It was our job to get a list of nam

It was our job to get a list of names and club affiliations in order to bring to the Student Council.
We had our classmates fill out the forms, but just when I was about to head to the Student Council room to deliver it, Class Pres suddenly suggested,

“Why don’t I go alone?”

“Why ever would you do that?”

“Eh-, I mean, look, people say that the Pivoine and Student Council don’t really get along… And you are technically a Pivoine member.”

What is ‘technically’ supposed to mean? How rude.

“There is no issue. More importantly, it was implied that this task is to be taken as a way to introduce ourselves to the Student Council, and I shall thus be accompanying you. We will be leaving right after, at any rate.”

“I’m fine if you are, but…”

“Then let us tarry no longer. The sooner we complete this task, the sooner we can head home.”

After waving the papers in my hand to urge Class Rep to hurry, we headed to the StuCo together.

*imouto*

It’s my first time coming here.
There aren’t any 1st years in the Student Council, so we’re rarely familiar with them at all.
After knocking on the door and stating our purpose, we were given permission to enter.

“Please excuse me.”

Inside the room were desks, shelves and lockers, as well as a sofa and table in the middle. Quite a simple room compared to the Pivoine salon.
But well, if you use the Pivoine as your standard, then most everything in the world would feel simple.
The room had a really meritocratic feel. Even so, being a room in Suiran, the furnishings were of high quality.
After the two of us introduced ourselves, we stated our purpose once more.

“Ah, the club registrar. It goes in the box over there.”

I followed the senpai’s instructions and placed it in the box.
…Well that was quick.
Just as I was about to excuse myself, the door suddenly opened with a bang.

“Oi! I’m back with food, so let’s eat! To be honest I nicked it from the Pivoine though!”

My heart skipped a beat.

“President! This girl is a Pivoine!”

“Eh-”

The newcomer’s eyes focused on me.
A powerful and piercing gaze, a daring smile, and a presence like the sun.
The moment I saw him, it felt like a grand orchestra played in my mind.
A throbbing melody in my heart.
This person is almost like Orff’s O Fortuna!

“Why is there a Pivoine girl here?”

What do I do? I can’t look away.
My heart is pounding. What do I do, it’s pounding!

“Oooi.”

*imouto*

Oh no! I think I might have fallen in love!

*imouto*

*imouto*

After that, I somehow managed to pull myself together and smooth things over.
Thankfully, the upperclassmen in the room had conveniently taken my pause to be shock from “I nicked it from the Pivoine”.
The President simply said, “Geez. Let’s keep this a secret from the rest of the Pivoine, okay?” with a dazzling smile.
I swore in my heart that I would die before I talked.

*imouto*

The person who made the dramatic entrance against the backdrop of O Fortuna, turned out to be a third year in middle school, Student Council President Tomoe Senju-senpai.
That’s all I know for now.
But even that much is plenty.
Since then, Senpai’s theme song has been playing endlessly in my head.
Uu-, my heart hurts each time I think of Senju-senpai’s face!

But that smile was so cool…

“Let’s keep this a secret from the rest of the Pivoine, okay?”

UHYAAAAAAAAAA~!!

I rolled around and around in bed.
By the time I got up, I was completely dizzy.

*imouto*

But still, what do I do from now on?
We’re in different grades. I’m not even a StuCo member so I have no point of contact.
And what’s more, he’s the President of the organisation that’s been at odds with the Pivoine for years.
There’s no chance of getting close at all.
If only Senpai wasn’t the StuCo President at least!

Mn?
…Isn’t this kind of, Romeo and Juliet-ish?
UKYAAAAAA~~! If Senju-senpai is Romeo, then that makes me Juliet!
Romeo, doff thy name!

…Let’s calm down.
I’m part of the Pivoine, so I can’t enter the Student Council. To begin with, he’d have graduated middle school by the time I entered. There’s no point in doing it.
…Senpai is graduating. Romeo-senpai is graduating! Romeo-senpai is…!

…Calm down, me.
To begin with, let’s have him remember my name and face.
Ah-, today he went to get food, so maybe he gets hungry after school.
What if I made him handmade cookies?

“It’s delicious. You’re talented as expected, Juliet.”

“Oh goodness, Romeo-senpai…”

If I got told something like that, what would I do!? What!?
Okay! Cookies it is!

All that’s left is…
I pulled out a new rubber from my drawers.

