reported that knowledge of the indi

reported that knowledge of the individual levels of specific antioxidant components may be less useful than the total antioxidant activity determined by the combined reducing activities of its constituents. Several assays have been introduced for measuring the antioxidant ability of single antioxidant compounds and/or complex mixtures (Ozcan.1997;Roginsky & Lissi 2005; Wang et al., 2004). Prior and Cao (1999) compared some methods, which have been developed to measure the total antioxidant capacity of biological samples with the goal of adequately assessing oxidative stress in biological systems. Gorinstein et al. (2003) attempted to compare the contents of the main antioxidants and the total antioxidant status (TAS) using different antioxidant assays for some foods with a high antioxidant capacity, such as olive oil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานว่ามีความรู้ในแต่ละระดับของสารต้านอนุมูลอิสระองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงอาจจะมีประโยชน์น้อยกว่าสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมดที่กำหนดโดยการลดกิจกรรมร่วมกันของประชาชนในเขตเลือกตั้งของตน หลายการตรวจได้รับการแนะนำสำหรับการวัดความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของสารต้านอนุมูลอิสระที่เดียวและ / หรือผสมซับซ้อน (ozcan.1997; roginsky & Lissi 2005. วัง et al, 2004)ก่อนและ cao (1999) เมื่อเทียบกับวิธีการบางอย่างซึ่งได้รับการพัฒนาในการวัดความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระที่รวมของตัวอย่างทางชีวภาพโดยมีเป้าหมายในการประเมินอย่างเพียงพอความเครียดออกซิเดชันในระบบชีวภาพ gorinstein ตอัล(2003) พยายามที่จะเปรียบเทียบเนื้อหาของสารต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญและสถานะของสารต้านอนุมูลอิสระรวม (ฉบับที่) โดยใช้การตรวจสารต้านอนุมูลอิสระที่แตกต่างกันสำหรับอาหารบางอย่างที่มีความจุสารต้านอนุมูลอิสระสูงเช่นน้ำมันมะกอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายงานว่า ความรู้ของแต่ละระดับของสารต้านอนุมูลอิสระเฉพาะคอมโพเนนต์อาจมีประโยชน์น้อยกว่าสารต้านอนุมูลอิสระรวมกิจกรรมตามกิจกรรมลดลงรวมของ constituents ของ Assays หลายได้ถูกนำมาใช้สำหรับวัดความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของสารต้านอนุมูลอิสระหนึ่งหรือส่วนผสมที่ซับซ้อน (Ozcan.1997Roginsky & Lissi 2005 วัง et al., 2004) ทราบวิธีบางอย่าง ซึ่งได้รับการพัฒนาเพื่อวัดกำลังต้านอนุมูลอิสระรวมตัวอย่างชีวภาพกับเป้าหมายของการประเมินความเครียด oxidative อย่างเพียงพอในระบบชีวภาพ เปรียบเทียบเกา (1999) Gorinstein et al พยายามเปรียบเทียบเนื้อหาของสารต้านอนุมูลอิสระหลักและสถานะรวมสารต้านอนุมูลอิสระ (TAS) ใช้ assays สารต้านอนุมูลอิสระที่แตกต่างกันในอาหารมีความจุสูง เช่นน้ำมันมะกอก (2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายงานที่ว่าความรู้ในระดับบุคคลของส่วนประกอบเฉพาะต้านอนุมูลอิสระอยู่มากอาจจะไม่เป็นประโยชน์มากกว่าการทำงานของต้านอนุมูลอิสระอยู่มากรวมได้กำหนดไว้โดยจะทำการลดการใช้ร่วมกันได้ของส่วนประกอบของโรงแรม. assays หลายแห่งได้รับการแนะนำสำหรับการวัดความสามารถต้านอนุมูลอิสระอยู่มากของคนไทยต่อต้านอนุมูลอิสระด้วยตัวเดียวมีส่วนผสมและ/หรือคอมเพล็กซ์( ozcan. 1997 roginsky & lissi 2005 วัง et al . 2004 )ก่อนและความสับสน( 1999 )เมื่อเทียบกับวิธีการบางอย่างที่มีการพัฒนาขึ้นมาเพื่อวัดความสามารถต้านอนุมูลอิสระอยู่มากรวมทั้งหมดของตัวอย่างทางชีววิทยาโดยมีเป้าหมายที่จะประเมินความเครียดอย่างเหมาะสมเสริมสร้าง ภูมิต้านทาน ในระบบทางชีววิทยา gorinstein et al .( 2003 )พยายามที่จะเปรียบเทียบข้อมูลที่สำคัญของสารต้านอนุมูลอิสระและสถานะต้านอนุมูลอิสระอยู่มากรวม(ฉบับ)โดยใช้ assays ต้านอนุมูลอิสระอยู่มากที่แตกต่างสำหรับอาหารบาง ประเภท ที่มีกำลังการผลิตสูงต้านอนุมูลอิสระอยู่มากเช่นน้ำมันมะกอก.