The dance started in England in the

The dance started in England in the 15th century. As part of the celebrations held to backpack better known in the time of Shakespeare. But at the end of the 19th century. And dancing flamenco on Charles v. Spain became king of history Dancing flamenco mostly black origin for the tourists with the class that it lacks sense. And dance classics in the part. Dancers representing a character in another world. And demonstrate the truth will always win through. And tells the story of the dance to be effective. Beauty and the Goddess of the South Sea. During the dance The two dance shows activists desire to live in peace and faith.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเต้นเริ่มในอังกฤษในศตวรรษ 15 เป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองที่จัดขึ้นเพื่อเป้รู้จักเวลาของเชกสเปียร์ แต่ ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 และเต้นรำฟลาเม็นโก้ในชาร์ลส์ v. สเปนเป็น กษัตริย์ประวัติเต้นฟลาเม็นโก้สีดำส่วนใหญ่มาเที่ยวกับชั้นว่า มันขาดความรู้สึก และเต้นรำคลาสสิกในส่วน นักเต้นระบำในการแสดงตัวอักษรในอีกโลกหนึ่ง และแสดงให้เห็นถึงความจริงจะชนะผ่านเสมอ และเล่าเรื่องราวการเต้นจะมีประสิทธิภาพ ความงามและเทพเจ้าแห่งท้องทะเลใต้ ในระหว่างการเต้นรำ เต้นสองแสดงนักเคลื่อนไหวต้องอยู่ในความสงบและศรัทธา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเต้นรำเริ่มต้นในประเทศอังกฤษในศตวรรษที่ 15 เป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองจัดขึ้นเพื่อกระเป๋าเป้สะพายหลังที่รู้จักกันดีขึ้นในช่วงเวลาของเช็คสเปียร์ แต่ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 ลาเมงโกและเต้นรำกับชาร์ลส์โวลต์สเปนกลายเป็นกษัตริย์ของประวัติศาสตร์การเต้นรำลาเมงโกที่มาส่วนใหญ่เป็นสีดำสำหรับนักท่องเที่ยวที่มีระดับที่มันขาดความรู้สึก และคลาสสิกในส่วนของการเต้น นักเต้นที่เป็นตัวแทนของตัวละครในอีกโลกหนึ่ง และแสดงให้เห็นถึงความจริงเสมอจะเป็นผู้ชนะผ่าน และบอกเล่าเรื่องราวของการเต้นรำที่จะมีประสิทธิภาพ ความงามและเทพีแห่งทะเลใต้ ในระหว่างการเต้นรำการเต้นรำสองแสดงให้เห็นถึงกิจกรรมที่ต้องการที่จะอยู่ในความสงบและความเชื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เต้นเริ่มในอังกฤษในศตวรรษที่ 15 เป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลองที่จัดขึ้นเพื่อเป้รู้จักดีในเวลาของเชคสเปียร์ แต่ในปลายศตวรรษที่ 19 และการเต้นฟลามิงโกในชาร์ลส์โวลต์สเปนกลายเป็นกษัตริย์แห่งประวัติศาสตร์ Flamenco เต้นรำส่วนใหญ่สีดำสำหรับนักท่องเที่ยวที่มากับห้องนั้นมันไม่มีความรู้สึก และการเต้นรำคลาสสิกในส่วนนักเต้นที่เป็นตัวแทนของอักขระในอีกโลกหนึ่ง และแสดงให้เห็นถึงความจริงจะชนะผ่าน และบอกเล่าเรื่องราวของการแสดงที่จะมีประสิทธิภาพ ความงามและเทพธิดาแห่งทะเลใต้ ระหว่างที่เต้นสองเต้นแสดงเรียกร้องความปรารถนาที่จะอยู่ในความสงบและศรัทธา