4.6 Papers addressing the managemen

4.6 Papers addressing the management approach to risk management
Publications that advocate the management approach to risk management often build on practitioner handbooks on project management (Association for Project Management, 2006; Project Management Institute, 2004) or on project risk management (Association for Project Management, 2004). Among other options, rational decision making is promoted, i.e. it is assumed that all risks and uncertainties can be managed. Research has shown that this assumption is not always
correct. Uncertainties, risks for which there is no classical or statistical probability distribution available (Holt, 2004), cannot be managed by means of the risk management process (March and Shapira, 1987; Pender, 2001; Pich et al., 2002). Nevertheless, the empirical research on risk management is often based on the assumption that a proper execution of the practices prescribed by the risk management approach will fully mitigate the risk factors (e.g. Conrow and Shishido, 1997; Dey et al., 2007; Lassudrie and Gulla- Menez, 2004; Zafiropoulos et al., 2005). And although a relation between risk management and project success is implied in these publications, they do not provide empirical evidence for the relation between project risk management and project success.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.6 เอกสารกำหนดวิธีการจัดการการบริหารความเสี่ยง สิ่งที่สนับสนุนวิธีการจัดการการบริหารความเสี่ยงมักจะสร้างผู้ประกอบการการจัดการโครงการ (การเชื่อมโยงการจัดการโครงการ 2006 เมื่อ สถาบันบริหารโครงการ 2004) หรือการบริหารความเสี่ยงโครงการ (การเชื่อมโยงการจัดการโครงการ 2004) ในอื่น ๆ คือการส่งเสริมการตัดสินใจเชือด เช่นนั้นสันนิษฐานว่า ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนทั้งหมดสามารถจัดการได้ งานวิจัยได้แสดงให้เห็นว่า นี้ไม่เสมอถูกต้อง ความไม่แน่นอน ความเสี่ยงที่มีไม่มีคลาสสิก หรือสถิติความน่าเป็นการกระจายมี (Holt, 2004), ไม่สามารถจัดการโดยใช้กระบวนการจัดการความเสี่ยง (มีนาคม และ Shapira, 1987 Pender, 2001 พิชและ al., 2002) อย่างไรก็ตาม วิจัยประจักษ์บนเสี่ยงมักอยู่บนสมมติฐานที่ว่า การดำเนินการปฏิบัติตามวิธีการจัดการความเสี่ยงเหมาะสมจะเต็มลดปัจจัยเสี่ยง (เช่น Conrow และ Shishido, 1997 Dey et al., 2007 Lassudrie และ Gulla - Menez, 2004 Zafiropoulos et al., 2005) และแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความเสี่ยงและความสำเร็จของโครงการเป็นนัยในสิ่งเหล่านี้ พวกเขายังไม่มีหลักฐานประจักษ์ในความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความเสี่ยงของโครงการและความสำเร็จของโครงการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.6 เอกสารที่อยู่แนวทางการจัดการการบริหารความเสี่ยง
สิ่งพิมพ์ที่สนับสนุนแนวทางการจัดการการบริหารความเสี่ยงมักจะสร้างคู่มือการปฏิบัติงานเกี่ยวกับการบริหารจัดการโครงการ (สมาคมการบริหารจัดการโครงการ, 2006 สถาบันบริหารโครงการ, 2004) หรือการบริหารความเสี่ยงของโครงการ (สมาคมการบริหารจัดการโครงการ , 2004) ในบรรดาตัวเลือกอื่น ๆ ในการตัดสินใจมีเหตุผลคือการส่งเสริมคือมันจะสันนิษฐานว่ามีความเสี่ยงและความไม่แน่นอนทุกคนสามารถได้รับการจัดการ การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าสมมติฐานนี้ไม่ได้เสมอ
ที่ถูกต้อง ความไม่แน่นอนความเสี่ยงที่ไม่มีการกระจายความน่าจะเป็นคลาสสิกหรือสถิติที่สามารถใช้ได้ (โฮลท์, 2004) ไม่สามารถได้รับการจัดการโดยวิธีการของกระบวนการบริหารความเสี่ยง (เดือนมีนาคมและ Shapira 1987; Pender, 2001. Pich และคณะ, 2002) อย่างไรก็ตามการวิจัยเชิงประจักษ์ในการบริหารจัดการความเสี่ยงที่มักจะตั้งอยู่บนสมมติฐานว่าการดำเนินการที่เหมาะสมของการปฏิบัติที่กำหนดโดยวิธีการบริหารความเสี่ยงอย่างเต็มที่จะลดปัจจัยเสี่ยง (เช่น Conrow และ Shishido 1997; กระชาก et al, 2007;. Lassudrie และ Gulla- เมเนซ 2004;. Zafiropoulos และคณะ, 2005) และถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความเสี่ยงและความสำเร็จของโครงการก็ส่อให้เห็นในสื่อสิ่งพิมพ์เหล่านี้พวกเขาไม่ได้ให้หลักฐานเชิงประจักษ์สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารความเสี่ยงของโครงการและความสำเร็จของโครงการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.6 เอกสารที่อยู่ในรูปแบบการจัดการกับความเสี่ยงการจัดการ
สิ่งพิมพ์ที่สนับสนุนแนวทางการจัดการความเสี่ยงมักจะสร้างผู้ประกอบการคู่มือการบริหารโครงการ ( สมาคมผู้บริหารโครงการ , 2006 ; สถาบันการบริหารโครงการ 2004 ) หรือในการบริหารความเสี่ยงของโครงการ ( สมาคมผู้บริหารโครงการ , 2004 ) ของตัวเลือกอื่น ๆเหตุผลการตัดสินใจคือการส่งเสริม เช่น ว่ากันว่า ความเสี่ยงและความไม่แน่นอนที่สามารถจัดการ การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าสมมติฐานนี้ไม่เสมอ
ถูก ความไม่แน่นอน ความเสี่ยงที่ไม่มีคลาสสิกหรือการแจกแจงความน่าจะเป็นสถิติใช้ได้ ( Holt , 2004 ) , ไม่สามารถจัดการโดยวิธีการกระบวนการบริหารความเสี่ยง ( มีนาคมและ shapira , 1987 ; Pender , 2001 ; pich et al . ,2002 ) อย่างไรก็ตาม การวิจัยเชิงประจักษ์ในการจัดการความเสี่ยงมักจะขึ้นอยู่กับสมมติฐานที่เหมาะสมในการปฏิบัติงาน โดยการกำหนดแนวทางบริหารความเสี่ยงพร้อมจะลดปัจจัยเสี่ยง เช่น conrow และชิชิโด้ , 1997 ; พวกเขา et al . , 2007 ; lassudrie และ gulla - เมเนซ , 2004 ; zafiropoulos et al . , 2005 )และแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารจัดการความเสี่ยง และความสำเร็จของโครงการเป็นนัยในสิ่งพิมพ์เหล่านี้ พวกเขาไม่ได้ให้หลักฐานเชิงประจักษ์สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารจัดการความเสี่ยงของโครงการ และความสำเร็จของโครงการ