“Yes, cities are better for raising

“Yes, cities are better for raising kids”
Lori Kittelberg, mom of one

Once upon a time, my husband and I were carefree DINKs (dual income, no kids). We moved to Vancouver’s West End from Ottawa in 1999, and found a one-bedroom rental that was walking distance to everything that mattered: live music, bars, restaurants and the beach.

By the time we started our family seven years later, we upgraded to a two-bedroom apartment. ( This was before rents skyrocketed.) But we wondered whether urban living would suit our new normal. With a baby, we knew nightlife would no longer play as big a part in our lives. There were no other children in our building back then, and neither of us knew a soul who had grown up in the ci ty. (I’m from the suburbs; my husband was raised in a small town.)

Lo and behold, we’re still here. Our now six-year-old son has friends from Chile and Japan, and understands what the rainbow flag symbolizes. He knows more people than my husband and I combined, too. Today, we’re closer to our neighbours — even the lady upstairs who once remarked that we should move our young family to the ’burbs. We lack space, but our neighbourhood has plenty of other good qualities.

We live steps away from everything we need, not to mention Stanley Park, one of the biggest urban parks in the world. We do sacrifice things like a car, which we couldn’t live without if we were in the country or suburbs. But we save money and sani ty by not having to deal with parking, gas, upkeep or commutes. Another perk of ci ty living? If there’s an emergency, 9-1-1 responds pret ty darn fast. ( This has been tested; our boy likes to climb.)

Best of all, we have found an incredible sense of communi ty. In a city like Vancouver — full of newcomers — parents depend on each other for friendship and the kind of support they would normally get from extended family. A few months ago, we rang in the New Year at a friend’s house packed with 25 ci ty kids and their parents. I looked around the par ty in awe. That night proved to me that, yes, my family belongs in the ci ty.

“No, cities are not better for raising kids than the country”
Kerrie Lee Brown, mom of two

Growing up, I never dreamed of a big wedding, a perfect house with a white-picket fence, and a couple kids running around the yard. In fact, the idea of me being a country mom — working the land and settling far from the action — seemed like a cruel joke.

But several years into the stressful ci ty-slicker life and what I thought was my dream job, I met my future husband, Craig, and poof! My life turned upside down, with a short engagement, island wedding and — 10 years later — two beautiful boys and a property in the country. My priorities have changed completely, and guess what? I’m happier than ever.

Craig and I both grew up in small towns in Ontario, and we loved being able to walk down the street to the local store or pub, where we’d run into generations of people we knew. We also liked not having to lock our doors. It was safe and comforting. So, when it came time to decide where we’d raise our children, the country was a no-brainer.

Until our first son was three years old, we lived an hour outside the ci ty in a heritage-style home we wouldn’t have been able to a fford in Toronto. Then, a fter our second son was born, we o fficially became country folk and literally bought the farm — 53 acres, to be exact.

Our very active boys have fresh air and tons of room to explore without having to watch for tra ffic or strangers. The kids enjoy campfires a fter school, play hide-and-seek in the forest for hours, and skate on our ponds in the winter. We have a varie ty of wildlife right in our backyard. And at Christmas, we simply walk outside to cut down our own tree.

It’s so quiet, we don’t worry about the neighbours when we ride our dirt bikes or throw a par ty. We heat our home with wood (a natural resource), and drink water from our well. My husband and I never have to fight for parking downtown.

Yes, I have a two-hour commute into the ci ty for work. But every day I look forward to coming home to the country, where I take in the scenery and watch my kids play, knowing they’re living the healthiest life we can give them.

Want to talk to other parents about this issue? Join the Parenting board in our forums>