Um, you know, it’s not like I actually really believe in this stuff, you know?
But I mean, like, when I was a middle schooler in my past life, for a while I was really into this.
It’s just this charm that goes, “If you write the name of your beloved on a new rubber, as long as nobody else touches it before it runs out, your love will be requited”.
Like, I reallyyy don’t actually believe it, you know? But like, I mean, I may as well, so I’m just going t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นงานของเราจะได้รับรายชื่อและเข้าสังกัดสโมสรเพื่อให้สภานักเรียนเรามีเพื่อนร่วมชั้นของเรากรอกข้อมูล ออกแบบฟอร์มต่าง ๆ แต่เพียง เมื่อผมเกี่ยวกับหัวหน้าห้องสภานักเรียนเพื่อส่ง Pres ชั้นก็แนะนำ"ทำไมไม่ฉันไปคนเดียว""ทำไมเคยทำมาที่""เอ๊ะ-, ฉันหมายถึง มอง คนพูดที่ดอกเชอร์รี่และสภานักเรียนไม่มีจริง ๆ ตาม... และคุณเป็นสมาชิกเทคนิคดอกเชอร์รี่"อะไร 'เทคนิค' ควรจะหมายถึง วิธีหยาบคาย"มีไม่มีปัญหา ที่สำคัญ มันเป็นนัยว่า งานนี้จะต้องดำเนินการเป็นวิธีการแนะนำตนเองให้สภานักเรียน และฉันจะดังนั้นจะมาพร้อมกับคุณ เราจะออกจากหลัง อัตราใด ๆ ""สบายดีถ้าคุณ แต่...""แล้วเรา tarry ไม่ ยิ่งเราทำงานนี้ ยิ่งเราสามารถมุ่งหน้าบ้าน"หลังจากโบกเอกสารในมือเพื่อกระตุ้นให้ตัวแทนชั้นรีบ ยังถูกกว่า StuCo กัน* imouto *มันเป็นครั้งแรกของฉันมาที่นี่ไม่มีปีใด 1 ในสภานักเรียน ดังนั้นเราจึงไม่ค่อยคุ้นเคยกับพวกเขาทั้งหมดหลังจากเคาะประตู และระบุวัตถุประสงค์ของเรา เราได้รับอนุญาตให้เข้า"นะ"ภายในห้องมีโต๊ะทำงาน ชั้นวาง และตู้เก็บ ของ เป็นโซฟา และโต๊ะกลาง ห้องค่อนข้างง่ายเมื่อเทียบกับร้านดอกเชอร์รี่แต่ ดี ถ้าคุณใช้ดอกเชอร์รี่ที่เป็นมาตรฐานของคุณ แล้วส่วนใหญ่ทุกอย่างในโลกจะรู้สึกง่ายห้องพักมีความรู้สึกจริง ๆ meritocratic ดังนั้นแม้ เป็นห้องพักในซัว เฟอร์นิเจอร์ได้มีคุณภาพสูงหลังจากที่เราสองแนะนำตัวเอง เราระบุวัตถุประสงค์ของเราอีกครั้ง"อา นายคลับ มันไปในกล่องนั่น"ฉันตามคำแนะนำของ senpai และวางในกล่อง… ดีที่ได้อย่างรวดเร็วเหมือนผมก็ขอโทษด้วยตัวเอง ประตูก็เปิดโครมคราม"เฮ้ย ผมกลับมาพร้อมกับอาหาร มากิน จะซื่อสัตย์ ฉัน nicked มันจากดอกเชอร์รี่แม้ว่า"หัวใจของฉันมีข้ามการเต้น"ประธาน ผู้หญิงคนนี้เป็นดอกเชอร์รี่"เอ๊ะ-"ผู้เล่นใหม่ตาเน้นฉันสายตามีประสิทธิภาพ และเจาะ ความกล้ายิ้ม และปรากฏตัวเหมือนดวงอาทิตย์ในขณะที่ผมเห็นเขา มันรู้สึกเหมือนวงออร์เคสตราแกรนด์เล่นในใจของฉันทำนองจังหวะในหัวใจของฉันคนนี้ก็เหมือนของ Orff Fortuna O"เหตุใดจึงมีผู้หญิงดอกเชอร์รี่ที่นี่"ทำอย่างไร