Digestibility of cellulose decrease

Digestibility of cellulose decreased in the treatment groups which were fed on tree leaves though the activities of fiber degrading enzymes were not depressed. Thus, low digestible cellulose from tree leaves compared with cenchrus straw might have contributed to the lower digestibility of cellulose in leaves-supplemented animals in this study. Besides, it is possible that tannins present in leaves might make fiber components unavailable due to formation of tannins-cellulose complex (Patra and Saxena, 2011). Depression of fiber digestibilities were not noted in this study as low dose of nitrate was used. Nitrate also did not affect apparent digestibility of DM, crude fat, NDF, and starch in other studies (Nolan et al., 2010). However, an in vitro study (Marais et al., 1988) showed that nitrite depressed forage cell wall digestion. Fumarate either increased (Yu et al., 2010 and Lopez et al., 1999) or did not alter (Bayaru et al., 2001 and McGinn et al., 2004) NDF digestion in several studies. In this study, cellulose digestibility was reduced by fumarate compared with T1 despite increased xylanase or unaltered CMCase activities, which is not clear, but may be due to differences in feed composition in other studies.

Nitrogen intake increased in sheep in leaves supplementation due to presence of high N in leaves. Increased faecal N resulted from increased N intake in treatment groups containing leaves although N digestibility was similar among the treatments. Balance of N was greater for the leaves-supplemented groups, which might have resulted from increased intakes and better amino acid balance of protein present in leaves