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใช่ เมืองจะดีที่สุดสำหรับการเลี้ยงดูเด็ก"Lori Kittelberg คุณแม่หนึ่งกาลครั้งหนึ่ง ฉันได้ใช้ DINKs (รายได้คู่ เด็กไม่มี) เราย้ายของแวนคูเวอร์เวสต์เอ็นด์จากออตตาวาในปี 1999 และพบมี 1 ห้องนอนให้เช่าที่ถูกเดินทางสะดวกที่ mattered: live เพลง บาร์ ร้านอาหาร และชายหาดโดยเวลาเราเริ่มต้นครอบครัวของเรา 7 ปี ที่เราอัพเกรดเป็นอพาร์ทเมนท์ 2 ห้องนอน (นี่ได้ก่อนค่าเช่า skyrocketed) แต่เราสงสัยว่า ว่า พักผ่อนเหมาะปกติของเราใหม่ กับทารก เรารู้คำจะไม่เล่นเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเรา มีเด็กไม่อยู่ในอาคารของเรากลับมาแล้ว และเราไม่รู้ว่าชีวิตที่มีการเติบโตขึ้นใน ci ty (ผมมาจากชานเมือง สามีขึ้นในเมืองเล็ก ๆ)หล่อ และ behold เรายังคงที่นี่ ตอนนี้ 6 ปีลูกมีเพื่อนจากประเทศชิลีและประเทศญี่ปุ่น และเข้าใจสายรุ้งธงสัญลักษณ์ เขารู้จักคนมากกว่าสามีของฉัน และฉัน รวม เกินไป วันนี้ เราใกล้ชิดกับประเทศเพื่อนบ้านของเรา — แต่ผู้หญิงอยู่ชั้นบนที่เคยกล่าวว่า เราควรย้ายครอบครัวหนุ่มสาวของเราไป 'burbs เราขาดพื้นที่ แต่อาสาของเรามีคุณภาพดีอื่น ๆ มากมายเราอยู่ห่างจากสิ่งที่เราต้องการ ไม่พูดซัก หนึ่งในสวนสาธารณะเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลกถึง เราเสียสละสิ่งต่าง ๆ เช่นรถ ซึ่งเราไม่สามารถอยู่โดยถ้าเราอยู่ในประเทศหรือชานเมือง แต่เราประหยัดเงินและ sani ty โดยไม่มีการจัดการที่จอดรถ แก๊ส ค่าบำรุงรักษา หรือ commutes เงยอื่นของ ci ty ชีวิต ถ้าไม่ฉุกเฉิน 9-1-1 ตอบ pret ty อย่างรวดเร็ว (ซึ่งได้รับการทดสอบ เด็กเราชอบปีน)ส่วนของทั้งหมด เราได้พบความรู้สึกที่น่าทึ่งของฮาวายชุดสื่อสาร ty ในเมืองเช่นแวนคูเวอร์ — เต็ม newcomers — ผู้ปกครองขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ สำหรับมิตรภาพและชนิดของการสนับสนุนที่พวกเขาจะได้รับจากครอบครัวขยายโดยปกติ ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เรารังในปีใหม่ที่บ้านของเพื่อนที่บรรจุ 25 ci ty และพ่อ ผมมองรอบ ๆ ty หุ้นในความกลัว ว่า คืนพิสูจน์ให้ฉันที่ ใช่ ครอบครัวของฉันอยู่ใน ci ty"ไม่ เมืองไม่ดีสำหรับการเลี้ยงดูเด็กกว่าประเทศ"Kerrie ลีบราวน์ แม่สองโตขึ้น ฉันไม่เคยฝันของงานแต่งงานขนาดใหญ่ บ้านเหมาะกับรั้วสีขาว picket เด็กสองรันทั่วหล้า ในความเป็นจริง ความคิดของฉันเป็นแม่ประเทศ — ทำงานแผ่นดิน และการตกตะกอนมาก — เหมือนตลกโหดร้ายแต่หลายปีเครียด ci ty slicker ชีวิตและสิ่งที่ผมคิดว่า เป็นงานความฝันของฉัน ฉันได้พบสามีในอนาคต เครก และเกย์ ชีวิตคว่ำ กับหมั้นสั้น เกาะแต่งงาน และตัว 10 ปี — สองชายสวยงามและคุณสมบัติในประเทศ ระดับความสำคัญของฉันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ และเดาอะไร ฉันมีความสุขกว่าที่เคยเคร็กและทั้งสองโตขึ้นในเมืองเล็ก ๆ ในออนตาริโอ และเรารักจะเดินลงถนนร้านค้าท้องถิ่นหรือผับ ซึ่งเราจะเรียกใช้ในรุ่นของคนที่เรารู้ เรายังชอบไม่ต้องล็อคประตูของเรา ปลอดภัย และพบได้ ดังนั้น เมื่อเวลาในการตัดสินใจที่เราจะเลี้ยงลูกมา ประเทศได้ไม่รู้มั้ยจนกว่าลูกแรกมีอายุ 3 ปี เราอาศัยชั่วโมงนอก ci ty แบบมรดกบ้านเราจะไม่ได้รับสามารถ fford ในโตรอนโต นั้น fter ที่เกิดลูกสอง เรา o fficially เป็น พื้นเมืองประเทศ และซื้อฟาร์มอย่างแท้จริง — 53 ไร่ เป็นแน่นอนเด็กผู้ชายของเราใช้งานมากมีอากาศบริสุทธิ์และตันของห้องพักให้บริการ โดยไม่ต้องดู ffic ตราหรือคนแปลกหน้า เด็กกับโรงเรียน fter เมื่อย เล่น hide-and-seek ในป่าชั่วโมง และเล่นสเก็ตในบ่อของเราในฤดูหนาว เรามี ty varie สิทธิสัตว์ป่าในสวนหลังบ้านของเรา และในเทศกาลคริสต์มาส เราออกไปเดินโค่นต้นไม้ของเราเองเงียบดังนั้น เราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการใส่เมื่อเราขี่จักรยานของเราสกปรก หรือโยน ty พาร์ได้ เราร้อนบ้านเรา ด้วยไม้ (ทรัพยากรธรรมชาติ), และดื่มน้ำจากบ่อของเรา ฉันไม่เคยจะต้องต่อสู้ในดาวน์ทาวน์ที่จอดรถYes, I have a two-hour commute into the ci ty for work. But every day I look forward to coming home to the country, where I take in the scenery and watch my kids play, knowing they’re living the healthiest life we can give them.Want to talk to other parents about this issue? Join the Parenting board in our forums>

