Ochratoxin A (OTA) is a well-known

Ochratoxin A (OTA) is a well-known mycotoxin, produced
mainly by Aspergillus ochraceus, Penicillium verrucosum and Penicillium
nordicum, occurring in many foods, such as cereals, coffee, cocoa,
dried fruits, wine and grape juice, beer, spices, meat and meat
products. In particular, P. nordicum can mainly be isolated from
proteinaceous foods, such as cheeses and fermented meats
(Castella et al., 2002; Lund & Frisvad, 2003). Several studies have
shown that the toxin has nephrotoxic properties, causing both
acute and chronic lesions of kidneys, and has been suspected to
be involved in the aetiology of Balkan endemic nephropathy in humans,
a disease characterised by progressive renal fibrosis. On account
of this toxic activity, OTA has been classified by IARC as a
possible carcinogen to human (Group 2B) (1993). Concerning the
EU legislation for human consumption, the Commission of the
European Communities fixed, in Regulation (EC) 1881/2006, maximum
admissible levels for OTA in several foodstuffs and expressed
the appropriateness of setting a maximum level in others, among
which are meat products. Previously, the Scientific Opinion on
OTA contamination of the European Food Safety Authority (EFSA) stated that the risk associated with the consumption of food derived
from animals fed with OTA contaminated feeds is negligible
(EFSA-Q-2003-039, 2004). In Italy, a guideline value of 1 lg/kg in
pork meat and derived products has been recommended by the
Italian Ministry of Health since 1999 (Ministero della Sanità, 1999).
Animal food products can contribute to the OTA intake via indirect
transmission from animals exposed to naturally contaminated
feed (carry-over effect) (Gareis, 1996), but the risk is limited to
monogastric species because the activity of symbiotic microorganisms
in ruminants can hydrolyse the amidic bond of OTA into
phenylalanine and ochratoxin a, which is generally considered to
be non-toxic (Karlovsky, 1999). Among farmed animals, pigs are
known to be particularly sensitive to OTA accumulation, with a tissue
distribution following the pattern: kidney > liver > muscle > fat
(Gareis & Scheuer, 2000; Lusky, Tesch, & Gobel, 1993). Data concerning
OTA occurrence in meat products have underlined that
carry-over should be considered the contamination route of major
concern (Gareis & Scheuer, 2000; Gareis & Wolff, 2000; Lusky et al.,
1993; Yiannikouris & Jouany, 2002). However, OTA can also be produced
by moulds growing on pork products during ripening: P.
nordicum has been proven to be able to grow on meat (Battilani
et al., 2007; Sorensen, Jacobsen, Nielsen, Frisvad, & Koch, 2008),
and OTA was found in hams sampled during the curing time (Chiavaro
et al., 2002; Curtui, Gareis, Usleber, & Martlbauer, 2001; Iacumin
et al., 2009). In particular, few fungal species have been isolated from dry-cured hams during the cold salting phase, while
abundant yeast and mould growth is often observed on exposed
muscle surfaces during ripening. The ham surface mould population
includes several species, mainly belonging to Aspergillus and
Penicillium genera. The growth of moulds on the surface of salami
and dry-cured meat products during the ripening time is generally
appreciated because their enzymatic activities contribute to the
development of the characteristic flavour of these products (Ockerman,
Sanchez, & Crespo, 2000), although it is proven that an extensive
and uncontrolled mycobiota growth may cause off-flavour
production and mycotoxin contamination. In addition, the use of
contaminated spice mixtures may contribute to the total occurrence
of mycotoxins in meat products.Several studies have been carried out, in different countries, on
the occurrence of OTA in edible tissues of pigs and in pork products.
Jorgensen (2005) evaluated a mean contamination of
0.052 lg/kg for products of animal origin (mainly pork products)
in the European Union. The contribution of this food category
and the total OTA intake in Europe were calculated to be about
1.5 and 45 lg/kg b.w. per week, respectively. An interesting survey
reported by Gareis and Scheuer (see Gareis & Scheuer, 2000) evaluated
the occurrence of OTA in meat and meat products from the
German market: concerning pork meat, 10 out of 58 muscle samples
were found to be positive, with a median OTA concentration
of 0.01 lg/kg and a maximum level of 0.14 lg/kg. Regarding
pork-derived products, liver-type (n = 53, 68% positive), Bolognatype
(n = 45, 46.7% positive) and blood sausages (n = 57, 77.2% positive)
were considered for OTA evaluation: for liver-type sausages,
the OTA median concentration was 0.02 lg/kg with a maximum level
of 4.56 lg/kg; blood sausages showed a median contamination
of 0.04 lg/kg (maximum level 3.16 lg/kg) and Bologna-type sausages
had a median OTA concentration of 0.01 lg/kg (maximum level
0.38 lg/kg). According to the authors, the occurrence of OTA
was mainly due to the use of blood, liver or kidney in the sausages
recipe, as well as to the addition of OTA contaminated spices, such
as paprika, nutmeg, peppers and coriander.Among the pork-derived sausages produced in Italy, the use of
offal or blood is singular, since the most consumed products are
dry-cured ham and salami: the former are prepared without addition
of herbs or spices, whereas the latter may have added seasoning,
according to the traditional recipe.
