Flamenco (Spanish pronunciation: [f

Flamenco (Spanish pronunciation: [flaˈmeŋko]) is a genre of music and dance native to the southern Spanish regions of Andalusia, Extremadura and Murcia. It includes cante (singing), toque (guitar playing), baile (dance) and jaleo, which refers to the vocalizations and rhythmic sounds of palmas (handclapping) and pitos (finger snapping).[1] First mentioned in literature in 1774, the genre is thought to have grown out of Andalusian music and dance styles.[2][3][4] Although Flamenco is often associated with the gitanos (Romani people of Spain) and a significant proportion of famous flamenco artists are of this ethnicity, the fusion of the various cultures that have coexisted in southern Spain is clearly perceptible in Flamenco music. Although there are many theories on its origin, the most widespread highlights a Morisco heritage, with the cultural melting pot that was Andalusia at the time (Andalusians, Muslims, Castilian settlers, Gypsies and Jews) fostering its development over time. [5][6] Flamenco music, as a theatrical representation of Andalusian musical tradition, was first recorded in the late 18th century but the genre underwent a dramatic development in the late 19th century.[7]

In recent years flamenco has become popular all over the world and is taught in many non-Hispanic countries, especially in the United States and Japan. Professional Flamenco is an artform that can take a lifetime to master. In Japan there are more flamenco academies than there are in Spain.[8][9] On November 16, 2010 UNESCO declared flamenco one of the Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity.[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟลาเม็นโก้ (ภาษาสเปนออกเสียง: [flaˈmeŋko]) เป็นแนวเพลงและการเต้นรำพื้นเมืองในภูมิภาคภาษาสเปนทางตอนใต้ ของอันดาลูเซีย Extremadura Murcia รวม cante (ร้องเพลง), toque (เล่นกีตาร์), baile (เต้น) และ jaleo ซึ่งอ้างอิงถึง vocalizations และเสียงจังหวะของพาล์มาส (handclapping) และ pitos (นิ้วจัดระยะ) [1] กล่าวถึงครั้งแรก ในวรรณคดีใน 1774 ประเภทเป็นความคิดที่ได้เติบโตจาก Andalusian ลักษณะดนตรีและเต้นรำ [2] [3] [4] แม้ว่าฟลาเม็นโก้มักจะเกี่ยวข้องกับ gitanos (ชาวโรมานีของสเปน) และสัดส่วนสำคัญของฟลาเม็นโก้ที่มีชื่อเสียงศิลปินชนชาตินี้ ผสมผสานกันของวัฒนธรรมต่าง ๆ ที่มี coexisted ในสเปนตอนใต้ได้ชัดเจน perceptible ฟลาเม็นโก้เพลง ถึงแม้ว่ามีอยู่หลายทฤษฎีกำเนิด แพร่หลายมากที่สุดเน้นการ Morisco มรดกทางวัฒนธรรมฝึกฝนวัฒนธรรมที่อันดาลูเซียครั้ง (Andalusians มุสลิม ตั้งถิ่น ฐาน Castilian ชาวเลและชาวยิว) อุปถัมภ์การพัฒนาช่วงเวลา [5] [6] ฟลาเม็นโก้เพลง เป็นการแสดงละครของประเพณีดนตรี Andalusian ก่อนบันทึกในปลายศตวรรษที่ 18 แต่ประเภทผ่านการพัฒนาอย่างมากในช่วงปลายศตวรรษ [7]ในปีที่ผ่านมา ฟลาเม็นโก้ได้กลายเป็นที่นิยมทั่วโลก และในประเทศ Hispanic ไม่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น ฟลาเม็นโก้มืออาชีพคือ artform ที่สามารถใช้ชีวิตหลัก ในญี่ปุ่น มีทหารฟลาเม็นโก้เพิ่มเติมมากกว่ามีในประเทศสเปน [8] [9] เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2010 