Among the numerous exotic species i

Among the numerous exotic species invading European
freshwater ecosystems, the jellyfish Craspedacusta
sowerbii is probably one of the most elusive and
unknown taxa. Within the genus Craspedacusta, 11
species were originally described (Jankowski 2001),
native of the Yangtze River area in China (Kramp
1961), which were synonymised into the two species
Craspedacusta sowerbii and Craspedacusta sinensis,
following morphological (Jankowski 2001) and
molecular phylogenetic analysis (Fritz et al. 2009;
Zhang et al. 2009). Among the two species, only C.
sowerbii has been recognized as a cosmopolitan invader
(Rayner 1988; Dumont 1994), probably due to specific
adaptations favouring dispersal such as the capacity to
develop a durable, chitin covered, resting body (Acker
& Muscat 1976; Bouillon & Boero 2000), several forms
of vegetative reproduction (Reisinger 1957), and longterm
survival without sexual reproduction (Fritz et al. 2007).
Despite records from many regions of the world
(Acker 1976; Rayner 1988; Devries 1992; Dumont,
1994) verifying the dispersal of this species, few published
data or information are available regarding the
detailed distribution within each country or the dispersal
routes and patterns. Indeed, the species is often present
as a small polyp, which remains undetected for years
before a medusae bloom occurs. A detailed review of all
the national records is available only for Germany (Fritz
et al. 2007). Within drainages of the Italian peninsula, a
few records have been published (Stefanelli 1948;
Ramazzotti 1962; Marchetti et al. 1968; Badino & Lodi
1972; Cotta Ramusino 1972), demonstrating the high
adaptability of this species from Northern to Central
regions and insular natural and artificial basins. However,
evaluation of the trophic impact of this species and
its preferential ecological niche is still missing for the
Italian context. In contrast, information on this species
is available for a Spanish reservoir (Pérez-Bote et al.
2006) and a German pond (Spadinger & Maier 1999). In
both cases, a positive selectivity towards prey species
such as cyclopoid copepods and cladoceran Daphnia sp.
was demonstrated, probably explained by selection
based on prey size. Contrasting preferences have been
detected for Rotifera. On the contrary, a significant
predator impact was excluded at least for the German
study case, even if the authors did not exclude the possibility
of a zooplankton composition shift towards
smaller taxa. Nevertheless, studies on controlled mesocosms
or enclosures (Jankowski 2004; Jankowski et al.
2005; Smith & Alexander 2008) or in nature in New
Zealand (Boothroyd et al. 2002,) have revealed a significant
effect of C. sowerbii on zooplankton communities,
with potential trophic cascade effects.
In this work, a new record of C. sowerbii from an
artificial lake in Northern Italy is reported. Moreover,
the physical, chemical and trophic characterization of
this ecosystem and an evaluation of predation selectivity