Recently, Matrella, Monaci, Milillo, Palmisano, and Tantillo
(2006) studied the occurrence of OTA in muscles (n = 54) from pigs
slaughtered in southern Italy, reporting very low contamination
levels (mean concentration: 0.024 lg/kg, maximum concentration:
0.9 lg/kg). From these data, the authors concluded that the
OTA incidence was far from representing a real concern for
consumers.
In the same period, Pietri, Bertuzzi, Gualla, and Piva (2006) reported
a small survey about the occurrence of OTA in muscles
and pork-derived products from northern Italy: in this case,
according to Matrella et al. (2006) raw muscles (n = 22, positive
9%) were only mildly contaminated (mean value: 0.05 lg/kg, maximum
concentration: 0.06 lg/kg). On the other hand, the OTA
occurrence in derived products, such as dry-cured ham (n = 30, positive
40%) seemed to be of serious concern (mean value: 4.06 lg/
kg, maximum concentration: 28.4 lg/kg). Starting from these results,
the authors suggested that only direct contamination with
OTA-producing strains during the ripening of dry-cured hams can
explain such high levels found in several samples.
In order to investigate the origin of OTA occurrence in pork-derived
products, a multidisciplinary study was carried out with pigs
challenged orally with OTA contaminated feed at subchronical level.
After slaughtering, thighs and minced meat from control and
treated groups were transformed into dry-cured hams and salami,
respectively, which were used for OTA determination after ripening At the same time, to gain a realistic picture of OTA occurrence
in dry-cured hams produced in Italy, a survey of hams (n = 110)
from the market was performed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คครา A (OTA) เป็นรู้จักพิษจากเชื้อรา ผลิตโดย Aspergillus ochraceus, Penicillium verrucosum และ Penicilliumnordicum เกิดขึ้นในอาหารมากมาย ธัญญาหาร กาแฟ โกโก้ผลไม้อบแห้ง น้ำองุ่น และไวน์ เบียร์ เครื่องเทศ เนื้อ และเนื้อผลิตภัณฑ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง P. nordicum ส่วนใหญ่สามารถแยกต่างหากจากอาหาร proteinaceous เนยแข็งและเนื้อสัตว์หมัก(จุด et al., 2002 ลุนด์ & Frisvad, 2003) มีหลายการศึกษาแสดงว่า พิษที่มีคุณสมบัติ nephrotoxic สาเหตุทั้งเฉียบพลัน และเรื้อรังได้ของไต และมีการสงสัยว่ามีส่วนร่วมใน aetiology ของโรคไตตรวจโรงแรมบาลคานในมนุษย์โรครนี fibrosis ไตก้าวหน้า ในบัญชีกิจกรรมนี้เป็นพิษ โอตะที่ได้ถูกจัด โดย IARC เป็นการเป็นสารก่อมะเร็งกับมนุษย์ (กลุ่ม 2B) (1993) เกี่ยวข้องกับการกฎหมาย EU สำหรับมนุษย์บริโภค นายแบบชุมชนยุโรปถาวร ในระเบียบ (EC) 1881/2006 สูงสุดระดับ admissible OTA ในอาหารหลาย และแสดงความของการตั้งค่าระดับสูงสุดในผู้อื่น ระหว่างซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ ก่อนหน้านี้ ความเห็นทางวิทยาศาสตร์ในปน OTA ของยุโรปอาหารความปลอดภัยหน่วยงานจัดเก็บ (EFSA) ระบุว่า ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหารมาจากสัตว์เลี้ยงกับตัวดึงข้อมูล OTA ที่ปนเปื้อนเป็นระยะ(EFSA-Q-2003-039, 2004) ในอิตาลี ค่าผลงานของแอลจี 1 กิโลกรัมในเนื้อหมูและผลิตภัณฑ์มีการแนะนำโดยอิตาลีกระทรวงสุขภาพตั้งแต่ปี 2542 (Ministero เดลลา Sanità, 1999)ผลิตภัณฑ์อาหารสัตว์สามารถนำไปสู่การบริโภคโอตะผ่านทางอ้อมส่งจากสัตว์สัมผัสกับธรรมชาติปนเปื้อนอาหาร (กระเป๋าถือมากกว่าผล) (Gareis, 1996), แต่ความเสี่ยงไม่จำกัดพันธุ์ monogastric เนื่องจากกิจกรรมของจุลินทรีย์ symbioticใน ruminants สามารถ hydrolyse พันธะ amidic ของโอตะในphenylalanine และคคราเป็น ซึ่งโดยทั่วไปถือว่าการมีพิษ (Karlovsky, 1999) ในหมู่สัตว์ farmed สุกรมีรู้จักกันน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสะสมโอตะ กับเนื้อเยื่อต่อรูปแบบการกระจาย: ไต > ตับ > กล้ามเนื้อ > ไขมัน(Gareis & Scheuer, 2000 ลัสกี้ Tesch, & Gobel, 1993) ข้อมูลเกี่ยวกับโอตะเกิดขึ้นในเนื้อผลิตภัณฑ์ได้ขีดเส้นใต้ที่กระเป๋าถือมากกว่าควรพิจารณากระบวนการปนเปื้อนของวิชากังวล (Gareis & Scheuer, 2000 Gareis และ Wolff, 2000 ลัสกี้ et al.,1993 Yiannikouris & Jouany, 2002) อย่างไรก็ตาม OTA สามารถยังผลิตโดยแม่พิมพ์ที่เติบโตในผลิตภัณฑ์หมูระหว่าง ripening: พีnordicum ได้รับการพิสูจน์เพื่อให้สามารถเติบโตบนเนื้อ (Battilaniร้อยเอ็ด al., 2007 Sorensen จาบ นีลเซน Frisvad และ คอ 2008),และพบในตัวอย่างในช่วงเวลาบ่มผิว (Chiavaro hams OTAและ al., 2002 Curtui, Gareis, Usleber, & Martlbauer, 2001 Iacuminร้อยเอ็ด al., 2009) โดยเฉพาะ สายพันธุ์เชื้อราไม่ได้โดดเดี่ยว hams หายแห้งระยะ salting เย็น ขณะที่เติบโตของยีสต์และเชื้อรามากคือมักจะสังเกตในสัมผัสพื้นผิวกล้ามเนื้อระหว่าง ripening ประชากรแม่พิมพ์ผิวแฮมมีหลายชนิด ส่วนใหญ่ของ Aspergillus และสกุล penicillium การเติบโตของแม่พิมพ์บนพื้นผิวของไส้กรอกและผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แห้งหายระหว่าง ripening โดยทั่วไปนิยมเนื่องจากมีส่วนร่วมกิจกรรมของเอนไซม์ในระบบการพัฒนาลักษณะรสชาติของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ (Ockermanซาน & Crespo, 2000), แม้ว่ามันจะพิสูจน์ที่การและเจริญเติบโตทาง mycobiota อาจทำให้ออกรสผลิตและพิษจากเชื้อราปนเปื้อน นอกจากนี้ การใช้ส่วนผสมเครื่องเทศปนเปื้อนอาจนำไปสู่การเกิดขึ้นทั้งหมดของ mycotoxins ในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์หลายการศึกษาได้ถูกดำเนิน ต่างประเทศการเกิดขึ้นของโอตะกินเนื้อเยื่อของสุกร และผลิตภัณฑ์สุกรจอร์เจนเซน (2005) ประเมินหมายถึงการปนเปื้อนของlg 0.052 กิโลกรัมสำหรับผลิตภัณฑ์ของสัตว์ (ส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์หมู)ในสหภาพยุโรป สัดส่วนของอาหารประเภทนี้และมีคำนวณการบริโภคโอตะรวมในยุโรปจะเกี่ยวกับb.w. lg 45 กิโลกรัมต่อสัปดาห์ และ 1.5 ตามลำดับ การสำรวจที่น่าสนใจรายงาน โดย Gareis และ Scheuer (Gareis & Scheuer, 2000) ประเมินการเกิดขึ้นของโอตะในเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์เนื้อจากการตลาดเยอรมัน: เกี่ยวกับเนื้อหมู 10 จาก 58 ฟื้นฟูกล้ามเนื้ออย่างพบต้องเป็นค่าบวก มีความเข้มข้นโอตะเดียน0.01 lg kg และระดับสูงสุดของ lg 0.14 kg เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ได้รับหมู ตับชนิด (n = 53, 68% บวก), Bolognatype(n = 45, 46.7% บวก) และไส้กรอกเลือด (n = 57, 77.2% บวก)ได้พิจารณาประเมินผลการ OTA: สำหรับไส้กรอกตับชนิดความเข้มข้นมัธยฐาน OTA ได้ lg 0.02 กิโลกรัมกับระดับสูงสุดของ lg 4.56/กก. ไส้กรอกเลือดพบปนเปื้อนมัธยฐาน0.04 kg lg (แอลจีระดับสูง 3.16 กิโลกรัม) และชนิดโลน่าไส้กรอกมีความเข้มข้นโอตะเดียนของ lg 0.01 kg (ระดับสูงสุด0.38 lg/กิโลกรัม) ตามการเขียน การเกิดขึ้นของโอตะสาเหตุหลักมาจากการใช้เลือด ตับ หรือไตในไส้กรอกสูตร รวมทั้งเป็นการเพิ่มเครื่องเทศปนเปื้อน OTA เช่นพริกขี้หนู จันทน์เทศ พริก และผักชีระหว่างไส้กรอกหมูมาผลิตในอิตาลี การใช้offal หรือเลือดเป็นเอกพจน์ เนื่องจากเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้มากที่สุดหายแห้งแฮมและไส้กรอก: เดิมเตรียมไว้โดยไม่ต้องเพิ่มของสมุนไพรหรือเครื่องเทศ ในขณะที่หลังอาจเพิ่มเครื่องปรุงรสตามสูตรดั้งเดิมล่าสุด Matrella, Monaci, Milillo, Palmisano และ Tantillo(2006) ศึกษาการเกิดขึ้นของโอตะในกล้ามเนื้อ (n = 54) จากสุกรมีชัยในอิตาลีภาคใต้ รายงานการปนเปื้อนที่ต่ำมากระดับ (หมายถึง ความเข้มข้น: 0.024 lg/kg ความเข้มข้นสูงสุด:0.9 lg/กิโลกรัม) จากข้อมูลเหล่านี้ ผู้เขียนได้ที่นี้อุบัติการณ์ OTA ได้ไกลกังวลจริงสำหรับตัวแทนผู้บริโภคในช่วงเวลาเดียวกัน Pietri, Bertuzzi, Gualla และ Piva (2006) รายงานการสำรวจขนาดเล็กเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของโอตะในกล้ามเนื้อและผลิตภัณฑ์หมูได้มาจากอิตาลีภาคเหนือ: ในกรณีนี้ตามกล้ามเนื้อดิบ Matrella et al. (2006) (n = 22 บวก9%) ถูกปนเปื้อนเท่า mildly (หมายถึง ค่า: 0.05 lg/kg สูงสุดความเข้มข้น: lg 0.06 kg) ในทางกลับกัน โอตะการในการได้รับผลิตภัณฑ์ แฮมหายแห้ง (n = 30 บวก40%) ดูเหมือนจะ เป็นกังวลอย่างรุนแรง (หมายถึง ค่า: 4.06 lg /กิโลกรัม ความเข้มข้นสูงสุด: lg 28.4 kg) เริ่มต้นจากผลลัพธ์เหล่านี้ผู้เขียนแนะนำที่ปนเปื้อนโดยตรงเท่ากับสามารถผลิตโอตะสายพันธุ์ระหว่าง ripening hams หายแห้งอธิบายเช่นระดับสูงที่พบในตัวอย่างหลาย ๆการตรวจสอบมาของเหตุการณ์ OTA ในหมูมาผลิตภัณฑ์ การศึกษา multidisciplinary ถูกทำกับสุกรเนื้อหาท้าทายกับตัวดึงข้อมูล OTA ที่ปนเปื้อนในระดับ subchronicalหลังจาก slaughtering ต้นขา และเนื้อสับจากการควบคุม และกลุ่มบำบัดถูกเปลี่ยนเป็นหายแห้ง hams และไส้กรอกตามลำดับ ซึ่งใช้สำหรับกำหนด OTA หลัง ripening พร้อมกัน เพื่อให้ได้ภาพสมจริงของเหตุการณ์ OTAในการผลิตในอิตาลี สำรวจ hams hams หายแห้ง (n = 110)จากตลาดที่ดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ochratoxin (OTA) เป็นสารพิษจากเชื้อราที่รู้จักกันดีที่ผลิต
ส่วนใหญ่โดย Aspergillus ochraceus, verrucosum Penicillium และ Penicillium
nordicum เกิดขึ้นในอาหารหลายชนิดเช่นธัญพืช, เครื่องชงกาแฟ, โกโก้,
ผลไม้แห้ง, ไวน์และน้ำองุ่น, เบียร์, เครื่องเทศ, เนื้อ และเนื้อสัตว์
ผลิตภัณฑ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง P. nordicum ส่วนใหญ่สามารถแยกออกจาก
อาหารโปรตีนเช่นชีสและเนื้อสัตว์หมัก
(Castella et al, 2002;. Lund & Frisvad 2003) งานวิจัยหลายชิ้น
แสดงให้เห็นว่าสารพิษมีคุณสมบัติไตก่อให้เกิดทั้ง
แผลเฉียบพลันและเรื้อรังของไตและได้รับการสงสัยว่าจะ
มีส่วนร่วมในสาเหตุของโรคไตถิ่นบอลข่านในมนุษย์
โรคโดดเด่นด้วยพังผืดไตก้าวหน้า ในบัญชี
ของกิจกรรมที่เป็นพิษนี้ OTA ได้รับการจำแนกตาม IARC เป็น
สารก่อมะเร็งที่เป็นไปได้ที่มนุษย์ (กลุ่ม 2B) (1993) เกี่ยวกับ
กฎหมายของสหภาพยุโรปสำหรับการบริโภคของมนุษย์, คณะกรรมการ
ชุมชนในยุโรปได้รับการแก้ไขใน Regulation (EC) 1881/2006 สูงสุด
ระดับที่ยอมรับสำหรับ OTA ในอาหารหลายและแสดง
ความเหมาะสมของการตั้งค่าระดับสูงสุดในคนอื่น ๆ ในกลุ่ม
ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ . ก่อนหน้านี้ความเห็นทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับ
การปนเปื้อน OTA ของสำนักงานความปลอดภัยด้านอาหารของยุโรป (EFSA) ระบุว่ามีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหารที่ได้มา
จากสัตว์ที่เลี้ยงด้วยฟีดที่ปนเปื้อน OTA เป็นเล็กน้อย
(EFSA-Q-2003-039, 2004) ในอิตาลีมูลค่าแนวทางของ 1 LG / กก. ใน
เนื้อหมูและผลิตภัณฑ์ที่ได้ได้รับการแนะนำโดย
อิตาลีกระทรวงสาธารณสุขตั้งแต่ปี 1999 (Ministero ลา Sanita, 1999).
