The "no significant differences" re

The "no significant differences" research is a topic of it own, too complex to be dealt with in a comprehensive fashion in this article. Suffice it to say that there are doubtless many reasons why research has failed to find an advantage for the use of information technology in teaching and learning. These reasons are both theoretical and methodological. Also, much of past research that compared student outcomes when technology is and is not employed was simplistic and amounts to asking whether mere exposure to technology is beneficial to students. We do not ask whether simply exposing children to books, teachers, or much of anything else in the educational environment will improve teaching and learning. Why then do we design studies in which the implicit assumption is that merely exposing children to technology, regardless of what that exposure entails, will facilitate learning? It seems clear that mere exposure to technology carries no particular benefit, and that it is how, not whether technology is used that is critical to student outcomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัย "ไม่แตกต่างกัน" เป็นหัวข้อของมันเอง ซับซ้อนเกินกว่าที่จะจัดการในแฟชั่นครอบคลุมในบทความนี้ Suffice มันพูดที่มีได้อย่างไม่ต้องสงสัยหลายเหตุผลที่ทำไมวิจัยล้มเหลวในการค้นหาประโยชน์จากการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการสอน และการเรียนรู้ เหตุผลเหล่านี้มีทั้งทฤษฎี และ methodological ยัง วิจัยที่เปรียบเทียบผลการเรียนเมื่อเทคโนโลยี และไม่มีการจ้างงาน มากเป็นพี่ และจำนวนถึงถามว่า เทคโนโลยีสัมผัสเพียงเป็นประโยชน์ต่อนักเรียน เราไม่ถามว่า เพียงแค่เปิดเผยเด็กหนังสือ ครู หรือของอะไรในสิ่งแวดล้อมศึกษาจะปรับปรุงการสอน และการเรียนรู้ ทำไมทำเราออกแบบการศึกษาที่อัสสัมชัญนัยมีว่า เพียงเปิดเผยเด็กเทคโนโลยี ไม่ว่าสิ่งที่สัมผัสมี จะช่วยในการเรียนรู้ เหมือนชัดเจนว่า เพียงสัมผัสเทคโนโลยีดำเนินการประโยชน์ไม่เฉพาะ และว่า มันเป็นอย่างไร ไม่ว่าเทคโนโลยีที่ใช้มีความสำคัญต่อผลลัพธ์ของนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ" การวิจัยเป็นหัวข้อของการเป็นเจ้าของมันซับซ้อนเกินไปที่จะได้รับการจัดการในลักษณะที่ครอบคลุมในบทความนี้ พอจะพูดได้ว่ามีเหตุผลหลายอย่างไม่ต้องสงสัยว่าทำไมการวิจัยได้ล้มเหลวในการหาประโยชน์ในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการเรียนการสอนและการเรียนรู้ เหตุผลเหล่านี้มีทั้งในทางทฤษฎีและวิธีการ นอกจากนี้มากของการวิจัยที่ผ่านมาว่านักศึกษาเทียบผลลัพธ์เมื่อเทคโนโลยีเป็นและไม่เป็นลูกจ้างง่ายและจำนวนเงินที่ถามว่าการสัมผัสกับเทคโนโลยีเพียงเป็นประโยชน์ต่อนักศึกษา เราไม่ได้ถามว่าการเปิดเผยเพียงแค่เด็กกับหนังสือครูหรือมากของสิ่งอื่นใดในสภาพแวดล้อมทางการศึกษาที่จะปรับปรุงการเรียนการสอนและการเรียนรู้ แล้วทำไมเราออกแบบการศึกษาซึ่งสมมติฐานนัยก็คือการเปิดเผยเพียงเด็กเทคโนโลยีไม่คำนึงถึงสิ่งที่ entails การสัมผัสจะอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้? มันเห็นได้ชัดว่าการได้รับเพียงเทคโนโลยีดำเนินการไม่มีผลประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งและที่มันเป็นวิธีการที่ไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยีที่ถูกนำมาใช้ว่ามีความสำคัญต่อผลงานของนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่แตกต่าง " งานวิจัยที่สําคัญคือ หัวข้อของมันเอง ซับซ้อนเกินกว่าที่จะถูกจัดการในแฟชั่นครอบคลุมในบทความนี้ พอเพียงที่จะกล่าวว่ามีแน่นอนมีหลายเหตุผลที่ทำไมงานวิจัยล้มเหลวในการหาประโยชน์สำหรับการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการสอนและการเรียนรู้ เหตุผลเหล่านี้มีทั้งทฤษฎี และระเบียบวิธี . นอกจากนี้มากของการวิจัยที่ผ่านมาที่เปรียบเทียบผลนักเรียนเมื่อใช้เทคโนโลยีและไม่ใช้ง่ายและจํานวนถามว่าเพียงการเปิดรับเทคโนโลยีที่เป็นประโยชน์ต่อนักเรียน เราไม่ได้ถามว่า เพียงแค่เปิดเผยเด็กหนังสือ ครู หรืออะไรอย่างอื่นในสภาพแวดล้อมทางการศึกษา จะปรับปรุงการสอนและการเรียนรู้ทำไมเราจึงศึกษาการออกแบบซึ่งสันนิษฐานโดยปริยาย คือ เพียงเปิดเผยให้เด็กเทคโนโลยี ไม่ว่าที่การใช้ จะอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ ดูเหมือนว่าชัดเจนว่าเพียงการเปิดรับเทคโนโลยีประกอบไม่เฉพาะประโยชน์ และว่ามันเป็นยังไง ไม่ว่าเทคโนโลยีจะใช้ ที่ มี ผล นักเรียน