An octopus's main (primary) defense

An octopus's main (primary) defense is to hide, either not to be seen at all, or through camouflage and mimicry not to be detected as an octopus.[20] Octopuses have several secondary defenses (defenses they use once they have been seen by a predator). The most common secondary defense is fast escape. Other defenses include distraction with the use of ink sacs and autotomising limbs.

Most octopuses can eject a thick, blackish ink in a large cloud to aid in escaping from predators. The main coloring agent of the ink is melanin, which is the same chemical that gives humans their hair and skin color. This ink cloud is thought to reduce the efficiency of olfactory organs, which would aid an octopus's evasion from predators that employ smell for hunting, such as sharks. Ink clouds of some species might serve as pseudomorphs, or decoys that the predator attacks instead.[21]

An octopus's camouflage is aided by certain specialized skin cells which can change the apparent color, opacity, and reflectivity of the epidermis. Chromatophores contain yellow, orange, red, brown, or black pigments; most species have three of these colors, while some have two or four. Other color-changing cells are reflective iridophores, and leucophores (white).[22] This color-changing ability can also be used to communicate with or warn other octopuses. The highly venomous blue-ringed octopus becomes bright yellow with blue rings when it is provoked. Octopuses can use muscles in the skin to change the texture of their mantle to achieve a greater camouflage. In some species, the mantle can take on the spiky appearance of seaweed, or the scraggly, bumpy texture of a rock, among other disguises. However in some species skin anatomy is limited to relatively patternless shades of one color, and limited skin texture. It is thought that octopuses that are day-active and/or live in complex habitats such as coral reefs have evolved more complex skin than their nocturnal and/or sand-dwelling relatives.[20]

When under attack, some octopuses can perform arm autotomy, in a similar manner to the way skinks and other lizards detach their tails. The crawling arm serves as a distraction to would-be predators. Such severed arms remain sensitive to stimuli and move away from unpleasant sensations.[23]

A few species, such as the mimic octopus, have a fourth defense mechanism. They can combine their highly flexible bodies with their color-changing ability to accurately mimic other, more dangerous animals, such as lionfish, sea snakes, and eels.[24][2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมึกเป็นหลัก (หลัก) ป้องกันถูกซ่อน จะไม่ให้เห็น เลย หรือผ่าน mimicry และพรางไม่ให้ถูกตรวจพบว่าเป็นหมึกยักษ์[20] octopuses หลายรองป้องกัน (ป้องกันใช้เมื่อพวกเขาเห็น predator) ได้ การป้องกันรองมากที่สุดคือ หนีอย่างรวดเร็ว ป้องกันอื่น ๆ รวมถึงเพลิดเพลินกับการใช้ถุงหมึกและแขนขา autotomising.

Octopuses ส่วนใหญ่สามารถเอาหมึกที่หนา blackish ในก้อนเมฆขนาดใหญ่เพื่อช่วยในการหลบหนีจากผู้ล่า ตัวแทนหลักระบายสีของหมึกเมลานิน ซึ่งเป็นสารเคมีเดียวที่ให้สีของเส้นผมและผิวหนังมนุษย์ ได้ เมฆหมึกนี้เป็นความคิดในการลดประสิทธิภาพของอวัยวะสมาน ซึ่งจะช่วยปลาหมึกการหลบหลีกจากผู้ล่าที่ใช้กลิ่นสำหรับล่าสัตว์ เช่นปลาฉลาม เมฆหมึกบางชนิดอาจทำหน้าที่เป็น pseudomorphs หรือ decoys ที่พรีเดเตอร์โจมตีแทน[21]

เป็นช่วยพรางของหมึกยักษ์ โดยเฉพาะเซลล์ผิวเฉพาะซึ่งสามารถเปลี่ยนสีชัดเจน ทึบ และมีการสะท้อนแสงของผิวหนังชั้นนอก Chromatophores ประกอบด้วยเม็ดสีสีเหลือง สีส้ม สีแดง สีน้ำตาล หรือดำ สปีชีส์ส่วนใหญ่มีสามสี ในขณะที่บางมีสองหรือสี่ เซลล์อื่น ๆ เปลี่ยนสีจะสะท้อนแสง iridophores และ leucophores (สีขาว)[22] นี้ความสามารถในการเปลี่ยนสียังสามารถใช้ การสื่อสารกับเตือน octopuses อื่น ๆ ปลาหมึกสายวงน้ำเงินสูงมากกลายเป็น สีเหลืองสดใสกับแหวนสีน้ำเงินเมื่อถูกท่าน Octopuses สามารถใช้กล้ามเนื้อผิวหนังการเปลี่ยนแปลงพื้นผิวของของหิ้งเพื่อพรางมากกว่า ในบางชนิด หิ้งสามารถใช้กับลักษณะของสาหร่าย spiky หรือ scraggly หลุมพื้นผิวของก้อนหิน ระหว่าง disguises อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ในบางชนิด ผิวกายวิภาคได้เฉดสีสีหนึ่ง และเนื้อผิวจำกัด patternless ค่อนข้างจำกัด มันเป็นความคิดที่ octopuses ที่วันใช้งาน หรืออยู่ในที่อยู่อาศัยที่ซับซ้อนเช่นปะการัง มีพัฒนาผิวซับซ้อนกว่าญาติบรรณาธิการ หรือทรายที่อยู่อาศัย[20]

