4.2 Changing order of biomass and c

4.2 Changing order of biomass and complexity of communities
during the succession process
Jorgensen et al. (2000) has put forward three types of growth
patterns for communities: growth of reserves (Type I), growth
of flows (Type II), and growth of structural complexity (Type
III), which, when used in this research, corresponded to growth
of biomass, growth of network structure, and growth of information,
respectively. Jorgensen et al. (2000) suggested that, in
the ecological succession process, the early stage of succession
gives priority to the storage of exergy (Type-I growth), which is
shown by the structural construction of communities, for which
the important feature is the quick accumulation of exergy by the
communities and the low output of entropy. In the middle stage
of succession, there is an increasing relationship among the
species in the communities, which means there is a growth in
exergy flows (Type-II growth). In the final stage of succession
(i.e., the mature stage of the communities), circulation becomes
the main feature of the communities and reflects the highly
structured complexity of the communities (Type-III growth).
These three types of growth can be reflected in the growth of
structural order or information content, although the practical
application of community growth is often expressed by biomass,
biodiversity, and other quantitative indicators (Marques
and Jorgensen, 2002). Jorgensen and Mejer (1979) suggested
that exergy reserves could be used to measure community
complexity. They proposed that: (a) systematic complexity becomes
more relevant as more complex species appear, that is, it
is more relevant as the information content increases, and (b)
the development of the ecological system optimizes the systematic
exergy reversals under some circumstances. The exergy
reversals clearly indicate the distance between the system and
the thermodynamic equilibrium and reflect the developmental
degree of systematic structure (Jorgensen, 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2 การเปลี่ยนแปลงลำดับของชีวมวลและความซับซ้อนของชุมชนระหว่างการสืบทอดจอร์เจนเซนและ al. (2000) ได้นำการเจริญเติบโตรูปแบบสำหรับชุมชน: การเจริญเติบโตของส่วนสำรอง (พิมพ์ฉัน), เจริญเติบโตของไหล (ชนิด II), และการเติบโตของความซับซ้อนของโครงสร้าง (ชนิดIII) ซึ่ง เมื่อใช้ในงานวิจัยนี้ corresponded การเจริญเติบโตชีวมวล การเจริญเติบโตของโครงสร้างเครือข่าย และเจริญเติบโตของข้อมูลตามลำดับ แนะนำจอร์เจนเซนและ al. (2000) ซึ่งในกระบวนการสืบทอดระบบนิเวศ ระยะแรก ๆ ของการสืบทอดให้ความสำคัญกับการจัดเก็บข้อมูลของ exergy (ชนิด-ฉันเติบโต), ซึ่งเป็นแสดง โดยการก่อสร้างโครงสร้างของชุมชน ที่สะสมของ exergy โดยรวดเร็วเป็นคุณลักษณะชุมชนและผลผลิตต่ำของเอนโทรปี ในระยะกลางราชบัลลังก์ มีความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นระหว่างการสปีชีส์ในชุมชน ซึ่งหมายความว่า มีการเจริญเติบโตในกระแส exergy (เติบโตชนิด II) ในขั้นตอนสุดท้ายของบัลลังก์(เช่น ผู้ใหญ่ระยะของชุมชน), หมุนเวียนกลายเป็นคุณสมบัติหลักของชุมชนสะท้อนให้เห็นถึงสูงชุมชน (เติบโตชนิด III) มีโครงสร้างซับซ้อนสามชนิดนี้เจริญเติบโตสามารถสะท้อนให้เห็นอัตราการเติบโตของลำดับที่โครงสร้างหรือข้อมูลเนื้อหา แม้ว่าในทางปฏิบัติมักจะมีแสดงของชุมชนเจริญเติบโต โดยชีวมวลความหลากหลายทางชีวภาพ และตัวบ่งชี้เชิงปริมาณอื่น ๆ (Marquesและจอร์เจน เซน 2002) จอร์เจนเซนและ Mejer (1979) แนะนำว่า สามารถใช้สำรอง exergy วัดชุมชนความซับซ้อน พวกเขาเสนอที่: กลายเป็นความซับซ้อนของระบบ (a)เกี่ยวข้องกับชนิดซับซ้อนปรากฏ กล่าวคือ มันเป็นมากเพิ่มเนื้อหาข้อมูล และ (b)การพัฒนาระบบนิเวศน์เพิ่มประสิทธิภาพระบบการกลับ exergy ภายใต้สถานการณ์บางอย่าง การ exergyกลับระบุระยะห่างระหว่างระบบอย่างชัดเจน และสมดุลทางอุณหพลศาสตร์ และสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาระดับของโครงสร้างระบบ (จอร์เจนเซน 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2
การเปลี่ยนแปลงคำสั่งของชีวมวลและความซับซ้อนของชุมชนในระหว่างกระบวนการสืบทอด
Jorgensen et al, (2000)
ได้หยิบยกสามประเภทของการเจริญเติบโตรูปแบบให้กับชุมชน: การเจริญเติบโตของเงินสำรอง (Type I)
การเจริญเติบโตของกระแส(Type II) และการเจริญเติบโตของความซับซ้อนของโครงสร้าง (Type
III) ซึ่งเมื่อนำมาใช้ในการวิจัยนี้ตรงกับ
การเจริญเติบโตของชีวมวล,
การเจริญเติบโตของโครงสร้างเครือข่ายและการเจริญเติบโตของข้อมูลตามลำดับ Jorgensen et al, (2000)
ชี้ให้เห็นว่าในกระบวนการสืบทอดระบบนิเวศช่วงเริ่มต้นของความสำเร็จให้ความสำคัญกับการจัดเก็บข้อมูลของ
exergy (การเจริญเติบโตประเภท-I) ซึ่งจะเห็นได้จากการก่อสร้างโครงสร้างของชุมชนซึ่งคุณลักษณะที่สำคัญคือการสะสมอย่างรวดเร็วของ exergy โดยชุมชนและการส่งออกที่ต่ำของเอนโทรปี ในขั้นตอนกลางของความสำเร็จมีความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นในหมู่สายพันธุ์ในชุมชนซึ่งหมายความว่ามีการเจริญเติบโตในexergy กระแส (การเจริญเติบโต Type-II) ในขั้นตอนสุดท้ายของการทดแทน(เช่นระยะสุกของชุมชน) การไหลเวียนกลายเป็นคุณสมบัติหลักของชุมชนและสะท้อนให้เห็นถึงสูงซับซ้อนโครงสร้างของชุมชน(การเจริญเติบโต Type-III). ทั้งสามประเภทของการเจริญเติบโตที่สามารถสะท้อนให้เห็นใน การเจริญเติบโตของการสั่งซื้อของโครงสร้างหรือเนื้อหาข้อมูลแม้ในทางปฏิบัติการประยุกต์ใช้การเจริญเติบโตของชุมชนมักจะแสดงโดยชีวมวลความหลากหลายทางชีวภาพและตัวชี้วัดเชิงปริมาณอื่นๆ (Marques และ Jorgensen, 2002) Jorgensen และ Mejer (1979) ชี้ให้เห็นว่าเงินสำรองexergy สามารถนำมาใช้ในการวัดชุมชนซับซ้อน พวกเขาเสนอว่า (ก) ความซับซ้อนของระบบกลายเป็นที่เกี่ยวข้องมากขึ้นเป็นสายพันธุ์ที่ซับซ้อนมากขึ้นปรากฏว่าคือมันมีความเกี่ยวข้องมากขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของเนื้อหาข้อมูลและ(ข) การพัฒนาของระบบนิเวศเพิ่มประสิทธิภาพระบบการพลิกผัน exergy ภายใต้สถานการณ์บาง exergy พลิกผันอย่างชัดเจนบ่งบอกถึงระยะห่างระหว่างระบบและสมดุลความร้อนและสะท้อนให้เห็นถึงการพัฒนาระดับของโครงสร้างระบบ(Jorgensen, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 การเปลี่ยนแปลงคำสั่งของชีวมวลและความซับซ้อนของชุมชนในการสืบทอดกระบวนการ

