Since Fourth Mother’s and the littl

Since Fourth Mother’s and the little girl’s smell had disappeared, washed by the rain, they had lost their tracks.

What do they do now?

Yue Yang turned a few rounds before finally deciding to summon Xiao Wen Li out.

“Xiao Wen Li, do you understand what I meant? I mean, take this searching as a part of the battle. Use your battle sense and find the location of Fourth Mother and little Shuang-er, do you understand? We will go according to your battle sense and save Fourth Mother… If you can’t, then we can find that Chang Dao instead. But I hope that we can first find Fourth Mother. I saw a few horse carriage tracks on the road, and the tracks are quite deep. Someone must have saved them, maybe it is Uncle Nan or Aunt Xu. But I daresay someone has already saved Fourth Mother…” Yue Yang’s words was said only to console Yue Bing, because there might be a possibility that Chang Dao had kidnapped Fourth Mother and ran away with a horse carriage. But Yue Yang was still unable to make Xiao Wen Li understand to use her battle sense to find Fourth Mother, “Try to feel it with your sense, use your natural senses and think about where they are. Then we will go to the way that you pointed out, do you understand?”

“Unn!” Xiao Wen Li seemed to understand. However, she pointed out a direction towards the White Stone City.

“No, wrong, I know Fourth Mother’s house is in White Stone City, but Fourth Mother has been kidnapped by someone. Kidnapped, do you understand? We are trying to find her, find Fourth Mother and little Shuang-er. Try to feel it for a bit, sense their presence carefully. Where is Fourth Mother?” Yue Yang felt that if Xiao Wen Li couldn’t find her, he would quickly enter his Dream Realm and ask the Heavenly Sword Goddess. No matter what, he must find Fourth Mother.

“…” Xiao Wen Li’s finger still pointed at the direction of White Stone City stubbornly.

“Heavens, no, no. Not White Stone City. We have just come from that direction. We want to go to the Starved Dog Range. Do you see that mountainous range? Fourth Mother must have gone there. Try to sense it carefully, and find where exactly she is!” Yue Yang was sincerely anxious.

“…” Xiao Wen Li closed her eyes and tried to feel for a long time. However, in the end, her fingers were still pointing towards White Stone City.

“What do we do? Brother? What do we do?” They were in a dilemma now. Hui Tai Lang had led them to the Starved Dog Range while Xiao Wen Li felt that they were still at White Stone City.

“Are they truly in White Stone City? Or are they on their way? Are they far?” Yue Yang was extremely troubled. His logic tells him that it would be best to believe in Hui Tai Lang, it did lead them correctly so far after all. But Xiao Wen Li would definitely not trick him at this kind of time, she had always been very obedient. Furthermore, her battle sense was extremely strong and she had always been able to make strategic decisions. Hence, Yue Yang felt that he should believe in Xiao Wen Li more.

