The history of Tarutao is tied to t

The history of Tarutao is tied to the history of democracy in Thailand. The need for an isolated and forbidding environment to lock away enemies of the state caused the Corrections Department to build a penal colony there in 1939.

Two important revolutionary groups were imprisoned here: the Bowondet coup group and the Petty Officers' coup group. Their coup attempts were unsuccessful, but ushered in change nonetheless, and soon a democratic constitution was drafted.

The first prison was located at Talo Udang Bay, but hundreds of new prisoners came every month, so Talo Wao Bay became the second site. Prisoners were forced to build a road 12 km. long and 6 m. wide between the two bays.

From interviews of old guards and prisoners, it was learned that almost 1/3 of the convicts died on the island. Malaria was the main cause of death; but cruelty from guards and starvation were also other major factors.

Escape was a disheartening prospect, due to crocodiles, sharks and fierce guards. But not all prisoners were miserable. The political prisoners were naturally respected due to their social status, rank and education; and enjoyed an "open prison" atmosphere away from the common prisoners. They whiled away their time in useful projects, including agriculture, plant propagation and translation and dictionary-writing. After their return to the real world, many returned to high government posts.

Order eroded in the camps during WW II. Supplies no longer came from the mainland, and starvation ensued. Both guards and prisoners soon became the most feared pirates in the area, preying on merchant ships in the Strait of Malacca. This quote describing earlier piracy sums up the boat owners' terror:

"Not only on land, but perhaps more so at sea, the Western traveler feared for his safety ..... countless white travelers recorded their fears of, and warnings about the savage marauders of the archipelago who thrived on massacre, violation and rapine. In many eyes, the rich and beautiful islands seemed to have become mutated into some nightmarish landscape -- the indented coasts, estuaries, creeks, rivers and narrow channels affording concealment for the pirates' murderous pillage, with 'no vessel ..... safe, no flag ..... respected.' (Raffle)"

[from Western Impressions of Nature and Lanscape in Southeast Asia, Victor R. Savage, Singapore University Press, Natl. Unibersity of Singapore]

After WW II ended, British naval troops were sent to Tarutao to clean out the pirate groups. After the Corrections Deparment closed the prison on Tarutao, villagers from nearby provinces began to settle on Tarutao, in the valleys and inland of the bays. There were fishermen and farmers who planted rice, fruit trees, rubber trees, coconuts and jackfruit. In 1972, the government decided to make Tarutao a national park and surveyors were sent to the island. In 1974, Tarutao and Adang-Rawi islands were declared a national park; Thailand's second marine national park.

The making of a national park: Insight into early park conditions is available from Tarutao's first director, Mr. Boonruang Saison. Mr. Boonruang is well-known throughout Thai and foreign conservation circles for his sacrifices in struggling to establish national parks. He studied at Prae Forestry College, Kasetsart University and the SUNY School of Forestry and Environmental Science. In his field career he carved out no less than four national parks: Thung Salang Luang, Khao Yai, Doi Inthanon and Tarutao.

When he first came to Tarutao in 1973 to establish the park, there were 1,000 villagers living primarily at Jak Bay, Talo Udang Bay and Talo Wao Bay. The settled residents were not pleased at the new land status and relations were very bad between the villagers and the park workers. One or two workers were killed in ambush, and there was much other conflict. Finally the villagers realized that they could not continue fighting, so most moved away. At last only 17 families remained. The Royal Forest Department started a restitution program -- the richest villager, Mr. Ju, received the most compensation money; 25,000 ฿ for his Molae Bay coconut plantation.

Mr. Boonruang explains that sea gypsies are the oldest residents of the park, living in harmony with the sea long before prison days. Originally they were true' gypsies,' migrating from beach to beach and living in temporary houses. Their traditonal fishing methods caused no detrimental impacts on their environment. Only later when mainland people moved out to the islands to buy land and finance more intensive business activities did sea gypsies become culprits in illegal trawling, dynamite fishing, piracy, log and wildlife poaching. The relation between park workers and the outer islanders were bad, many workers died in shoot-outs. But Mr. Boonruang stresses that the sea gypsies themselves were not responsible; most were not involved in the conflicts.

At first the park had only one small boat to patrol the wide park waters, and even later could not match the boat power and weapons of illegal fishermen. During one famous incident in 1981, 10 park workers in a long-tailed boat were surrounded by illegal trawlers and dynamite-fishing boats. As their boat became riddled with bullet holes, they broke away and returned to Laem Sone at Ko Adang. When the illegal boats followed them and surrounded the area, they were forced to radio for help. Finally a helicopter carried them out of the predicament.