ยอร์เกนเซ่น et al . ( 2000 ) ได้ใส่ไปข้างหน้าสามชนิดของรูปแบบการเจริญเติบโต
เพื่อชุมชน : การเจริญเติบโตของสำรอง ( ประเภท ) , การเจริญเติบโต
ไหล ( ชนิดที่ 2 ) และการเติบโตของความซับซ้อนทางโครงสร้าง ( ประเภท
3 ) ซึ่งเมื่อใช้ในงานวิจัยนี้สอดคล้องกับการเจริญเติบโต
มวลชีวภาพของการเจริญเติบโตของโครงสร้างเครือข่ายและการเติบโตของข้อมูล
ตามลำดับ จอร์เกนเซ่น et al . ( 2000 ) พบว่า ในกระบวนการการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศ
,
ช่วงแรกของการให้ความสําคัญกับกระเป๋าของเซอร์ ( การเจริญเติบโตของประเภท - I ) ซึ่งเป็น
แสดงโดยการก่อสร้างโครงสร้างของชุมชน ซึ่งเป็นคุณลักษณะสำคัญ

รวดเร็วสะสมของเซอร์ โดยชุมชนและผลผลิตต่ำของเอนโทรปี .ในเวทีกลาง
ต่อเนื่อง มีการเพิ่มความสัมพันธ์ระหว่าง
สายพันธุ์ในชุมชน ซึ่งหมายความว่า มีการเติบโตในเส้นทางไหล ( ประเภทการเจริญเติบโต
2 ) ในขั้นตอนสุดท้ายของการสืบทอด
( เช่น เป็นเวทีของชุมชน ) หมุนเวียนกลายเป็น
คุณสมบัติหลักของชุมชน และสะท้อนให้เห็นถึงความซับซ้อนของชุมชนมีสูง

( ประเภทการเจริญเติบโต 3 )เหล่านี้สามชนิดของการเจริญเติบโตที่สามารถสะท้อนให้เห็นการเติบโตของ
สั่งโครงสร้างหรือข้อมูลเนื้อหา แม้ว่าการเติบโตของชุมชนปฏิบัติ
มักแสดงออกโดยทางชีวภาพ ชีวมวล และตัวชี้วัดเชิงปริมาณอื่น ๆ
, ( Marques
และ ยอร์เกนเซ่น , 2002 ) ยอร์เกนเซ่น และ mejer ( 1979 ) แนะนำ
ที่เซอร์สำรอง สามารถใช้วัดความซับซ้อนของชุมชน

พวกเขาเสนอว่า :( ก ) ระบบจะกลายเป็นความซับซ้อนมากขึ้นเป็นชนิดที่ซับซ้อนมากขึ้น
ที่ปรากฏ นั่นคือมัน
ที่เกี่ยวข้องมากขึ้นเป็นข้อมูลเพิ่มมากขึ้น และ ( b )
การพัฒนาระบบนิเวศการพลิกผันเซอร์ระบบ
ในบางกรณี . เส้นทาง
กลับแสดงให้เห็นระยะห่างระหว่างระบบและ

ภาวะสมดุลทางอุณหพลศาสตร์และสะท้อนให้เห็นถึงพัฒนาการระดับโครงสร้างของระบบ ( จอร์เกนเซ่น , 2002 ) .