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใช่เมืองจะดีกว่าสำหรับการเลี้ยงเด็ก"
ลอริ Kittelberg แม่ของหนึ่งในกาลครั้งหนึ่งสามีของฉันและฉันก็คิดว่าไม่ห่วง(รายได้คู่เด็กไม่ได้) เราย้ายไปอยู่ที่เมืองแวนคูเวอร์ของ West End จากออตตาวาในปี 1999 และพบว่าเช่าหนึ่งห้องนอนที่สามารถเดินไปทุกอย่างที่สำคัญ:. ดนตรีสดบาร์ร้านอาหารและชายหาดตามเวลาที่เราเริ่มต้นครอบครัวของเราเจ็ดปีต่อมาเราปรับไปที่อพาร์ทเม้นสองห้องนอน (นี่คือก่อนที่จะพุ่งสูงขึ้นค่าเช่า.) แต่เราสงสัยว่าชีวิตในเมืองจะเหมาะกับเราปกติใหม่ กับทารกเรารู้ว่าสถานบันเทิงยามค่ำคืนจะไม่เล่นเป็นใหญ่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเรา ไม่มีเด็กคนอื่น ๆ ในอาคารของเรากลับมาแล้วและเราไม่รู้ว่าจิตวิญญาณที่เติบโตขึ้นมาในไท CI ที่ (ผมมาจากชานเมือง; สามีของฉันถูกยกขึ้นในเมืองเล็ก ๆ .) แท้จริงและดูเถิดเรายังอยู่ที่นี่ ลูกชายตอนนี้หกปีของเรามีเพื่อนจากชิลีและญี่ปุ่นและเข้าใจในสิ่งที่เป็นสัญลักษณ์ธงสีรุ้ง เขารู้ว่าคนมากขึ้นกว่าสามีของฉันและฉันรวมกันเกินไป วันนี้เราอยู่ใกล้ชิดกับประเทศเพื่อนบ้านของเรา - แม้ผู้หญิงชั้นบนที่เคยตั้งข้อสังเกตว่าเราควรจะย้ายครอบครัวหนุ่มสาวของเราที่จะ 'burbs เราขาดพื้นที่ แต่ใกล้เคียงของเรามีความอุดมสมบูรณ์ของคุณสมบัติที่ดีอื่น ๆ . เราอยู่ห่างจากขั้นตอนทุกอย่างที่เราต้องไม่พูดถึงสแตนลี่ย์พาร์คเป็นหนึ่งในสวนสาธารณะในเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก เราทำในสิ่งที่เสียสละเช่นเดียวกับรถซึ่งเราไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากถ้าเราอยู่ในประเทศหรือชานเมือง แต่เราประหยัดเงินและไท Sani โดยไม่ได้มีการจัดการกับที่จอดรถ, แก๊ส, การบำรุงรักษาหรือ commutes อีกประการหนึ่งของการใช้ชีวิตเงย CI ไท? หากมีเหตุฉุกเฉิน 9-1-1 ตอบสนองได้อย่างรวดเร็วไท Pret ยี้ (ซึ่งได้รับการทดสอบ; เด็กของเราชอบที่จะปีน.) ทุกอย่างที่เราได้พบความรู้สึกที่เหลือเชื่อของไท communi เช่นในเมืองแวนคูเวอร์ - เต็มรูปแบบของผู้มาใหม่ - ผู้ปกครองขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ สำหรับมิตรภาพและชนิดของการสนับสนุนที่พวกเขามักจะได้รับจากครอบครัวขยาย ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเราดังขึ้นในช่วงปีใหม่ที่บ้านของเพื่อนคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยเด็ก 25 CI ไทและผู้ปกครอง ผมมองไปรอบ ๆ ไทหุ้นที่ตราไว้ในความหวาดกลัว คืนนั้นพิสูจน์ให้เห็นว่าผมว่าใช่ครอบครัวของฉันอยู่ในไท CI