Other obstacles for the pioneering rangers were bad weather and storms, capsizing boats, malaria and loneliness. Sometimes the men stayed by themselves in distant guard stations for long periods of time. Boonruang says he always tried to provide proper health care and security programs for his workers to make up for the dangerous conditions. He knew he could never expect his men to risk their lives if their own boss wasn't brave, so Boonruang is known for his daring exploits as well. During one very stormy monsoon period, the park was almost out of provisions, so he took the boat out to Pakbara himself to buy rice and food, on the verge of capsizing all the way. The intense training in weapon use, swimming and park protection was successful in his era. One heroic worker with one small boat and a gun one night managed to arrest 7 trawling boats and bring them into headquarters. The wild days of Tarutao are almost over, but somehow a whiff of danger and intrigue still is in the air.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติศาสตร์ตะรุเตาจะเกี่ยวพันกับประวัติของประชาธิปไตยในประเทศไทย ต้องแยก และ forbidding แวดล้อมเพื่อล็อคเก็บศัตรูของรัฐเกิดแผนกแก้ไขเพื่อสร้างเป็นทัณฑนิคมมีแสวงกลุ่มปฏิวัติสำคัญสองถูกจำคุกเป็นเวลานี่: รัฐประหารกลุ่ม Bowondet และกลุ่มรัฐประหารเจ้าหน้าที่ Petty ความพยายามทำรัฐประหารสำเร็จ แต่ ushered ในเปลี่ยนกระนั้น และเร็ว ๆ นี้ มีร่างรัฐธรรมนูญประชาธิปไตยคุกแรกมาตั้งที่อ่าว Udang Talo แต่ของนักโทษใหม่มาทุกเดือน เพื่อ Talo Wao เบย์กลายเป็น เว็บไซต์ที่สอง นักโทษถูกบังคับให้สร้างถนนยาว 12 กม.และกว้างระหว่างอ่าวสองม. 6จากการสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่เก่าและนักโทษ จะได้รู้ว่า เกือบ 1/3 ของรวมเสียชีวิตบนเกาะ มาลาเรียเป็นสาเหตุหลักของความตาย แต่โหดร้ายจากเจ้าหน้าที่และความอดอยากยังมีปัจจัยสำคัญอื่น ๆโน้มที่ท้อ จระเข้ ฉลาม และรุนแรงยามหลบหนีได้ แต่นักโทษไม่ได้เอง นักโทษการเมืองถูกยอมรับธรรมชาติของสถานะทางสังคม ตำแหน่ง และ ศึกษา และบรรยากาศที่เพลิดเพลินกับการ "เปิดคุก" จากนักโทษทั่วไป พวกเขา whiled เก็บเวลาในโครงการมีประโยชน์ เกษตร โรงงานเผยแพร่ และแปล และพจนานุกรมเขียน หลังจากการกลับไปยังโลกจริง มากกลับไปโพสต์รัฐบาลสูงสั่งกัดเซาะในค่ายในช่วง WW II อุปกรณ์ไม่มาจากแผ่นดินใหญ่ และความอดอยากตามมา เจ้าหน้าที่และนักโทษจนกลายเป็น โจรสลัดที่กลัวที่สุดในพื้นที่ preying บนเรือค้าในช่องแคบมะละกา ใบเสนอราคานี้อธิบายก่อนหน้าการละเมิดลิขสิทธิ์หาผลรวมค่าความหวาดกลัวของเจ้าของเรือ: "ไม่เพียงแต่ บนบก แต่อาจจะเพิ่มเติม เพื่อซี นักท่องเที่ยวตะวันตกกลัวความปลอดภัย...นับไม่ถ้วนสีขาวนักท่องเที่ยวบันทึกความกลัวของ และคำเตือนเกี่ยวกับ marauders ป่าเถื่อนของหมู่เกาะที่ฟื้นตัวในการสังหารหมู่ การละเมิด และ rapine หลายตา เกาะอุดมสมบูรณ์ และสวยงามดูเหมือนได้กลายเป็นกลายเป็นแนวบาง nightmarish - ชายเยื้อง ปากแม่น้ำ ลำธาร แม่น้ำและแคบช่องปิดบังความซาวน่าสำหรับของโจรสลัด murderous pillage กับ ' เรือ...ไม่ปลอดภัย ไม่มีธง...