Blossom (noun, verb) noun (C, U) a

Blossom (noun, verb) noun (C, U) a flower or a mass of flowers, especially on a fruit tree or bush: cherry / orange / apple blossom. The trees are in blossom. Visual vocab page V8 verb. 1) I (of a tree or bush) to produce blossom. 2) I to become more healthy, confident or successful: she has visibly blossomed over the last few months. Into something their friendship blossomed into love.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดอก (นาม กริยา) คำนาม (C, U) ดอกไม้หรือมวลดอกไม้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนผลไม้ต้นไม้หรือพุ่มไม้: เชอรี่ / ส้ม / ดอกแอปเปิ้ล ต้นไม้จะออกดอก คำกริยาคำศัพท์ภาพหน้า V8 1) ฉัน (ของต้นไม้หรือพุ่มไม้) ให้ดอก 2) ผมจะสุขภาพดีขึ้น มั่นใจ หรือประสบความสำเร็จ: เห็นได้ชัดเธอเคยผ่านแล้ว เป็นสิ่งที่ มิตรภาพของพวกเขาเบ่งบานในความรัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Blossom (คำนามคำกริยา) คำนาม (C, U) ดอกไม้หรือมวลดอกไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนต้นไม้ผลไม้หรือพุ่มไม้: เชอร์รี่ / ส้ม / ดอกแอปเปิ้ล ต้นไม้ที่มีดอกบาน ภาพและคำศัพท์คำกริยาหน้า V8 1) (จากต้นไม้หรือพุ่มไม้) ในการผลิตดอก 2) ฉันจะกลายเป็นสุขภาพมากขึ้นมีความมั่นใจหรือประสบความสำเร็จ: เธอได้เบ่งบานอย่างเห็นได้ชัดในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เป็นสิ่งที่มิตรภาพของพวกเขาเป็นความรักเบ่งบาน