It was just that he might make a huge mistake with terrible consequences if he turned back now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่สี่แม่และสาวน้อยกลิ่นหาย ไป ล้าง โดยฝน พวกเขาหายไปเพลงของพวกเขาพวกเขาทำอะไรขณะนี้ยาง Yue เปิดกี่รอบก่อนสุดท้าย ตัดสินใจจะเรียกเสี่ยวเหวินหลี่ออก"เสี่ยวเหวินหลี่ คุณเข้าใจผมหมายถึงอะไร ผมหมายถึง ใช้ค้นนี้เป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้ ใช้ความรู้สึกของคุณต่อสู้ และค้นหาตำแหน่งของสี่แม่และน้อย Shuang เอ้อ เข้าใจ เราจะไปตามความรู้สึกของคุณต่อสู้ และบันทึกแม่สี่... ถ้าคุณไม่สามารถ แล้วเราสามารถหาดาวที่ช้างแทน แต่หวังว่า เราสามารถค้นหาสี่แม่ครั้งแรก ผมเห็นกี่ม้าขนส่งเพลงบนถนน และแทร็คมีลึก คนต้องมีบันทึกพวกเขา บางทีก็น่านลุงหรือป้าซู แต่ฉัน daresay คนได้บันทึกแม่สี่..." Yue ยางคำกล่าวเฉพาะคอนโซล Yue Bing เนื่องจากอาจมีความเป็นไปได้ว่า มีการลักพาตัวแม่สี่ช้างดาว และวิ่งหนีไป ด้วยรถม้า แต่ยางยิวยังไม่สามารถทำให้เสี่ยวเหวินหลี่เข้าใจใช้ความรู้สึกของเธอต่อสู้เพื่อค้นหาแม่สี่ "พยายามที่จะรู้สึกกับความรู้สึกของคุณ ใช้สัมผัสตามธรรมชาติของคุณ และคิดที่จะ แล้ว เราจะไปแบบที่คุณชี้ คุณเข้าใจไหม""Unn" เสี่ยวเหวินหลี่ดูเหมือนจะ เข้าใจ อย่างไรก็ตาม เธอชี้ทิศทางไปทางเมืองหินสีขาว"ไม่ ไม่ ฉันรู้ว่าสี่แม่บ้านในเมืองหินขาว แต่สี่แม่ถูกลักพา โดยคน การลักพาตัว เข้าใจไหม เราพยายามที่จะพบเธอ สี่แม่และน้อย Shuang เอ้อ พยายามรู้สึกสำหรับบิต รู้สึกพวกอย่างระมัดระวัง ซึ่งคือแม่สี่ Yue ยางรู้สึกว่า ถ้าเสี่ยวเหวินหลี่ก็ไม่พบเธอ เขาจะระบุขอบเขตของเขาฝัน และถามเทพธิดาดาบสวรรค์ ไม่ว่าอะไร เขาต้องหาแม่สี่“…” เสี่ยวเหวินหลี่นิ้วยังคงชี้ไปที่ทิศทางของเมืองหินขาวดื้อ"สวรรค์ ไม่ ไม่ ไม่ขาวหินเมือง เรามาจากทิศทาง เราต้องการไปช่วงสุนัข Starved คุณเห็นช่วงภูเขา แม่สี่ต้องมีไปมี พยายามรู้สึกอย่างระมัดระวัง และค้นหาว่าเธอ" ยาง Yue เป็นกังวลอย่างจริงใจ“…” เสี่ยวเหวินหลี่ปิดดวงตาของเธอ และพยายามที่จะรู้สึกเป็นเวลานาน อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด นิ้วของเธอก็ยังคงชี้ไปเมืองหินขาว"เราทำอะไร พี่ชาย เราทำอะไร" พวกเขาก็พะอืดพะอมตอนนี้ ฮุยไทลังได้นำพวกเขา Starved สุนัขช่วงที่ในขณะที่เสี่ยวเหวินหลี่รู้สึกได้ว่า พวกเขาอยู่ในเมืองหินขาว"เป็นพวกเขาอย่างแท้จริงในเมืองหินขาว หรือพวกเขาในการเดินทาง บ้างพวกเขาห่างไกล" ยาง Yue เป็นปัญหามาก ตรรกะของเขาบอกเขาว่า มันจะดีที่สุดเชื่อในฮุยไทลัง มันได้นำพวกเขาอย่างถูกต้องจนหลังจากทั้งหมด แต่เสี่ยวเหวินหลี่จะแน่นอนไม่หลอกเขาที่เวลาชนิดนี้ เธอมีเชื่อฟังมาก นอกจากนี้ ความรู้สึกของเธอรบแรงมาก และเธอเสมอเคยตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ ด้วยเหตุนี้ หยางหยูรู้สึกว่า ควรเชื่อในเสี่ยวเหวินหลี่เพิ่มเติมมันเป็นเพียงว่า เขาอาจทำให้พลาดกับร้ายมากถ้าเขาหันกลับมาตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่สี่แม่และมีกลิ่นหอมของสาวน้อยได้หายไปล้างด้วยน้ำฝนที่พวกเขาได้สูญเสียเพลงของพวกเขา. สิ่งที่พวกเขาจะทำตอนนี้หรือไม่Yue