mr Nasser came in while I was there. He doesn’t drink coffee in the mornings. He prefers tea.’
‘What time was this?’ I asked.
‘I think it was about ten o’clock. He was in the office for about an hour I think. He left, and about five minutes later, Mr Moussa went in. I took them both coffee. He was in there for about half an hour. Your father left for lunch around two o’clock as usual. All the other employees left then too. Your father came back about four o’clock, oh yes, he had two visitors in the afternoon. They arrived just after your father. I took them coffee. I don’t know who they were, but they were from Jordan. They stayed for about an hour.’
‘were there any other visitors?’ I asked
‘No, only Sheikh Bin Salem, But he’s not A visitor! He came to the office in the evening. He usually comes around six or seven o’clock. He spoke to your father, but he didn’t go to your father’s office
Your father always goes to Sheikh Bin Salem’s office. Your father was carrying a lot of papers with him. I took them coffee and then closed the door. It was a long meeting. About two hours later your father opened the door and asked me to bring two cups of coffee. They were laughing about something.’
‘Who left the building first, Sheikh Bin Salem or my father?’ I asked
‘Sheikh Bin Salem. I think he left about half past eight. All the other employees left between eight and nine o’clock. After nine, the only people in the building were your father and I … oh yes. The cleaners were there, too, and the security guard was outside as usual.’
‘What time did my father leave?’ I asked.
‘Wait, now I remember. The son of Sheikh Bin Salem. He was here, too. He arrived just after nine. He was looking for his father. I told him that Sheikh Bin Salem wasn’t here. He asked me for coffee. I made it and took it to his father’s office. He left about ten minutes later.’
‘Did he go to my father’s office?’
‘I didn’t see him go in. no , he didn’t, I say you father later. He didn’t know about Omar’s visit. He was surprised. We don’t usually see Omar. His father wanted him to work here, but Omar has his own business. His father was angry, but Omar has never listened to his father or anyone. Omar likes to do things his way.’
I thanked Abu Malek for his help and left the building.
As soon as I got into my car, I phoned Samira and told her everything.
‘it can’t br Mr Nasser or Mr moussa or any of the other employees,’ she said. ‘your father said that he found the parcel just before he left. So there are only four suspects on our list- Sheikh Bin Salem. His son, Abu Malek, or the cleaners.’
I was shocked. ‘Samira,’ I think that you are wrong about Sheikh Bin Salem. The thief’s not him or his son. And Abu malek’s a very honest man. Perhaps the cleaners did it or someone that abu Malek didn’t see.’
‘Perhaps you’re right, but let’s begin with our four suspects. I must go now. We have visitors. Let’s think about what we’re going to do next. I’ll call you tomorrow,’ she said.
Life was bad. The next day it was worse. Samira’s father phoned. He wanted to speak to my father. I looked at my father while he took the call. After a minute or two he put his hand over the phone and turned to me. He asked me to leave the room. Ten minutes later, he called me back and told me the bad news.
‘I’m very sorry, my son. When they arrested me, I thought about your engagement. I was afraid of this. Samira’s father has just phoned. He said that his plans have changed. He said that he thinks Samira is too young. I’m so sorry. I’ve done nothing wrong and neither have you, but that’s not important now.’
‘Samira’s father knows that you’re a good man. How can he do this to you, to our family? It’s not right,’ I said angrily.
‘We knows that I’m not a thief and I think that he knows that, too. But he’s thinking about his daughter. How can he agree to this engagement now? Nobody wants to know a thief-or the family of a family that nobody wants to know. You’ll see he won’t be the only one to think that way.’
My father was right. We usually had a lot of visitors: my mother’s family and friends, our friends, my father’s family, friends and business colleague. There was always someone in the house. Now the house was empty. Nobody came to visit. Nobody came for dinner or for coffee. I spoke to my friends on the phone, but , strangely , they were always busy. There was no school for my youngest brother. We were happy about that. We didn’t want him to hear bad things about his father from the other children. But Mohammed wasn’t happy. He was bored. He didn’t have anyone to play with. He stayed in his bedroom and played on his computer. He only left his room to eat and to tell us that he was bored.
We didn’t see much of my father either. He lived in him on world. Day after day, he sat in him office, seeing nobody, talking to nobody, he stopped eating with us, so my mother took food to him. He ate very little. My mother didn’t say anything to me, but I knew that she was very worried about him and the family. Sometimes at night, when she thought that we were all in bed, I could hear her downstairs , crying.
Not everyone stopped calling. The day after Samira’s father phoned, I had a phone call from Samira.
‘I’m so sorry,’ she said. She was crying. ‘I don’t want to end our engagement, but my father won’t listen. I told my father that there has been a terrible mistake. I know that your father won’t a thief and I’m sure that my father knows that too, but he says it’s not important what he or I think. He told me that he spoke to your father,’
‘yes, he did ,’ I said quietly.
