He went to the stone table undernea

He went to the stone table underneath a tree, reached for the bottle of wine Chen Rong had drunk from, and threw his head back for a swig. Chen Rong was about to remind him when she saw that he had finished, so she in turn closed her mouth.

Sun Yan sat down, patted the spot next to him, and called Chen Rong: “What are you standing there for? Come here and have a talk with me.”

Chen Rong quickly went over. go to moc.824retsmah

After they sat down across from each other, Chen Rong concernedly looked at him and asked, “Didn’t you move out of the city? Why have you come back in?”

Sun Yan poured a drink, picked up a piece of pastry and threw it into his mouth. He mumbled as he chewed: “The troops are still outside, only I can come in.”

He looked up and took another gulp of wine, then casually inquired after her. “But enough about me. What about you? How are you doing? What happened that day anyway? When I saw General Wen that day, he said you had released sky lanterns. Your name and Wang Hong’s name were also written on them in Hu script. I was fearful for you when I heard that you were at the prince’s estate and immediately thought that you were in danger. If not, you wouldn’t have risked alarming others by releasing those sky lanterns and writing Hu script.”

He pounded the cup onto the table, stared at Chen Rong and indignantly said, “Why did you write Wang Hong’s name? Why didn’t you write my name? Dammit, even if I couldn’t have saved you, I could’ve looked for Wang Hong like I had!”

Chen Rong watched the young boy huffing and puffing and couldn’t help smiling despite herself.

Upon seeing her smile, Sun Yan came to realize that his words were quite irrational and he therefore glumly lowered his head.

Chen Rong had wanted to talk to him about this matter. Now that he took the lead in mentioning it, she cleared her throat and began to speak.

Sun Yan’s face darkened. He slapped the stone table and growled: “I can’t believe Chen Yuan is that kind of a person!”

He raised his head worriedly. “When will your father and brother come to Nan’yang? Or… should I find a way to bring you to Jiankang? You’ll get into trouble sooner or later under this man’s custody.”

My father and brother in Jiankang? go to hamster428

Chen Rong smiled wistfully and shook her head.

Sun Yan studied her and, when he saw that she had seemed sad, a thought came to him which made him smile wryly: “Your name is as good as destroyed by the Prince of Nan’yang and Wang Hong. Or else, I could go ahead without the approval of my family and marry you.”

Chen Rong’s head was bowed in silence. She naturally understood Sun Yan’s meaning. Although the boy was footloose, he was after all a direct descendant of the Sun house in Jiangdong. Even if his parents were no longer by his side, he couldn’t arrange himself a marriage that would bring dishonor to his family and ancestors. For him to marry someone with a ruined name like her, he’d first need to win his family’s consent.

At this thought, Chen Rong couldn’t help but to be angry with Wang Qilang.

She pursed her lips and fumed: “You’re all a bad lot!”

Sun Yan was bemused by her words. “I’m a man of honor,” he claimed. “And so is General Ran!”

Just then, a woman’s voice came: “Is Ah Rong in? Jiejie has come to see you.”

It was Chen Wei’s voice. go to moc.824retsmah

She’s here?

“Ah Yan, leave for now,” Chen Rong immediately said to Sun Yan. “My cousins are the most troublesome.”

Sun Yan nodded, stood up, and turned around to go.

He had just gotten to the gate by the time Chen Wei gracefully came in.

She paused at the sudden meeting with Sun Yan, then glanced at Chen Rong in jealousy before turning to give him a curtsy. “Good greetings, General Sun,” she sweetly said.

Sun Yan snorted, flapped his sleeves, and went out the door without any concern for her.

Chen Wei froze at being snubbed. She turned to watch Sun Yan’s departing back while, slowly, her face grew ugly.

