3.3. Theoretical analysis on the st

3.3. Theoretical analysis on the stability of nanoparticles
Fig. 3 illustrates the DLVO interaction energy profiles for the
TiO2 under different conditions. Before the addition of HA into the
solution (Fig. 3a), there is no energy barrier at a pH of 6.5 whereas
the energy barriers at the pH levels of 3.0 and pH 9.0 are approximately
142.9 kT and 101.0 kT, respectively. After 24 h of adsorption
of the HA by the TiO2, the energy barrier at a pH of 6.5 increases to
approximately 215.0 kT while the energy barrier at a pH of 9.0 increases
slightly; the energy barrier at a pH of 3.0 decreases to
90.0 kT (Fig. 3b). The DLVO theory is a useful tool for describing the
interparticle interactive energies of colloidal suspensions (Hu et al.,
2010). We use the classic DLVO theory to model the aggregation
behaviors of TiO2 nanoparticles under different pH levels in the
presence and absence of HA. In the absence of HA, we conclude that
the aggregation of TiO2 is due to the absence of an energy barrierbetween the particles when the pH is close to PZC (pH of 6.5). When
the pH is far from the PZC (pH levels of 3.0 and 9.0), the higher
absolute value of the zeta potential causes a higher electrostatic
repulsive force. The higher electrostatic repulsive force causes
higher energy barriers, thus leading to a smaller aggregation size in
the solution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3 ทฤษฎีวิเคราะห์ความเสถียรของเก็บกักรูป 3 แสดงส่วนกำหนดค่าพลังงานโต้ DLVO สำหรับการTiO2 ภายใต้เงื่อนไขต่าง ๆ ก่อนการเพิ่มของ HA ในการโซลูชัน (รูป 3a), มีอุปสรรคไม่มีพลังงานที่มี pH 6.5 ในขณะที่อุปสรรคพลังงานที่ระดับ pH 3.0 และค่า pH 9.0 มีประมาณ142.9 นอตและ 101.0 นอต ตามลำดับ หลังจาก 24 ชม.ของการดูดซับของ HA โดย TiO2 อุปสรรคพลังงานกรด ph 6.5 เพิ่มประมาณ 215.0 นอตขณะกั้นพลังงานที่ pH 9.0 เพิ่มเล็กน้อย อุปสรรคพลังงานที่ pH 3.0 ลดลงไป90.0 นอต (รูปที่ 3b) ทฤษฎี DLVO คือ เครื่องมือมีประโยชน์สำหรับการอธิบายการinterparticle โต้ตอบพลังงานของระบบกันสะเทือน colloidal (Hu et al.,2010) ใช้ทฤษฎี DLVO คลาสสิกการโมเดลการรวมพฤติกรรมของ TiO2 เก็บกักภายใต้ระดับ pH ที่แตกต่างกันในการสถานะการออนไลน์และการขาดงานของ HA ในกรณีที่ไม่ฮา เราสรุปการรวมของ TiO2 ได้เนื่องจากการขาดงานของการ barrierbetween พลังงานอนุภาคเมื่อ pH เป็น PZC (กรด pH 6.5) เมื่ออยู่ไกลจาก PZC (ระดับ pH 3.0 และ 9.0), ค่า pH สูงค่าสัมบูรณ์ของซีตาอาจทำให้สูงไฟฟ้าสถิตแรงสสาร ทำให้สสารแรงไฟฟ้าสถิตสูงอุปสรรคพลังงานสูง จึง นำรวมขนาดเล็กในการแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 การวิเคราะห์ทางทฤษฎีเกี่ยวกับความมั่นคงของอนุภาคนาโน