‘one bay the police will catch the real thief and everyone will be sorry,’ she said.
‘I’ll never forget your trust in my family,’ I said quietly. ‘thank you.’
‘perhaps we can help my father change his plans again,’ she went on, and she wasn’t crying now. ‘we must find the real thief. Your father didn’t take the jewellery. So we must find the person who did.’ She made it so easy.
‘but how are we going to do that?’ I asked.
‘let’s think. Sheikh Bin Salem says that he didn’t leave the parcel. He says that he didn’t ask his secretary to type it. Perhaps he didn’t ask him to type it, but perhaps he left the parcel.
‘What do you mean?’ I asked.
‘Perhaps he typed the note himself. Perhaps he stole his wife’s jewellery.’
I was shocked at her words. ‘I know you want to help my father, but Sheikh Bib Salem isn’t a thief,’ I said
‘Why not? He can sell the jiwelley and get money from the insurance company at the same time then he can buy his wife new jewellery and have the rest of the money for himself.’
‘He doesn’t need to do that. he’s a very rich man.’
‘Prehaps he is, is perhaps he isn’t. how do we know? Perhaps he has money problems. Perhaps he just thinks it is exciting to be a thief. I don’t know why he did it, but we have to find out more about him- and everyone who went into your father’s office on that bay,’ she said.
I didn’t think she was right about Sheikh Bin Salem, but I wanted to do something. So I agreed.
‘ok. Let’s try,’ I said. ‘the first thing I can do is to talk to Abu Malek. He makes the coffee and tea at the eastern trading company. He sees everybody who goes in and out of the building. Perhaps he can remember who came in and out of the building that day.’
‘Good. When you get the information, phone me. I’m sure that we can find the real thief,’ she said.
The next day I went early to the Eastern Trading company to speak to Abu Malek. I waited the building. About ten minutes later I saw him, walking down the street. He was angry about what people were saying, he told me. He liked my father.
‘people say that he’s a thief. They’re wrong. Your father’s a good man. When my wife was sick, he helped me. He gave me money to buy her what she needed. He’s a kind man.’
‘Thank you,’ I said. ‘my father needs help now. He travelled to Dubai last Friday. I need to know what happened the day before he went. Who went to my father’s office? Can you remember?’ I asked.
‘Let me think for a while.’ He said , ‘Last Thursday…’ he thought for a moment. ‘yes, now I remember…I went into your father’s office four or five times to take him a cup of coffee. I do that every bay. His colleague Mr Nasser came in while I was there. He doesn’t drink coffee in the mornings. He prefers tea.’
‘What time was this?’ I asked.
‘I think it was about ten o’clock. He was in the office for about an hour I think. He left, and about five minutes later, Mr Moussa went in. I took them both coffee. He was in there for about half an hour. Your father left for lunch around two o’clock as usual. All the other employees left then too. Your father came back about four o’clock, oh yes, he had two visitors in the afternoon. They arrived just after your father. I took them coffee. I don’t know who they were, but they were from Jordan. They stayed for about an hour.’
‘were there any other visitors?’ I asked
‘No, only Sheikh Bin Salem, But he’s not A visitor! He came to the office in the evening. He usually comes around six or seven o’clock. He spoke to your father, but he didn’t go to your father’s office
Your father always goes to Sheikh Bin Salem’s office. Your father was carrying a lot of papers with him. I took them coffee and then closed the door. It was a long meeting. About two hours later your father opened the door and asked me to bring two cups of coffee. They were laughing about something.’
‘Who left the building first, Sheikh Bin Salem or my father?’ I asked
‘Sheikh Bin Salem. I think he left about half past eight. All the other employees left between eight and nine o’clock. After nine, the only people in the building were your father and I … oh yes. The cleaners were there, too, and the security guard was outside as usual.’
‘What time did my father leave?’ I asked.
‘Wait, now I remember. The son of Sheikh Bin Salem. He was here, too. He arrived just after nine. He was looking for his father. I told him that Sheikh Bin Salem wasn’t here. He asked me for coffee. I made it and took it to his father’s office. He left about ten minutes later.’
‘Did he go to my father’s office?’
‘I didn’t see him go in. no , he didn’t, I say you father later. He didn’t know about Omar’s visit. He was surprised. We don’t usually see Omar. His father wanted him to work here, but Omar has his own business. His father was angry, but Omar has never listened to his father or anyone. Omar likes to do things his way.’
I thanked Abu Malek for his help and left the building.
As soon as I got into my car, I phoned Samira and told her everything.
‘it can’t br Mr Nasser or Mr moussa or any of the other employees,’ she said. ‘your father said that he found the parcel just before he left. So there are only four suspects on our list- Sheikh Bin Salem. His son, Abu Malek, or the cleaners.’
