Each snake was identified to specie

Each snake was identified to species level in the net and, if large enough to
facilitate blood collection (>40 cm snout to vent length [SVL]), a GPS waypoint
was recorded at the point of capture (Garmin, GPSmap 62) to facilitate release
within a 1 km radius of capture. Initial capture was primarily of H. curtus, H. elegans
and H. peronii, which was consistent with a previous study in Northern Australia
(Heatwole, 1975; Redfield et al., 1978), and subsequently only these species were
captured.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุงูแต่ละชนิดระดับในสุทธิ และ พอช่วยในการเก็บเลือด (> snout 40 ซม.เพื่อระบายความยาว [SVL]), เวย์พอยท์ GPSบันทึกณขณะที่จับภาพ (Garmin อุปกรณ์ GPSmap 62) เพื่อนำออกใช้ภายในรัศมี 1 กิโลเมตรของการจับภาพ เริ่มต้นจับได้ของ H. หลามปากเป็ด H. elegans เป็นหลักและ H. peronii ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในภาคเหนือ(Heatwole, 1975 Redfield et al., 1978), และต่อมาได้เฉพาะสายพันธุ์เหล่านี้จับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งูแต่ละคนที่ถูกระบุถึงระดับสายพันธุ์ในสุทธิและถ้ามีขนาดใหญ่พอที่จะอำนวยความสะดวกในการเก็บรวบรวมเลือด (> 40 ซมจมูกเพื่อระบายความยาว [SVL]) ซึ่งเป็น waypoint จีพีเอสที่ถูกบันทึกไว้ที่จุดของการจับภาพ(Garmin, GPSMAP 62) เพื่ออำนวยความสะดวก ปล่อยภายในรัศมี1 กิโลเมตรของการจับภาพ จับภาพเริ่มต้นเป็นหลักของเอช curtus เอช elegans และเอช peronii ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้าในภาคเหนือของประเทศออสเตรเลีย(Heatwole 1975. เรดฟิลด์, et al, 1978) และต่อมาเพียงสายพันธุ์เหล่านี้ถูกจับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งูถูกระบุชนิดพันธุ์แต่ละระดับในสุทธิและถ้าใหญ่พอ

ช่วยเก็บเลือด ( > 40 ซม. พวยระบายความยาว [ หมายเหตุ : ] ) ,
waypoint GPS ที่ถูกบันทึกไว้จากจุดจับ ( Garmin GPSMAP , 62 ) เพื่อความสะดวกในการปล่อย
ภายใน 1 กม. รัศมีจับ เริ่มต้นการจับภาพเป็นหลัก . curtus , H .
และ H . peronii ถิ่น ,ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในภาคเหนือของออสเตรเลีย
( heatwole 1975 ; เรดฟิลด์ et al . , 1978 ) และต่อมาเพียงชนิด
จับ