ยอมรับ ' (Raffle)" [จากตะวันตกรู้สึกธรรมชาติและตุ๊กแกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ Natl. Unibersity วิคเตอร์ R. Savage กดมหาวิทยาลัยสิงคโปร์ สิงคโปร์]หลังจากสิ้นสุดการ WW II กองทัพเรืออังกฤษถูกส่งไปตะรุเตาเหมือนกลุ่มโจรสลัด หลังจาก Deparment แก้ไขปิดเรือนจำบนตะรุเตา ชาวบ้านจากจังหวัดใกล้เคียงเริ่มตาตะรุเตา ในหุบเขาและส่วนในของอ่าวนี้ มีชาวประมงและเกษตรกรผู้ปลูกข้าว ต้นไม้ ยางพารา มะพร้าว และขนุน ในปี 1972 รัฐบาลตัดสินใจเพื่อให้เป็นอุทยานแห่งชาติตะรุเตา surveyors ถูกส่งไปยังเกาะ 1974 หมู่เกาะตะรุเตาและรวิอาดังถูกประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติ ของไทยสองทะเลอุทยานแห่งชาติการทำของอุทยานแห่งชาติ: เป็นสภาพสวนก่อนได้จากของตะรุเตาแรกกรรมการ นาย Boonruang Saison นาย Boonruang เป็นที่รู้จักทั่วทั้งวงการอนุรักษ์ของไทย และต่างประเทศสำหรับพระบูชาในการดิ้นรนเพื่อสร้างอุทยานแห่งชาติ เขาเรียนที่ วิทยาลัยป่าไม้แพร่ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และโรงเรียน วนศาสตร์ SUNY และ วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ในฟิลด์อาชีพของเขา เขาแกะสลักอุทยานแห่งชาติไม่น้อยกว่า 4: Salang ทุ่งหลวง เขาใหญ่ ดอยอินทนนท์ และตะรุเตา เมื่อเขามาเพื่อตะรุเตาใน 1973 เพื่อสร้างสวนสาธารณะ มี 1000 ชาวบ้านดำรงชีวิตเป็นหลักในจักรเบย์ อ่าว Udang Talo และ Talo Wao เบย์ คนจ่ายไม่พอใจในสถานะที่ดินใหม่ และความสัมพันธ์ดีระหว่างชาวบ้านและคนสวน หนึ่ง หรือสองคนถูกฆ่าตายมา และมีความขัดแย้งอื่น ๆ มาก ในที่สุด ชาวบ้านรับรู้ว่า พวกเขาไม่สามารถดำเนินต่อการต่อสู้ ให้มากที่สุดย้ายไป ในที่สุด ครอบครัว 17 ยังคง กรมป่าไม้เริ่มโปรแกรม restitution - ชาวบ้านรวยที่สุด นายจู ได้รับมากที่สุดค่าตอบแทนเงิน ฿ 25000 สำหรับสวนมะพร้าวเขาเบย์ Molaeนาย Boonruang อธิบายทะเลชาวเก่าที่สุดที่อาศัยสวน กลืนทะเลยาวก่อนจำคุกวัน แต่เดิม พวกเขาเป็นจริง ' ชาว ย้ายจากหาด และอาศัยอยู่ในบ้านชั่วคราว วิธีการตกปลาสวีเกิดไม่มีผลกระทบผลดีในสภาพแวดล้อมของพวกเขา เฉพาะในภายหลังเมื่อแผ่นดินใหญ่คนย้ายออกเกาะเพื่อซื้อที่ดินและเงินมากขึ้นเร่งรัดกิจกรรมทางธุรกิจไม่ได้ชาวกลายเป็น culprits trawling ไม่ถูกต้อง ประมงคนไฟบิน ละเมิดลิขสิทธิ์ ล็อก และสัตว์ป่า poaching ความสัมพันธ์ระหว่างคนงานสวนและชาวภายนอกได้ดี หลายคนตายในการเตะลูก แต่นาย Boonruang เน้นที่ชาวเลตัวเองไม่รับผิดชอบ ส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวข้องในความขัดแย้งที่ สวนมีเพียงเรือเล็กลาดตระเวนน่านน้ำของอุทยานที่กว้าง และแม้ในภายหลังอาจไม่ตรงกับอำนาจเรือและอาวุธของชาวประมงที่ผิดกฎหมาย ในระหว่างเกิดเหตุมีชื่อเสียงหนึ่งในปี 1981, 10 อุทยานคนในเรือหางยาวถูกล้อมรอบ ด้วยอวนไม่ถูกต้องและระเบิดปลา เป็นเรือของพวกเขาเป็น riddled กับหลุมกระสุน พวกเขายากจนอยู่ และกลับไปแหลม Sone ที่เกาะอาดัง เมื่อเรือไม่ถูกต้องตาม และล้อมรอบบริเวณ พวกเขาถูกบังคับวิทยุขอความช่วยเหลือ สุดท้าย เฮลิคอปเตอร์ดำเนินไปจากสภาพอุปสรรคอื่น ๆ สำหรับเรนนี่มีสภาพอากาศที่เลวร้าย และพายุ คาดคิดเรือ มาลาเรีย และความเหงา บางคนอยู่ ด้วยตัวเองในยามห่างไกลสถานีระยะเวลานาน Boonruang กล่าวว่า เขาจะพยายามให้การดูแลสุขภาพที่เหมาะสมและโปรแกรมรักษาความปลอดภัยสำหรับผู้ปฏิบัติงานของเขาจะทำขึ้นสำหรับเงื่อนไขอันตราย เขารู้ว่า เขาไม่สามารถคาดหวังคนจะเสี่ยงต่อชีวิตถ้าเจ้านายตัวเองไม่กล้า เพื่อ Boonruang เป็นหนึ่งในประโยชน์ของเขากล้าหาญเช่น ในช่วงระยะเวลาหนึ่งมากพายุมรสุม สวนได้เกือบหมดเสบียง เพื่อให้เขาเอาเรือออกไปก ๆ เองซื้อข้าวและอาหาร เจียนคาดคิดทาง ฝึกอย่างเข้มข้นในการป้องกันอาวุธใช้ ว่ายน้ำ และสวนประสบความสำเร็จในยุคของเขา ผู้ปฏิบัติงานงานกล้าหนึ่งเรือหนึ่งเล็กและปืนคืนหนึ่งจัดการจับกุมเรือ 7 trawling และนำพวกเขาไปยังสำนักงานใหญ่ ตะรุเตาวันป่าเกือบกว่า แต่อย่างใด whiff