Foster (2004) defines gossip as the

Foster (2004) defines gossip as the practice of producing, hearing or participating in
evaluative comments about someone. In the workplace, gossip is often regarded as idle
talk about other colleagues who are absent and, interestingly, researchers seem to have
mixed views of how gossip actually gets started and the role it plays. Michelson, Iterson,
and Waddington (2010) suggest that gossip is a dynamic process and the effects of gossip
depend on the interaction between gossiper, listener/respondent, and target, i.e. the gossip
triad. For gossip to occur, three contextual conditions have been identified: sociability,
shared frames of reference and privacy protection. First, in acquaintance-type
relationships, gossip rarely takes place, as neither party is certain of the other’s
disposition on anything, making it unsafe to engage in value discussions. Only when the
interacting parties have developed a congenial relationship through a level of socialising,
is gossip more likely to emerge (Rosnow, 2001; Rosnow & Georgoudi, 1985). Second, as
gossip fulfils the human need to belong, group settings can provide a thriving ground for
gossip (Ben-Ze’ev, 1994). This is often because members from the same or cognate groups
are familiar with each other’s values and ethics and share frames of reference. As the
conformity and consensus between two parties increases, the likelihood to engage in
gossip also rises (Kurland & Pelled, 2000). Third, gossip may not necessarily become
public information, therefore gossipers can avoid accountability and freely express their
views without fear of discovery. Thus, privacy provides a sound place for emotional
release without the fear of being culpable or held liable for one’s remarks (Rosnow &
Georgoudi, 1985). Hence, once the privacy of speakers is protected, gossip is more likely
to occur.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุญธรรม (2004) กำหนดนินทาเป็นผลิต ได้ยิน หรือมีส่วนร่วมในการปฏิบัติความเห็นที่ evaluative เกี่ยวกับบุคคล ในทำงาน นินทามักจะถือเป็นไม่ได้ใช้งานพูดคุยเกี่ยวกับเพื่อนร่วมงานอื่น ๆ ที่ขาด และ นักวิจัยดูเหมือนจะเป็นเรื่องน่าสนใจผสมอันว่านินทาจริงจะเริ่มต้นและบทบาทมันเล่น Michelson, Itersonและแนะนำ Waddington (2010) ซุบซิบว่ากระบวนการแบบไดนามิกและผลของการนินทาขึ้นอยู่กับการโต้ตอบ ระหว่าง gossiper ฟัง/ตอบ เป้าหมาย เช่นการนินทาtriad การนินทาเกิดขึ้น การระบุเงื่อนไขบริบทที่สาม: sociabilityร่วมเฟรมของการอ้างอิงและการป้องกันความเป็นส่วนตัว แรก ชนิดของความใกล้ชิดความสัมพันธ์ ซุบซิบไม่ค่อยจะเกิดขึ้น เป็นของไม่แน่นอนของอื่น ๆ ของครอบครองใด ทำให้ไม่ปลอดภัยในการมีส่วนร่วมในค่า เฉพาะเมื่อการฝ่ายที่โต้ตอบได้พัฒนาความสัมพันธ์ที่เข้าถึงระดับของสังคมมีแนวโน้มที่จะเกิด (Rosnow, 2001 นินทา Rosnow & Georgoudi, 1985) ที่สอง เป็นนินทาครบถ้วนมนุษย์ต้องอยู่ การตั้งค่ากลุ่มสามารถให้เราเจริญรุ่งเรืองในซุบซิบ (เบน-Ze'ev, 1994) นี้มักจะเป็นเพราะสมาชิกจากกลุ่มเดียวกัน หรือ cognateมีค่าของผู้อื่นและอ้างอิงของกรอบของจริยธรรมและร่วมกัน เป็นการให้สอดคล้องและมติระหว่างสองฝ่ายเพิ่มขึ้น ความเป็นไปได้ในประขึ้น (Kurland & Pelled, 2000) ที่สาม นินทาอาจไม่จำเป็นข้อมูลข่าวสาร จึง สามารถหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ และอิสระด่วน gossipers ของพวกเขามุมมองโดยไม่ต้องกลัวของการค้นพบ ดังนั้น ความเป็นส่วนตัวให้เสียงในอารมณ์ปล่อยโดยไม่ต้องกลัวของการเป็นอาชญากร หรือชอบของหมายเหตุ (Rosnow &Georgoudi, 1985) ดังนั้น เมื่อมีป้องกันความเป็นส่วนตัวของลำโพง ซุบซิบมีโอกาสมากขึ้นเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอสเตอร์ (2004) กำหนดนินทาการปฏิบัติในการผลิต,