ผลิตภัณฑ์อาหารสัตว์สามารถนำไปสู่การบริโภคทางอ้อมผ่านทาง OTA
ส่งจากสัตว์ สัมผัสกับธรรมชาติที่ปนเปื้อน
อาหารสัตว์ (ส่งผลกระทบมากกว่า) (Gareis, 1996) แต่ความเสี่ยงจะถูก จำกัด
สายพันธุ์กระเพาะเดี่ยวเพราะกิจกรรมของจุลินทรีย์ชีวภาพ
ในสัตว์เคี้ยวเอื้องสามารถสลายพันธะ amidic ของ OTA เป็น
ฟีนิลและ Ochratoxin ซึ่งโดยทั่วไปถือว่า เพื่อ
จะไม่เป็นพิษ (Karlovsky, 1999) ในบรรดาสัตว์ในฟาร์มสุกรจะ
รู้จักกันเป็นสำคัญโดยเฉพาะการสะสม OTA กับเนื้อเยื่อ
กระจายต่อไปนี้รูปแบบ: ไต> ตับ> กล้ามเนื้อ> ไขมัน
(Gareis & Scheuer 2000; Lusky, Tesch และ Gobel, 1993) ข้อมูลเกี่ยวกับ
การเกิด OTA ในผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์ได้ขีดเส้นใต้ที่
ดำเนินการเกินควรพิจารณาเส้นทางการปนเปื้อนของหลัก
ความกังวล (Gareis & Scheuer 2000; Gareis แอนด์วูล์ฟ, 2000; Lusky, et al.
1993; Yiannikouris & Jouany, 2002) อย่างไรก็ตาม OTA ยังสามารถผลิต
โดยเชื้อราที่เจริญเติบโตบนผลิตภัณฑ์เนื้อหมูระหว่างการสุก: P.
nordicum ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าสามารถที่จะเติบโตบนเนื้อ (Battilani
et al., 2007; โซเรนเซน, จาคอป, นีลเซ่น Frisvad & Koch 2008) ,
และ OTA ถูกพบในแฮมตัวอย่างในช่วงเวลาการบ่ม (Chiavaro
et al, 2002;. Curtui, Gareis, Usleber และ Martlbauer 2001; Iacumin
et al., 2009) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายพันธุ์เชื้อราไม่กี่ได้รับการแยกออกจากแฮมแห้งหายในช่วงเกลือเย็นในขณะที่
ยีสต์อุดมสมบูรณ์และเจริญเติบโตของเชื้อราเป็นที่สังเกตมักจะสัมผัส
พื้นผิวของกล้ามเนื้อระหว่างการสุก ประชากรแม่พิมพ์พื้นผิวแฮม
รวมถึงอีกหลายสายพันธุ์ส่วนใหญ่ที่อยู่ในประเภท Aspergillus และ
Penicillium จำพวก การเจริญเติบโตของเชื้อราบนพื้นผิวของซาลามี่
และผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แห้งหายในช่วงเวลาที่ทำให้สุกโดยทั่วไป
ชื่นชมเพราะกิจกรรมของเอนไซม์ของพวกเขามีส่วนร่วมใน
การพัฒนารสชาติลักษณะของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ (Ockerman,
ซานเชซและเครสโป, 2000) แม้ว่ามัน ได้รับการพิสูจน์ที่กว้างขวาง
และการเจริญเติบโต mycobiota ไม่มีการควบคุมอาจทำให้เกิดการออกรสชาติ
การผลิตและการปนเปื้อนของสารพิษจากเชื้อรา นอกจากนี้การใช้ของ
เครื่องเทศผสมปนเปื้อนอาจนำไปสู่การเกิดขึ้นทั้งหมด
ของสารพิษจากเชื้อราในการศึกษาเนื้อ products.Several ได้รับการดำเนินการในประเทศที่แตกต่างกันเกี่ยวกับ
การเกิดขึ้นของ OTA ในเนื้อเยื่อกินสุกรและผลิตภัณฑ์เนื้อหมู.
เซ่น (2005 ) ประเมินการปนเปื้อนเฉลี่ย
0.052 LG / กก. สำหรับผลิตภัณฑ์จากสัตว์ (ส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์เนื้อหมู)
ในสหภาพยุโรป มีส่วนร่วมของหมวดอาหารนี้
และการบริโภค OTA ทั้งหมดในยุโรปจะถูกคำนวณจะเกี่ยวกับ
1.5 และ 45 LG / กกต่อสัปดาห์ตามลำดับ การสำรวจที่น่าสนใจ
รายงานโดย Gareis และ Scheuer (ดู Gareis & Scheuer, 2000) การประเมิน
การเกิดขึ้นของ OTA ในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จาก
ตลาดเยอรมัน: เกี่ยวกับเนื้อหมู, 10 จาก 58 ตัวอย่างกล้ามเนื้อ
พบว่ามีการบวกกับค่ามัธยฐาน ความเข้มข้น OTA
0.01 LG / กก. และระดับสูงสุด 0.14 LG / กก. เกี่ยวกับ
ผลิตภัณฑ์เนื้อหมูที่ได้จากตับชนิด (n = 53, 68% บวก), Bolognatype
(n = 45, 46.7% บวก) และไส้กรอกเลือด (n = 57, 77.2% บวก)
ได้รับการพิจารณาสำหรับการประเมินผล OTA: สำหรับตับ พิมพ์ไส้กรอก
เข้มข้นเฉลี่ย OTA เป็น 0.02 LG / กก. ที่มีระดับสูงสุด
ของ 4.56 LG / กิโลกรัม ไส้กรอกเลือดพบว่ามีการปนเปื้อนเฉลี่ย
0.04 LG / kg (ระดับสูงสุด 3.16 LG / กก.) และไส้กรอกโบโลญญาชนิด
มีความเข้มข้น OTA เฉลี่ย 0.01 LG / kg (ระดับสูงสุด
0.38 LG / กก.) ตามที่ผู้เขียน, การเกิดขึ้นของ OTA
เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการใช้เลือดตับหรือไตในไส้กรอก
สูตรเช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นของเครื่องเทศที่ปนเปื้อน OTA เช่น
เป็นพริกหยวก, ลูกจันทน์เทศพริกและ coriander.Among หมู ไส้กรอก -derived ผลิตในอิตาลี, การใช้
เครื่องในหรือเลือดเป็นเอกพจน์เนื่องจากผลิตภัณฑ์ที่บริโภคมากที่สุดคือ
แฮมแห้งหายและซาลามี่: อดีตมีการจัดทำโดยไม่มีการเติม
สมุนไพรหรือเครื่องเทศในขณะที่หลังอาจได้เพิ่มรส
ตาม . สูตรดั้งเดิม
เมื่อเร็ว ๆ นี้ Matrella, Monaci, Milillo, Palmisano และ Tantillo
(2006) การศึกษาการเกิดขึ้นของ OTA ในกล้ามเนื้อ (n = 54) จากสุกร
ฆ่าในภาคใต้ของอิตาลีรายงานการปนเปื้อนที่ต่ำมาก
ระดับ (หมายถึงความเข้มข้น: 0.024 LG / กก., ความเข้มข้นสูงสุด:
0.9 LG / กก.) จากข้อมูลเหล่านี้ผู้เขียนได้ข้อสรุปว่า
อุบัติการณ์ OTA ก็ยังห่างไกลจากการเป็นตัวแทนความกังวลที่แท้จริงสำหรับ
ผู้บริโภค.