But in mere seconds, Chen Wei forced a smile on her lips and turned to her cousin. “Ah Rong.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเดินไปยังโต๊ะหินใต้ต้นไม้ สำหรับขวดไวน์รองเฉินได้ดื่มจาก และขว้างศีรษะกลับมา swig เฉินร่องก็จะ เตือนให้เขาเมื่อเธอเห็นว่า เขาจบ เพื่อให้เธอในการเปิดปิดปากของเธออาทิตย์ยันนั่งลง โรคกลัวจุดถัดจากเขา และเรียกว่าร่องเฉิน: "สิ่งคุณยืนมี มาที่นี่ และได้พูดคุยกับฉัน"รองเฉินได้อย่างรวดเร็วไปกว่า ไปที่ moc.824retsmahหลังจากที่พวกเขานั่งลงตรงข้ามกัน ร่องเฉิน concernedly มองไปที่เขา และถาม ไม่คุณ ย้ายจากเมือง มาทำไมกลับใน"ยานซันเทเครื่องดื่ม หยิบชิ้นส่วนของขนม และโยนเข้าไปในปากของเขา เขา mumbled เขาเคี้ยว: "กองทหารไม่ได้ยังคงอยู่ ผมสามารถมา"เขามองขึ้น และเอาอีกอึกไวน์ แล้วตั้งใจถามเธอ "แต่พอฉัน แล้วคุณล่ะ คุณเป็นยังไงบ้าง วันต่อไปเกิดอะไรขึ้น เมื่อผมเห็นทั่วไปเวิ่นวันนั้น เขากล่าวว่า คุณได้ปล่อยโคมลอยฟ้า ชื่อของคุณและชื่อวังฮ่องกงยังเขียนพวกเขาในสคริปต์ฮู ผมกลัวคุณเมื่อฉันได้ยินว่า คุณเอสเตทของเจ้าชาย และทันทีคิดว่า คุณอยู่ในอันตราย ถ้า ไม่ คุณจะไม่มีตระหนักน่ากลัวผู้อื่น โดยการเขียนสคริปต์ Hu และปล่อยโคมไฟลอยฟ้า"เขาทุบถ้วยบนโต๊ะ จ้องไปที่ร่องเฉิน และ indignantly กล่าว ว่า "ทำไมคุณไม่เขียนชื่อวังฮ่องกง ทำไมไม่เขียนชื่อไหม Dammit แม้ว่าไม่มีบันทึกคุณ ผมไม่ได้ดูวังฮ่องกงเหมือนผม"เฉินรองดูเด็กหนุ่ม huffing และพอง และไม่สามารถช่วยยิ้มแม้ตัวเองเมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอ ย่านซันมาตระหนักถึงว่า คำพูดของเขาไม่มีเหตุผลมาก และเขาจึง glumly ลดลงศีรษะของเขารองเฉินได้อยากคุยกับเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากที่เขาได้นำในการกล่าวถึงมัน เธอล้างลำคอของเธอ และเริ่มพูดดวงอาทิตย์ยันหน้ามืด เขาตบโต๊ะหิน และ growled: "ผมไม่เชื่อว่า เฉินหยวนอย่างว่าคน"เขายกศีรษะของเขา worriedly "จะของคุณพ่อและพี่ชายมาเมื่อ Nan'yang ไร หรือ...ควรหาวิธีที่จะนำคุณไปเจียนคังโร๊ด คุณจะได้รับเป็นปัญหาช้าภายใต้การดูแลของผู้ชายคนนี้"พ่อและพี่ชายในเจียนคังโร๊ด ไปที่ hamster428รองเฉินละห้อยยิ้ม และส่ายหัวของเธอศึกษาดวงอาทิตย์ยันเธอ และ เมื่อเขาเห็นว่า เธอได้ประจักษ์เศร้า ความคิดมาที่ซึ่งทำให้เขายิ้ม wryly: "ชื่อของคุณจะดีเท่าทำลาย โดยเจ้าชาย Nan'yang และ Wang Hong หรือ อื่น ๆ ฉันสามารถไปข้างหน้า โดยการอนุมัติของครอบครัว และแต่งงานกับคุณ"หัวเฉินรองรับโค้งคำนับในความเงียบ เธอตามธรรมชาติเข้าใจความหมายดวงอาทิตย์ยัน แม้ว่าเด็กชาย footloose พระองค์หลังจากทั้งหมดเป็นลูกหลานโดยตรงของเดอะซันเฮาส์ในเจียงตง ถึงแม้พ่อแม่อีกข้างของเขา เขาไม่จัดแต่งงานที่จะนำจิลล์เพื่อครอบครัวและบรรพบุรุษของเขาเอง เขาแต่งงานกับคนชื่อเจ๊งเหมือนเธอ เขาจะต้องชนะเขายินยอมก่อนเวลานี้คิด เฉินรองไม่สามารถช่วยแต่ถึงจะโกรธกับวัง Qilangเธอ pursed ริมฝีปากของเธอ และ fumed: "คุณทำทั้งหมดเลวมาก"ดวงอาทิตย์ยันถูก bemused โดยคำของเธอ เขาอ้างว่า "ผมเป็นคนของเกียรติ "และเพื่อให้ เป็นวิ่งทั่วไป"แล้ว เสียงผู้หญิงมา: "คือ Ah ร่องใน Jiejie ได้มาค่ะ"มันเป็นเสียงเฉินเว่ย ไปที่ moc.824retsmahเธออยู่ที่นี่"อา Yan ลาสำหรับตอนนี้, " เฉินร้องทันทีว่า ยันดวงอาทิตย์ "ญาติของฉันจะลำบากมากที่สุด"ยันอาทิตย์เลยต้อง ลุกขึ้น และหันไปเพียงแค่เขามีอากาศประตูตามเวลาเว่ยเฉินอย่างสง่างามมาเธอหยุดชั่วคราวในที่ประชุมอย่างฉับพลันพร้อมยันดวงอาทิตย์ แล้ว glanced ที่รองเฉินฉกฉวยก่อนที่จะเปิดให้เขาเป็น curtsy "ดีทักทาย ดวงอาทิตย์ ทั่วไป" เธอบอกว่า หวานดวงอาทิตย์ยัน snorted, flapped แขนของเขา และออกโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ สำหรับเธอเว่ยเฉิน froze ที่ถูก snubbed เธอหันไปดูอาทิตย์ยันออกเดินทางกลับในขณะที่ ช้า ใบหน้าของเธอเติบโตมาน่าเกลียดแต่ในเพียงไม่กี่วินาที เว่ยเฉินบังคับรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอ และกลายเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ "อา ร้อง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเดินไปที่โต๊ะหินใต้ต้นไม้เข้าถึงได้สำหรับขวดไวน์เฉินร่องได้เมาจากและโยนศีรษะของเขากลับ swig เฉินร่องเป็นเรื่องที่จะเตือนเขาเมื่อเธอเห็นว่าเขามีสำเร็จรูปเพื่อให้เธอในการเปิดปิดปากของเธอ.