on the zooplankton community have been conducted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างสายพันธุ์แปลกใหม่จำนวนมากบุกรุกยุโรประบบนิเวศน้ำจืด แมงกะพรุน Craspedacustasowerbii อาจจะเป็นหนึ่งที่เข้าใจยากที่สุด และแท็กซ่าที่ไม่รู้จัก อยู่ในสกุล Craspedacusta, 11พันธุ์เดิมอธิบาย (Jankowski 2001),เจ้าของพื้นที่แม่น้ำแยงซีในประเทศจีน (Kramp1961), ซึ่งถูก synonymised เป็นสองสายพันธุ์Craspedacusta sowerbii และ Craspedacusta sinensisต่อสัณฐาน (Jankowski 2001) และวิเคราะห์ phylogenetic โมเลกุล (Fritz ร้อยเอ็ด 2009Zhang et al. 2009) ระหว่างสองสายพันธุ์ ค.เท่านั้นsowerbii ได้ถูกรู้จักว่าเป็นผู้รุกรานสากล(Rayner 1988 ซานโตสดูมองต์ 1994), อาจเป็น เพราะเฉพาะยินยอมแพร่กระจายเช่นความสามารถในการดัดแปลงพัฒนาความทนทาน ครอบคลุม ไคทินพักผ่อนร่างกาย (Ackerและมัสกัต 1976 บูพร้อม & Boero 2000), แบบฟอร์มต่าง ๆการสืบพันธุ์ของพืช (Reisinger 1957), และจากอยู่รอดโดยไม่สืบพันธุ์ทางเพศ (Fritz et al. 2007)แม้ มีระเบียนจากหลายภูมิภาคของโลก(Acker 1976 Rayner 1988 Devries 1992 ซานโตสดูมองต์1994) ตรวจสอบการแพร่กระจายของสายพันธุ์นี้ บางส่วนเผยแพร่มีข้อมูลหรือข้อมูลที่เกี่ยวกับการการกระจายรายละเอียดภายในแต่ละประเทศหรือ dispersalเส้นทางและรูปแบบ แน่นอน สายพันธุ์มักอยู่เป็นโปลิปทำเล็ก ซึ่งยังคงปีก่อนดอกไม้ไฟ บานเกิดขึ้น ทบทวนรายละเอียดทั้งหมดข้อมูลแห่งชาติมีเพียงเยอรมนี (Fritzet al. 2007) ภายในของคาบสมุทรอิตาลี เครื่องระบายความบางระเบียนมีการเผยแพร่ (Stefanelli 1948Ramazzotti 1962 Marchetti et al. 1968 Badino & ลอดี้1972 Cotta เมนู Ramusino 1972), เห็นสูงหลากหลายของสายพันธุ์นี้จากเหนือไปเซ็นทรัลภูมิภาคและโดดเดี่ยวอ่างธรรมชาติ และการประดิษฐ์ อย่างไรก็ตามการประเมินผลกระทบชั้นของสายพันธุ์นี้ และเฉพาะระบบนิเวศของมันต้องหายไปยังคงสำหรับการบริบทอิตาลี ความเปรียบต่าง ข้อมูลเกี่ยวกับสายพันธุ์นี้สำหรับอ่างเก็บน้ำสเปน (Pérez Bote et al2006) และบ่อเยอรมัน (Spadinger & Maier 1999) ในทั้งสองกรณี วิธีบวกต่อเหยื่อชนิดเช่น cyclopoid copepods และ cladoceran Daphnia spได้แสดงให้เห็น อาจจะอธิบายได้ โดยการเลือกตามขนาดของเหยื่อ การตั้งค่าที่แตกต่างกันพบสำหรับ Rotifera ตรงกันข้าม สำคัญผลกระทบล่าแยกออกน้อยสำหรับแบบเยอรมันศึกษากรณี แม้ว่าผู้เขียนได้แยกออกไปได้จากแพลงตอนสัตว์องค์ประกอบไปการแท็กซ่าที่มีขนาดเล็ก อย่างไรก็ตาม การศึกษาการควบคุม mesocosmsหรือเปลือก (Jankowski 2004 Jankowski et al2005 สมิธและอเล็กซานเดอร์ 2008) หรือ ในธรรมชาติใหม่ประเทศไทย (Boothroyd et al. 2002,) ได้เปิดเผยสำคัญผลของ C. sowerbii ชุมชนแพลงตอนสัตว์ด้วยความเรียงซ้อนชั้นผลในงานนี้ ระเบียนใหม่ของ C. sowerbii จากการรายงานทะเลสาบเทียมในภาคเหนือของอิตาลี นอกจากนี้สมบัติทางกายภาพ เคมี และชั้นของระบบนิเวศนี้และการประเมินวิธีการปล้นสะดมชุมชนแพลงตอนสัตว์เป็นผู้ดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่ามกลางสายพันธุ์แปลกใหม่มากมายบุกรุกยุโรป
ระบบนิเวศน้ำจืดแมงกะพรุน Craspedacusta
sowerbii อาจจะเป็นหนึ่งในผู้ที่เข้าใจยากที่สุดและ
แท็กซ่าที่ไม่รู้จัก ภายในสกุล Craspedacusta 11
สายพันธุ์ที่ได้อธิบายไว้เดิม (Jankowski 2001)
พื้นเมืองของพื้นที่แม่น้ำแยงซีในประเทศจีน (Kramp
1961) ซึ่งได้รับการ synonymised เป็นสองสายพันธุ์
sowerbii Craspedacusta และ Craspedacusta sinensis,
ต่อไปนี้ลักษณะทางสัณฐานวิทยา (Jankowski 2001) และ
โมเลกุล phylogenetic การวิเคราะห์ (ฟริตซ์ et al, 2009.