รูป 3 แสดงให้เห็นถึง DLVO โปรไฟล์พลังงานปฏิสัมพันธ์สำหรับ
TiO2 ภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกัน ก่อนที่นอกเหนือจาก HA ลงใน
การแก้ปัญหา (รูป. 3A) ไม่มีอุปสรรคพลังงานที่ pH 6.5 ในขณะที่
อุปสรรคพลังงานในระดับค่า pH 3.0 และค่า pH 9.0 จะอยู่ที่ประมาณ
142.9 และ 101.0 โฮเทลโฮเทลตามลำดับ หลังจาก 24 ชั่วโมงของการดูดซับ
ของ HA โดย TiO2 อุปสรรคพลังงานที่ pH 6.5 เพิ่มขึ้นไป
ประมาณ 215.0 โฮเทลในขณะที่อุปสรรคพลังงานที่ pH 9.0 เพิ่มขึ้น
เล็กน้อย อุปสรรคพลังงานที่ pH 3.0 ลดลงไป
90.0 โฮเทล (รูป. 3b) ทฤษฎี DLVO เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการอธิบาย
พลังงานโต้ตอบ interparticle ของสารแขวนลอย (Hu et al.,
2010) เราใช้ทฤษฎี DLVO คลาสสิกรูปแบบการรวม
พฤติกรรมของอนุภาคนาโน TiO2 ภายใต้ระดับค่า pH ที่แตกต่างกันใน
การแสดงตนและการขาดการ HA ในกรณีที่ไม่มี HA ที่เราสรุปได้ว่า
การรวมตัวของ TiO2 เกิดจากการขาดหายไปของพลังงาน barrierbetween อนุภาคเมื่อค่า pH อยู่ใกล้กับ PZC (pH 6.5) เมื่อ
ค่า pH อยู่ห่างไกลจาก PZC (ระดับค่า pH 3.0 และ 9.0) ที่สูงกว่า
ค่าสัมบูรณ์ของศักยภาพซีตาทำให้เกิดไฟฟ้าสถิตสูงขึ้น
แรงน่ารังเกียจ สูงกว่าแรงน่ารังเกียจไฟฟ้าสถิตทำให้เกิด
อุปสรรคพลังงานที่สูงขึ้นจึงนำไปสู่การรวมตัวที่มีขนาดเล็กกว่า
การแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . การวิเคราะห์เชิงทฤษฎีต่อเสถียรภาพของอนุภาครูปที่ 3 แสดงให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างพลังงาน DLVO โปรไฟล์สำหรับ) ภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกัน ก่อนจาก ฮาเข้าไปโซลูชั่น ( รูปที่ 3 ) มีไม่มีสิ่งกีดขวางที่พีเอช 6.5 และพลังงานพลังงานอุปสรรคที่ระดับ pH 3.0 และ pH 9.0 มีประมาณ142.9 KT 101.0 KT และ ตามลำดับ หลังจาก 24 ชั่วโมงของการดูดซับของฮาด้วย TiO2 , พลังงานเกราะที่พีเอช 6.5 เพิ่มประมาณ 215.0 เคที ในขณะที่พลังงานสิ่งกีดขวางที่พีเอช 9.0 เพิ่มเล็กน้อย ; พลังงานสิ่งกีดขวางที่พีเอช 3.0 ลดลง90.0 KT ( รูปที่ 3B ) ทฤษฎี DLVO เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการอธิบายinterparticle โต้ตอบพลังของคอลลอยด์แขวนลอย ( Hu et al . ,2010 ) เราใช้ทฤษฎี DLVO คลาสสิกแบบรวมพฤติกรรมของอนุภาคนาโน TiO2 ภายใต้ระดับ pH ที่แตกต่างกันในการแสดงและการขาดงานของฮา ในการขาดของ ฮา สรุปได้ว่ากลุ่มของ TiO2 เนื่องจากการขาด barrierbetween พลังงานอนุภาคเมื่อ pH ใกล้เคียงกับ pzc ( พีเอช 6.5 ) เมื่อความเป็นกรดเป็นด่าง ( pH pzc ไกลจากระดับร้อยละ 3.0 และ 9.0 ) สูงกว่าค่าสัมบูรณ์ของซีตาศักยภาพทำให้เกิดไฟฟ้าสถิตสูงกว่าแรงผลัก . ยิ่งแรงผลักให้เกิดไฟฟ้าสถิตอุปสรรคพลังงานสูงกว่า จึงนำไปสู่การขนาดเล็กในขนาดโซลูชั่น