ดวงอาทิตย์ยันนั่งลงตบจุดที่ติดกับเขาและเรียกว่าเฉินร่อง: "สิ่งที่คุณยืนอยู่ที่นั่นหรือไม่? มาที่นี่และมีการพูดคุยกับฉัน. "

เฉินร่องไปอย่างรวดเร็วกว่า ไป moc.824retsmah

หลังจากที่พวกเขานั่งลงตรงข้ามกันเฉินร่องมอง concernedly ที่เขาและถามว่า "คุณไม่ย้ายออกจากเมือง? ทำไมคุณกลับมามีอะไรบ้าง? "

ซันยันเทเครื่องดื่มหยิบขึ้นมาชิ้นส่วนของขนมและโยนมันลงไปในปากของเขา เขาพึมพำในขณะที่เขาเคี้ยว ". ทหารยังคงภายนอกเดียวที่ฉันสามารถมาใน"

เขาเงยหน้าขึ้นและเอาอึกไวน์อื่นแล้วลวกถามหลังจากที่เธอ " แต่พอเกี่ยวกับฉัน แล้วคุณล่ะ? เป็นอย่างไรบ้าง? สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นหรือไม่? เมื่อผมได้เห็นทั่วไป Wen วันนั้นเขาบอกว่าคุณปล่อยโคมลอย ชื่อและชื่อวังของฮ่องกงของคุณยังถูกเขียนขึ้นกับพวกเขาในสคริปต์ Hu ผมเป็นคนที่น่ากลัวสำหรับคุณเมื่อผมได้ยินมาว่าคุณอยู่ที่คฤหาสน์ของเจ้าชายและทันทีที่คิดว่าคุณตกอยู่ในอันตราย ถ้าไม่ได้คุณจะไม่ได้น่ากลัวเสี่ยงอื่น ๆ โดยการปล่อยโคมลอยและผู้เขียนบท Hu. "

เขาโขลกถ้วยลงบนโต๊ะจ้องมองมาที่เฉินร่องและไม่พอใจกล่าวว่า" คุณไม่เขียนชื่อวังของฮ่องกงทำไม? ทำไมคุณไม่เขียนชื่อของฉันได้อย่างไร บ้าแม้ว่าผมไม่ได้บันทึกคุณฉันจะได้มองหาวังฮ่องกงเหมือนฉันมี! "

เฉินร่องดูเด็กหนุ่ม huffing และพองตัวและไม่สามารถช่วยตัวเองแม้จะมีรอยยิ้ม.

เมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอ, Sun Yan ก็ตระหนักว่าคำพูดของเขามีความลงตัวมากและดังนั้นเขาจึง glumly ลดลงหัวของเขา.

เฉินร่องอยากจะพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้ที่เขาเป็นผู้นำในการกล่าวขวัญมันเธอกระแอมเธอและเริ่มที่จะพูด.

หน้าใสซันแยนมืด เขาตบโต๊ะหินและคำราม: "ฉันไม่สามารถเชื่อเฉินหยวนเป็นชนิดของคนที่"

เขายกศีรษะของเขากังวล "เมื่อพ่อและพี่ชายของคุณจะมาถึง Nan'yang? หรือ ... ฉันควรจะหาวิธีที่จะนำคุณไปยัง Jiankang หรือไม่? คุณจะได้รับเป็นปัญหาไม่ช้าก็เร็วภายใต้การดูแลของผู้ชายคนนี้. "

พ่อและพี่ชายของฉันใน Jiankang? ไป hamster428

. เฉินร่องยิ้มละห้อยและส่ายหัว

Sun Yan ศึกษาของเธอและเมื่อเขาเห็นว่าเธอดูเหมือนเศร้าเป็นความคิดที่มาหาเขาที่ทำให้เขายิ้มได้ถึงคราว "ชื่อของคุณเป็นดีทำลายโดยเจ้าชายแห่ง Nan'yang และวังฮ่องกง หรืออื่น ๆ ที่ฉันจะไปข้างหน้าโดยการอนุมัติของครอบครัวของฉันและแต่งงานกับคุณ. "

หัวเฉินร่องก็โค้งคำนับอยู่ในความเงียบ เธอเข้าใจความหมายธรรมชาติซันแยน แม้ว่าเด็กก็ชอบท่องเที่ยวเขาเป็นหลังจากทั้งหมดเป็นทายาทสายตรงของดวงอาทิตย์ในบ้าน Jiangdong แม้ว่าพ่อแม่ของเขาไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาเขาไม่สามารถจัดตัวเองว่าการแต่งงานจะนำมาซึ่งความอับอายขายหน้าให้กับครอบครัวและบรรพบุรุษของเขา สำหรับเขาที่จะแต่งงานกับคนที่มีชื่อเจ๊งเหมือนเธอเขาจะต้องได้รับความยินยอมที่จะชนะของครอบครัวของเขา.

ในความคิดนี้เฉินร่องไม่สามารถช่วย แต่จะโกรธกับวัง Qilang.

เธอเม้มริมฝีปากของเธอและ fumed: "คุณ 'ใหม่ทั้งหมดเป็นจำนวนมากที่ไม่ดี! "

ซันยันถูกตะลึงโดยคำพูดของเธอ "ผมเป็นผู้ชายที่มีเกียรติ" เขาอ้างว่า "และเพื่อให้เป็น Ran ทั่วไป!"

ทันใดนั้นเสียงของผู้หญิงมา: "อาร่องอะไรบ้าง? Jiejie ได้มาเห็นคุณ. "

มันเป็นเสียงของเฉินเหว่ย ไป moc.824retsmah

เธอที่นี่?

"อายันออกสำหรับตอนนี้" เฉินกล่าวว่าร่องทันทีกับซันยัน "ญาติของฉันเป็นที่ลำบากที่สุด."

Sun Yan พยักหน้าลุกขึ้นยืนและหันไปรอบ ๆ ไป.

เขามีอากาศเพียงแค่ไปที่ประตูตามเวลาที่เฉินเหว่ยได้อย่างสง่างามมาใน.

เธอหยุดชั่วคราวในที่ประชุมอย่างฉับพลันกับดวงอาทิตย์ยันแล้วชำเลืองมอง ที่เฉินร่องในความหึงหวงก่อนจะหันไปให้เขาถวายบังคม "ทักทายดีทั่วไป Sun," เธอกล่าวว่าหวาน.

ดวงอาทิตย์ยัน snorted, กระพือแขนของเขาและเดินออกจากประตูโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ สำหรับเธอ.