Zhang et al, 2009). ระหว่างทั้งสองชนิดเท่านั้น C.
sowerbii ได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้รุกรานสากล
(เรย์เนอร์ 1988; Dumont 1994) ซึ่งอาจจะเนื่องจากเฉพาะ
ดัดแปลงนิยมกระจายเช่นความสามารถในการ
พัฒนาความทนทานไคตินครอบคลุมพักผ่อนร่างกาย (Acker
และมัสกัต 1976 ; น้ำซุปและ Boero 2000) หลายรูปแบบ
ของการสืบพันธุ์ของพืช (Reisinger 1957) และระยะยาว
อยู่รอดได้โดยไม่ต้องสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศ (ฟริตซ์ et al, 2007)..
แม้จะมีการบันทึกจากหลายภูมิภาคของโลก
(Acker 1976 เรย์เนอร์ 1988; Devries 1992 Dumont ,
1994) การตรวจสอบการแพร่กระจายของสายพันธุ์นี้ไม่กี่การเผยแพร่
ข้อมูลหรือข้อมูลที่มีอยู่เกี่ยวกับการ
กระจายรายละเอียดในแต่ละประเทศหรือการแพร่กระจาย
เส้นทางและรูปแบบ อันที่จริงเป็นเผ่าพันธุ์ที่มักจะนำเสนอ
เป็นติ่งเนื้อขนาดเล็กซึ่งยังคงตรวจไม่พบมานานหลายปี
ก่อนที่จะบานแมงกะพรุนเกิดขึ้น ตรวจสอบรายละเอียดของ
บันทึกแห่งชาติจะใช้ได้เฉพาะเยอรมนี (ฟริตซ์
et al. 2007) ภายในระบายสารคัดหลั่งของคาบสมุทรอิตาลี
ไม่กี่ระเบียนได้รับการตีพิมพ์ (Stefanelli 1948;
Ramazzotti 1962; Marchetti et al, 1968;. Badino & Lodi
1972; Cotta Ramusino 1972) แสดงให้เห็นถึงสูง
ในการปรับตัวของสายพันธุ์นี้จากภาคเหนือไปยัง Central
ภูมิภาคและโดดเดี่ยว แอ่งน้ำธรรมชาติและประดิษฐ์ อย่างไรก็ตาม
การประเมินผลกระทบโภชนาการของสายพันธุ์นี้และ
นิเวศวิทยาซอกของมันพิเศษยังขาดหายไปสำหรับ
บริบทอิตาลี ในทางตรงกันข้ามข้อมูลเกี่ยวกับสายพันธุ์นี้
สามารถใช้ได้สำหรับอ่างเก็บน้ำสเปน (Perez-โบ et al.
2006) และบ่อเยอรมัน (Spadinger & Maier 1999) ใน
ทั้งสองกรณีการเลือกที่ดีต่อเหยื่อชนิด
เช่นโคพีพอดและแดฟเนีย cyclopoid SP ไรน้ำกร่อย.
ก็แสดงให้เห็นอาจจะอธิบายได้ด้วยการเลือก
ขึ้นอยู่กับขนาดของเหยื่อ การตั้งค่าที่ตัดกันได้รับการ
ตรวจพบโรติเฟอร์ ในทางตรงกันข้ามอย่างมีนัยสำคัญ
ส่งผลกระทบต่อนักล่าได้รับการยกเว้นอย่างน้อยสำหรับเยอรมัน
กรณีศึกษาแม้ว่าผู้เขียนไม่ได้รวมเป็นไปได้
ของการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของแพลงก์ตอนสัตว์ต่อ
แท็กซ่าที่มีขนาดเล็ก อย่างไรก็ตามการศึกษาเกี่ยวกับ mesocosms ควบคุม
หรือเปลือก (Jankowski 2004; Jankowski et al.
2005; Smith & อเล็กซานเด 2008) หรือในธรรมชาติใน New
Zealand (. ดิ้น et al, 2002) ได้เปิดเผยอย่างมีนัยสำคัญ
ผลของซี sowerbii ต่อชุมชนแพลงก์ตอนสัตว์,
ที่มีผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นน้ำตกโภชนา.
ในงานนี้เป็นสถิติใหม่ของซี sowerbii จาก
ทะเลสาบเทียมในภาคเหนือของอิตาลีมีรายงาน นอกจากนี้
ทางกายภาพเคมีและลักษณะโภชนาการของ
ระบบนิเวศและการประเมินผลการคัดสรรการปล้นสะดม
ในชุมชนของแพลงก์ตอนสัตว์ที่ได้รับการดำเนินการ