อันตรายและเล่ห์กลกับยังคงเป็นในอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์ของเกาะตะรุเตาจะเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ของการปกครองระบอบประชาธิปไตยในประเทศไทย จำเป็นที่จะต้องมีสภาพแวดล้อมที่โดดเดี่ยวและห้ามมิล็อคหนีศัตรูของรัฐที่เกิดจากกรมราชทัณฑ์ที่จะสร้างเรือนจำอาณานิคมมีในปี 1939. ทั้งสองกลุ่มปฏิวัติที่สำคัญถูกขังที่นี่: กลุ่มรัฐประหาร Bowondet และกลุ่มที่ทำรัฐประหารผู้นำจิ๊บจ๊อย ' ความพยายามทำรัฐประหารของพวกเขาไม่ประสบความสำเร็จ แต่ ushered ในการเปลี่ยนแปลงกระนั้นและในไม่ช้าประชาธิปไตยรัฐธรรมนูญถูกเกณฑ์ทหาร. คุกเป็นครั้งแรกที่ตั้งอยู่ที่อ่าวตะโละ Udang แต่หลายร้อยของนักโทษใหม่เข้ามาทุกเดือนดังนั้นตะโละวาวเบย์กลายเป็นเว็บไซต์ที่สอง นักโทษถูกบังคับให้สร้างถนน 12 กิโลเมตร ยาวและ 6 เมตร กว้างระหว่างสองอ่าว. จากการสัมภาษณ์ของยามเก่าและนักโทษเป็นที่รู้กันว่าเกือบ 1/3 ของนักโทษเสียชีวิตบนเกาะ มาลาเรียเป็นสาเหตุหลักของการตาย แต่ความโหดร้ายจากยามและความอดอยากนั้นยังมีปัจจัยอื่น ๆ ที่สำคัญ. หนีเป็นโอกาสที่ทำให้หมดกำลังใจเนื่องจากจระเข้ปลาฉลามและยามที่รุนแรง แต่ไม่ใช่นักโทษทุกคนมีความสุข นักโทษการเมืองได้รับการเคารพธรรมชาติเนื่องจากสถานะทางสังคมของพวกเขาจัดอันดับและการศึกษา และมีความสุข "คุกเปิด" บรรยากาศห่างจากนักโทษทั่วไป พวกเขา whiled ไปเวลาของพวกเขาในโครงการที่มีประโยชน์รวมทั้งการเกษตรขยายพันธุ์พืชและการแปลและพจนานุกรมเขียน หลังจากที่พวกเขากลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงหลายคนกลับไปโพสต์ของรัฐบาลสูง. เพื่อที่กัดเซาะในค่ายในช่วง WW II อุปกรณ์มาไม่ได้มาจากแผ่นดินใหญ่และความอดอยากที่เกิด ทั้งยามและนักโทษก็กลายเป็นโจรสลัดกลัวที่สุดในพื้นที่ล่าพ่อค้าเรือในช่องแคบมะละกา คำพูดนี้อธิบายการละเมิดลิขสิทธิ์ก่อนหน้านี้ผลรวมถึงความหวาดกลัวเจ้าของเรือ ': "ไม่เพียง แต่บนบก แต่บางทีอาจจะมากขึ้นดังนั้นในทะเลเดินทางตะวันตกกลัวความปลอดภัยของเขา ..... เดินทางสีขาวนับไม่ถ้วนที่บันทึกความกลัวของพวกเขาและคำเตือนเกี่ยวกับ . กวนป่าเถื่อนของหมู่เกาะที่เติบโตในการสังหารหมู่การละเมิดและการปล้นสะดมในสายตาหลายเกาะที่อุดมสมบูรณ์และสวยงามดูเหมือนจะได้กลายเป็นกลายพันธุ์เป็นบางภูมิทัศน์ที่น่าหวาดเสียว - ชายฝั่งเว้าบริเวณปากแม่น้ำลำธารแม่น้ำและช่องทางแคบเจตนารมณ์ปกปิดสำหรับ โจรสลัดปล้นฆาตกรรมกับ 'เรือไม่มี ..... ปลอดภัยไม่มีธง ..... เคารพ.' (หวย) " [การแสดงผลจากตะวันตกและธรรมชาติ Lanscape ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, วิคเตอร์อาร์โหดสิงคโปร์สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย Natl Unibersity สิงคโปร์] หลังจาก WW II สิ้นสุดวันที่ทหารเรืออังกฤษถูกส่งไปยังเกาะตะรุเตาในการทำความสะอาดออกกลุ่มโจรสลัด หลังจากที่กรมราชทัณฑ์ปิดคุกตะรุเตาชาวบ้านจากจังหวัดใกล้เคียงเริ่มที่จะตั้งอยู่บนเกาะตะรุเตาในหุบเขาและบนบกของอ่าว มีชาวประมงและมีเกษตรกรที่ปลูกข้าวไม้ผลไม้ต้นยางพารามะพร้าวและขนุน ในปี 1972 รัฐบาลได้ตัดสินใจที่จะทำให้ตะรุเตาเป็นอุทยานแห่งชาติและสำรวจที่ถูกส่งไปยังเกาะ ในปี 1974, เกาะตะรุเตาและเกาะอาดังราวีได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติ; อุทยานแห่งชาติทางทะเลที่สองของประเทศไทย. ทำสวนสาธารณะแห่งชาติ: Insight เป็นเงื่อนไขที่จอดต้นสามารถใช้ได้จากเกาะตะรุเตาอำนวยการคนแรกของนายบุญเรือง Saison นายบุญเรืองเป็นที่รู้จักกันไปทั่ววงการอนุรักษ์ไทยและต่างประเทศสำหรับการเสียสละของเขาในการดิ้นรนที่จะสร้างสวนสาธารณะแห่งชาติ เขาเรียนที่แพร่วิทยาลัยวนศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์และโรงเรียน SUNY