And thus speaking, the Reverend Mr.

And thus speaking, the Reverend Mr. Clark bent forward to reveal
the mystery of so many years. But, exerting a sudden energy, that made
all the beholders stand aghast, Father Hooper snatched both his
hands from beneath the bedclothes, and pressed them strongly on the
black veil, resolute to struggle, if the minister of Westbury would
contend with a dying man.
"Never!" cried the veiled clergyman. "On earth, never!"
"Dark old man!" exclaimed the affrighted minister, "with what
horrible crime upon your soul are you now passing to the judgment?"
Father Hooper's breath heaved; it rattled in his throat; but,
with a mighty effort, grasping forward with his hands, he caught
hold of life, and held it back till he should speak. He even raised
himself in bed; and there he sat, shivering with the arms of death
around him, while the black veil hung down, awful at that last moment,
in the gathered terrors of a lifetime. And yet the faint, sad smile,
so often there, now seemed to glimmer from its obscurity, and linger
on Father Hooper's lips.
"Why do you tremble at me alone?" cried he, turning his veiled face
round the circle of pale spectators. "Tremble also at each other! Have
men avoided me, and women shown no pity, and children screamed and
fled, only for my black veil? What, but the mystery which it obscurely
typifies, has made this piece of crape so awful? When the friend shows
his inmost heart to his friend; the lover to his best beloved; when
man does not vainly shrink from the eye of his Creator, loathsomely
treasuring up the secret of his sin; then deem me a monster, for the
symbol beneath which I have lived, and die! I look around me, and, lo!
on every visage a Black Veil!"
While his auditors shrank from one another, in mutual affright,
Father Hooper fell back upon his pillow, a veiled corpse, with a faint
smile lingering on the lips. Still veiled, they laid him in his
coffin, and a veiled corpse they bore him to the grave. The grass of
many years has sprung up and withered on that grave, the burial
stone is moss-grown, and good Mr. Hooper's face is dust; but awful
is still the thought that it mouldered beneath the Black Veil!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และพูดดัง Clark นาย Reverend งอไปข้างหน้าให้เหมาะกับความลึกลับของหลายปี แต่ ที่พยายามความพลังงานอย่างฉับพลัน ทำbeholders ทั้งหมดยืน aghast รับพ่อกระชากทั้งสองของเขามือ from beneath เกี่ยวกับภัตตาคาร และกดอย่างยิ่งในการผิวดำ เด็ดเพื่อต่อสู้ ถ้ารัฐมนตรี Westbury จะขับเคี่ยวกับคนตาย"ไม่" ร้อง veiled clergyman "ในโลก ไม่เคย""คนเก่าเข้ม" ทางหลุดรอด affrighted รัฐมนตรีว่าการกระทรวง "มีอะไรอาชญากรรมที่น่ากลัวตามจิตใจของคุณบ้างคุณขณะนี้ ผ่านการพิพากษา"พ่อรับปาก heaved มัน rattled ในคอของเขา แต่ด้วยความพยายามอันยิ่งใหญ่ เรียงไป ด้วยมือของเขา เขาจับชีวิต ค้างไว้จัดกลับจนกว่าจะพูด แม้ยกตัวเตียง และมีเขา เสาร์ สั่นกับแผ่นดินตายรอบ ในขณะที่ผิวดำค้างลง ร้ายขณะที่ล่าสุดใน terrors รวบรวมของชีวิต และยัง การสลบที่คล้าย เศร้า ยิ้มบ่อย ตอนนี้ดูเหมือน น้อยนิดจาก obscurity ของ และลิงเกอร์บนริมฝีปากพ่อรับ"ทำไมทำคุณสั่นเครือที่ฉันคนเดียว" ร้องเขา เปิดหน้า veiledรอบวงผู้ชมอ่อน "สั่นเครือยังกัน มีคนหลีกเลี่ยงฉัน และแสดงไม่สงสารหญิง และเด็กกรีดร้อง และหนี แต่ฉันผิวดำ อะไร แต่ลึกลับได้ที่ obscurelytypifies ทำ crape ชิ้นนี้น่ากลัวมาก เมื่อเพื่อนที่แสดงinmost หัวใจไปให้เพื่อนของเขา คนรักที่จะรักที่สุดของเขา เมื่อคนไม่ vainly หดจากตาของผู้สร้างของเขา loathsomelytreasuring ค่าความลับของบาป แล้ว ถือฉันมอนสเตอร์ ในการสัญลักษณ์ใต้ซึ่งฉันเคยอาศัยอยู่ และตาย ฉันดูฉัน และ หล่อในทุก visage ผิวดำ"ในขณะที่ผู้สอบบัญชีของเขาจากคนอื่น shrank ใน affright ซึ่งกันและกันพ่อรับตกกลับเมื่อเขาหมอน ศพที่ veiled กับการสลบที่คล้ายกับรอยยิ้มที่อืดอาดริมฝีปาก พวกเขายังคง veiled วางเขาในเขาหีบศพ และศพ veiled ที่พวกเขาแบกเขาเกิดจนตาย หญ้าของหลายปีได้ผุดขึ้น และ withered บนที่ศพ ฝังศพหิน moss-grown และหน้าของรับนายดี ฝุ่น แต่น่ากลัวคือยังคิดว่า มัน mouldered ใต้ผิวดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และการพูดดังนั้นนายนายคลาร์กงอไปข้างหน้าเพื่อเผยให้เห็นความลึกลับของปีที่ผ่านมาจำนวนมาก แต่พยายามพลังงานอย่างฉับพลันที่ทำให้บรรดาผู้เฝ้ามองทุกยืนตกตะลึงพ่อฮูเปอร์คว้าของเขาทั้งสองมือจากใต้ที่นอนหมอนมุ้งและบีบให้อย่างยิ่งในผ้าคลุมสีดำเด็ดเดี่ยวที่จะต่อสู้หากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงWestbury จะต่อสู้กับชายคนหนึ่งที่กำลังจะตาย. "ไม่!" ร้องไห้นักบวชสวมหน้ากาก "ในโลกที่ไม่เคย!" "ชายชราเข้ม!" อุทานรัฐมนตรีว่าการกระทรวงความหวาดกลัวยิ่ง "กับสิ่งที่เกิดอาชญากรรมที่น่ากลัวเมื่อจิตวิญญาณของคุณคุณในขณะนี้ผ่านไปตัดสินได้หรือไม่" ลมหายใจพ่อฮูเปอร์ยก; มันสั่นในลำคอของเขา แต่ด้วยความพยายามอันยิ่งใหญ่ไปข้างหน้าด้วยการจับมือของเขาเขาจับถือของชีวิตและถือมันกลับจนกว่าเขาควรจะพูด เขายกแม้กระทั่งตัวเองอยู่ในเตียง และมีเขานั่งตัวสั่นด้วยแขนของการเสียชีวิตรอบ ๆ ตัวเขาในขณะที่ผ้าคลุมหน้าสีดำแขวนลงอันยิ่งใหญ่ในขณะนั้นที่ผ่านมาในความหวาดกลัวรวมตัวกันของชีวิต และยังเป็นลมรอยยิ้มเศร้าจึงมักจะมีตอนนี้ดูเหมือนจะริบหรี่จากความสับสนของตนและอิทธิพลที่ริมฝีปากพ่อฮูเปอร์. "ทำไมคุณสั่นที่ผมคนเดียว?" ร้องไห้เขาเปลี่ยนหน้ากากใบหน้าของเขารอบวงกลมของผู้ชมอ่อน "สั่นยังแต่ละอื่น ๆ ! มีคนหลีกเลี่ยงฉันและผู้หญิงที่แสดงให้เห็นว่าไม่สงสารและเด็กกรีดร้องและหนีไปเฉพาะสำหรับผ้าคลุมหน้าสีดำของฉันคืออะไรแต่ความลึกลับที่มันชัดเจนtypifies ได้ทำชิ้นส่วนของแขนไว้ทุกข์อันยิ่งใหญ่ดังนั้นนี้เมื่อไหร่? เพื่อนที่แสดงให้เห็นหัวใจก้นบึ้งของเขาให้เพื่อนของเขาคนรักที่รักที่ดีที่สุดของเขาเมื่อคนไม่จำเป็นต้องหดตัวจากสายตาของผู้สร้างของเขาloathsomely treasuring ถึงความลับของความผิดบาปของเขาแล้วเห็นว่าฉันมอนสเตอร์สำหรับสัญลักษณ์ใต้ที่ฉันมีชีวิตอยู่และตาย! ฉันมองไปรอบ ๆ ตัวผมและแท้จริงบนใบหน้าทุกปกคลุมดำ! "ในขณะที่ผู้สอบบัญชีของเขาหดตัวจากคนอื่นในการตื่นตระหนกซึ่งกันและกันพ่อฮูเปอร์กลับลงไปอยู่บนหมอนของเขาศพถูกปกคลุมด้วยลมรอยยิ้มอ้อยอิ่งบนริมฝีปาก หน้ากากยังพวกเขาวางไว้ของเขาในโลงศพและศพถูกปกคลุมพวกเขาเบื่อที่หลุมฝังศพ หญ้าของหลายปีได้ผุดขึ้นมาและเหี่ยวบนหลุมฝังศพที่ฝังศพหินมอสโตสและดีนายใบหน้าฮูเปอร์ฝุ่น; แต่อันยิ่งใหญ่ยังคงคิดว่ามัน mouldered ใต้ผ้าคลุมหน้าสีดำ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นการพูด บาทหลวงคุณคลาร์กงอไปข้างหน้าเพื่อเปิดเผย
ลึกลับของหลายปี แต่พยายามใช้พลังงานฉับพลัน ทำให้
beholders ทั้งหมดยืนตกตะลึง พ่อ Hooper คว้ามือทั้งสองของเขา
จากใต้ที่นอนหมอนมุ้ง และกดพวกเขาอย่างยิ่งบน
ผ้าคลุมหน้าสีดำ เด็ดเดี่ยวที่จะต่อสู้ ถ้ารัฐมนตรีของเบอรี่จะโต้แย้งกับคนใกล้ตาย
.