ฉันไม่สามารถมองออกไปหัวใจของฉันคือการห้ำหั่น ทำอย่างไร มันเต้น"Oooi"* imouto *โอ้ ไม่ ผมคิดว่า ผมอาจได้ตกหลุมรัก* imouto ** imouto *หลังจากนั้น ฉันใดจัดการดึงตัวเองสิ่งโดด และราบรื่นกว่าขอบคุณ upperclassmen ในห้องได้สะดวกนำฉันหยุดจะ ช็อกจาก "ฉัน nicked มันจากดอกเชอร์รี่"ประธานก็ว่า "แหม ขอให้เป็นความลับนี้จากดอกเชอร์รี่ โอเค? "กับการพราวยิ้มผมสาบานว่า ในหัวใจของฉันว่า ฉันจะตายก่อนผมคุย* imouto *ผู้ที่ทำละครเข้ากับฉากหลังของฟอร์ O เปิดออกมาจะ สามปีในโรงเรียน ประธานนักเรียน祭นิด-senpaiฉันรู้ตอนนี้แต่ก็มากเพียงพอตั้งแต่นั้น เพลงธีมของ Senpai ได้รับการเล่นไม่รู้จบในหัวของฉันยูยู- หัวใจของฉันเจ็บทุกครั้งที่ผมคิดว่า ใบหน้าของนิด-senpaiแต่ที่ดีมาก ๆ ..."ขอให้เป็นความลับนี้จากดอกเชอร์รี่ โอเค? "UHYAAAAAAAAAA ~ !!ผมรีดรอบ และรอบ ๆ เตียงในขณะที่ผมขึ้น ผมหวิวอย่างสมบูรณ์* imouto *แต่ยังคง ทำอย่างไรจากนี้เราอยู่ในเกรดที่แตกต่าง ฉันไม่ได้เป็นสมาชิก StuCo เพื่อให้มีจุดไม่มีการติดต่อและมีอะไรเพิ่มเติม เขาเป็นประธานขององค์กรที่ได้รับขัดแย้งกับดอกเชอร์รี่ปีมีโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดเลยถ้าเพียงแต่ Senpai ไม่ StuCo ประธานน้อยMn… ไม่ชนิดนี้ โรมิโอและจูเลียตอิชUKYAAAAAA ~ ~ ถ้านิด senpai โรมิโอ แล้วที่ทำให้ฉันจูเลียตโรมิโอ doff ชื่อของเจ้า… ลองสงบลงฉันเป็นส่วนหนึ่งของดอกเชอร์รี่ ดังนั้นฉันไม่สามารถเข้าสภานักเรียน เริ่มต้นด้วย จะมีศึกษาโรงเรียนตามเวลาที่ป้อน มีจุดในการทำมัน… Senpai จะเรียนจบ โรมิโอ senpai จะจบ เป็นโรมิโอ senpai ...… สงบลง ฉันเริ่มต้นด้วย ลองมาเขาจำชื่อและใบหน้าของฉันAh-, วันนี้เขาก็ได้รับอาหาร ดังนั้นบางทีเขาหิวหลังจากโรงเรียนถ้าทำเขาประดับ"ก็อร่อย คุณมีความสามารถตามที่คาดไว้ จูเลียต""โอ้ พระเจ้า โรมิโอ senpai..."ถ้าผมได้บอกบางสิ่งบางอย่าง เช่นนั้นจะทำอะไร อะไรนะ!โอเค คุกกี้เป็นทั้งหมดที่เหลือคือ...ผมดึงออกยางใหม่จากลิ้นชักของฉันUm คุณรู้ว่า มันไม่ใช่ว่าผมเชื่อในสิ่งนี้ที่จริง คุณรู้แต่ผมหมายถึง เช่น เมื่อผมอ่ะในอดีต ในขณะผมจริง ๆ ในนี้มันเป็นเพียงเครื่องมือนี้ที่ไป "ถ้าคุณเขียนชื่อของรักของคุณบนยางใหม่ ตราบใดที่คนอื่นสัมผัสก่อนหมด ความรักของคุณจะถูก requited"ชอบ ฉัน reallyyy จริงไม่เชื่อมัน คุณรู้ได้อย่างไร แต่ชอบ ผมหมายถึง ฉันอาจเช่นกัน ดังนั้นฉันแค่จะ t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นหน้าที่ของเราที่จะได้รับรายชื่อและความผูกพันของสโมสรเพื่อที่จะนำไปยังสภานักเรียน.
เรามีเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเรากรอกแบบฟอร์ม แต่เพียงเมื่อฉันกำลังจะมุ่งหน้าไปที่ห้องสภานักเรียนในการส่งมอบมัน Pres ชั้น จู่ ๆ ก็แนะนำ"ไม่ฉันไปทำไมคนเดียว?" "ทำไมคุณเคยจะทำอย่างนั้น?" "Eh- ผมหมายถึงมองคนบอกว่า Pivoine และสภานักเรียนไม่ได้จริงๆจะได้รับพร้อม ... และคุณอยู่ในทางเทคนิค เป็นสมาชิก Pivoine. " อะไรคือ 'เทคนิค' ควรจะหมายความว่าอย่างไร วิธีหยาบคาย. "มีปัญหาไม่เป็น ที่สำคัญกว่านั้นก็ส่อให้เห็นว่างานนี้จะต้องดำเนินการเป็นวิธีที่จะแนะนำตัวเองให้สภานักเรียนและฉันจะทำให้ได้รับการประกอบคุณ เราจะออกทันทีหลังจากที่ในอัตราใด ๆ . " " ผมสบายดีถ้าคุณมี แต่ ... " " จากนั้นให้เราชักช้าไม่ ไม่ช้าก็เร็วเราเสร็จงานนี้ไม่ช้าก็เร็วเราสามารถมุ่งหน้ากลับบ้าน. " หลังจากโบกเอกสารที่อยู่ในมือของฉันที่จะผลักดันให้ระดับตัวแทนรีบเรามุ่งหน้าไปยัง StuCo ร่วมกัน. * น้อง * มันเป็นครั้งแรกที่ผมมาที่นี่. มีไม่ ปีใด ๆ 1 ในสภานักเรียนดังนั้นเราไม่ค่อยคุ้นเคยกับพวกเขาทั้งหมด. หลังจากเคาะประตูและระบุจุดประสงค์ของเราเราได้รับอนุญาตให้ใส่. "ได้โปรดยกโทษให้ฉัน." ภายในห้องมีโต๊ะทำงานชั้นวางและ ตู้เก็บของเช่นเดียวกับโซฟาและโต๊ะที่อยู่ตรงกลาง ค่อนข้างเป็นห้องพักที่เรียบง่ายเมื่อเทียบกับร้าน Pivoine. แต่ดีถ้าคุณใช้ Pivoine เป็นมาตรฐานของคุณทุกอย่างแล้วมากที่สุดในโลกจะรู้สึก Simple. ห้องพักมีความรู้สึก meritocratic จริงๆ ดังนั้นแม้จะเป็นห้องพักใน Suiran การตกแต่งที่มีคุณภาพสูง. หลังจากที่เราสองคนแนะนำตัวเราเราระบุจุดประสงค์ของเราอีกครั้ง. "อานายทะเบียนสโมสร มันจะไปในกล่องที่นั่น. " ผมทำตามคำแนะนำของรุ่นพี่และวางมันลงในกล่อง. ... ดีที่ได้อย่างรวดเร็ว. เช่นเดียวกับที่ผมกำลังจะแก้ตัวตัวเองประตูก็เปิดโครมคราม. " เฮ้ย! ฉันกลับมากับอาหารเพื่อให้กิน! ความซื่อสัตย์ฉันจับได้จาก Pivoine แต่! " หัวใจของฉันข้ามจังหวะ. " ประธาน! เธอคนนี้เป็น Pivoine! " " Eh- " ตามาใหม่มุ่งเน้นไปที่ฉัน. ที่มีประสิทธิภาพและเจาะจ้องมองรอยยิ้มความกล้าหาญและการปรากฏตัวเหมือนดวงอาทิตย์ได้. ขณะที่ผมเห็นเขาก็รู้สึกเหมือนวงดนตรีที่ยิ่งใหญ่ในการเล่นของฉัน ใจ. ทำนองเพลงสั่นในหัวใจของฉัน. คนนี้เป็นเหมือน Orff ของ O Fortuna! "ทำไมถึงมีสาว Pivoine ที่นี่?" ฉันจะทำอย่างไร? ฉันไม่สามารถมองออกไป. หัวใจของฉันคือการห้ำหั่น ฉันจะทำอย่างไรก็ห้ำหั่น! "Oooi." * * * * * * * * น้องโอ้ไม่! ผมคิดว่าผมอาจจะตกหลุมรัก! * น้อง * * * * * * * * น้อง * หลังจากนั้นผมจัดการอย่างใดที่จะดึงตัวเองเข้าด้วยกันและสิ่งที่เรียบกว่า. โชคดีที่ upperclassmen ในห้องพักได้รับการอำนวยความสะดวกการหยุดของฉันจะช็อตจาก "ฉันจับมัน จาก