ยางเปิดไม่กี่รอบก่อนที่จะตัดสินใจที่จะเรียกเสี่ยวเหวินหลี่ออก. "เสี่ยวเหวินหลี่ทำ คุณเข้าใจสิ่งที่ฉันหมายถึง? ผมหมายถึงใช้เวลาค้นหานี้เป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้ ใช้ความรู้สึกของการต่อสู้ของคุณและหาสถานที่ตั้งของสี่แม่และน้อย Shuang เอ้อที่ไม่เข้าใจไหม เราจะเป็นไปตามความรู้สึกของการต่อสู้ของคุณและบันทึกสี่แม่ ... ถ้าคุณไม่สามารถแล้วเราจะพบว่าช้างเชียงดาวแทน แต่ผมหวังว่าครั้งแรกที่เราสามารถหาแม่ที่สี่ ผมเห็นไม่กี่แทร็คที่รถม้าบนท้องถนนและแทร็คที่มีค่อนข้างลึก จะต้องมีคนที่ช่วยให้พวกเขาบางทีมันอาจจะเป็นลุงหรือป้าน่านเสี่ยว แต่ผม daresay คนที่มีบันทึกไว้แล้วสี่แม่ ... "คำพูดของยูหยางก็กล่าวเพียงเพื่อปลอบใจยู Bing เพราะอาจจะมีความเป็นไปได้ว่าช้างดาวลักพาตัวที่สี่แม่และวิ่งหนีไปด้วยรถม้า แต่ยูหยางก็ยังไม่สามารถที่จะทำให้เสี่ยวเหวินหลี่เข้าใจที่จะใช้ความรู้สึกที่เธอต่อสู้เพื่อหาสี่แม่ "พยายามที่จะรู้สึกว่ามันด้วยความรู้สึกของคุณให้ใช้ความรู้สึกของคุณตามธรรมชาติและคิดเกี่ยวกับพวกเขาอยู่ที่ไหน แล้วเราจะไปที่วิธีการที่คุณชี้ให้เห็นคุณเข้าใจไหม? " " Unn! "เสี่ยวเหวินหลี่ดูเหมือนจะเข้าใจ อย่างไรก็ตามเธอชี้ให้เห็นทิศทางไปทางหินเมืองสีขาว. "ไม่ผิดฉันรู้ว่าบ้านสี่แม่เป็นหินสีขาวในเมือง แต่สี่แม่ได้ถูกลักพาตัวไปโดยคน ลักพาตัวคุณไม่เข้าใจ? เราพยายามที่จะตามหาเธอพบสี่แม่และน้อย Shuang เอ้อ พยายามที่จะรู้สึกว่ามันสำหรับบิตรู้สึกสถานะของพวกเขาอย่างระมัดระวัง อยู่ที่ไหนสี่แม่? "ยูหยางรู้สึกว่าถ้าเสี่ยวเหวินหลี่ไม่สามารถหาเธอเขาอย่างรวดเร็วจะเข้าสู่อาณาจักรความฝันของเขาและขอให้ดาบวิเศษเทพธิดา ไม่ว่าสิ่งที่เขาจะต้องพบกับสี่แม่. " ... " นิ้วเสี่ยวเหวินหลี่ยังคงชี้ไปที่ทิศทางของหินสีขาวเมืองตะแบงได้. "สวรรค์ไม่มี ไม่ขาวหินเมือง เราได้เพียงแค่มาจากทิศทางนั้น เราต้องการที่จะไปในช่วงที่สุนัขขาดแคลน คุณเห็นว่าช่วงที่เป็นภูเขา? สี่แม่ต้องได้ไปที่นั่น พยายามที่จะรู้สึกมันอย่างระมัดระวังและหาที่ว่าเธอเป็น! "ยูหยางเป็นห่วงด้วยความจริงใจ. " ... "เสี่ยวเหวินหลี่ปิดตาของเธอและพยายามที่จะรู้สึกว่าเป็นเวลานาน แต่ในท้ายที่สุดแล้วนิ้วมือของเธอก็ยังคงชี้ไปที่หินสีขาวเมือง. "เราจะทำอย่างไร? บราเดอร์? เราจะทำอย่างไร? "พวกเขาอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในขณะนี้ ฮุยไท่หรั่งได้นำพวกเขาในช่วงที่ขาดแคลนในขณะที่สุนัขเสี่ยวเหวินหลี่รู้สึกว่าพวกเขายังคงอยู่ที่เมืองหินสีขาว. "พวกเขาเป็นอย่างแท้จริงในเมืองหินสีขาว? หรือว่าพวกเขาในทางของพวกเขา? พวกเขาห่างไกล? "ยูหยางเป็นทุกข์มาก ตรรกะของเขาบอกเขาว่ามันจะดีที่สุดที่จะเชื่อในฮุยไท่หรั่งก็ไม่นำพวกเขาอย่างถูกต้องเพื่อให้ห่างไกลหลังจากทั้งหมด แต่เสี่ยวเหวินหลี่จะแน่นอนไม่หลอกลวงเขาที่ชนิดของเวลานี้เธอเคยเชื่อฟังมาก นอกจากนี้ความรู้สึกของเธอก็คือการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมากและเธอได้รับเสมอสามารถที่จะทำให้การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ ดังนั้นยูหยางรู้สึกว่าเขาควรจะเชื่อในเสี่ยวเหวินหลี่มากขึ้น. มันเป็นเพียงแค่ว่าเขาอาจจะทำผิดพลาดขนาดใหญ่ที่มีผลกระทบที่น่ากลัวถ้าเขาหันกลับมาในขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ที่แม่และเด็ก กลิ่นหายไป , การล้างด้วยฝน พวกเขาได้สูญเสียแทร็คของพวกเขาพวกเขาทำอะไรตอนนี้ ?