I was shocked. ‘Samira,’ I think that you are wrong about Sheikh Bin Salem. The thief’s not him or his son. And Abu malek’s a very honest man. Perhaps the cleaners did it or someone that abu Malek didn’t see.’
‘Perhaps you’re right, but let’s begin with our four suspects. I must go now. We have visitors. Let’s think about what we’re going to do next. I’ll call you tomorrow,’ she said.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ชีวิตเงียบสงบบ้าน
ไม่ดี วันต่อมา ก็ แย่ พ่อ สมิหรา ก็โทรมา เขาอยากพูดกับพ่อ ผมมองพ่อในขณะที่เขาเอาโทรศัพท์ หลังจากที่หนึ่งหรือสองนาที เขาใส่มือของเขาผ่านทางโทรศัพท์ และเปิดให้ฉัน เขาขอให้ฉันออกจากห้อง สิบนาทีต่อมา เขาโทรกลับมา และบอกว่าข่าวร้าย .
" ขอโทษนะ ลูก เมื่อพวกเขาจับฉันฉันคิดว่าเกี่ยวกับการหมั้น หนูกลัว สมิหรา พ่อเพิ่งโทรมา เขากล่าวว่าแผนการของเขาจะเปลี่ยนไป เขาบอกว่า เขาคิดว่า สมิหรา เด็กเกินไป ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด และไม่มีคุณ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญตอนนี้ '
'samira พ่อรู้ว่าคุณเป็นคนดี เขาจะทำแบบนี้กับคุณ เพื่อครอบครัวของเรา มันไม่ถูกนะ ' ผมพูดด้วยความโมโห
" เรารู้ว่า ฉันไม่ใช่ขโมย ฉันคิดว่าเขารู้อย่างนั้นเหมือนกัน แต่เขาคิดถึงลูกสาว วิธีการที่เขาสามารถยอมรับหมั้นตอนนี้ ? ไม่มีใครต้องการที่จะรู้ว่าเป็นโจร หรือครอบครัวของครอบครัวที่ไม่มีใครอยากรู้ คุณจะเห็นว่าเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่คิดอย่างนั้น '
พ่อพูดถูก เรามักจะมีผู้เยี่ยมชม : แม่ของครอบครัวและเพื่อนๆของเราครอบครัวของพ่อ เพื่อน และเพื่อนร่วมงานทางธุรกิจ จะมีใครในบ้าน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาทานข้าว หรือ กาแฟ ผมคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์ แต่น่าแปลกที่พวกเขายุ่งอยู่เสมอ ไม่มีโรงเรียนให้น้องชายคนเล็กของฉัน เราก็มีความสุขแล้วเราไม่ได้ต้องการให้เขาได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่โมฮัมเหม็ไม่มีความสุข เขาเบื่อ เขาก็ไม่มีใครเล่นด้วย เขาอยู่ในห้องนอนของเขาและเล่นบนคอมพิวเตอร์ของเขา เขาออกจากห้องของเขาที่จะกินและบอกเราว่า เขาเบื่อ
เราไม่ได้เจอพ่อเหมือนกัน เขาอาศัยอยู่ในเขา บนโลก วันแล้ววันเล่า เขานั่งอยู่ในสำนักงานเขา เห็นใครพูดกับใคร เขาก็หยุดกินกับเรา ดังนั้น แม่เอาอาหารไปให้เขา เค้ากินน้อยมาก แม่ไม่ได้บอกอะไรกับผม แต่ผมรู้ว่าเธอห่วงเขา และครอบครัว บางครั้งในเวลากลางคืนเมื่อเธอคิดว่าเราอยู่ในเตียง ผมได้ยินเสียงเธอข้างล่าง ร้องไห้
ไม่ทุกคนหยุดโทร วันหลังจากที่ สมิหรา พ่อโทรมา ฉันได้รับโทรศัพท์จาก สมิหรา .
" ขอโทษ " เธอกล่าว เธอกำลังร้องไห้ " ฉันไม่อยากจบงานหมั้นของเรา แต่พ่อก็ไม่ฟัง ผมบอกพ่อแล้ว ว่ามีการผิดพลาด ผมรู้ว่าพ่อจะไม่ขโมยและฉันแน่ใจว่าพ่อเองก็รู้เหมือนกัน แต่เขาบอกว่า มันไม่ได้สำคัญอะไร เขาหรือฉันคิด เขาบอกฉันว่า เขาพูดกับพ่อ '
" เขา " ฉันพูดเบา ๆ
.' อ่าวหนึ่ง ตำรวจจะจับโจรตัวจริง และทุกคนจะต้องขอโทษ เธอกล่าวว่า '
" ไม่เคยลืมความไว้วางใจของคุณในครอบครัวของฉัน " ฉันพูดเบาๆ ' ขอบคุณนะ '
'perhaps เราช่วยพ่อเปลี่ยนแผนของเขาอีกครั้ง เธอเดิน เธอไม่ร้องไห้แล้ว เราต้องตามหาโจรตัวจริง พ่อไม่ได้เอาอัญมณี ดังนั้นเราต้องค้นหาคนที่ทำ เธอทำให้มันง่าย
แต่เราจะไปถึงที่นั่นได้อย่างไร ? ' ผมถาม
'let คิด ชีคห์ บิน ซาเล็ม กล่าวว่าเขาไม่ได้ทิ้งพัสดุ เขาบอกว่า เขาไม่ได้ถามเลขาของเขาที่จะพิมพ์มัน บางทีเขาอาจจะไม่ได้ขอให้เขาพิมพ์ แต่บางทีเขาอาจจะทิ้งพัสดุ .
