soil C content by dividing by the o

soil C content by dividing by the organic C fraction (fOC) to give KOC.
However, the relationship between Kd and fOC is not an exact one,
and hence KOC for a given molecule can vary considerably between
soils. In a review of published KOC measurements, Wauchope et al.
(2002) reported that where KOC had been determined for a large
number of soils, the coefficient of variation in KOC was generally
around 40–60% and that the ratio of maximum to minimum KOC
was generally around 3–10. They suggested variations in the nat-
ure of organic matter between soils may be a major contributor
to this variation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดิน C เนื้อหา โดยหารด้วยอินทรีย์ C เศษส่วน (fOC) ให้ KOCอย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่าง Kd fOC เป็นไม่มีแน่นอนและด้วยเหตุนี้ KOC สำหรับโมเลกุลที่กำหนดแตกต่างกันมากระหว่างดินเนื้อปูน ในการวัดเผยแพร่ KOC, Wauchope et al(2002) รายงานว่า KOC ได้ถูกกำหนดสำหรับขนาดใหญ่จำนวนดินเนื้อปูน สัมประสิทธิ์ของความแปรผันใน KOC ได้โดยทั่วไปประมาณ 40 – 60% และที่อัตราสูงสุดจะต่ำสุด KOCโดยทั่วไปมีประมาณ 3 – 10 พวกเขาแนะนำรูปแบบใน nature อินทรีย์ระหว่างดินเนื้อปูนอาจเป็นผู้สนับสนุนหลักการเปลี่ยนแปลงนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดินเนื้อหา C โดยการหารโดยส่วน C อินทรีย์ (ฟรี) เพื่อให้ KOC.
อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่าง Kd
ฟรีและไม่ได้เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่แน่นอนและKOC
จึงเป็นโมเลกุลได้รับจะแตกต่างกันมากระหว่างดิน ในการทบทวนการตีพิมพ์วัด KOC ที่ Wauchope et al.
(2002) รายงานว่าที่ KOC
ได้รับการพิจารณาที่มีขนาดใหญ่จำนวนดินค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงในKOC
ได้ทั่วไปรอบ40-60% และอัตราส่วนสูงสุดที่ให้น้อยที่สุด KOC
เป็นทั่วไปประมาณ 3-10 พวกเขาบอกรูปแบบใน nat-
ure
ของสารอินทรีย์ระหว่างดินอาจจะเป็นผู้สนับสนุนหลักในการรูปแบบนี้