ในช่วงเวลาเดียวกัน Pietri, ทุซ GUALLA และพิวา (2006) รายงาน
การสำรวจเล็ก ๆ เกี่ยวกับการเกิดขึ้นของ OTA ในกล้ามเนื้อ
และหมู ผลิตภัณฑ์ -derived จากภาคเหนือของอิตาลี: ในกรณีนี้
ตาม Matrella และคณะ (2006) กล้ามเนื้อดิบ (n = 22 บวก
9%) ได้รับการปนเปื้อนอย่างอ่อนโยนเท่านั้น (ค่าเฉลี่ย 0.05 LG / กกสูงสุด
เข้มข้น: 0.06 LG / กก.) ในทางตรงกันข้าม, OTA
​​เกิดขึ้นในผลิตภัณฑ์ที่ได้เช่นแฮมแห้งหาย (n = 30 บวก
40%) ดูเหมือนจะเป็นความห่วงใย (ค่าเฉลี่ย: 4.06 LG /
กก., ความเข้มข้นสูงสุด: 28.4 LG / กก.) . เริ่มจากผลลัพธ์เหล่านี้
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่ามีเพียงการปนเปื้อนโดยตรงกับ
สายพันธุ์ OTA ผลิตในระหว่างการสุกของแฮมแห้งหายสามารถ
อธิบายในระดับสูงดังกล่าวพบได้ในหลายตัวอย่าง.
เพื่อที่จะตรวจสอบที่มาของการเกิด OTA ในเนื้อหมูที่ได้จาก
ผลิตภัณฑ์ การศึกษาสหสาขาวิชาชีพที่ได้รับการดำเนินการกับสุกร
ท้าทายปากเปล่ากับฟีดที่ปนเปื้อนในระดับ OTA subchronical.
หลังจากฆ่าต้นขาและเนื้อสับจากการควบคุมและการ
ได้รับยากลุ่มถูกเปลี่ยนเป็นแฮมแห้งหายและซาลามี่
ตามลำดับซึ่งถูกนำมาใช้สำหรับการกำหนด OTA หลังจากสุก ในเวลาเดียวกันเพื่อให้ได้ภาพที่สมจริงของการเกิด OTA
ในแฮมแห้งหายผลิตในอิตาลี, การสำรวจของแฮม (n = 110)
จากตลาดที่กำลังดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คราท็อกซิน ( OTA ) ซึ่งเป็นสารพิษจากเชื้อราที่รู้จักกันดีผลิต
ส่วนใหญ่โดย Aspergillus ochraceus , Penicillium และ verrucosum Penicillium
nordicum เกิดขึ้นในอาหารหลายชนิด เช่น ธัญพืช กาแฟ โกโก้
แห้งผลไม้ ไวน์ และน้ำผลไม้ องุ่น เบียร์ , เครื่องเทศ , เนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์เนื้อ

โดยเฉพาะ หน้า nordicum สามารถส่วนใหญ่จะแยกจาก proteinaceous
อาหารเช่นเนยแข็งและหมักเนื้อสัตว์
( Casiopea et al . ,2002 ; Lund & frisvad , 2003 ) หลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่าสารพิษมีคุณสมบัติ

nephrotoxic ก่อให้เกิดทั้งแบบเฉียบพลันและเรื้อรัง แผลของไตและถูกสงสัยว่า
มีส่วนร่วมในการศึกษาที่เกี่ยวกับสาเหตุของโรคและบอลข่านในมนุษย์
โรคลักษณะก้าวหน้าของการเกิดพังผืด ในบัญชี
กิจกรรมที่เป็นพิษนี้ โอตะ ได้รับการจัดโดยร่วมกับเป็น
เป็นไปได้สารก่อมะเร็งในมนุษย์ ( กลุ่ม 2B ) ( 1993 ) เกี่ยวกับ
กฎหมายสหภาพยุโรปสำหรับการบริโภคของมนุษย์คณะกรรมการ
ประชาคมยุโรปถาวร ในระเบียบ ( EC ) 1881 / 2549 สูงสุด
ยอมรับระดับ OTA หลายอาหารและแสดงออก
ความเหมาะสมของการตั้งค่าระดับสูงสุดในคนอื่น ๆในหมู่
ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ ก่อนหน้านี้ความคิดเห็นทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับ
โอตะ การปนเปื้อนของความปลอดภัยอาหารยุโรป Authority ( efsa ) ระบุว่า ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหารที่มาจากสัตว์ที่เลี้ยงด้วย

( โอตะปนเปื้อนอาหารกระจอก efsa-q-2003-039 , 2004 ) ในอิตาลี , แนวทางมูลค่า 1 LG กิโลกรัม
เนื้อหมูและผลิตภัณฑ์ที่ได้แนะนำโดย