อะไรหมายถึงอะไร ' ผมถาม
'perhaps เขาพิมพ์ข้อความเอง บางทีเขาอาจจะขโมยเครื่องประดับของภรรยาของเขา . '
ฉันตกใจในคำพูดของเธอ' ฉันรู้ว่าคุณต้องการช่วยพ่อ แต่ชีคเอี๊ยมซาเลมไม่ใช่ขโมย ' ผมพูด
'why ไม่ได้ ? เขาสามารถขาย jiwelley และได้รับเงินจากบริษัทประกันในเวลาเดียวกัน แล้วเขาสามารถซื้ออัญมณี ภรรยาใหม่ของเขาและส่วนที่เหลือของเงินสำหรับตัวเอง '
เขาไม่ต้องทำเช่นนั้น เขาเป็นคนรวยมาก '
'prehaps เขา บางทีเขาไม่ได้ เราจะรู้ได้อย่างไร ?บางทีเขามีปัญหาเรื่องเงิน บางทีเขาแค่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นที่จะขโมย ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาทำได้ แต่เราต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขาและทุกคนที่ไปที่ห้องทำงานของคุณพ่อที่อ่าว , ' เธอกล่าว .
ฉันไม่คิดว่าเธอพูดถูกเรื่อง ชีค บิน ซาเล็ม แต่ฉันอยากจะทำบางสิ่งบางอย่าง ฉันก็เลยตกลง 'ok
. ลอง ' ผมพูด' สิ่งแรกที่ผมจะทำคือการพูดคุยกับบู มาเลก . เขาทำให้ชาและกาแฟที่ซื้อขาย บริษัท ตะวันออก เขาเห็นทุกคนที่เข้าและออกจากอาคาร บางทีเขาอาจจำที่มาในและออกจากตึกวันนั้น '
ความดี . เมื่อคุณได้รับข้อมูล โทรศัพท์ฉัน ฉันแน่ใจว่าเราสามารถหาโจรตัวจริง
' เธอพูดวันต่อมาผมไปแต่เช้าเพื่อ บริษัท การค้าตะวันออกคุยกับบู มาเลก . ฉันรออยู่ในอาคาร ประมาณสิบนาทีต่อมา ฉันเห็นเขาเดินลงบนถนน เขาโกรธเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้คนกำลังพูด เขาบอกฉัน เขาชอบพ่อ .
'people กล่าวว่าเขาเป็นขโมย พวกเขาผิด พ่อของคุณเป็นคนดี เมื่อภรรยาผมไม่สบาย พี่เขาช่วยผม เขาให้เงินฉันซื้อให้เธอในสิ่งที่เธอต้องการเขาเป็นคนดี ขอบคุณ '
' ผมพูด ' พ่อต้องการความช่วยเหลือแล้ว เขาเดินทางไปดูไบ เมื่อวันศุกร์ที่ ฉันต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนวันที่เขาไป ใครไปที่สำนักงานของพ่อผม คุณจำได้มั้ย ? ' ผมถาม
'let ฉันคิดว่าสักพัก ' เขากล่าวว่า ' เมื่อวันพฤหัสบดี . . . . . . . ' เขาคิดสักครู่ " ครับตอนนี้ผมจำได้แล้ว . . . . . . . ฉันไปที่ห้องทำงานของคุณพ่อสี่หรือห้าครั้งเพื่อพาเขาไปดื่มกาแฟสักถ้วย ฉันทำมันทุกอ่าว เพื่อนร่วมงานนาย Nasser เข้ามาในขณะที่ผมมี เขาไม่ได้ดื่มกาแฟในตอนเช้า เขาชอบชา '
'what ในครั้งนี้คือ ? ' ผมถาม
" คิดว่ามันเป็นประมาณสิบโมง เขาอยู่ในสำนักงาน ประมาณ 1 ชั่วโมง ฉันคิดว่า เขาซ้ายและห้านาทีต่อมานายมูซา เข้ามา ฉันพาพวกเขาทั้งกาแฟ เขาอยู่ในนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง พ่อออกไปทานอาหารเที่ยง รอบบ่ายสองเหมือนเดิม พนักงานทั้งหมดที่คนอื่นทิ้งแล้วเหมือนกัน พ่อกลับมาประมาณบ่าย 4 โมง โอ้ ใช่ เขามี 2 ผู้เข้าชมในช่วงบ่าย พวกเขาเพิ่งจากพ่อของเธอ ฉันเอาพวกเขากาแฟ ผมไม่รู้ว่าพวกเขาคือใคร แต่จาก จอร์แดนพวกเขาอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง '
'were มีใด ๆอื่น ๆผู้เยี่ยมชม ' ผมถาม
' เท่านั้น ชีค บิน ซาเล็ม แต่เขาไม่ใช่แขก ! เขามาที่ทำงานในตอนเย็น เขามักจะมาประมาณหกหรือเจ็ดโมง เขาพูดกับพ่อของเธอ แต่เขาไม่ได้ไปที่ทำงานของพ่อ
พ่อมักจะไปที่สำนักงานของ ชีค บิน ซาเล็ม พ่อถือมากของเอกสารด้วยฉันเอาพวกเขากาแฟและก็ปิดประตู มันเป็นการประชุมที่ยาวนาน ประมาณสองชั่วโมงต่อมาพ่อเปิดประตูให้ฉันเอากาแฟสองแก้ว พวกเขากำลังหัวเราะเรื่องอะไร . . .
