Over succeeding rounds in these neg

Over succeeding rounds in these negotiations, the UNFCCC COP has adopted numerous decisions that have provided
the architecture of an eventual global REDD+ mechanism. A large number of states confirmed their support and
pledged funding for the establishment of such a mechanism as part of the 2009 Copenhagen Accord (UNFCCC 2009,
paras. 6-10). The UNFCCC COP has moreover established rules and provided methodological guidance for its eventual
operationalization as part of the 2010 Cancun Agreements (UNFCCC COP 2011, paras. 68-79), the 2011 Durban Platform for Enhanced Action (UNFCCC COP 2012, paras. 63-73), the 2012 Doha Climate Gateway (UNFCCC COP 2013, paras. 25-40), and most recently, the 2013 Warsaw Framework for REDD+ (UNFCCC COP 2013). As far as the UNFCCC process is concerned, all that remains to formally establish a REDD+ mechanism are decisions that would resolve a few technical issues such as non-carbon benefits and non-market-based approaches, the scale-up and coordination of finance for REDD+, and its integration into a broader agreement on climate change that is due to be adopted in 2015 and entered into force by 2010.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผ่านรอบประสบความสำเร็จในการต่อรองเหล่านี้ UNFCCC COP ได้นำการตัดสินใจมากมายที่มีให้สถาปัตยกรรมของสุดโลก REDD + กลไกการ จำนวนมากของอเมริกาที่ได้รับการยืนยันการสนับสนุน และนำเงินทุนการจัดตั้งกลไกดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของแอคคอร์ดโคเปนเฮเกน 2009 (UNFCCC 2009พาราส 6-10) UNFCCC COP นอกจากนี้ได้สร้างกฎ และให้คำแนะนำวิธีสำหรับของราคาoperationalization เป็นส่วนหนึ่งของข้อ ตกลงที่แคนคูน 2010 (UNFCCC COP 2011 พาราส 68-79), แพ ลตฟอร์มเดอร์ 2011 สำหรับการดำเนินการปรับปรุง (UNFCCC COP 2012 พาราส 63-73), เก ตเวย์ 2012 โดฮาสภาพภูมิอากาศ (UNFCCC COP 2013 พาราส 25-40), และล่าสุด 2013 วอร์ซอ Framework สำหรับ REDD + (UNFCCC COP 2013) เป็นกระบวนการของ UNFCCC เป็นห่วง ที่ยังคงเป็นทางสร้างกลไก REDD + การจะตัดสินใจที่จะแก้ไขปัญหาทางเทคนิคบางอย่างเช่นประโยชน์คาร์บอน และไม่ใช่ตลาดใช้วิธี ขนาดสาย และประสานงานการเงินสำหรับ REDD + และการรวมสัญญากว้างสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงที่จะครบกำหนดที่จะนำมาใช้ใน และบังคับ โดย 2010

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กว่าจะประสบความสำเร็จในการเจรจารอบเหล่านี้ COP UNFCCC ได้นำการตัดสินใจจำนวนมากที่ได้ให้
สถาปัตยกรรมของโลกกลไก REDD + ในที่สุด จำนวนมากของรัฐที่ได้รับการยืนยันการสนับสนุนของพวกเขาและ
จำนำเงินทุนสำหรับการจัดตั้งกลไกดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของปี 2009 สนธิสัญญาโคเปนเฮเกน (UNFCCC 2009
Paras. 6-10) UNFCCC COP นอกจากนี้ได้มีการจัดตั้งกฎระเบียบและให้คำแนะนำเกี่ยวกับระเบียบวิธีสำหรับในที่สุด
operationalization เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงในปี 2010 แคนคูน (UNFCCC COP 2011 Paras. 68-79) 2011 แพลตฟอร์มเดอร์สำหรับการกระทำที่เพิ่ม (UNFCCC COP 2012, Paras. 63 73), โดฮา 2012 สภาพภูมิอากาศเกตเวย์ (UNFCCC COP 2013 Paras. 25-40) และส่วนใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้ 2013 กรอบวอร์ซอ REDD + (UNFCCC COP 2013) เท่าที่กระบวนการ UNFCCC ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดที่เหลืออยู่อย่างเป็นทางการสร้างกลไก REDD + การตัดสินใจที่จะแก้ไขปัญหาทางเทคนิคบางอย่างเช่นผลประโยชน์ไม่ใช่คาร์บอนและวิธีการที่ไม่ใช่การตลาดตามระดับขึ้นและการประสานงานของเงินทุนสำหรับ REDD + และบูรณาการลงนามในสัญญาที่กว้างขึ้นในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดจากการถูกนำมาใช้ในปี 2015 และมีผลบังคับใช้ในปี 2010