Pivoine ". กรรมการและผู้จัดการก็กล่าวว่า" โธ่ ขอให้เรื่องนี้เป็นความลับจากส่วนที่เหลือของ Pivoine ที่โอเค? "ด้วยรอยยิ้มพราว. ฉันสาบานว่าในหัวใจของฉันที่ฉันจะตายก่อนที่ฉันจะพูดคุยกัน. * น้อง * คนที่ทำประตูทางเข้าที่น่าทึ่งกับฉากหลังของ O Fortuna ที่ เปิดออกมาจะเป็นปีที่สามในโรงเรียนมัธยมประธานสภานักเรียน Tomoe Senju-รุ่นพี่. นั่นคือทั้งหมดที่ผมรู้ตอนนี้. แต่แม้ที่มากมากมาย. ตั้งแต่นั้นบทเพลง senpai ได้รับการเล่นอย่างไม่มีที่สิ้นสุดในหัวของฉัน. Uu-, หัวใจของฉันเจ็บทุกครั้งที่ผมคิดว่าของใบหน้า Senju-รุ่นพี่ครับแต่รอยยิ้มที่เป็นเย็นดังนั้น ... "ให้เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับจากส่วนที่เหลือของ Pivoine ที่โอเค?" UHYAAAAAAAAAA ~ !! ฉันกลิ้งไปรอบ ๆ และรอบในเตียง. โดย เวลาที่ฉันลุกขึ้นผมก็วิงเวียนสมบูรณ์. * * * * * * * * น้องแต่ยังคงฉันจะทำอย่างไรต่อจากนี้? เราอยู่ในเกรดที่แตกต่างกัน ผมไม่ได้เป็นสมาชิก StuCo ดังนั้นผมจึงมีจุดของการติดต่อ no. และสิ่งที่เพิ่มเติมเขาเป็นประธานขององค์กรที่ได้รับที่จะค้านกับ Pivoine มานานหลายปี. มีโอกาสที่จะได้รับใกล้เคียงที่ทุกคนไม่เป็น. ถ้าเพียง แต่ Senpai wasn ' t ประธาน StuCo อย่างน้อย! Mn? ... ไม่ได้เป็นชนิดของโรมิโอและจูเลียตนี้-ish? UKYAAAAAA ~~! หาก Senju-รุ่นพี่เป็นโรมิโอแล้วที่ทำให้ผมจูเลียต! ฟาโรเมโอเปลื้องชื่อของเจ้า! ... ขอสงบลง. ฉันเป็นส่วนหนึ่งของ Pivoine ดังนั้นฉันไม่สามารถเข้าสู่สภานักเรียน เพื่อเริ่มต้นกับเขาจะต้องจบการศึกษาโรงเรียนมัธยมตามเวลาที่ผมเข้า มีจุดในการทำมันไม่ได้. ... Senpai จะจบการศึกษา โรมิโอรุ่นพี่จะจบการศึกษา! โรมิโอรุ่นพี่คือ ... ! ... ใจเย็น ๆ ผม. เพื่อเริ่มต้นกับได้ขอให้เขาจำชื่อและใบหน้าของฉัน. Ah- วันนี้เขาไปจะได้รับอาหารดังนั้นบางทีเขาได้รับหิวหลังเลิกเรียน. ถ้าฉันทำให้เขาคุกกี้ที่ทำด้วยมือ ? "มันอร่อย คุณมีความสามารถเป็นที่คาดหวังจูเลียต. " " โอ้ความดีโรมิโอรุ่นพี่ ... " ถ้าฉันได้บอกสิ่งที่ต้องการสิ่งที่จะฉันทำ !? อะไร !? เอาล่ะ! คุกกี้มันเป็น! สิ่งที่เหลือคือ ... ผมดึงออกมาเป็นยางใหม่จากลิ้นชักของฉัน. อืมคุณรู้ว่ามันไม่เหมือนที่จริงผมจริงๆเชื่อในสิ่งนี้คุณรู้หรือไม่แต่ผมหมายถึงเหมือนเมื่อฉันเป็น schooler กลาง ในชีวิตที่ผ่านมาของฉันในขณะที่ฉันถูกจริงๆเป็นแบบนี้. มันเป็นเพียงเสน่ห์นี้ที่จะไป "ถ้าคุณเขียนชื่อของคนที่คุณรักในยางใหม่ตราบใดที่ไม่มีใครสัมผัสมันก่อนที่มันไหลออกมาจากความรักของคุณจะ ถูกตอบแทน ". ชอบฉัน reallyyy ไม่จริงเชื่อว่าคุณรู้หรือไม่ แต่เช่นเดียวกับผมหมายถึงผมอาจจะเช่นกันดังนั้นฉันแค่ไป T