ป่าไม้และวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ในสาขาอาชีพของเขาที่เขาแกะสลักออกมาไม่น้อยกว่าสี่สวนสาธารณะแห่งชาติ. ทุ่งแสลงหลวง, เขาใหญ่, ดอยอินทนนท์และเกาะตะรุเตาเมื่อแรกที่เขามาถึงเกาะตะรุเตาในปี 1973 ที่จะสร้างสวนสาธารณะที่มีชาวบ้านอาศัยอยู่ 1,000 หลักที่ Jak อ่าวตะโละ Udang และอ่าวตะโละวาวเบย์ ที่อาศัยอยู่ถูกตัดสินไม่พอใจที่สถานะที่ดินใหม่และความสัมพันธ์ก็ไม่ดีมากระหว่างชาวบ้านและคนงานที่สวนสาธารณะ หนึ่งหรือสองคนงานถูกฆ่าตายในการซุ่มโจมตีและมีความขัดแย้งอื่น ๆ มาก ในที่สุดชาวบ้านตระหนักว่าพวกเขาไม่สามารถดำเนินการต่อการต่อสู้เพื่อให้ย้ายออกไปมากที่สุด ที่ล่าสุดเพียง 17 ครอบครัวยังคงอยู่ กรมป่าไม้เริ่มต้นโปรแกรมการชดใช้ความเสียหาย - ชาวบ้านที่ร่ำรวยที่สุดนายจูได้รับเงินชดเชยมากที่สุด; 25,000 ฿สำหรับการสร้าง Windmill อ่าวสวนมะพร้าวของเขา. นาย บุญเรืองอธิบายว่ายิปซีทะเลที่อาศัยอยู่ในที่เก่าแก่ที่สุดของสวนสาธารณะที่อาศัยอยู่ในความสามัคคีกับทะเลนานก่อนที่จะวันคุก แต่เดิมพวกเขาเป็น 'ยิปซี' จริงย้ายจากชายหาดชายหาดและอาศัยอยู่ในบ้านชั่วคราว วิธีการตกปลา Traditonal ของพวกเขาไม่ก่อให้เกิดผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขา แต่หลังจากนั้นเมื่อมีคนแผ่นดินใหญ่ย้ายออกไปยังเกาะที่จะซื้อที่ดินและเงินทุนกิจกรรมทางธุรกิจที่เข้มข้นมากขึ้นไม่ยิปซีทะเลกลายเป็นต้นเหตุในการสืบค้นที่ผิดกฎหมายประมงระเบิดละเมิดลิขสิทธิ์เข้าสู่ระบบและการรุกล้ำของสัตว์ป่า ความสัมพันธ์ระหว่างคนงานสวนสาธารณะและเกาะนอกไม่ดีคนงานหลายคนเสียชีวิตในการยิงลึกหนาบาง แต่นายบุญเรืองเน้นว่าทะเลยิปซีเองก็ไม่รับผิดชอบ; ส่วนใหญ่ไม่ได้มีส่วนร่วมในความขัดแย้ง. ตอนแรกที่สวนสาธารณะมีเพียงหนึ่งเรือลำเล็ก ๆ ลาดตระเวนน่านน้ำสวนกว้างและแม้ในภายหลังอาจไม่ตรงกับอำนาจเรือและอาวุธของชาวประมงที่ผิดกฎหมาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงหนึ่งที่มีชื่อเสียงในปี 1981 10 คนในที่จอดเรือหางยาวถูกล้อมรอบด้วยอวนลากที่ผิดกฎหมายและเรือประมงระเบิด ในขณะที่เรือของพวกเขากลายเป็นที่เต็มไปด้วยรูกระสุนที่พวกเขาออกไปและกลับไปยังแหลม Sone ที่เกาะอาดัง เมื่อเรือที่ผิดกฎหมายตามพวกเขาและล้อมรอบบริเวณที่พวกเขาถูกบังคับวิทยุเพื่อขอความช่วยเหลือ สุดท้ายเฮลิคอปเตอร์พาพวกเขาออกจากสถานการณ์. อุปสรรคอื่น ๆ สำหรับเรนเจอร์เป็นผู้บุกเบิกที่ได้รับสภาพอากาศเลวร้ายและพายุล่มเรือมาลาเรียและความเหงา บางครั้งคนที่อยู่ด้วยตัวเองในสถานียามที่ห่างไกลเป็นเวลานานของเวลา บุญเรืองกล่าวว่าเขามักจะพยายามที่จะให้การดูแลสุขภาพที่เหมาะสมและโปรแกรมรักษาความปลอดภัยสำหรับคนงานของเขาที่จะทำขึ้นสำหรับเงื่อนไขที่เป็นอันตราย เขารู้ว่าเขาไม่เคยคาดหวังว่าคนของเขาที่จะเสี่ยงต่อชีวิตของพวกเขาถ้าเจ้านายของตัวเองก็ไม่กล้าดังนั้นบุญเรืองเป็นที่รู้จักสำหรับการหาประโยชน์ของความกล้าหาญของเขาเช่นกัน ในช่วงระยะเวลาหนึ่งมรสุมพายุมากที่จอดรถก็เกือบจะออกจากบทบัญญัติดังนั้นเขาจึงเรือออกไปปากบาราของตัวเองที่จะซื้อข้าวและอาหารหมิ่นล่มตลอดทาง ฝึกอบรมอย่างเข้มข้นในการใช้อาวุธ, ว่ายน้ำและการป้องกันที่จอดประสบความสำเร็จในยุคของเขา คนงานคนหนึ่งที่กล้าหาญด้วยเรือขนาดเล็กและปืนคืนหนึ่งที่มีการจัดการที่จะจับกุม 7 เรือสืบค้นและนำพวกเขาเข้าไปในสำนักงานใหญ่ วันป่าของเกาะตะรุเตาเกือบจะมากกว่า แต่อย่างใดกระพืออันตรายและวางอุบายยังคงอยู่ในอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ของหมู่เกาะตะรุเตาจะเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ของประชาธิปไตยในประเทศไทย ต้องมีแยก และห้ามสภาพแวดล้อมเพื่อกักขังศัตรูของรัฐที่เกิดจากกรมราชทัณฑ์เพื่อสร้างทัณฑนิคมมีในค.ศ.