ใครออกจากตึกแรก ชีคห์ บิน ซาเล็ม หรือพ่อ ? ' ผมถาม
'sheikh บินซาเล็ม ฉันคิดว่าเขาไปประมาณครึ่งที่ผ่านมาแปด พนักงานทั้งหมดที่คนอื่นทิ้งไว้ระหว่างแปดและเก้าโมงหลังจากเก้า ผู้คนในอาคารได้ พ่อและแม่ . . . . . . . . . . ค่ะ ร้านอยู่ที่นั้นด้วย และ รปภ. อยู่ข้างนอกตามปกติ '
'what คราวพ่อไป ' ผมถาม
'wait ฉันจำได้แล้ว ลูกชายของ ชีค บิน ซาเล็ม เขาก็อยู่ด้วย เขามาหลังเก้า เขากำลังตามหาพ่อ ฉันบอกเขาว่า ชีค บิน ซาเล็ม ไม่อยู่ที่นี่เขาถามฉันเพื่อดื่มกาแฟ ฉันทำมันเข้าไปในที่ทำงานของพ่อเขา เขาไปประมาณสิบนาทีต่อมา '
'did เขาไปที่สำนักงานของพ่อผม '
" ไม่เห็นเค้าไปเถอะ ไม่ ฉันบอกว่าพ่อของเธอทีหลัง เขาไม่ได้รู้เกี่ยวกับโอมาร์ เยี่ยมชม เขาแปลกใจ เรามักไม่ค่อยเห็นโอมาร์ พ่อของเขาต้องการให้เขามาทำงานที่นี่ แต่โอมาร์มีธุรกิจของตัวเอง พ่อโกรธแต่โอมาร์ไม่เคยฟังพ่อของเขาหรือใคร โอมาร์ ชอบทำตามวิธีของเขา . '
ฉันขอบคุณอาบูมอเล็กช่วยของเขาและออกจากอาคาร
ทันทีที่ฉันขึ้นรถ ฉันโทรหา สมิหรา และบอกเค้าไปทุกอย่าง มันไม่ได้
br นาย Nasser หรือนาย Moussa หรือใด ๆของพนักงาน อื่น ๆ , ' เธอกล่าว " คุณพ่อบอกว่าเขาพบพัสดุก่อนที่จะออกไปดังนั้นมีเพียงสี่ผู้ต้องสงสัยในรายการของเรา - ชีคห์ บิน ซาเล็ม ลูกชายของเขา , อาบู มาเลก หรือทำความสะอาด '
ผมตกใจ ' สมิหรา ' ฉันคิดว่าคุณจะผิดเกี่ยวกับเชค บิน ซาเล็ม ขโมยไม่ใช่เขา หรือลูกของเขา และอาบูมอเล็กเป็นคนที่ซื่อสัตย์มาก บางทีที่ทำความสะอาดได้ หรือบางคนที่ อาบู มาเลกไม่เห็น '
'perhaps ก็ได้ แต่ขอเริ่มต้นด้วยสี่ผู้ต้องสงสัย ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้ขณะนี้มีผู้เยี่ยมชม เราคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เรากำลังจะทำอะไรต่อไป ฉันจะโทรหาคุณพรุ่งนี้นะ
' เธอกล่าว
ไม่ดี วันต่อมา ก็ แย่ พ่อ สมิหรา ก็โทรมา เขาอยากพูดกับพ่อ ผมมองพ่อในขณะที่เขาเอาโทรศัพท์ หลังจากที่หนึ่งหรือสองนาที เขาใส่มือของเขาผ่านทางโทรศัพท์ และเปิดให้ฉัน เขาขอให้ฉันออกจากห้อง สิบนาทีต่อมา เขาโทรกลับมา และบอกว่าข่าวร้าย .