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Digestibility เซลลูโลสลดลงในกลุ่มการรักษาซึ่งได้เลี้ยงบนต้นไม้ใบไม้แม้ว่ากิจกรรมของเอนไซม์ลดไฟเบอร์ที่ไม่หดหู่ ดังนั้น ต่ำ digestible เซลลูโลสจากแผนภูมิเปรียบเทียบกับหญ้าฟางใบไม้อาจมีส่วน digestibility ล่างของเซลลูโลสในสัตว์ใบเสริมในการศึกษานี้ จึง มันเป็นไปได้ว่า tannins ในใบอาจทำให้เส้นใยส่วนประกอบพร้อมใช้งานเนื่องจากการก่อตัวของเซลลูโลส tannins คอมเพล็กซ์ (ภัทราและซสักเสนา 2011) ภาวะซึมเศร้าของไฟเบอร์ digestibilities ได้ระบุไว้ในการศึกษานี้เป็นใช้ยาต่ำของไนเตรต ไนเตรตได้ไม่ส่งผลต่อ digestibility ชัดเจน DM ไขมันดิบ NDF และแป้งในการศึกษาอื่น ๆ (โนแลน et al., 2010) อย่างไรก็ตาม การศึกษาการเพาะเลี้ยง (มั่น et al., 1988) พบว่าไนไตรต์หดหู่อาหารสัตว์ผนังเซลล์ย่อยอาหาร Fumarate อย่างใดอย่างหนึ่งเพิ่ม (Yu et al., 2010 และ al. et โลเปซ 1999) หรือไม่เปลี่ยนแปลง (Bayaru และ al., 2001 และ McGinn et al., 2004) ย่อยอาหาร NDF ในหลายการศึกษา ในการศึกษานี้ digestibility เซลลูโลสถูกหัก fumarate เทียบกับ T1 แม้ไซลาเนสเพิ่ม ขึ้น unaltered CMCase กิจกรรม ซึ่งไม่ชัดเจน แต่อาจเกิดจากความแตกต่างในองค์ประกอบอาหารในการศึกษาอื่น ๆเพิ่มปริมาณไนโตรเจนในแกะใบไม้แห้งเสริมเนื่องจากของ N สูงในใบ Faecal N เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากปริมาณ N เพิ่มขึ้นในกลุ่มรักษาประกอบด้วยใบไม้แม้ N digestibility ที่ระหว่างการรักษา ดุล N มีมากกว่าการเสริมใบกลุ่ม ซึ่งอาจมีผลจากภาคเพิ่มขึ้น และยอดดุลกรดอะมิโนดีกว่าโปรตีนในใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การย่อยเซลลูโลสลดลงในกลุ่มการรักษาที่ได้รับการเลี้ยงดูบนใบต้นไม้แม้ว่ากิจกรรมของเอนไซม์ย่อยสลายเส้นใยที่ไม่ได้มีความสุข ดังนั้นเซลลูโลสย่อยต่ำจากใบต้นเมื่อเทียบกับฟาง cenchrus อาจจะมีส่วนร่วมในการย่อยลดลงของเซลลูโลสในสัตว์ใบเสริมในการศึกษานี้ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าแทนนินที่อยู่ในใบอาจจะทำให้ส่วนประกอบใยไม่พร้อมใช้งานเนื่องจากการก่อตัวของแทนนินเซลลูโลสที่ซับซ้อน (ภัทราและ Saxena 2011) อาการซึมเศร้าของการย่อยเส้นใยที่ไม่ได้ระบุไว้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นปริมาณที่ต่ำของไนเตรตถูกนำมาใช้ ไนเตรตยังไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการย่อยได้ชัดเจนของ DM ไขมันดิบ NDF และแป้งในการศึกษาอื่น ๆ (โนแลน et al., 2010) อย่างไรก็ตามการศึกษาในหลอดทดลอง (Marais et al., 1988) แสดงให้เห็นว่าไนไตรท์หดหู่เซลล์ผนังย่อยอาหารอาหารสัตว์ fumarate เพิ่มขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง (Yu et al., 2010 และโลเปซ et al., 1999) หรือไม่เปลี่ยนแปลง (Bayaru et al., 2001 และ McGinn et al., 2004) การย่อยอาหาร NDF ในการศึกษาหลาย ในการศึกษานี้การย่อยเซลลูโลสลดลงเมื่อเทียบกับฟูมาเรต T1 แม้จะมีเอนไซม์ที่เพิ่มขึ้นหรือกิจกรรม CMCase ไม่เปลี่ยนแปลงซึ่งไม่ชัดเจน แต่อาจจะเป็นเพราะความแตกต่างในองค์ประกอบของอาหารในการศึกษาอื่น ๆ . ปริมาณไนโตรเจนที่เพิ่มขึ้นในแกะในการเสริมใบเพราะการปรากฏตัว ยังไม่มีข้อความที่สูงของใบ เพิ่มขึ้นอุจจาระไม่มีผลมาจากการเพิ่มขึ้นของการบริโภคในกลุ่มยังไม่มีการรักษาที่มีใบย่อยแม้ว่ายังไม่มีก็ใกล้เคียงกัน ความสมดุลของไม่มีก็มากขึ้นสำหรับกลุ่มใบเสริมซึ่งอาจมีผลมาจากการบริโภคที่เพิ่มขึ้นและความสมดุลของกรดอะมิโนที่ดีของโปรตีนที่อยู่ในใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย่อยเซลลูโลสลดลงในกลุ่มที่เลี้ยงบนใบ แต่กิจกรรมของเอนไซม์ย่อยสลายเส้นใยไม่เศร้า ดังนั้น จากใบย่อยเซลลูโลสต่ำเมื่อเทียบกับ cenchrus ฟางอาจมีส่วนร่วมเพื่อลดการย่อยเซลลูโลสในใบเสริมสัตว์ในการศึกษา นอกจากนี้เป็นไปได้ว่า แทนนินที่มีอยู่ในใบอาจทำให้ชิ้นส่วนไฟเบอร์ไม่พร้อมใช้งานเนื่องจากการก่อตัวของแทนนินเซลลูโลส ( ภัทรคอมเพล็กซ์ และ เนสตา , 2011 ) ภาวะซึมเศร้าของไฟเบอร์ไม่ได้ถูกระบุไว้ในการศึกษาการย่อยได้ของที่ dose ต่ำของไนเตรทที่ใช้ ไนเตรทยังไม่มีผลต่อการย่อยได้ปรากฏของวัตถุดิบไขมัน , NDF และแป้งในการศึกษาอื่น ๆ ( โนแลน et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตามการศึกษาในหลอดทดลอง ( มา et al . , 1988 ) พบว่าไนไตรท์หดหู่การย่อยผนังเซลล์พืชอาหารสัตว์ าให้เพิ่มขึ้น ( ยู et al . , 2010 และโลเปซ et al . , 1999 ) หรือไม่เปลี่ยน ( bayaru et al . , 2001 และ mcginn et al . , 2004 ) NDF การย่อยอาหารในการศึกษาหลาย ในการศึกษานี้ความสามารถในการย่อยเซลลูโลสลดลง 2% เมื่อเทียบกับ T1 แม้จะเพิ่มขึ้นหรือกิจกรรมเอนไซม์ไซลาเนสที่ไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งยังไม่มีความชัดเจน แต่อาจจะเนื่องจากความแตกต่างในองค์ประกอบของอาหารในการศึกษาอื่น ๆ .

กินไนโตรเจนในแกะในใบเสริมเพิ่มขึ้น เนื่องจากการแสดงตนของไนโตรเจนสูงในใบเพิ่มขึ้นเป็นผลจากการบริโภคเพิ่มขึ้นใน n n ในกลุ่มที่มีใบถึงแม้ว่า N การย่อยได้เหมือนกัน ระหว่างการรักษา ความสมดุลของไนโตรเจนได้มากขึ้น สำหรับใบกลุ่มเสริม ซึ่งอาจมีสาเหตุมาจากการบริโภคที่เพิ่มขึ้น และความสมดุลของกรดอะมิโนดีกว่าโปรตีนที่มีอยู่ในใบ