เยว่หยาง เปิดกี่รอบก่อนสุดท้าย ตัดสินใจเรียก เสี่ยวเหวินลี่ ." เสี่ยวเหวินลี่ เข้าใจที่พูดไหม ฉันหมายถึง การค้นหานี้เป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้ ใช้ความรู้สึกการต่อสู้ของคุณและหาสถานที่ตั้งของแม่ที่สี่และน้อยซวงเอ้อ , คุณเข้าใจมั้ย เราจะไปตามความรู้สึกของคุณ ต่อสู้และบันทึกสี่แม่ . . . . . . . ถ้าไม่ได้ แล้วเราจะพบว่า ช้างดาวแทน แต่ผมหวังว่า เราสามารถหาแม่ 4 ข้าเห็นรถม้าไม่กี่แทร็คบนถนนและแทร็คที่ค่อนข้างลึก ต้องมีคนช่วยเขา บางทีมันเป็นลุง หรือ ป้าซูหนาน . แต่ฉันเดาว่าคนที่ได้ช่วยชีวิตสี่แม่ . . . " เยว่หยาง พูดได้ว่าคอนโซล Yue Bing เพราะอาจจะมีความเป็นไปได้ว่า ช้างดาว ได้ลักพาตัวแม่ที่สี่และหนีไปกับรถม้า แต่เย่วหยาง ยังไม่สามารถที่จะทำให้เสี่ยวเหวิน หลี่ เข้าใจการใช้ความรู้สึกการต่อสู้ของเธอเพื่อหาแม่ที่สี่ " พยายามที่จะรู้สึกกับความรู้สึกของคุณที่ใช้ประสาทสัมผัสที่ธรรมชาติของคุณและคิดเกี่ยวกับว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน แล้วเราจะไปตามทางที่บอก เข้าใจมั้ย "" UNN ! " เสี่ยวเหวิน หลี่ ดูเหมือนจะเข้าใจ อย่างไรก็ตาม เธอชี้ให้เห็นทิศทางต่อหินขาวเมือง" ไม่ ผิด ฉันรู้จักบ้านที่สี่ของแม่ที่อยู่ในเมืองศิลาขาว แต่แม่ที่สี่ได้รับการลักพาตัวโดยใครบางคน ลักพาตัวไป เข้าใจมั้ย เราพยายามที่จะหาเธอให้พบ แม่ที่สี่และน้อยซวงเอ้อ พยายามที่จะรู้สึกถึงมันสักนิด ความรู้สึกของตนอย่างรอบคอบ แม่อยู่ไหนที่สี่ ? " เยว่หยางรู้สึกว่าถ้าเสี่ยวเหวิน หลี่ หานางไม่เจอ เขาจะได้อย่างรวดเร็วระบุดินแดนความฝันของเขาและขอให้เทพธิดากระบี่สวรรค์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาต้องไปหาแม่ 4" . . . . . . . " Xiao Wen Li นิ้วยังคงชี้ไปที่ทิศทางสีขาวหินเมืองตะแบง" สวรรค์ ไม่ ไม่ ไม่ใช่หินขาวเมือง เราเพิ่งกลับมาจากทางนั้น เราอยากไปอดสุนัขช่วง คุณเห็นเทือกเขา ? แม่สี่ต้องไปที่นั่นแน่ๆ ลองนึกให้ดี และหาที่ไหนเธอ " เยว่หยาง อย่างจริงใจ วิตก" . . . . . . . " Xiao Wen Li ปิดตาของเธอ และพยายามที่จะรู้สึกสำหรับเวลานาน อย่างไรก็ตาม ในที่สุด นิ้วมือของเธอยังชี้ไปยังเมืองศิลาขาว" เราจะทำยังไงดี ? พี่ชาย ? เราจะทำยังไงดี ? " พวกเขาอยู่ในสถานการณ์ตอนนี้ แลงฮุยไท่ได้นำพวกเขาไปช่วงขณะ เสี่ยวเหวินลี่สุนัขอดรู้สึกว่าพวกเขายังอยู่ที่เมืองหินขาว" พวกเขาเป็นอย่างแท้จริงในเมืองศิลาขาว หรือพวกเขาในทางของพวกเขา มันไกลแค่ไหน ? " เยว่หยาง แสนทุกข์ ตรรกะของเขาบอกเขาว่ามันน่าจะดีที่สุดที่จะเชื่อในลางฮุยไท่ มันได้นำพวกเขาได้อย่างถูกต้องดังนั้นไกลทั้งหมด แต่เสี่ยวเหวินลี่คงไม่แกล้งเขาในเวลาแบบนี้ เธอมักจะเชื่อฟังมาก นอกจากนี้ ความรู้สึกการต่อสู้ของเธอแข็งแรงมาก และเธอก็ไม่สามารถที่จะทำให้การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ ดังนั้น เยว่หยางรู้สึกว่าเขาควรจะเชื่อเสี่ยวเหวินลี่มากกว่ามันก็แค่ว่า เขาอาจจะทำเรื่องผิดมหันต์กับผลร้าย ถ้าเขากลับมาตอนนี้