" ขอโทษนะ ลูก เมื่อพวกเขาจับฉันฉันคิดว่าเกี่ยวกับการหมั้น หนูกลัว สมิหรา พ่อเพิ่งโทรมา เขากล่าวว่าแผนการของเขาจะเปลี่ยนไป เขาบอกว่า เขาคิดว่า สมิหรา เด็กเกินไป ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด และไม่มีคุณ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญตอนนี้ '
'samira พ่อรู้ว่าคุณเป็นคนดี เขาจะทำแบบนี้กับคุณ เพื่อครอบครัวของเรา มันไม่ถูกนะ ' ผมพูดด้วยความโมโห
" เรารู้ว่า ฉันไม่ใช่ขโมย ฉันคิดว่าเขารู้อย่างนั้นเหมือนกัน แต่เขาคิดถึงลูกสาว วิธีการที่เขาสามารถยอมรับหมั้นตอนนี้ ? ไม่มีใครต้องการที่จะรู้ว่าเป็นโจร หรือครอบครัวของครอบครัวที่ไม่มีใครอยากรู้ คุณจะเห็นว่าเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่คิดอย่างนั้น '
พ่อพูดถูก เรามักจะมีผู้เยี่ยมชม : แม่ของครอบครัวและเพื่อนๆของเราครอบครัวของพ่อ เพื่อน และเพื่อนร่วมงานทางธุรกิจ จะมีใครในบ้าน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาทานข้าว หรือ กาแฟ ผมคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์ แต่น่าแปลกที่พวกเขายุ่งอยู่เสมอ ไม่มีโรงเรียนให้น้องชายคนเล็กของฉัน เราก็มีความสุขแล้วเราไม่ได้ต้องการให้เขาได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่โมฮัมเหม็ไม่มีความสุข เขาเบื่อ เขาก็ไม่มีใครเล่นด้วย เขาอยู่ในห้องนอนของเขาและเล่นบนคอมพิวเตอร์ของเขา เขาออกจากห้องของเขาที่จะกินและบอกเราว่า เขาเบื่อ
เราไม่ได้เจอพ่อเหมือนกัน เขาอาศัยอยู่ในเขา บนโลก วันแล้ววันเล่า เขานั่งอยู่ในสำนักงานเขา เห็นใครพูดกับใคร เขาก็หยุดกินกับเรา ดังนั้น แม่เอาอาหารไปให้เขา เค้ากินน้อยมาก แม่ไม่ได้บอกอะไรกับผม แต่ผมรู้ว่าเธอห่วงเขา และครอบครัว บางครั้งในเวลากลางคืนเมื่อเธอคิดว่าเราอยู่ในเตียง ผมได้ยินเสียงเธอข้างล่าง ร้องไห้
ไม่ทุกคนหยุดโทร วันหลังจากที่ สมิหรา พ่อโทรมา ฉันได้รับโทรศัพท์จาก สมิหรา .
" ขอโทษ " เธอกล่าว เธอกำลังร้องไห้ " ฉันไม่อยากจบงานหมั้นของเรา แต่พ่อก็ไม่ฟัง ผมบอกพ่อแล้ว ว่ามีการผิดพลาด ผมรู้ว่าพ่อจะไม่ขโมยและฉันแน่ใจว่าพ่อเองก็รู้เหมือนกัน แต่เขาบอกว่า มันไม่ได้สำคัญอะไร เขาหรือฉันคิด เขาบอกฉันว่า เขาพูดกับพ่อ '
" เขา " ฉันพูดเบา ๆ
.' อ่าวหนึ่ง ตำรวจจะจับโจรตัวจริง และทุกคนจะต้องขอโทษ เธอกล่าวว่า '
" ไม่เคยลืมความไว้วางใจของคุณในครอบครัวของฉัน " ฉันพูดเบาๆ ' ขอบคุณนะ '
'perhaps เราช่วยพ่อเปลี่ยนแผนของเขาอีกครั้ง เธอเดิน เธอไม่ร้องไห้แล้ว เราต้องตามหาโจรตัวจริง พ่อไม่ได้เอาอัญมณี ดังนั้นเราต้องค้นหาคนที่ทำ เธอทำให้มันง่าย
แต่เราจะไปถึงที่นั่นได้อย่างไร ? ' ผมถาม
'let คิด ชีคห์ บิน ซาเล็ม กล่าวว่าเขาไม่ได้ทิ้งพัสดุ เขาบอกว่า เขาไม่ได้ถามเลขาของเขาที่จะพิมพ์มัน บางทีเขาอาจจะไม่ได้ขอให้เขาพิมพ์ แต่บางทีเขาอาจจะทิ้งพัสดุ .
