Although the English language had b

Although the English language had barely penetrated into Wales, Ireland and the Scottish Highlands by the time of Shakespeare, just two hundred years later, in 1780, John Adams was confident enough to be able to claim (with a certain amount of foresight, but quite reasonably) that English was “destined to be in the next and succeeding centuries more generally the language of the world than Latin was in the last or French is in the present age”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าภาษาอังกฤษแทบสอดเป็นเวลส์ ไอร์แลนด์ และการเที่ยวในช่วงเวลาที่เช็คสเปียร์ เพียงสองร้อยปี ค.ศ. จอห์นอดัมส์ถูกมั่นใจพอที่จะสามารถเรียกร้อง (กับบางอย่างเงินมองอนาคต แต่ค่อนข้างสมเหตุสมผล) ภาษาอังกฤษว่า "destined จะถัดไปและประสบความสำเร็จมานานหลายศตวรรษโดยทั่วไป ภาษาของโลกกว่าละตินถูกสุดท้าย หรือฝรั่งเศสอยู่ในยุคปัจจุบัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าภาษาอังกฤษได้ทะลุแทบจะไม่เข้าไปในเวลส์, ไอร์แลนด์และที่ราบสูงตามเวลาของเชคสเปียเพียงสองร้อยปีต่อมาในปี 1780 จอห์นอดัมส์มีความมั่นใจพอที่จะสามารถที่จะเรียกร้อง (มีจำนวนหนึ่งของการมองการณ์ไกล แต่ค่อนข้าง พอสมควร) ที่ภาษาอังกฤษคือ "ชะตาจะอยู่ในศตวรรษถัดไปและประสบความสำเร็จมากขึ้นโดยทั่วไปภาษาของโลกกว่าภาษาละตินคือในช่วงหรือฝรั่งเศสอยู่ในยุคปัจจุบัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าภาษาอังกฤษได้แทบจะทะลุเข้าไปในเวลส์ ไอร์แลนด์เหนือ และสกอตแลนด์ ไฮแลนด์ โดยเวลาของเช็คสเปียร์เพียงสองร้อยปีต่อมาใน 1 , จอห์นอดัมส์มั่นใจพอที่จะสามารถเรียกร้อง ( จํานวนตา แต่ค่อนข้างสมเหตุสมผล ) ภาษาอังกฤษคือ " เนื้อคู่ในถัดไปและประสบความสำเร็จศตวรรษมากขึ้นโดยทั่วไป ภาษา ของโลกกว่าภาษาละตินในล่าสุดหรือฝรั่งเศสอยู่ในยุค " ปัจจุบัน