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นงานของเราที่จะได้รับรายการของชื่อและสังกัดชมรมเพื่อให้สภานักเรียนเราได้ห้องของเรา กรอกแบบฟอร์ม แต่ฉันกำลังจะมุ่งหน้าไปยังห้องกรรมการนักเรียนเพื่อให้มัน ห้องพยาบาลก็แนะนำ" ทำไมผมไม่ไปคนเดียว "" ทำไมจะต้องทำอย่างนั้น "" เอ๋ ผมหมายถึง ผู้คนบอกว่า พีวอนและสภานักศึกษาไม่ค่อยไป . . . . . . . และคุณเป็นเทคนิคพีวอนสมาชิก .อะไรคือ " " เทคนิค " หมายถึงอะไร ? หยาบคาย" มีปัญหาไม่มี ที่สำคัญ มันอธิบายได้ว่า งานนี้จะเอาเป็นวิธีที่จะแนะนำตัวกับนักเรียน และผมจะทำให้กับคุณ เราจะไปหลังจากที่อัตราการใด ๆ . "" ไม่เป็นไร ถ้าคุณจะ แต่ . . . . . . . "" แล้วให้เราอยู่อีกต่อไป ยิ่งเราทำงานนี้เสร็จ จะได้กลับบ้าน "หลังจากโบกกระดาษในมือให้หัวหน้าห้องรีบ เรามุ่งหน้าไป stuco ด้วยกัน* * โมโตะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาที่นี่มีไม่ใด ๆ ใน 1 ปี คณะกรรมการนักเรียน เราจึงไม่ค่อยคุ้นเคยกับพวกเขาหลังจากเคาะประตูและระบุวัตถุประสงค์ของเรา เราได้รับอนุญาตให้เข้าไปได้" ขอตัวก่อนนะครับ "ภายในห้องมีโต๊ะทำงาน ชั้นวางของ และตู้ รวมทั้งโซฟาและโต๊ะกลาง ห้องค่อนข้างง่ายเมื่อเทียบกับพิวอนร้านแต่ถ้าคุณใช้พีวอนเป็นมาตรฐานแล้วทุกอย่างส่วนใหญ่ในโลกจะรู้สึกง่ายห้องมีรู้สึกซึ่งประสบสำเร็จด้วยตนเองจริงๆ ดังนั้นแม้เป็นห้องใน suiran , ตกแต่งมีคุณภาพสูงหลังจากที่เราสองคนแนะนำตัว เราระบุวัตถุประสงค์ของเราอีกครั้ง" อ๊ะ สโมสรที่นายทะเบียน มันอยู่ในกล่องมี .ผมทำตามคำแนะนำของรุ่นพี่และวางไว้ในกล่อง. . . . . . . นั่นเป็นอย่างรวดเร็วขณะที่ผมกำลังจะขอตัว ประตูก็เปิดโครมคราม" โอ้ย ! ผมกลับมาพร้อมกับอาหาร ให้กิน บอกตามตรงผมแหว่งจากพีวอนนะ "หัวใจของฉันหยุดเต้นไปแล้ว" ท่านประธาน ผู้หญิงคนนี้คือ พีวอน ! "" เอ๋ "ของผู้มาใหม่ตามุ่งมาที่ฉันที่มีประสิทธิภาพและคมเข้มจ้องมอง รอยยิ้มที่กล้าหาญ และแสดงตนเป็นเหมือนดวงอาทิตย์เวลาที่ผมมองเขา มันรู้สึกเหมือน วง แกรนด์ เล่นในจิตใจของฉันเพลงเต้นในหัวใจคนๆนี้เป็นเกือบเหมือนออร์ฟเป็น O Fortuna !" ทำไมมีพีวอนสาวที่นี่ "ฉันจะทำยังไงดี ? ฉันละสายตาไม่ได้หัวใจของฉันเต้นแรง ทำไงดี มันกำลังเต้น" oooi ”* * โมโตะโอ้ ไม่ ! ฉันคิดว่าฉันอาจจะกำลังตกหลุมรัก !