อะไรหมายถึงอะไร ' ผมถาม
'perhaps เขาพิมพ์ข้อความเอง บางทีเขาอาจจะขโมยเครื่องประดับของภรรยาของเขา . '
ฉันตกใจในคำพูดของเธอ' ฉันรู้ว่าคุณต้องการช่วยพ่อ แต่ชีคเอี๊ยมซาเลมไม่ใช่ขโมย ' ผมพูด
'why ไม่ได้ ? เขาสามารถขาย jiwelley และได้รับเงินจากบริษัทประกันในเวลาเดียวกัน แล้วเขาสามารถซื้ออัญมณี ภรรยาใหม่ของเขาและส่วนที่เหลือของเงินสำหรับตัวเอง '
เขาไม่ต้องทำเช่นนั้น เขาเป็นคนรวยมาก '
'prehaps เขา บางทีเขาไม่ได้ เราจะรู้ได้อย่างไร ?บางทีเขามีปัญหาเรื่องเงิน บางทีเขาแค่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นที่จะขโมย ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาทำได้ แต่เราต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขาและทุกคนที่ไปที่ห้องทำงานของคุณพ่อที่อ่าว , ' เธอกล่าว .
ฉันไม่คิดว่าเธอพูดถูกเรื่อง ชีค บิน ซาเล็ม แต่ฉันอยากจะทำบางสิ่งบางอย่าง ฉันก็เลยตกลง 'ok
. ลอง ' ผมพูด' สิ่งแรกที่ผมจะทำคือการพูดคุยกับบู มาเลก . เขาทำให้ชาและกาแฟที่ซื้อขาย บริษัท ตะวันออก เขาเห็นทุกคนที่เข้าและออกจากอาคาร บางทีเขาอาจจำที่มาในและออกจากตึกวันนั้น '
ความดี . เมื่อคุณได้รับข้อมูล โทรศัพท์ฉัน ฉันแน่ใจว่าเราสามารถหาโจรตัวจริง
' เธอพูดวันต่อมาผมไปแต่เช้าเพื่อ บริษัท การค้าตะวันออกคุยกับบู มาเลก . ฉันรออยู่ในอาคาร ประมาณสิบนาทีต่อมา ฉันเห็นเขาเดินลงบนถนน เขาโกรธเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้คนกำลังพูด เขาบอกฉัน เขาชอบพ่อ .
'people กล่าวว่าเขาเป็นขโมย พวกเขาผิด พ่อของคุณเป็นคนดี เมื่อภรรยาผมไม่สบาย พี่เขาช่วยผม เขาให้เงินฉันซื้อให้เธอในสิ่งที่เธอต้องการเขาเป็นคนดี ขอบคุณ '
' ผมพูด ' พ่อต้องการความช่วยเหลือแล้ว เขาเดินทางไปดูไบ เมื่อวันศุกร์ที่ ฉันต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนวันที่เขาไป ใครไปที่สำนักงานของพ่อผม คุณจำได้มั้ย ? ' ผมถาม
'let ฉันคิดว่าสักพัก ' เขากล่าวว่า ' เมื่อวันพฤหัสบดี . . . . . . . ' เขาคิดสักครู่ " ครับตอนนี้ผมจำได้แล้ว . . . . . . . ฉันไปที่ห้องทำงานของคุณพ่อสี่หรือห้าครั้งเพื่อพาเขาไปดื่มกาแฟสักถ้วย ฉันทำมันทุกอ่าว เพื่อนร่วมงานนาย Nasser เข้ามาในขณะที่ผมมี เขาไม่ได้ดื่มกาแฟในตอนเช้า เขาชอบชา '
'what ในครั้งนี้คือ ? ' ผมถาม
" คิดว่ามันเป็นประมาณสิบโมง เขาอยู่ในสำนักงาน ประมาณ 1 ชั่วโมง ฉันคิดว่า เขาซ้ายและห้านาทีต่อมานายมูซา เข้ามา ฉันพาพวกเขาทั้งกาแฟ เขาอยู่ในนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง พ่อออกไปทานอาหารเที่ยง รอบบ่ายสองเหมือนเดิม พนักงานทั้งหมดที่คนอื่นทิ้งแล้วเหมือนกัน พ่อกลับมาประมาณบ่าย 4 โมง โอ้ ใช่ เขามี 2 ผู้เข้าชมในช่วงบ่าย พวกเขาเพิ่งจากพ่อของเธอ ฉันเอาพวกเขากาแฟ ผมไม่รู้ว่าพวกเขาคือใคร แต่จาก จอร์แดนพวกเขาอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง '
'were มีใด ๆอื่น ๆผู้เยี่ยมชม ' ผมถาม
' เท่านั้น ชีค บิน ซาเล็ม แต่เขาไม่ใช่แขก ! เขามาที่ทำงานในตอนเย็น เขามักจะมาประมาณหกหรือเจ็ดโมง เขาพูดกับพ่อของเธอ แต่เขาไม่ได้ไปที่ทำงานของพ่อ
พ่อมักจะไปที่สำนักงานของ ชีค บิน ซาเล็ม พ่อถือมากของเอกสารด้วยฉันเอาพวกเขากาแฟและก็ปิดประตู มันเป็นการประชุมที่ยาวนาน ประมาณสองชั่วโมงต่อมาพ่อเปิดประตูให้ฉันเอากาแฟสองแก้ว พวกเขากำลังหัวเราะเรื่องอะไร . . .