" ไม่เคย " ร้องไห้คลุมนักบวช" บนโลกนี้ ไม่ ! "
" ดาร์ค ตาแก่ ! อุทานตกใจ รัฐมนตรี " กับสิ่งที่
อาชญากรรมที่น่ากลัวเมื่อวิญญาณของคุณตอนนี้คุณผ่านการตัดสิน ? "
ของพ่อ เปอร์ ลมหายใจยาว มันสั่นในลำคอของเขา ; แต่
กับความพยายามอันยิ่งใหญ่เพื่อไปข้างหน้าด้วยมือของเขา เขาจับ
ถือของชีวิต และเก็บไว้เป็นความลับ จนกว่าเขาจะพูด เขายก
ตัวเองอยู่บนเตียง และมีเขา วันเสาร์สั่นด้วยอ้อมแขนของความตาย
รอบตัวเขา ในขณะที่ม่านสีดำห้อยลง น่ากลัวในเวลานั้น
ในชุมนุมความน่าสะพรึงกลัวของชีวิต และยังยิ้มเศร้าๆเป็นลม , ,
บ่อยๆนั้น ตอนนี้ดูเหมือนจะริบหรี่จากความสับสนและอู้
บนริมฝีปากพ่อเปอร์ .
" ทำไมถึงตัวสั่นฉันคนเดียว ? " ร้องไห้ เขาหันใบหน้าของเขาปกคลุม
รอบวงกลมของผู้ชมซีด" ก็ที่แต่ละอื่น ๆ ! มี
ผู้ชายหลีกเลี่ยงฉัน และผู้หญิงที่แสดงไม่ปรานี และเด็กร้อง
หนีไป แต่ผ้าคลุมหน้าสีดำของฉัน อะไร แต่ลึกลับซึ่งมันปิดบัง
typifies , มีชิ้นนี้ของเครปแย่จัง เมื่อเพื่อนแสดง
หัวใจสุดซึ้งของเขาเพื่อน คนรัก เพื่อที่รักของเขาที่ดีที่สุด เมื่อ
ผู้ชายไม่เก้อหดจากดวงตาของผู้สร้างของเขา loathsomely
ไว้บ้าง ความลับของความบาปของเขา แล้วคิดว่าฉันเป็นปีศาจสำหรับ
สัญลักษณ์ใต้ซึ่งผมจะอยู่และตาย ฉันมองไปรอบตัว ดูเถิด !
บนทุกใบหน้าม่านดำ !
ในขณะที่ผู้ตรวจสอบของเขาหดตัวจากกันและกันในความตกใจซึ่งกันและกัน
พ่อ เปอร์ตกกลับลงบนหมอนของเขา คลุมศพ กับลมยิ้มอ้อยอิ่งที่ริมฝีปาก ยังปกคลุม พวกเขาวางเขาในโลง
,และคลุมหน้าศพพวกเขาแบกเขาไปหลุมฝังศพ หญ้า
หลายปีได้ผุดขึ้นและเหี่ยวไปที่หลุมฝังศพที่ฝังศพ
หินมอสโต และนายฮูเปอร์หน้ามีฝุ่น แต่น่ากลัว
ยังคิดว่ามัน mouldered ใต้ผ้าคลุมหน้าสีดำ