การได้ยินหรือมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับคนประเมิน ในสถานที่ทำงานนินทามักถูกมองว่าเป็นไม่ได้ใช้งานพูดคุยเกี่ยวกับเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ที่ไม่อยู่และน่าสนใจนักวิจัยดูเหมือนจะมีมุมมองที่หลากหลายของวิธีการนินทาจริงได้รับการเริ่มต้นและบทบาทเล่น ไมเคิล, Iterson, และ Waddington (2010) ชี้ให้เห็นว่าการนินทาเป็นกระบวนการแบบไดนามิกและผลกระทบของการนินทาขึ้นอยู่กับการทำงานร่วมกันระหว่างgossiper ฟัง / ตอบและเป้าหมายคือนินทาสาม สำหรับการนินทาเกิดขึ้นสามเงื่อนไขบริบทได้รับการระบุ: กันเองเฟรมที่ใช้ร่วมกันของการอ้างอิงและการป้องกันความเป็นส่วนตัว ครั้งแรกในความใกล้ชิดชนิดความสัมพันธ์ซุบซิบไม่ค่อยจะเกิดขึ้นในขณะที่ทั้งสองฝ่ายเป็นบางอย่างของอื่น ๆ จำหน่ายในสิ่งที่ทำให้มันไม่ปลอดภัยที่จะมีส่วนร่วมในการอภิปรายค่า เฉพาะเมื่อบุคคลมีปฏิสัมพันธ์ได้มีการพัฒนาความสัมพันธ์ที่ถูกใจผ่านระดับของสังคมที่เป็นนินทามีแนวโน้มที่จะโผล่ออกมา(Rosnow 2001; & Rosnow Georgoudi, 1985) ประการที่สองเป็นนินทาตอบสนองความต้องการของมนุษย์จะเป็นการตั้งค่ากลุ่มสามารถให้พื้นดินที่เจริญรุ่งเรืองสำหรับนินทา(เบนวิญญาณของเซอ, 1994) นี้มักจะเป็นเพราะสมาชิกจากกลุ่มเดียวกันหรือคล้ายคลึงกันมีความคุ้นเคยกับค่าของแต่ละอื่น ๆ และกรอบจริยธรรมและส่วนแบ่งของการอ้างอิง ในฐานะที่เป็นไปตามฉันทามติและระหว่างสองฝ่ายเพิ่มขึ้นโอกาสที่จะมีส่วนร่วมในการนินทายังเพิ่มขึ้น(เคอร์แลนด์และ Pelled, 2000) ประการที่สามการนินทาอาจไม่จำเป็นต้องเป็นข้อมูลสาธารณะจึงปากหอยปากปูสามารถหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบได้อย่างอิสระและการแสดงของพวกเขาที่สามารถมองเห็นทิวทัศน์โดยไม่ต้องกลัวของการค้นพบ ดังนั้นความเป็นส่วนตัวให้เป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการอารมณ์ปล่อยโดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกตำหนิหรือรับผิดชอบต่อคำพูดของคน (Rosnow และ Georgoudi, 1985) ดังนั้นเมื่อความเป็นส่วนตัวของลำโพงได้รับการคุ้มครองนินทามีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟอสเตอร์ ( 2004 ) ได้กำหนดนินทาเป็นหลักปฏิบัติของการผลิต การได้ยิน หรือเข้าร่วมใน
ความคิดเห็นประเมินกับใครบางคน ในที่ทำงานนินทามักจะถือเป็นว่าง
พูดถึงเพื่อนร่วมงานอื่น ๆที่ขาด และ น่าสนใจ นักวิจัยคงมุมมองว่านินทา
ผสมจริงได้รับการเริ่มต้นและบทบาทของมันเล่น ไมเคิลสัน iterson
, ,แล้ว Waddington ( 2010 ) แนะนำว่า การนินทาเป็นกระบวนการแบบไดนามิกและผลของการนินทา
ขึ้นอยู่กับปฏิสัมพันธ์ระหว่าง gossiper ผู้ฟัง / , เลย และเป้าหมาย คือ นินทา
แก๊งมังกรดำ ข่าวลือที่เกิดขึ้น สามเงื่อนไขบริบทมีการระบุ : รับรู้
แบ่งปัน , กรอบอ้างอิงและป้องกันความเป็นส่วนตัว แรกในความสัมพันธ์กับประเภท
ซุบซิบไม่ค่อยเกิดขึ้นและพรรคอื่น ๆบางอย่างของ
นิสัยอะไรทำให้มันไม่ปลอดภัยที่จะมีส่วนร่วมในการอภิปรายที่ค่า เมื่อ
โต้ตอบบุคคลได้พัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีผ่านระดับของการเข้าสังคมมากกว่า
เป็นนินทา , อุบัติ ( rosnow , 2001 ; rosnow & georgoudi , 1985 ) ประการที่สอง เป็นการตอบสนองความต้องการของมนุษย์
นินทาเป็นของกลุ่มการตั้งค่าสามารถให้รุ่งเรืองพื้นดินสำหรับ
ซุบซิบ ( ben-ze'ev , 1994 ) นี้มักจะเป็นเพราะสมาชิกจาก
กลุ่มเดียวกันหรือเชื้อสายคุ้นเคยกับแต่ละอื่น ๆ ของค่านิยมและจริยธรรม และแบ่งปันภาพอ้างอิง เป็น
ตามและฉันทามติระหว่าง 2 ฝ่าย เพิ่มโอกาสที่จะมีส่วนร่วมใน
นินทายังขึ้น ( เคอร์แลนด์& pelled , 2000 ) ประการที่สาม นินทาอาจไม่กลายเป็น
ข้อมูลสาธารณะ ดังนั้น ปากหอยปากปูสามารถหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบและอิสระแสดงความคิดเห็น
โดยไม่ต้องกลัวของการค้นพบ จึงมีสถานที่สำหรับความเป็นส่วนตัวเสียงปลดปล่อยอารมณ์
โดยไม่ต้องกลัวถูกติติง หรือรับผิดชอบต่อหนึ่งกล่าวของ ( rosnow &
georgoudi , 1985 ) ดังนั้น เมื่อมีการป้องกันความเป็นส่วนตัวของผู้พูด นินทา มีแนวโน้ม
เกิดขึ้น