เมื่อภายใต้การโจมตี octopuses บางสามารถทำแขน autotomy ในลักษณะคล้ายกับ skinks วิธี และกิ้งก่าอื่น ๆ ถอดหางของพวกเขา แขนตระเวนเหมือนนอนกับล่าปรากฏ เช่นแขน severed ยังคงความไวต่อสิ่งเร้า และย้ายจากสววรค์ธรรมดา ๆ[23]

กลไกป้องกันสี่มีกี่ชนิด เช่นหมึกเลียนแบบ การ พวกเขาสามารถรวมร่างกายยืดหยุ่นพร้อมความสามารถในการเปลี่ยนสีเพื่อเลียนแบบอื่น ๆ อันตรายมากขึ้นสัตว์ เช่นปลาสิงโต งูทะเล ปลาไหลอย่างถูกต้อง[24][2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นปลาหมึกหลัก ( หลัก ) ป้องกันเพื่อซ่อนเหมือนกันไม่เจอเลย หรือโดยอำพรางและล้อเลียนไม่ได้ถูกตรวจพบเป็นปลาหมึก [ 20 ] ปลาหมึกมีหลายระดับการป้องกัน ( การป้องกันที่พวกเขาใช้เมื่อพวกเขาได้เห็นผู้ล่า ) การป้องกันทุติยภูมิที่พบบ่อยที่สุดคือรวดเร็วหนี การป้องกันอื่น ๆรวมถึงความฟุ้งซ่าน ด้วยการใช้ถุงหมึก autotomising

และแขนขาปลาหมึกยักษ์ส่วนใหญ่สามารถดีดตัวหนา หมึกดำในเมฆขนาดใหญ่เพื่อช่วยเหลือในการหลบหนีจากนักล่า หลักที่ตัวแทนของหมึกสี เมลานิน ซึ่งเป็นสารเคมีที่ช่วยให้มนุษย์เดียวกันของสีผมและผิว หมึกเมฆนี้เป็นความคิดที่จะลดประสิทธิภาพของอวัยวะเกี่ยวกับการดมกลิ่น ซึ่งจะช่วยเหลือของปลาหมึกเลี่ยงจากผู้ล่า ที่จ้างกลิ่นสำหรับการล่าสัตว์ เช่น ปลาฉลามหมึกเมฆบางชนิดอาจเป็น pseudomorphs หรือล่อที่นักล่าโจมตีแทน [ 21 ]

ของปลาหมึกยักษ์พรางจะช่วยโดยเฉพาะบางเซลล์ผิวซึ่งสามารถเปลี่ยนสี , ความทึบ , และการสะท้อนแสงของผิวหนังชั้นนอก โชคชะตาราศี มีสีเหลือง สีส้ม สีแดง สีน้ำตาล หรือสีดำ สี , ชนิดมากที่สุดมี 3 สีเหล่านี้ ในขณะที่บางคนมี 2 หรือ 4สีอื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงเซลล์ริโดโฟร์สะท้อนแสง และ leucophores ( สีขาว ) [ 22 ] สีเปลี่ยนความสามารถนี้ยังสามารถใช้เพื่อสื่อสารกับหรือเตือนหมึกอื่น ๆ ขอพิษสีฟ้าแหวนปลาหมึกกลายเป็นสีเหลืองสดใสกับแหวนสีฟ้าเมื่อถูกยั่วยุ ปลาหมึกสามารถใช้กล้ามเนื้อในผิวหนังให้เปลี่ยนพื้นผิวของแมนเทิลของพวกเขาเพื่อให้บรรลุการอำพรางมากกว่า ในบางชนิดเสื้อคลุมสามารถใช้ในลักษณะแหลมคมของสาหร่ายหรือไม่สม่ำเสมอ ผิวขรุขระของหินของของปลอม อย่างไรก็ตามในบางชนิดผิวกายวิภาคศาสตร์จำกัดเฉดสีที่ค่อนข้างแบบเรียบๆว่าสีเดียว และผิวที่ จำกัดคิดว่ามันเป็นปลาหมึกที่มีวันใช้งานและ / หรืออยู่ในถิ่นที่ซับซ้อน เช่น แนวปะการังมีการพัฒนาผิวที่ซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่พวกเขาออกหากินเวลากลางคืนและ / หรือทรายที่อยู่อาศัยญาติ [ 20 ]

เมื่อภายใต้การโจมตีบางแขน autotomy ปลาหมึกยักษ์สามารถดำเนินการ ในลักษณะที่คล้ายคลึงกับจิ้งเหลนจิ้งจกและอื่น ๆ วิธีถอดหาง ของพวกเขา ตระเวนแขนทำหน้าที่เป็นอุทธัจจะล่าจังเช่นตัดแขนยังคงอ่อนไหวต่อสิ่งเร้า และย้ายไปจากความรู้สึกไม่เป็นที่พอใจ [ 23 ]

ไม่กี่ชนิด เช่น เลียนแบบปลาหมึก มีกลไกการป้องกัน 4 พวกเขาสามารถรวมร่างกับของพวกเขาเปลี่ยนสีที่มีความยืดหยุ่นสูง สามารถเลียนแบบได้อย่างถูกต้อง อื่น ๆ , สัตว์อันตรายมากขึ้น เช่น ปลาสิงโตทะเล , งู และปลาไหล [ 24 ] [ 2