I've been a fool!" he said. "I don'

I've been a fool!" he said. "I don't treat Katy right. I never take her out but things are going to be different when she gets back, "He picked up a dress of Katy's from a chair, and tears came to his eyes.
The door opened. Katy walked in. John looked at her stupidly.
"My ! I'm glad to get back' " Katy said. "Mother wasn't very sick just a bad headache. Sam met me and told me that she got much better shortly after they sent me the telegram. So I took the next train back. I'm dying for a cup of coffee
Suddenly for John Perkins everything seemed once more to fall into its normal order. Everything. all at once, was exactly as it had always been. He looked at the clock. It was 8:15. He reached for his hat. "Now John Perkins! Where are you going. I'd like to know?" Katy asked "I thought I'd go over to Coskey's and play a game or two of pool with the fellows'" John said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเคยงั่ง "เขากล่าวว่า "ฉันไม่ถือเสื้อผ้าขวา ผมไม่พาเธอออก แต่สิ่งที่กำลังจะแตกต่างกันเมื่อเธอได้รับกลับ "เขาเบิกค่าเครื่องแต่งกายของที่ส์จากเก้าอี้เป็น และน้ำตามาถึงตาของเขา ประตูเปิด เสื้อผ้าเดินใน จอห์นมองดูที่เธอ stupidly"ของฉัน ฉันดีใจที่กลับมา ""เสื้อผ้ากล่าวว่า "แม่ไม่ป่วยมากเพียงปวดหัวไม่ แซมได้พบกับฉัน และบอกฉันว่า เธอมีดีไม่ช้าหลังจากที่พวกเขาส่งฉันโทรเลข ดังนั้นฉันเอารถไฟถัดไปกลับ ฉันกำลังตายสำหรับกาแฟ ทันทีสำหรับจอห์นระบุวัน ทุกอย่างดูเหมือนอีกครั้งตกสั่งของปกติ ทุกอย่าง กัน ถูกเหมือนมันได้เสมอ เขามองนาฬิกา 8:15 ได้ เขาถึงในหมวกของเขา "ตอนนี้จอห์นระบุวัน ไปไหน อยากทราบ" เสื้อผ้าขอกล่าวว่า "ฉันคิดว่า ฉันจะไปเหนือของ Coskey และเล่นเกมหรือสองสระว่ายน้ำด้วยความเฟลโล่ส์" จอห์น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเคยเป็นคนโง่! "เขากล่าว." ผมไม่รักษา Katy ขวา ฉันไม่เคยพาเธอออกไป แต่สิ่งที่เป็นไปได้ที่แตกต่างกันเมื่อเธอได้รับกลับมา "เขาหยิบขึ้นมาแต่งกายของ Katy จากเก้าอี้และน้ำตามาถึงตาของเขา.
ประตูเปิด. เคทีเดินเข้ามาใน. จอห์นมองเธออย่างโง่เขลา
"ฉัน! ฉันดีใจที่ได้กลับมา "เคทีกล่าวว่า." แม่ไม่ได้ป่วยมากเพียงแค่ปวดหัวไม่ดี แซมได้พบกับผมและบอกผมว่าเธอได้ไม่นานดีมากหลังจากที่พวกเขาส่งฉันโทรเลข ดังนั้นผมจึงนั่งรถไฟต่อไปกลับ ฉันกำลังจะตายสำหรับถ้วยกาแฟ
ทันใดนั้นสำหรับทุกสิ่งที่จอห์นเพอร์กินอีกครั้งดูเหมือนจะตกอยู่ในการสั่งซื้อปกติ ทุกอย่าง ทั้งหมดในครั้งเดียวก็ตรงตามที่ได้รับเสมอ เขามองไปที่นาฬิกา มันเป็น 08:15 เขาเอื้อมสำหรับหมวกของเขา "ตอนนี้จอห์นเพอร์กิน! คุณกำลังจะไปไหนฉัน. ชอบที่จะรู้หรือไม่" Katy ถามว่า "ฉันคิดว่าฉันข้ามไป Coskey และเล่นเกมหรือสองของสระว่ายน้ำกับเพื่อน '" จอห์นกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเป็นคนโง่ ! เขากล่าวว่า " . ผมไม่ทำกับเคที ขวา ผมไม่พาเธอออกไป แต่ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป เมื่อเธอกลับมา " เขาหยิบชุดของ Katy จากเก้าอี้ และน้ำตามาถึงตาของเขา
ประตูเปิด เคที่เดินเข้ามา จอห์นมองไปที่เธออย่างโง่เขลา .
ของฉัน ! " ผมดีใจที่ได้กลับมา " เคที กล่าว แม่ไม่ได้ป่วยมากก็ไม่ดี ปวดหัวแซมพบฉันและบอกฉันว่าเธอจะดีขึ้นในไม่ช้าหลังจากที่พวกเขาส่งโทรเลข ดังนั้นผมจึงเอา รถไฟ ไป กลับ ฉันกำลังจะตายสำหรับถ้วยกาแฟ
ทันใดนั้น จอห์น เพอร์กินส์ ทุกอย่างดูอีกครั้งตกของการสั่งซื้อปกติ ทุกอย่าง ทั้งหมดในครั้งเดียว ตามที่มันได้เสมอ เขามองดูนาฬิกา มันคือ 8 : 15 . เขาได้หมวกของเขา . " ตอนนี้ จอห์น เพอร์กินส์ ! เธอจะไปไหนฉันต้องการจะรู้ ? เคธี่ถาม " ฉันคิดว่าฉันไป coskey และเล่นเกมหรือสองของสระว่ายน้ำกับเพื่อน " จอห์นบอก