กระทรวงอิตาลีของสุขภาพ ตั้งแต่ปี 1999 ( สถาปัตยกรรมของเดลลาสนิท
ล่าสุด , 1999 )ผลิตภัณฑ์อาหารสัตว์ จะส่งผลให้ปริมาณ OTA ผ่านทางอ้อม
ส่งจากสัตว์สัมผัสกับธรรมชาติ อาหารปนเปื้อน
( พกมากกว่าผล ) ( gareis , 1996 ) แต่ความเสี่ยงมีจำกัด

monogastric ชนิดเนื่องจากกิจกรรมของจุลินทรีย์ที่อาศัยในสัตว์เคี้ยวเอื้องสามารถไฮโดรไลซ์พันธะ

amidic ของ OTA เป็นฟีนีลอลานีและคราท็อกซิน A ซึ่งโดยทั่วไปถือว่า

จะไม่เป็นพิษ ( karlovsky , 1999 ) ในฟาร์มสัตว์ หมูเป็น
รู้จักมีความสําคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ OTA ด้วยเนื้อเยื่อ
กระจายตามรูปแบบ : ไตตับ > > > กล้ามเนื้อไขมัน
( gareis & Scheuer , 2000 ; lusky tesch &โกเบิล , , , 1993 ) ข้อมูลเกี่ยวกับจุดที่เกิดขึ้นในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ได้

มีขีดเส้นใต้ที่กว่าควรพิจารณาการปนเปื้อนเส้นทางหลัก
ความห่วงใย ( gareis & Scheuer , 2000 ; gareis &วูลฟ์ , 2000 ; lusky et al . ,
1993 ; yiannikouris & jouany , 2002 ) อย่างไรก็ตาม โอตะ นอกจากนี้ยังสามารถผลิตแม่พิมพ์เติบโตในผลิตภัณฑ์หมู
โดยระหว่างการสุก : P
nordicum ได้รับการพิสูจน์เพื่อให้สามารถเติบโตในเนื้อ ( battilani
et al . , 2007 ; โซเรนเซน ( frisvad Jacobsen , , , , , & Koch , 2551 ) และยังพบในแฮม
โอตะในระหว่างการบ่มตัวอย่าง เวลา ( chiavaro
et al . , 2002 ; curtui gareis usleber & , , , martlbauer , 2001 ; iacumin
et al . , 2009 ) โดยเฉพาะชนิดของเชื้อราที่แยกได้จากไม่กี่ได้แห้งหายแฮมในช่วงเย็นทำเฟสในขณะที่
ยีสต์มากมายและการเจริญเติบโตรามักจะพบในพื้นผิวสัมผัส
กล้ามเนื้อระหว่างการสุก . แฮมพื้นผิวแม่พิมพ์ประชากร
รวมถึงหลาย ๆชนิด ส่วนใหญ่เป็นของ Aspergillus และ
Penicillium สกุล การเจริญเติบโตของเชื้อราบนพื้นผิวของผลิตภัณฑ์เนื้อและไส้กรอก
แห้งหายในระหว่างการสุกในเวลาเป็นปกติ
ชื่นชมเพราะกิจกรรมเอนไซม์ของพวกเขามีส่วนร่วมในการพัฒนาของรสชาติลักษณะของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ ( ockerman
, ซานเชส &เกรสโป , 2000 ) , แม้ว่าจะพิสูจน์ได้ว่า กว้างขวาง
และการเจริญเติบโตไม่มีการควบคุมอาจ mycobiota สาเหตุที่ออกกลิ่น
การผลิตและการปนเปื้อนของสารพิษจากเชื้อรา . นอกจากนี้การใช้
ผสมเครื่องเทศปนเปื้อน อาจนำไปสู่การเกิดของไมโคทอกซิน
ทั้งหมดในผลิตภัณฑ์เนื้อ หลายการศึกษาได้ดำเนินการในประเทศที่แตกต่างกันบน
เกิด OTA ในกินเนื้อเยื่อของหมูและผลิตภัณฑ์หมู
ยอร์เกนเซ่น ( 2005 ) ประเมินหมายถึงการปนเปื้อนของ
0052 LG / กิโลกรัม สำหรับผลิตภัณฑ์จากสัตว์ ( ส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์หมู )
ในสหภาพยุโรป ผลงานของหมวดหมู่นี้อาหาร
และบริโภค OTA ทั้งหมดในยุโรป คิดเป็นประมาณ
1.5 และ 45 LG / กก. ต่อสัปดาห์ ตามลำดับ ที่น่าสนใจและการสำรวจ
รายงานโดย gareis Scheuer ( ดู gareis & Scheuer , 2000 ) ประเมิน
เกิด OTA ในเนื้อและผลิตภัณฑ์เนื้อจาก
ตลาดเยอรมัน :เกี่ยวกับเนื้อหมู 10 จาก 58 กล้ามเนื้อตัวอย่าง
พบเป็นบวกกับค่ามัธยฐาน โอตะ ความเข้มข้น 0.01 บาท / กก.