ที่สำคัญ 2 กลุ่มกบฏถูกจองจำที่นี่ : bowondet รัฐประหารกลุ่ม และกลุ่มกบฏทหารเล็กน้อย ความพยายามรัฐประหารของพวกเขาไม่ประสบความสำเร็จแต่ ushered ในการเปลี่ยนแปลงอย่างไรก็ตาม ในไม่ช้า รัฐธรรมนูญ ประชาธิปไตยถูกเกณฑ์ทหาร

คุกแรกอยู่ที่อ่าวตะโละอุดัง แต่หลายร้อยของนักโทษใหม่มาทุกเดือน ดังนั้น อ่าวตะโละวาว เป็นเว็บไซต์ที่สอง นักโทษที่ถูกบังคับให้สร้างถนน 12 กิโลเมตร ยาว 6 เมตร กว้างระหว่างสองอ่าว

จากการสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่และนักโทษมันเรียนรู้ว่า เกือบ 1 ใน 3 ของนักโทษตายบนเกาะ มาลาเรียเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิต แต่ความโหดร้ายจากยาม และการอดอาหารเป็นปัจจัยหลักอื่น ๆ .

หนีคือ disheartening ลูกค้า เนื่องจากจระเข้ ฉลาม และ ยามที่ดุร้าย แต่นักโทษทั้งหมดไม่ได้เป็นทุกข์ นักโทษทางการเมืองย่อมเคารพเนื่องจากสถานภาพตำแหน่งและการศึกษาและเพลิดเพลินกับการ " คุก " เปิด บรรยากาศดี ห่างจากนักโทษทั่วไป พวกเขา whiled ห่างของเวลาในโครงการที่เป็นประโยชน์ รวมทั้งการเกษตร , การขยายพันธุ์พืชและการแปลและการเขียนพจนานุกรม หลังจากกลับมาโลกจริง หลายคนเดินทางกลับโพสต์สูงของรัฐบาล

