It might help to set the convention

It might help to set the conventional image of the creative artist, alone and suffering in a garret, against other versions of creativity. What does a truly creative footballer do? Does he abandon the offside rule altogether, or decide that it’s okay to carry the ball in his hands from time? He expresses his creativity through the rules, not despite them. If there were no rules, there would be no game, and he would have to take his creativity somewhere else. (I suppose he might invent rugby, but that’s another, very untypical story.) Oxbridge candidates are offered the essay question, ‘What do you think about music?’. At first glance, they are relieved; they haven’t been asked about some obscure composer they’ve never heard of. With a smile, they consider what to write. And they go on considering, as time ticks away, and the panic of unstructured freedom begins to set in.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันอาจช่วยให้การตั้งรูปแบบเดิมของศิลปินสร้างสรรค์ เพียงอย่างเดียว และความทุกข์ทรมานในการ garret กับรุ่นอื่น ๆ ของความคิดสร้างสรรค์ นักสร้างสรรค์อย่างแท้จริงทำอะไรได้บ้าง ไม่เขาละทิ้งกฎล้ำทั้งหมด หรือการตัดสินใจว่า ก็ไม่เป็นไรเพื่อลูกในมือของเขาจากเวลา เขาแสดงความคิดสร้างสรรค์ของเขาผ่านกฎ แม้พวกเขาไม่ ถ้ามีกฎไม่ จะไม่มีเกม และจะต้องใช้เวลาคิดสร้างสรรค์ของเขาอื่น (ฉันคิดว่า เขาอาจสร้างรักบี้ แต่ที่เป็นเรื่องราว untypical มากขึ้น) ผู้สมัครอ๊อกซบริดจ์จะเสนอคำถามเรียง 'คุณคิดเกี่ยวกับเพลง' อย่างรวดเร็วก่อน จะปลดปล่อย พวกเขาไม่ได้ถูกถามเกี่ยวกับผู้ประพันธ์บางอย่างปิดบังพวกเขาไม่เคยได้ยินของ อย่างดีที่สุด พวกเขาพิจารณาว่าจะเขียนอะไร และพวกเขาไปใน พิจารณา เป็นเครื่องหมายขีดเวลา และตกใจของเสรีภาพที่ไม่มีโครงสร้างเริ่มต้นใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันอาจจะช่วยในการตั้งค่าภาพทั่วไปของศิลปินสร้างสรรค์, และความทุกข์ทรมานอยู่คนเดียวในห้องใต้หลังคาเป็นกับรุ่นอื่น ๆ ของความคิดสร้างสรรค์ ไม่เป็นนักฟุตบอลที่มีความคิดสร้างสรรค์อย่างแท้จริงทำอะไรบ้าง? เขาละทิ้งกฎล้ำหน้าทั้งหมดหรือตัดสินใจว่ามันโอเคที่จะดำเนินการในลูกที่อยู่ในมือของเขาจากเวลาหรือไม่ เขาแสดงออกถึงความคิดสร้างสรรค์ของเขาผ่านกฎระเบียบที่ไม่ได้แม้จะมีพวกเขา ถ้ามีกฎไม่จะมีเกมไม่ได้และเขาจะต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ของเขาที่อื่น (ผมคิดว่าเขาอาจจะคิดค้นรักบี้ แต่ที่อื่นเรื่อง untypical มาก.) ผู้สมัคร Oxbridge มีการเสนอคำถามเรียงความ 'คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับเพลง? ได้อย่างรวดเร็วก่อนที่พวกเขาจะโล่งใจ; พวกเขาไม่ได้รับการถามเกี่ยวกับนักแต่งเพลงปิดบังพวกเขาไม่เคยได้ยิน ด้วยรอยยิ้มที่พวกเขาคิดว่าจะเขียน และพวกเขาไปในการพิจารณาเป็นเวลาเห็บออกไปและความหวาดกลัวของเสรีภาพที่ไม่มีโครงสร้างจะเริ่มตั้งอยู่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอาจช่วยให้ตั้งค่าภาพปกติของศิลปินสร้างสรรค์ อยู่คนเดียว และทุกข์ในห้องใต้หลังคา , กับรุ่นอื่น ๆของความคิดสร้างสรรค์ แล้วนักฟุตบอลสร้างสรรค์อย่างแท้จริง ? เขาละทิ้งกฎล้ำหน้าทั้งหมด หรือตัดสินใจว่ามันโอเคที่จะถือลูกบอลในมือของเขาจากเวลา เขาแสดงออกถึงความคิดสร้างสรรค์ของเขาผ่านกฎ ไม่แม้จะมีพวกเขา ถ้าไม่มีกฎจะไม่มีเกม และเขาจะต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ของเขาที่อื่น ( ฉันคิดว่าเขาอาจจะคิดค้นรักบี้ แต่เป็นอีกมาก untypical เรื่องราว ) อ๊อกซบริดจ์ผู้สมัครเสนอเรียงความคำถาม " คุณคิดยังไงกับเพลง ' แวบแรกที่เห็น พวกเขาก็โล่งใจ เขาไม่ได้ถามเรื่องพื้นๆ นักแต่งเพลงที่พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน ด้วยรอยยิ้มพวกเขาคิดว่าจะเขียนอะไร และพวกเขาไปในการพิจารณา เมื่อเวลาเห็บออกไป และความตื่นตระหนกของเสรีภาพอินเทอร์เน็ต เริ่มต้นการตั้งค่าใน