ใครออกจากตึกแรก ชีคห์ บิน ซาเล็ม หรือพ่อ ? ' ผมถาม
'sheikh บินซาเล็ม ฉันคิดว่าเขาไปประมาณครึ่งที่ผ่านมาแปด พนักงานทั้งหมดที่คนอื่นทิ้งไว้ระหว่างแปดและเก้าโมงหลังจากเก้า ผู้คนในอาคารได้ พ่อและแม่ . . . . . . . . . . ค่ะ ร้านอยู่ที่นั้นด้วย และ รปภ. อยู่ข้างนอกตามปกติ '
'what คราวพ่อไป ' ผมถาม
'wait ฉันจำได้แล้ว ลูกชายของ ชีค บิน ซาเล็ม เขาก็อยู่ด้วย เขามาหลังเก้า เขากำลังตามหาพ่อ ฉันบอกเขาว่า ชีค บิน ซาเล็ม ไม่อยู่ที่นี่เขาถามฉันเพื่อดื่มกาแฟ ฉันทำมันเข้าไปในที่ทำงานของพ่อเขา เขาไปประมาณสิบนาทีต่อมา '
'did เขาไปที่สำนักงานของพ่อผม '
" ไม่เห็นเค้าไปเถอะ ไม่ ฉันบอกว่าพ่อของเธอทีหลัง เขาไม่ได้รู้เกี่ยวกับโอมาร์ เยี่ยมชม เขาแปลกใจ เรามักไม่ค่อยเห็นโอมาร์ พ่อของเขาต้องการให้เขามาทำงานที่นี่ แต่โอมาร์มีธุรกิจของตัวเอง พ่อโกรธแต่โอมาร์ไม่เคยฟังพ่อของเขาหรือใคร โอมาร์ ชอบทำตามวิธีของเขา . '
ฉันขอบคุณอาบูมอเล็กช่วยของเขาและออกจากอาคาร
ทันทีที่ฉันขึ้นรถ ฉันโทรหา สมิหรา และบอกเค้าไปทุกอย่าง มันไม่ได้
br นาย Nasser หรือนาย Moussa หรือใด ๆของพนักงาน อื่น ๆ , ' เธอกล่าว " คุณพ่อบอกว่าเขาพบพัสดุก่อนที่จะออกไปดังนั้นมีเพียงสี่ผู้ต้องสงสัยในรายการของเรา - ชีคห์ บิน ซาเล็ม ลูกชายของเขา , อาบู มาเลก หรือทำความสะอาด '
ผมตกใจ ' สมิหรา ' ฉันคิดว่าคุณจะผิดเกี่ยวกับเชค บิน ซาเล็ม ขโมยไม่ใช่เขา หรือลูกของเขา และอาบูมอเล็กเป็นคนที่ซื่อสัตย์มาก บางทีที่ทำความสะอาดได้ หรือบางคนที่ อาบู มาเลกไม่เห็น '
'perhaps ก็ได้ แต่ขอเริ่มต้นด้วยสี่ผู้ต้องสงสัย ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้ขณะนี้มีผู้เยี่ยมชม เราคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เรากำลังจะทำอะไรต่อไป ฉันจะโทรหาคุณพรุ่งนี้นะ
' เธอกล่าว
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ธ
- ศูนย์ฟิตเนส
- Experience
- Fascinating
- เราควรเจอกันในสถานที่สาธารณะดีกว่า เช่น
- ฉันทำงานที่ บริษัท ซีพี ผู้จัดการฝ่ายบัญ
- คุนเคยไปวัด บางวัวไหม
- หยิบจับ
- happened
- มีปัญหาอะไรเหรอ?
- ฉันไม่รู้ว่าถ้าไม่มีพวกเขา ฉันจะอยู่อย่า
- 你很可愛
- sure you have tight bussy i like girl ha
- วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน คุณช่วยอวยพรวันเ
- In fact the spectral sensitivity of sili
- คุณทำได้
- Real Madird เป็นสโมสรที่ยิ่งใหญ่ ทั้งประ
- Long drive. We are probably driving on t
- Happy i went home wwdnesday then and not
- You are easy to make horny my love
- nay
- I would like to make friends, know her B
- Approximately how many people attend yhe
- ก็