ใบสั่งกัดเซาะในค่ายกักกันในช่วง WW II วัสดุที่ไม่ได้มาจากแผ่นดินใหญ่ และความอดอยากที่เกิดทั้งทหารและนักโทษกลัวที่สุดก็กลายเป็นโจรสลัดในพื้นที่ preying บนเรือพาณิชย์ในช่องแคบมะละกา นี้อ้างการอธิบายก่อนหน้านี้สรุปเจ้าของเรือ ' ความหวาดกลัว :

" ไม่เพียง แต่บนแผ่นดิน แต่บางทีอาจจะมากขึ้นดังนั้นในทะเล นักท่องเที่ยวตะวันตกห่วงความปลอดภัยของเขา . . . . . คนขาวนับไม่ถ้วนบันทึกความกลัวของพวกเขาและคำเตือนเกี่ยวกับ marauders ป่าเถื่อนของหมู่เกาะที่เติบโตบนหมู่ การละเมิด และการปล้นชิง หลายตา เกาะที่อุดมสมบูรณ์และสวยงาม ดูเหมือนจะเป็น กลายเป็นบางน่าหวาดเสียวแนวนอน -- เว้าชายฝั่ง , อ้อย , ลําธาร , แม่น้ำและช่องแคบ เพื่อปกปิดสำหรับโจรสลัด ' ฆาตกรรมปล้น กับไม่มีเรือ . . . . . ปลอดภัย , ไม่มีธง . . . . . ที่เคารพ( หวย ) "

[ จากการแสดงตะวันตก ของ ธรรมชาติ และ เทคโนโลยีในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ วิคเตอร์ อาร์ ซาเวจ มหาวิทยาลัยสิงคโปร์กด NATL . unibersity สิงคโปร์ ]

หลัง WW II จบลง ทหารเรืออังกฤษถูกส่งไปยังตะรุเตาทำความสะอาดโจรสลัดกลุ่ม หลังจากการปิดห้างสรรพสินค้าในคุกตะรุเตา ชาวบ้านจากจังหวัดใกล้เคียงเริ่มตั้งถิ่นฐานบนตะรุเตา ,ในหุบเขาและทะเลของอ่าว มีชาวประมงและเกษตรกรผู้ปลูกข้าว ผลไม้ ต้นไม้ ต้นไม้ยางพารา มะพร้าวและขนุน ในปี พ.ศ. 2515 รัฐบาลตัดสินใจตะรุเตาเป็นอุทยานแห่งชาติ และสำรวจถูกส่งไปยังเกาะ ในปี 1974 และหมู่เกาะอาดังราวี ตะรุเตาได้ถูกประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติ อุทยานแห่งชาติทางทะเลของประเทศไทย 2 .

สร้างสวนสาธารณะแห่งชาติความเข้าใจในเงื่อนไขก่อนเป็นใช้ได้ จากครั้งแรกที่ผู้อำนวยการอุทยานตะรุเตา , นายบุญเรือง season . นายบุญเรืองเป็นที่รู้จักกันดีทั่ววงการทั้งไทยและต่างประเทศ สำหรับการเสียสละของเขาในการอนุรักษ์ดิ้นรนเพื่อสร้างสวนสาธารณะแห่งชาติ เขาเรียนที่วิทยาลัยจังหวัดแพร่ คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และโรงเรียน SUNY ของป่าไม้ และวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมในอาชีพของเขาเขาก็แกะออกภาคสนามไม่น้อยกว่าสี่อุทยานแห่งชาติ : ทุ่งแสลงหลวง เขาใหญ่ ดอยอินทนนท์ และตะรุเตา .