และสูงสุดที่ระดับ 0.14 บาท / กิโลกรัม เกี่ยวกับ
หมูมาผลิตภัณฑ์ ประเภทตับ ( n = 53 , 68 % บวก ) bolognatype
( n = 45 , 46.7 % บวก ) และไส้กรอก เลือด ( n = 57 , หัวหน้า % บวก )
ถือว่าการประเมินโอตะ : ตับ
ประเภทไส้กรอกOTA มัธยฐานความเข้มข้น 0.02 บาท / กก. กับระดับสูงสุด
เท่ากับ 4.56 LG / กิโลกรัม พบการปนเปื้อนเลือดไส้กรอก
เฉลี่ย 0.04 LG / kg ( ระดับ 3.16 LG / กิโลกรัมสูงสุด ) และโบโลญญาประเภทไส้กรอก
มีความเข้มข้น 0.01 กิโลกรัม โอตะ ค่ามัธยฐานของ LG ( ระดับสูงสุด
0.38 LG / กิโลกรัม . ตามที่ผู้เขียน , การเกิดขึ้นของโอตะ
ส่วนใหญ่เนื่องจากการใช้เลือด ตับหรือไตในไส้กรอก
สูตรเช่นเดียวกับการเพิ่มของโอตะเครื่องเทศปนเปื้อนเช่น
เป็นปาปริก้า , ลูกจันทน์เทศ , พริกและผักชี ของหมูได้ไส้กรอกที่ผลิตในประเทศอิตาลี ใช้
เครื่องในหรือเลือดที่เป็นเอกพจน์เพราะบริโภคมากที่สุดผลิตภัณฑ์
แห้งหายแฮมและซาลามี่ : อดีตที่เตรียมไว้ โดยไม่เพิ่ม
ของสมุนไพร หรือ เครื่องเทศ ส่วนอย่างหลังอาจจะเพิ่มเครื่องปรุง

ตามสูตรดั้งเดิมเมื่อเร็วๆ นี้ matrella monaci milillo , , , และช่วง tantillo
( 2549 ) ได้ศึกษาการเกิดพลังงานในกล้ามเนื้อ ( n = 54 ) จากสุกร
ฆ่าในภาคใต้ของอิตาลี รายงานระดับการปนเปื้อน
น้อยมาก ( หมายถึงความเข้มข้น : 0.024 LG / kg , ความเข้มข้นสูงสุด :
( LG / kg ) จากข้อมูลเหล่านี้ ผู้เขียนพบว่าอุบัติการณ์
OTA คือไกลจากที่เป็นตัวแทนของความกังวลที่แท้จริง

สำหรับผู้บริโภคในช่วงเวลาเดียวกัน pietri bertuzzi gualla , , , และ piva ( 2006 ) รายงาน
ขนาดเล็กการสำรวจเกี่ยวกับการเกิดพลังงานในกล้ามเนื้อ
หมูมาผลิตภัณฑ์จากภาคเหนือของอิตาลี : ในกรณีนี้
ตาม matrella et al . ( 2006 ) กล้ามเนื้อดิบ ( N = 22 , บวก
9 % ) เป็นเพียงเล็กน้อยที่ปนเปื้อน ( หมายถึงค่า : 0.05 LG / กิโลกรัม สูงสุด
ความเข้มข้น 0.06 LG / kg ) บนมืออื่น ๆ , โอตะ
การเกิดมาผลิตภัณฑ์ เช่นแห้งหายแฮม ( n = 30 บวก
40% ) ดูเหมือนจะร้ายแรงเกี่ยวกับ ( หมายถึงค่า : - LG /
กิโลกรัมความเข้มข้นสูงสุดเท่า LG / kg ) เริ่มจากผลเหล่านี้ ผู้เขียนแนะนำว่าตรงเฉพาะ

การปนเปื้อนกับโอตะการผลิตสายพันธุ์ในระหว่างการสุกแห้งหายแฮมสามารถ
อธิบายเช่นสูงระดับที่พบในตัวอย่างหลาย .
เพื่อตรวจสอบที่มาของการเกิดใน โอตะ หมูได้มา
ผลิตภัณฑ์ การศึกษาแบบสหสาขาวิชาชีพได้ดำเนินการกับสุกร
ท้าทายปากเปล่ากับโอตะปนเปื้อนอาหารในระดับ subchronical .
หลังจากฆ่า , ต้นขาและเนื้อสับจากการควบคุมและ
กลุ่มถูกกลายเป็นแห้งหายแฮมและซาลามี่ ,
)ซึ่งใช้สำหรับ OTA กำหนดหลังจากสุกในเวลาเดียวกัน เพื่อให้ได้ภาพที่สมจริงของการ OTA
แห้งหายแฮมผลิตในอิตาลี , การสำรวจแฮม ( n = 110 )
จากตลาดกำหนด