* * โมโตะ* * โมโตะหลังจากที่ผมพยายามที่จะดึงตัวเองเข้าด้วยกันและเรียบๆThankfully , รุ่นพี่ในห้องได้สะดวกถ่ายหยุดของฉันจะช็อกจาก " ผมหยิบมันออกมาจากพิวอน "ท่านประธานก็บอกว่า เฮ้อ เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับจากส่วนที่เหลือของพีวอน โอเค ? " ด้วยรอยยิ้มพราวฉันสาบานในใจว่าฉันจะตายก่อนที่จะได้คุยกัน* * โมโตะคนที่ทำละครทางเข้ากับฉากหลังของ O Fortuna , เปิดออกมาเป็นปีที่สามในโรงเรียน ประธานนักเรียน โทโมเอะ เซนจูครับนั่นคือทั้งหมดที่ผมรู้ตอนนี้แต่ขนาดนั้นก็มากพอแล้วจากนั้นรูปแบบของรุ่นพี่ เพลงที่ได้รับการเล่นไม่รู้จบในหัวของฉันสหรัฐอเมริกา - เจ็บหัวใจทุกครั้งที่ฉันนึกถึงหน้า เซนจูรุ่นพี่ !แต่รอยยิ้มที่เย็นชา . . ." เรามาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับจากส่วนที่เหลือของพีวอน โอเค ? "uhyaaaaaaaaaa ~ ! !ผมกลิ้งๆอยู่บนเตียงโดยเวลาที่ฉันตื่น ฉันมันเวียนหัว* * โมโตะแต่ฉันจะทำยังไงต่อไป ?เราอยู่ในระดับที่แตกต่างกัน ผมไม่ได้ stuco สมาชิกจึงไม่มีจุดของการติดต่อยิ่งไปกว่านั้น เขาเป็นประธานขององค์กรที่ถูกหมางเมินกับพีวอนต่อปีมันไม่มีโอกาสเข้าใกล้เลยถ้ารุ่นพี่ไม่ stuco ประธานน้อย !มินนิโซตา ?. . . . . . . นี้มันไม่เหมือนของ โรมิโอ และ จูเลียต ish ?ukyaaaaaa ~ ~ ! ถ้าเซนจูรุ่นพี่อย่างงั้นมันทำให้ฉันจูเลียตโรมิโอ doff ชื่อของท่าน !. . . . . . . ใจเย็นๆครับฉันเป็นส่วนหนึ่งของพีวอน ดังนั้นผมไม่สามารถเข้าสภานักเรียน เพื่อเริ่มต้นกับ , เขาจะต้องเรียนจบม.ต้น โดยเวลาที่ฉันใส่ มีจุดในการทำ. . . . . . . รุ่นพี่ที่จบ . รุ่นพี่ โรมิโอก็จบ ! รุ่นพี่ โรมิโอ . . . . . . . !. . . . . . . ใจเย็นไว้ ใจเย็นไว้จะเริ่มต้นด้วย ให้เขาจำชื่อและใบหน้าอ่า วันนี้เค้าไปซื้ออาหาร ดังนั้นบางทีเขาหิวหลังเลิกเรียนแล้วถ้าฉันทำเขาคุกกี้ทำเองเหรอ ?" มันอร่อย คุณมีพรสวรรค์อย่างที่คาด จูเลียต "" โอ้ รุ่นพี่ . . . . . . . โรมิโอ "ถ้าฉันบอกแบบนั้น แล้วจะให้ฉันทำยังไง อะไร ? ! ?โอเค ! คุกกี้เป็นทั้งหมดที่เหลือคือ . . . . . . .ผมดึงออกยางใหม่จากลิ้นชักของฉันเอ่อ คุณก็รู้ มันไม่เหมือนที่ฉันเชื่อในสิ่งนี้ รู้มั้ยแต่ผมหมายถึงว่า เมื่อฉันเป็นนักเรียนม.ต้น ในชีวิตที่ผ่านมา สักพักผมก็เข้าไปในนี้มันเป็นเพียงเสน่ห์ที่ไป " ถ้าคุณเขียนชื่อของคุณที่รักบนยางใหม่ ตราบใดที่ nobo