ยูเนสโกประกาศฟลาเม็นโก้หนึ่งในผลงานชิ้นเอกของช่องปากและมีมรดกของมนุษยชาติ [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาเมงโก (สเปนออกเสียง: [flameŋko]) เป็นประเภทของดนตรีและการเต้นรำพื้นเมืองในภูมิภาคทางตอนใต้ของสเปนดาลูเซียและมูร์เซีย Extremadura ซึ่งจะรวมถึง Cante (ร้องเพลง) Toque (เล่นกีต้าร์), ไบเล่ (เต้น) และ Jaleo ซึ่งหมายถึงการเปล่งเสียงและเสียงจังหวะของปาล (handclapping) และ pitos (นิ้วหัก). [1] กล่าวถึงครั้งแรกในวรรณกรรม 1774 ประเภทที่คิดว่าจะมีการเติบโตจากเพลงอันดาลูเชียและรูปแบบการเต้นรำ. [2] [3] [4] แม้ Flamenco มักจะเกี่ยวข้องกับ Gitanos (คนโรของสเปน) และสัดส่วนที่มีนัยสำคัญของศิลปินลาเมงโกที่มีชื่อเสียงเป็นเชื้อชาตินี้ ฟิวชั่นของวัฒนธรรมที่หลากหลายที่ได้พึ่งในภาคใต้ของสเปนอย่างชัดเจนเข้าใจในดนตรี Flamenco แม้ว่าจะมีหลายทฤษฎีเกี่ยวกับต้นกำเนิดของมัน, ไฮไลท์ที่แพร่หลายมากที่สุดมรดก Morisco กับเบ้าหลอมทางวัฒนธรรมที่เป็นดาลูเซียในเวลา (Andalusians มุสลิมเข้ามาตั้งถิ่นฐาน Castilian ยิปซีและชาวยิว) อุปถัมภ์การพัฒนาอยู่ตลอดเวลา [5] [6] เพลง Flamenco เป็นตัวแทนการแสดงละครของประเพณีดนตรีอันดาลูเชียได้รับการบันทึกเป็นครั้งแรกในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 แต่ประเภทที่ได้รับการพัฒนาขึ้นอย่างมากในช่วงปลายศตวรรษที่ 19. [7] ในปีที่ผ่านมาลาเมงโกได้กลายเป็นที่นิยม ทั่วโลกและการเรียนการสอนในหลายประเทศไม่ใช่ฮิสแปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น Flamenco มืออาชีพเป็น artform ที่สามารถใช้เวลาชั่วชีวิตที่จะโทหนึ่ง ในประเทศญี่ปุ่นมีโรงเรียนลาเมงโกมากกว่าที่มีอยู่ในสเปน. [8] [9] เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน 2010 ยูเนสโกประกาศลาเมงโกเป็นหนึ่งในผลงานชิ้นเอกของช่องปากและไม่มีตัวตนมรดกของมนุษยชาติ. [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟลาเมงโก ( สเปนออกเสียง : [ FLA ˈฉันŋ Ko ] ) เป็นประเภทของดนตรีและนาฏศิลป์พื้นเมืองภาคใต้ของ Andalusia สเปน Extremadura , และ มูร์เซีย มันรวมถึงแคนเต้ ( ร้องเพลง ) , Toque ( เล่นกีตาร์ ) , เบย์ ( เต้น ) และ jaleo ซึ่งหมายถึงการเปล่งเสียงและเสียงจังหวะของการลงทุน ( handclapping ) และ pitos ( นิ้วหัก ) [ 1 ] เป็นครั้งแรกที่กล่าวถึงในวรรณคดีใน 1745 ,ประเภท คือ คิดว่าจะโตจากเพลง Andalusian และการเต้นรำรูปแบบ [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] แม้ว่า Flamenco มักจะเกี่ยวข้องกับคีตาโนส ( ชาวโรมานีสเปน ) และส่วนใหญ่ของศิลปินที่มีชื่อเสียงของ Flamenco ชาติพันธุ์นี้ฟิวชั่นของวัฒนธรรมต่าง ๆ ที่มี coexisted ในภาคใต้ของสเปนคือ ชัดเจนสำเหนียกในเพลงโก๎แม้ว่าจะมีหลายทฤษฎีเกี่ยวกับที่มา แพร่หลายมากที่สุด เน้น morisco มรดกกับวัฒนธรรมเบ้าหลอมที่ลูเซียที่เวลา ( andalusians มุสลิม Castilian ตั้งถิ่นฐาน , ยิปซีและชาวยิว ) ส่งเสริมการพัฒนาของช่วงเวลา [ 5 ] [ 6 ] เพลง Flamenco เป็นการแสดงละครประเพณี Andalusian ดนตรีเป็นบันทึกแรกในปลายศตวรรษที่ 18 แต่ประเภทได้รับการพัฒนาอย่างมากในปลายศตวรรษที่ 19 . [ 7 ]

ใน ปี ล่าสุด ฟลามิงโก ได้รับความนิยมไปทั่วโลกและสอนในหลายประเทศนอกประเทศ โดยเฉพาะสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น ฟลามิงโก มืออาชีพเป็น artform ที่สามารถใช้เวลาชั่วชีวิตที่จะโทในญี่ปุ่นมีโรงเรียนฟลามิงโกมากกว่ามีในสเปน [ 8 ] [ 9 ] เมื่อพฤศจิกายน 16 , 2010 ยูเนสโกประกาศ Flamenco เป็นหนึ่งในผลงานชิ้นเอกของมรดกในช่องปากและไม่มีตัวตนของมนุษยชาติ [ 10 ]