In March 1911, Alfred Stieglitz's s

In March 1911, Alfred Stieglitz's small gallery in New York, 291, opened a large exhibition of forty-nine drawings and watercolors by Pablo Picasso, the artist's first showing anywhere in America. Among the highlights in the show, which surveyed the development of his art up to Analytic Cubism (1906–11), was this highly abstract charcoal drawing of a standing female nude, one of several studies on this theme he produced in the spring of 1910. It was, no doubt, one of the most radical drawings in the show and its linear, lattice-like construction prompted the press to derogatively call it "the fire escape." Although reduced to a series of lines and semicircles, without any semblance of three-dimensional form (despite areas of considerable shading), the essential parts of a human body—head, neck, shoulders, arms, torso, breasts, legs, and kneecaps—are all there. The controversy caused by this drawing was incitement enough for Stieglitz to purchase the work for his collection as a representation of the new direction of modern art. In 1913, he lent it to the large international exhibition of modern art in New York known as the Armory Show, where it was overshadowed by the uproar surrounding Duchamp's Nude Descending a Staircase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเดือน 1911 มีนาคม อัลเฟรด Stieglitz แกลเลอรีเล็ก ๆ ในนิวยอร์ก 291 เปิดนิทรรศการขนาดใหญ่ของภาพวาดสี่สิบเก้าและสีน้ำ โดยปาโบลปีกัสโซ การแสดงของศิลปินแรกที่ใดก็ได้ในอเมริกา ระหว่างจุดเด่นในการแสดง การสำรวจการพัฒนาศิลปะของเขาถึง Cubism คู่ (1906 – 11), ถูกวาดถ่านนี้นามธรรมสูงเปลือยยืนหญิง ศึกษาหลายชุดรูปแบบนี้อย่างใดอย่างหนึ่งที่เขาผลิตในฤดูใบไม้ผลิ 1910 มัน เป็น ข้อสงสัย หนึ่งของภาพวาดที่รุนแรงที่สุดในการแสดง และการก่อสร้างของเชิงเส้น โครงตาข่ายประกอบเช่นให้กด derogatively เรียก "ทางหนีไฟ" แม้ว่าจะลดลงเป็นชุดของบรรทัดและ semicircles โดยกัน ๆ ของฟอร์มแบบสามมิติ (แม้มีพื้นที่แรเงามาก), ส่วนสำคัญของร่างกายมนุษย์ — หัว คอ ไหล่ แขน ลำตัว หน้าอก ขา และ kneecaps — จะมีทั้งหมด ถกเถียงที่เกิดจากการวาดภาพนี้ถูกส่งเสริมพอสำหรับ Stieglitz ซื้องานคอลเลกชันของเขาเป็นตัวแทนของทิศทางใหม่ของศิลปะสมัยใหม่ ในปี 1913 เขายืมมันนิทรรศการนานาชาติขนาดใหญ่ของศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์กว่าใน Armory แสดง ซึ่งมันถูก overshadowed โดยความโกลาหลของ Duchamp เปลือยน้อยล้อมรอบภายในเป็นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเดือนมีนาคมปี 1911 อัลเฟรดแกลลอรี่เล็ก ๆ Stieglitz ในนิวยอร์ก 291 เปิดนิทรรศการขนาดใหญ่ของภาพวาดสี่สิบเก้าและสีน้ำโดย Pablo Picasso ศิลปินครั้งแรกของการแสดงที่ใดก็ได้ในอเมริกา ไฮไลท์ในการแสดงซึ่งสำรวจการพัฒนาศิลปะของเขาที่จะขึ้น Analytic Cubism (1906-1911) เป็นภาพวาดนี้ถ่านนามธรรมสูงของหญิงยืนเปลือยซึ่งเป็นหนึ่งในการศึกษาหลายแห่งในรูปแบบนี้เขาผลิตในฤดูใบไม้ผลิของปี 1910 . มันเป็นอย่างไม่ต้องสงสัยซึ่งเป็นหนึ่งในภาพวาดที่รุนแรงมากที่สุดในการแสดงและเชิงเส้นของการก่อสร้างตาข่ายเหมือนได้รับแจ้งข่าวการ derogatively เรียกว่า "หนีไฟ." แม้ว่าจะลดลงไปชุดของเส้นและ semicircles โดยไม่ต้องรูปร่างหน้าตาของรูปแบบสามมิติใด ๆ (แม้จะมีพื้นที่ของการแรเงามาก) ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของมนุษย์ร่างกายศีรษะคอไหล่แขนลำตัว, หน้าอก, ขาและ kneecaps สรรพทั้งหมดที่มี ความขัดแย้งที่เกิดจากการวาดภาพนี้เป็นพอสำหรับการยั่วยุที่จะซื้อ Stieglitz ทำงานสำหรับคอลเลกชันของเขาในฐานะตัวแทนของทิศทางใหม่ของศิลปะสมัยใหม่ ในปี 1913 เขายืมไปจัดแสดงนิทรรศการระหว่างประเทศขนาดใหญ่ของศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์กที่รู้จักกันเป็นคลังแสงโชว์ที่มันถูกบดบังด้วยความโกลาหลรอบ Nude Descending ของ Duchamp บันได

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีนาคม 1911 , อัลเฟรดสติ๊กลิตส์หอศิลป์ในนิวยอร์ก , 291 , เปิดนิทรรศการภาพวาดสีน้ำ 49 ขนาดใหญ่และโดย Pablo Picasso , ศิลปินแรกแสดงที่ใดก็ได้ในสหรัฐอเมริกา ในหมู่ไฮไลท์ในรายการ ซึ่งผลการพัฒนาศิลปะของเขาขึ้นแบบในภาพ ( 1906 – 11 ) , เป็นนามธรรมสูงถ่านแบบมีหญิงเปลือยหนึ่งของการศึกษาหลายในรูปแบบนี้เขาผลิตในฤดูใบไม้ผลิของ 1910 มันคือไม่ต้องสงสัยหนึ่งของภาพวาดที่รุนแรงมากที่สุดในการแสดงและเชิงเส้น , ขัดแตะเช่นเดียวกับการก่อสร้างให้กดเพื่อ derogatively เรียกว่า " ทางหนีไฟ " แม้ว่าลดลงชุดของเส้นและ semicircles ไม่มีรูปร่างหน้าตาของรูปแบบสามมิติ ( แม้จะมีพื้นที่ของการแรเงามาก )ชิ้นส่วนที่จำเป็นของร่างกายเป็นมนุษย์ ศีรษะ คอ ไหล่ แขน ลำตัว หน้าอก ขา และเข่าทั้งหมดมี การทะเลาะวิวาทเกิดจากการวาดภาพนี้ยุยงพอให้สติ๊กลิตส์ซื้องานสำหรับคอลเลกชันของเขาคือตัวแทนของทิศทางใหม่ของศิลปะที่ทันสมัย ในปี 1913 เขายืมมาจากนิทรรศการนานาชาติขนาดใหญ่ของศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์กที่รู้จักกันเป็นคลังแสงโชว์ที่ถูกบดบังด้วยความโกลาหลรอบดัชแชมพ์ก็เปลือยลงบันไดด้วย