When you say apart from the obvious

When you say apart from the obvious many of those here willnot be able to fathom the obvious and the non obvious I am sure. 50 years ago many parts of Thailand were remote and difficult to access.Many new comers donot realize that growing up in countries with roads that gave easy access to everywhere. In Petchebun 50 years ago the trip from lomsak to petchebun which is 43 kilometers took all day, people had to stop half way for a lunch and a break.
Trucks are cars were few,motorcycles were for the rich, bicyles were the transportation.Of course no propane for cooking all charcoal.No running water in most areas people went to the river for water.No electricity.I had a friend who worked in Chiang Mai around 50 years ago he told me after 8 oclock at night you could have shot a cannon off down main street and not hit anyone the streets were vacant everyone was at home.My last gf who was 34 told me when she grew up in Esan as a young girl there was only a narrow red shale road to her village, now a bus from Bangkok comes to within one block from her house on nice paved road.
Many towns and villages still had opium houses, that gave free opium to anyone who wanted it or needed it.The tuk tuks at that time were done by man power these guys were treated very poorly by many people and sometimes they would find one of these guys dead in front the opium house dead of starvation. They used opium to kill the hunger pains.I think Pitsanuloks last opium house burnt down around 50 years ago.
The nomadic hilltribes didnot know borders and wandered freely from Burma Loas in and out of Thailand.
Could go on but this is making me realize just how much it has changed. Too much maybe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคุณพูดนอกเหนือจากที่เห็นได้ชัดหลายคนที่นี่ willnot สามารถที่จะเข้าใจชัดเจนและไม่ชัดเจนผมมั่นใจว่า 50 ปีที่ผ่านมาหลายส่วนของประเทศไทยอยู่ห่างไกลและยากที่จะ access.Many comers ใหม่ donot ตระหนักดีว่าการเติบโตขึ้นมาในประเทศที่มีถนนที่ทำให้ง่ายต่อการเข้าถึงทุกที่ Petchebun ใน 50 ปีที่ผ่านมาจากการเดินทางไป petchebun หล่มสักซึ่งเป็น 43 กิโลเมตรใช้เวลาตลอดทั้งวันที่ผู้คนจะต้องหยุดครึ่งทางสำหรับมื้อกลางวันและหยุดพัก.
รถบรรทุกรถยนต์ไม่กี่รถจักรยานยนต์ได้สำหรับคนรวย bicyles เป็น transportation.Of แน่นอนโพรเพนสำหรับการปรุงอาหาร charcoal.No ทั้งหมดที่ใช้น้ำในพื้นที่ส่วนใหญ่คนที่ไม่ไปแม่น้ำ water.No electricity.I มีเพื่อนที่ทำงานในจังหวัดเชียงใหม่ประมาณ 50 ปีที่ผ่านมาเขาบอกผมหลังจากที่ 8 oclock ในเวลากลางคืนคุณอาจจะมีการยิง ปืนใหญ่ออกไปตามถนนสายหลักและไม่ได้ตีทุกคนที่ถนนทุกคนมีที่ว่างอยู่ที่ home.My ที่ผ่านมาแฟนที่ 34 บอกฉันเมื่อเธอเติบโตขึ้นมาในอีสานเป็นเด็กสาวมีเพียงถนนหินแคบสีแดงไปยังหมู่บ้านของเธอในขณะนี้ รถบัสจากกรุงเทพฯมาถึงภายในหนึ่งช่วงตึกจากบ้านของเธอบนถนนลาดยางที่ดี.
หลายเมืองและหมู่บ้านยังคงมีบ้านฝิ่นฝิ่นที่ให้ฟรีกับทุกคนที่ต้องการหรือจำเป็นต้องใช้รถตุ๊กตุ๊ก it.The ในเวลานั้นได้กระทำโดยกำลังคน คนเหล่านี้ได้รับการรักษาไม่ดีมากโดยคนจำนวนมากและบางครั้งพวกเขาจะพบหนึ่งในคนเหล่านี้ตายอยู่หน้าบ้านฝิ่นตายจากความอดอยาก พวกเขาใช้ฝิ่นจะฆ่า pains.I หิวคิด Pitsanuloks บ้านฝิ่นที่ผ่านมาไฟไหม้ประมาณ 50 ปีที่ผ่านมา.
ชาวเขาเร่ร่อน didnot รู้ว่าเส้นขอบและเดินได้อย่างอิสระจากพม่าลาวและออกจากประเทศไทย.
สามารถไปใน แต่นี่ทำให้ฉันตระหนักถึงเพียง เท่าไหร่ก็มีการเปลี่ยนแปลง อาจจะมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณพูดเห็นได้ชัดว่าหลายคนที่นี่ก็จะได้เข้าใจชัดเจนและไม่ชัดเจน ผมมั่นใจว่า 50 ปีที่ผ่านมา หลายส่วนของประเทศห่างไกลและยากที่จะเข้าถึง comers ใหม่มากไม่ตระหนักว่า การเติบโตในประเทศที่มีถนนที่ให้เข้าถึงได้ง่ายทุกที่ใน petchebun 50 ปี เดินทางจากหล่มสักไป petchebun ที่ 43 กิโลเมตร ใช้เวลาทั้งวัน คนต้องหยุดครึ่งทางสำหรับอาหารกลางวันและเบรค รถบรรทุก รถยนต์
สามรถจักรยานยนต์ถูกเพื่อคนรวย bicyles เป็นขนส่ง แน่นอนไม่มีแก๊สปรุงอาหารทั้งหมดถ่าน ไม่มีน้ำมากที่สุด พื้นที่ที่ผู้คนไปที่แม่น้ำน้ำ ไม่มีไฟฟ้าฉันมีเพื่อนที่ทำงานอยู่ในเชียงใหม่ประมาณ 50 ปีก่อน เขาบอกว่าหลังจาก 8 โมงกลางคืน คุณอาจจะยิงปืนปิดถนนและไม่ชนใคร ถนนว่าง ทุกคนที่บ้านของฉัน GF ที่ 34 บอกฉันเมื่อเธอเติบโตขึ้นในอีสานเป็นเด็กมี มีเพียงถนนแคบหินดินดานสีแดงหมู่บ้านของเธอตอนนี้รถประจำทางจากกรุงเทพฯมาถึงภายในหนึ่งบล็อกจากที่บ้านดี paved ถนน .
และหมู่บ้านหลายเมืองยังคงมีบ้านฝิ่น ฝิ่นที่ให้ฟรีกับคนที่ต้องการมัน หรือมันต้องการ ตุ๊กตุ๊ก ในครั้งนั้นได้กระทำโดยมนุษย์พลังพวกนี้ได้รับการรักษาอย่างดี โดยหลายคน และบางครั้งพวกเขา จะหาของพวกนี้ตายในด้านหน้าบ้านฝิ่นตายจากความอดอยากพวกเขาใช้ฝิ่นเพื่อฆ่าความหิวความเจ็บปวด ฉันคิดว่า pitsanuloks บ้านเผาฝิ่นเมื่อประมาณ 50 ปีที่ผ่านมา และไม่รู้
เร่ร่อนเส้นขอบและเดินอย่างอิสระจากลาว พม่า และไทย
สามารถไป แต่มันทำให้ฉันตระหนักถึงเพียงเท่าใดมันก็เปลี่ยนไป เกินไปมั้ง