ตอนแรกที่เขามาถึงตะรุเตาในปีพ.ศ. 2516 สร้างสวนสาธารณะ มี 1000 ชาวบ้านใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่อ่าวตะโละอุดังจั๊ก อ่าวตะโละวาว และอ่าวการตั้งรกรากอาศัยอยู่ ไม่ พอใจ ในดินแดนใหม่และสถานะความสัมพันธ์เป็นคนเลวมากระหว่างชาวบ้านและอุทยานคนงาน 1 หรือ 2 คนถูกฆ่าตายในการซุ่มโจมตี และมีความขัดแย้งมากอื่น ๆ ในที่สุดชาวบ้านตระหนักว่า พวกเขาไม่สามารถ สู้ ต่อไป ดังนั้นส่วนใหญ่ก็ย้ายไป สุดท้ายเพียง 17 ครอบครัวที่เหลืออยู่กรมป่าไม้เริ่มโปรแกรมคืน . . . ร่ำรวย ชาวบ้าน คุณจู ได้รับเงินชดเชย 10 , 000 บาท มากที่สุด เขา molae อ่าวมะพร้าว

นายบุญเรือง อธิบายว่า ทะเลยิปซีเป็นที่เก่าแก่ที่สุดที่อาศัยอยู่ในอุทยาน อาศัยอยู่ในความกลมกลืนกับทะเล นานวันเข้าคุก เดิมทีพวกเขาเป็นจริง ' ยิปซี ,' อพยพจากหาดหาด และอาศัยอยู่ในบ้านชั่วคราว วิธีการตกปลาพื้นบ้านของพวกเขาไม่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของพวกเขา เท่านั้นต่อมาเมื่อคนแผ่นดินใหญ่ย้ายไปเกาะ เพื่อซื้อที่ดิน และธุรกิจการเงิน กิจกรรมที่เข้มข้นมากขึ้นแล้วยิปซีทะเลกลายเป็นผู้ร้ายในจับแบบผิดกฏหมาย ไดนาไมต์ ตกปลา , ละเมิดลิขสิทธิ์ , เข้าสู่ระบบและป่าล่าสัตว์ความสัมพันธ์ระหว่างคนงานสวนสาธารณะ และชาวเกาะนอกไม่ดี คนงานหลายคนเสียชีวิต ยิงลึกหนาบาง . แต่นายบุญเรือง เน้นว่าทะเลยิปซีเองก็ไม่รับผิดชอบ ส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความขัดแย้ง

ตอนแรกสวนสาธารณะมีเพียงหนึ่งเรือเล็กลาดตระเวนน่านน้ำอุทยานกว้างและแม้ภายหลังจะไม่ตรงกับเรือพลังและอาวุธของการประมงที่ผิดกฎหมายในช่วงเหตุการณ์หนึ่งที่มีชื่อเสียงใน 1981 10 อุทยานคนงานในเรือหางยาวถูกล้อมรอบด้วยอวนลากและเรือประมงผิดกฎหมาย ระเบิด เป็นเรือของพวกเขากลายเป็นที่พรุนไปด้วยรูกระสุนจะแตกออกไปและกลับมาที่แหลมสน เกาะอาดัง เมื่อเรือผิดกฎหมายตามพวกเขาและล้อมรอบพื้นที่ พวกเขาถูกบังคับด้วยวิทยุขอความช่วยเหลือ สุดท้ายเฮลิคอปเตอร์ขนออกจากสถานการณ์

อุปสรรคอื่น ๆสำหรับเรนเจอร์บุกเบิกมีสภาพอากาศเลวร้ายและพายุ , capsizing เรือ , มาลาเรียและความเหงา บางครั้งคนที่อยู่ด้วยตนเองในยามที่ห่างไกลสถานีสำหรับรอบระยะเวลาที่ยาวนานของเวลา นายบุญเรือง กล่าวว่า เขาพยายามที่จะให้โปรแกรมการดูแลสุขภาพที่เหมาะสมและการรักษาความปลอดภัยสำหรับคนงานของเขาเพื่อชดเชยภาวะอันตรายเขารู้ว่าเขาไม่ควรคาดหวังให้คนของเขาต้องเสี่ยงชีวิตหากเจ้านายของตัวเองไม่ได้กล้าหาญ ดังนั้นบุญเรืองเป็นที่รู้จักสำหรับความกล้าหาญความกล้าหาญของเขาเช่นกัน ในช่วงหนึ่งอย่างดุเดือดช่วงมรสุม อุทยานก็เกือบหมดเสบียง เขาเอาเรือไปปากบารา ตัวเองไปซื้อข้าวและอาหารที่กำลังจะล่มหมด การฝึกอบรมที่รุนแรงในการใช้อาวุธว่ายน้ำและสวนสาธารณะ การป้องกันประสบความสำเร็จในยุคของเขา หนึ่งคนหนึ่งกล้าหาญกับเรือเล็กและปืนคืนเดียวจัดการจับ 7 trawling เรือและนำพวกเขาเข้ามาในสำนักงานใหญ่ วันป่าของตะรุเตา เกือบจบ แต่ได้กลิ่นอันตรายและอุบายยังอยู่ในอากาศ