When we group the activities into d

When we group the activities into disciplines we mask the interactions among the activities portraying the design process as linear. This is not the case. The process is better described as “quasi-linear” (LAVERGHETTA, 1998). As point Laverghetta, design activities within the spiral rely on input from and provide output to almost every node of the process. As such, engineers and designers must have access to information (whether actual or estimated) from each design discipline and they must be acutely aware of the potential feedback effects caused by the changing output from their own products. To control it, managerial activities play a capital role into the process. However, it is necessary to map the activities interactions of the process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเราจัดกลุ่มกิจกรรมในสาขา เราหน้ากากการโต้ตอบระหว่างกิจกรรมขัดการออกแบบเป็นเชิงเส้น นี่ไม่ใช่กรณี กระบวนการอธิบายไว้ว่าเป็น "กึ่งเชิงเส้น" (LAVERGHETTA, 1998) จะดีกว่า เป็นจุด Laverghetta กิจกรรมการออกแบบภายในเกลียวพึ่งเข้าจาก และให้ผลผลิตเกือบทุกโหนของกระบวนการ เช่น วิศวกรและนักออกแบบต้องมีการเข้าถึงข้อมูล (ว่าจริง หรือโดยประมาณ) จากการออกแบบแต่ละ วินัยและพวกเขาต้องระวังทั้งผลผลป้อนกลับอาจเกิดจากผลผลิตเปลี่ยนแปลงจากผลิตภัณฑ์ของตนเอง ควบคุม จัดการกิจกรรมเล่นบทบาททุนในกระบวนการ อย่างไรก็ตาม ไม่จำเป็นต้องโต้ตอบกิจกรรมของกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเราได้เข้าไปทำกิจกรรมกลุ่มสาขาวิชาที่เราหน้ากากปฏิสัมพันธ์ในกิจกรรมจิตรขั้นตอนการออกแบบเป็นเชิงเส้น กรณีนี้ไม่ได้ กระบวนการนี​​้อธิบายได้ดีขึ้นเป็น "กึ่งเชิงเส้น" (LAVERGHETTA, 1998) เป็นจุด Laverghetta กิจกรรมการออกแบบภายในเกลียวพึ่งพาข้อมูลจากและให้ส่งออกไปยังเกือบทุกโหนดของกระบวนการ เช่นวิศวกรและนักออกแบบจะต้องมีการเข้าถึงข้อมูล (ไม่ว่าจะเกิดขึ้นจริงหรือประมาณ) จากวินัยการออกแบบแต่ละคนและพวกเขาจะต้องตระหนักถึงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นการตอบรับที่เกิดจากการเปลี่ยนจากการส่งออกผลิตภัณฑ์ของตัวเอง ที่จะควบคุมมันกิจกรรมการบริหารจัดการเงินทุนที่มีบทบาทในกระบวนการ แต่ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะแมปฏิสัมพันธ์กิจกรรมของกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเรากลุ่มกิจกรรมในสาขาเรารูปแบบปฏิสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมที่แสดงกระบวนการออกแบบที่เป็นเชิงเส้น นี้เป็นกรณีที่ไม่ กระบวนการดีกว่าอธิบายเป็น " กึ่งเชิงเส้น " ( laverghetta , 1998 ) เป็นจุด laverghetta ออกแบบกิจกรรมภายในเกลียวอาศัยข้อมูลจาก และมีการส่งออกไปเกือบทุกโหนดของกระบวนการ เช่นวิศวกรและนักออกแบบจะต้องมีการเข้าถึงข้อมูล ( ไม่ว่าจะจริง หรือโดยประมาณ ) จากการออกแบบแต่ละวินัยและพวกเขาจะต้องตระหนักถึงศักยภาพของข้อมูลที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของผลิตภัณฑ์ของตัวเอง เพื่อควบคุมมัน กิจกรรมการจัดการเล่นทุนบทบาทในกระบวนการ แต่ต้องมีแผนที่กิจกรรมปฏิสัมพันธ์ของกระบวนการ