18 Wealth and freedomThe use of mar

18 Wealth and freedom
The use of markets
What are markets for? Adam Smith's answer centered on the accumulation of wealth. We have markets to enable us individually and as a society to become wealthy, not just to satisfy the limited wants of our primitive ancestors but to satisfy the wants of what he termed "civilized society." The primitive tribes whose food quest was so successful that they did not know what to do with themselves did not have malls to visit, televisions towatch, cars to take trips in, or computers to write books on. They may have satisfied their wants but, compared to us, they didn't want much. The classical economists of the late eighteenth and early nineteenth centuries, 3 who first fully took notice of "the economy" and studied it as if it were a thing apart, also believed that our wants are without limit. David Ricardo, writing in 1817, quotes Adam Smith's observation "that the desire for food is limited in every man by the narrow capacity of the human stomach, but the desire of the conveniences and ornaments of building, dress, equipage, and household furniture, seems to have no limit or certain boundary." For Ricardo, as for economists to this day, "to procure these gratifications in the greatest abundance is the object in view" (1951/1817, p. 293).
We have markets, then, not to assure that our meager wants get satisfied but to provide us that something more than the bare necessities that makes life civilized: luxury, riches, wealth. By the time the classical economistscame along, life was considerably more "civilized," at least for some, than it was for members of those tribes who could not figure out what to do with themselves once they had enough food to go around. As we do now, the early economists took it for granted that becoming civilized was a good idea. Looking backward, few of us find the simple life of the early humans veryenticing. We do not want to give up our "luxuries," which, through use, have become more like necessities. Because of this, we look upon our early ancestors as we might look on today's homeless. We think them deprived. But, lacking benefit of the modern perspective, they felt neither deprived nor impoverished. If Sahlins is correct, they did have a great deal of leisure time and lived their own sort of "primitive affluence." Early humans did not spend much time writing books, pleading cases in court, planning corporate takeovers, repairing cars, mowing lawns, or learningforeign languages. They were neither poor nor wealthy, but they got along. The disembedded economy is meant to bring us wealth and turn our society into a wealthy society, to bring about the transition, as Adam Smith describes it, from the savage state of man to civilized society. Karl Marx
3 For further discussion of the Classical school in economics, see Dobb (1973), Levine
(1977), and Walsh and Gram (1980).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

18 มั่งคั่งและเสรีภาพ
การใช้ตลาด
ตลาดคืออะไร ตอบอาดัมสมิธที่ศูนย์กลางในการรวบรวมของให้เลือกมากมาย เรามีตลาดให้แต่ละ และเป็นสังคมเป็นรวย ไม่เพียงแต่การจำกัดความต้องการ ของบรรพบุรุษดั้งเดิมของเรา แต่ การตอบสนองความต้องการของอะไรเขาเรียกว่า "อารยสังคม"ชนเผ่าดั้งเดิมแสวงหาอาหารสำเร็จเพื่อว่า พวกเขาไม่รู้จะทำอะไรกับตัวเองไม่ได้ไม่มีห้างสรรพสินค้าไป โทรทัศน์ towatch รถจะเดินทาง หรือคอมพิวเตอร์เขียนหนังสือบนนั้น พวกเขาอาจมีความพึงพอใจต้องการ ได้ เมื่อเทียบกับเรา พวกเขาไม่ต้องการมาก นักเศรษฐศาสตร์คลาสสิกปลาย eighteenth และต้นศตวรรษที่ 19 ศตวรรษ 3 ที่แรกเต็มเอาประกาศของ "เศรษฐกิจ" และศึกษานั้นเป็นสิ่งที่แยก เชื่อว่า เราอยากเป็น โดยไม่มีขีดจำกัด เดวิดริคาร์โด เขียนใน 1817 ใบเสนอราคาสังเกตอาดัมสมิธ "ว่า ความต้องการอาหารถูกจำกัดในทุกคน ด้วยกำลังการผลิตแคบของมนุษย์ แต่ต้องการความสะดวกสบายและเครื่องประดับอาคาร เครื่องแต่งกาย equipage และเฟอร์นิเจอร์ในครัวเรือน ดูเหมือนว่าจะ มีข้อจำกัดหรือขอบเขตบางอย่าง" ริคาร์โด สำหรับนักเศรษฐศาสตร์ถึงวันนี้ "จัดหา gratifications เหล่านี้ในความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดเป็นวัตถุในมุมมอง" (1951/1817, p. 293) .