ได้. "ไม่มีเมืองไม่ได้ที่ดีกว่าสำหรับการเลี้ยงเด็กกว่าประเทศ" Kerrie ลีบราวน์แม่ของทั้งสองเติบโตขึ้นมาผมไม่เคยฝันถึงงานแต่งงานที่ใหญ่เป็นบ้านที่สมบูรณ์แบบด้วยรั้วรั้วสีขาวและเด็กคู่วิ่งไปรอบ ๆ บ้าน ในความเป็นจริงความคิดของฉันเป็นแม่ของประเทศ - การทำงานที่ดินและปักหลักอยู่ห่างไกลจากการกระทำ - ดูเหมือนจะเป็นเรื่องตลกที่โหดร้าย. แต่หลายปีที่ผ่านเข้าไปใน CI เครียด TY-slicker ชีวิตและสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นงานในฝันของฉันฉันได้พบกับ สามีในอนาคตของฉันเครกและกะเทย! ชีวิตของฉันคว่ำหน้าลงกับการสู้รบสั้นเกาะและจัดงานแต่งงาน - 10 ปีต่อมา - เด็กชายสองคนที่สวยงามและสถานที่ให้บริการในประเทศ จัดลำดับความสำคัญของฉันที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์และเดาอะไร ฉันมีความสุขมากขึ้นกว่าที่เคย. เครกและฉันทั้งสองเติบโตขึ้นมาในเมืองเล็ก ๆ ใน Ontario, และเรารักความสามารถในการเดินไปตามถนนไปยังร้านค้าท้องถิ่นหรือผับที่เราจะวิ่งเข้ามาในรุ่นของคนที่เรารู้ว่า นอกจากนี้เรายังชอบไม่ได้มีการล็อคประตูของเรา มันเป็นที่ปลอดภัยและมีความสุขสบาย ดังนั้นเมื่อมันถึงเวลาที่จะตัดสินใจว่าเราจะเลี้ยงลูกของเราเป็นประเทศที่ไม่มีเกมง่ายๆ. จนกระทั่งลูกชายคนแรกของเราคือสามขวบเราอาศัยอยู่นอกชั่วโมงไท CI ในบ้านของมรดกทางวัฒนธรรมในรูปแบบที่เรา wouldn ' ทีได้รับสามารถ fford ในโตรอนโต จากนั้นแจกลูกชายคนที่สองของเราเกิดเรา o fficially กลายเป็นชาวบ้านและตัวอักษรซื้อฟาร์ม -. 53 ไร่เป็นที่แน่นอนเด็กชายที่ใช้งานมากของเรามีอากาศที่บริสุทธิ์และตันของห้องพักในการสำรวจโดยไม่ต้องดูtra ffic หรือ คนแปลกหน้า เด็กสนุกกับค่ายโรงเรียนแจก, เล่นซ่อนและแสวงหาในป่าเป็นเวลาหลายชั่วโมงและเล่นสเก็ตในบ่อของเราในช่วงฤดูหนาว เรามีไท varie สิทธิสัตว์ป่าในสวนหลังบ้านของเรา และในวันคริสต์มาสเราก็ไปเดินเล่นเพื่อตัดต้นไม้ของเราเอง. มันเป็นที่เงียบสงบเพื่อให้เราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเพื่อนบ้านเมื่อเราขี่จักรยานสกปรกของเราหรือโยนไทตราไว้หุ้นละ เราให้ความร้อนที่บ้านของเราด้วยไม้ (ทรัพยากรธรรมชาติ) และดื่มน้ำจากที่ดีของเรา สามีของฉันและฉันไม่เคยต้องต่อสู้เพื่อที่จอดรถในเมือง. ใช่ฉันมีการเดินทางสองชั่วโมงลงในไท CI สำหรับการทำงาน แต่ทุกวันที่ฉันหวังว่าจะได้กลับบ้านมาถึงประเทศที่ผมใช้เวลาในฉากและดูเด็ก ๆ ของฉันเล่นรู้ว่าพวกเขากำลังใช้ชีวิตที่ดีต่อสุขภาพที่เราสามารถให้พวกเขา. ต้องการที่จะพูดคุยกับผู้ปกครองอื่น ๆ เกี่ยวกับปัญหานี้หรือไม่? เข้าร่วมกับคณะกรรมการการเลี้ยงดูในฟอรั่มของเรา>