เรามีตลาด แล้ว การจำของเราไม่เพียงพอต้องได้รับความพึงพอใจแต่เพื่อให้สิ่งที่มากกว่ายุงเปล่าที่ทำให้ชีวิตอารย: หรูหรา ริชเชส ให้เลือกมากมาย การ economistscame คลาสสิกตาม ชีวิตได้มากขึ้น "อารย น้อยสำหรับบางคน กว่ามันเป็นสมาชิกของชนเผ่าเหล่านั้นที่อาจคิดไม่ออกจะทำอย่างไรกับตัวเองเมื่อมีอาหารเพียงพอที่ไหน ขณะที่เราทำตอนนี้ นักเศรษฐศาสตร์ต้นเอาว่า เป็นอารยควรได้รับการ ดูย้อนหลัง ไม่กี่ของเราค้นหาชีวิตที่เรียบง่ายของ veryenticing มนุษย์ก่อน เราไม่อยากให้เรา "หรูหรา ซึ่ง โดยใช้ ได้กลายเป็นเพิ่มเติมเช่นปัจจัย ด้วยเหตุนี้ เรามองตามบรรพบุรุษของเราก่อนเช่นเราอาจมองในวันนี้ไร้ที่อยู่ เราคิดว่า พวกเขาปราศจาก แต่ ขาดประโยชน์ของมุมมองทันสมัย พวกเขารู้สึกไม่สภาพอนาถ ไม่ขัดสน ถ้า Sahlins ถูกต้อง ไม่มีเวลาว่างมาก และอาศัยการเรียงลำดับ "affluence ดั้งเดิม" ของตนเอง มนุษย์ต้นไม่ไม่ใช้เวลามากเขียนหนังสือ ขอกรณีในศาล การวางแผนองค์กร takeovers ซ่อมรถ mowing สนามหญ้า หรือภาษา learningforeign พวกเขาไม่ยากจน หรือรวย แต่พวกเขาได้ตาม เศรษฐกิจ disembedded ตั้งใจนำมาให้เลือกมากมาย และเปิดให้สังคมเป็นสังคมที่มั่งคั่ง ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง Adam Smith อธิบายมัน จากรัฐชายอารยสังคมป่าเถื่อน คาร์ล Marx
3 สำหรับคำอธิบายเพิ่มเติมของเศรษฐศาสตร์ โรงเรียนคลาสสิกดู Dobb (1973), Levine
(1977) และวอลช์ และกรัม (1980)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

18 ความมั่งคั่งและเสรีภาพ

แล้วใช้ตลาดเป็นตลาด ? คำตอบของ อดัม สมิธ เป็นศูนย์กลางในการสะสมความมั่งคั่ง เรามีตลาดให้เราเป็นรายบุคคลและสังคม เพื่อความร่ำรวย ไม่ใช่เพียงเพื่อตอบสนองจำกัดต้องการของบรรพบุรุษดั้งเดิมของเรา แต่เพื่อตอบสนองความต้องการของสิ่งที่เขาเรียกว่า " สังคมอารยะ" ชนเผ่าดั้งเดิมที่แสวงหาอาหารเพื่อความสำเร็จที่พวกเขาไม่รู้จะทำยังงัยกับตัวเองไม่ได้มีห้างสรรพสินค้าเพื่อเยี่ยมชม โทรทัศน์ towatch , รถท่องเที่ยว , คอมพิวเตอร์ หรือเขียนหนังสือบน พวกเขาอาจจะพอใจที่พวกเขาต้องการ แต่เมื่อเทียบกับเรา เค้าไม่ได้ต้องการมาก นักเศรษฐศาสตร์คลาสสิกของปลายและต้นศตวรรษที่สิบเก้าที่สิบแปด ,3 คนแรกที่เต็มที่เอาข้อสังเกตของ " เศรษฐกิจ " และศึกษามัน ราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่แยก ยังเชื่อว่าเราต้องการโดยไม่มีขีดจำกัด เดวิด ริคาร์โด , การเขียนใน 1817 , ราคา อดัม สมิท การสังเกต " ความปรารถนาสำหรับอาหาร จํากัด ในมนุษย์ทุกคน โดยความจุแคบของกระเพาะมนุษย์ แต่ความปรารถนาของความสะดวกและเครื่องประดับของอาคาร , ซิกแซก , ชุด ,และเฟอร์นิเจอร์ที่ใช้ในครัวเรือน ดูเหมือนจะไม่ จำกัด หรือบางขอบเขต . " ริคาร์โด ในขณะที่นักเศรษฐศาสตร์วันนี้ " เพื่อจัดหาประโยชน์เหล่านี้ในความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดคือ วัตถุในมุมมอง " ( 1951 / 1817 , หน้า 293 ) .
เรามีตลาดแล้ว ไม่มั่นใจว่า ของเราน้อย ต้องการได้พอใจ แต่เพื่อให้เราเห็นว่าสิ่งที่มากกว่าเปลือยสิ่งจำเป็นที่ทำให้ชีวิตศิวิไลซ์ : หรูหรา , ความมั่งคั่งความมั่งคั่ง โดยเวลา economistscame คลาสสิกพร้อมชีวิตมากขึ้น " อารยะ " อย่างน้อยสำหรับบางกว่าเป็น สมาชิกของตระกูลผู้ไม่สามารถคิดออกว่าจะทำอย่างไรกับตัวเองเมื่อพวกเขาได้รับอาหารเพียงพอที่จะไป ที่เราทำตอนนี้ นักเศรษฐศาสตร์ก่อนเอาไปให้ที่เป็นอารยะ เป็นไอเดียที่ดี มองไปข้างหลังน้อยเราพบชีวิตที่เรียบง่ายของมนุษย์ยุคแรก veryenticing . เราไม่ต้องการที่จะให้ขึ้น " ของฟุ่มเฟือย " ซึ่งผ่านการใช้งานได้มากขึ้น เช่น ปัจจัย เพราะเรื่องนี้ เราดูเมื่อบรรพบุรุษของเราก่อน เราอาจจะมองในวันนี้เป็นคนจรจัด เราคิดว่า มันถอดถอน แต่ขาดประโยชน์ของมุมมองที่ทันสมัย พวกเขารู้สึกไม่ขาดหรือยากจน . ถ้าซาฮิน ถูกต้องพวกเขามีการจัดการที่ดีของการใช้เวลาว่างและอาศัยอยู่เรียงของตัวเอง " ดั้งเดิมความมั่งคั่ง . " มนุษย์ต้นไม่ใช้จ่ายมากเวลาเขียนหนังสือ อ้อนวอนคดีในศาล , การวางแผนการยึด , บริษัทซ่อมรถ ตัดหญ้า หรือ learningforeign ภาษา พวกเขาทั้งยากจน หรือร่ำรวย แต่พวกเขาได้รับพร้อมการ disembedded เศรษฐกิจ หมายถึง การทำให้เรารวยและทำให้สังคมของเราเป็นสังคมที่ร่ำรวยที่จะนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่อดัมสมิธอธิบายนั้น จากสภาพป่าเถื่อนของมนุษย์ในสังคมอารยะ คาร์ลมาร์กซ์
3 สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติมของโรงเรียนคลาสสิกในทางเศรษฐศาสตร์ , เห็นด็อบ ( 1973 ) , Levine
( 1977 ) และวอลช์และ
กรัม ( 1980 )