เฉินเหว่ยแช่แข็งที่ถูกปฏิเสธ เธอหันไปดูดวงอาทิตย์แยนแยกย้ายกันกลับในขณะที่ช้าใบหน้าของเธอเติบโตที่น่าเกลียด.

แต่ในเพียงไม่กี่วินาทีเฉินเหว่ยบังคับรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอและหันไปญาติของเธอ "อาร่อง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาไปที่โต๊ะหินใต้ต้นไม้ เอื้อมไปหยิบขวดไวน์เฉินหยงได้เมาและโยนศีรษะของเขากลับอยากตายไวหรอกนะ เฉินหยงกำลังจะเตือนเขาเมื่อเห็นเขาเสร็จแล้วเธอจึงเปิดปิดที่ปากของเธอซุนยันนั่งตบที่ข้างๆ เขา เรียก เฉินหยง " ยืนทำอะไรอยู่ มาที่นี่และพูดกับผม "เชนร้องเร็วไปกว่า ไป moc.824retsmahหลังจากที่พวกเขานั่งลงตรงข้ามกัน เฉิน โรง concernedly มองเขาและถามว่า " คุณไม่ได้ย้ายออกจากเมือง ทำไมคุณกลับมา ? "ซุนยันเทเครื่องดื่ม หยิบชิ้นขนมและโยนมันเข้าไปในปากของเขา เขาพึมพำ เขาเคี้ยว " ทหารยังอยู่ข้างนอก มีเพียงฉันคนเดียวที่เข้ามา "เขาเงยหน้าขึ้นและเอาไวน์อีกอึก จากนั้นก็ถามถึงเธอ " แต่พอเกี่ยวกับฉัน สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ ? คุณเป็นยังไงบ้าง ? วันนั้นเกิดอะไรขึ้นล่ะ ? เมื่อผมเห็นเหวินทั่วไปในวันนั้น เขาบอกว่ามีปล่อยโคมลอยฟ้า ชื่อและชื่อของวังหงส์ยังเขียนไว้ในหู สคริปต์ ผมกลัว ตอนที่ฉันได้ยินว่าคุณเป็นอสังหาริมทรัพย์ของเจ้าชาย และคิดทันทีว่า เธออยู่ในอันตราย ถ้าไม่ คุณก็ไม่ต้องเสี่ยงถ่างคนอื่นโดยการปล่อยโคม และการเขียนสคริปต์ที่หู "เขาให้ถ้วยลงบนโต๊ะ จ้องมองเชนโรง และเกรี้ยวกราด กล่าวว่า " ทำไมคุณถึงเขียนชื่อ หวัง ฮอง ทำไมคุณไม่เขียนชื่อของฉัน บ้าจริง แม้ว่าผมจะไม่สามารถช่วยคุณ ฉันสามารถตามหาวังหงส์เหมือนผม ! "เฉินหยงดูเด็ก huffing และพอง และไม่สามารถช่วยยิ้ม ทั้งๆที่ตัวเองเมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอ อาทิตย์ ยันถึงรู้ว่าคำพูดของเขาค่อนข้างไม่มีเหตุผลและเขาจึง glumly ลดลงหัวของเขาเฉินหยงก็อยากคุยกับเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้เขาเอาตะกั่วในเอกสารนั้น เธอผ่านลำคอของเธอ และเริ่มพูดหน้าซุนยันมืด . เขาตบโต๊ะหิน และร้องว่า " ผมไม่อยากเชื่อว่าเฉินหยวนเป็นคนแบบนั้นนะ "เขายกศีรษะของเขา worriedly . " เมื่อพ่อและพี่ชายมา nan"yang ? หรือ . . . ฉันควรจะหาวิธีที่จะนำคุณเจี้ยนคัง ? คุณมีปัญหาแน่ไม่ช้าก็เร็ว ภายใต้การดูแลของชายผู้นี้ "พ่อและพี่ชายในเจี้ยนคัง ? ไป hamster428เฉินหยงยิ้มด้วยความโหยหา และส่ายหน้าซุนยันเรียนของเธอ และเมื่อเขาเห็นว่าเธอดูเศร้า คิด เขา มา ซึ่งทำให้เขายิ้มอย่างบิดเบี้ยว : " ชื่อของคุณ เป็น ดี ถูกทำลายโดยเจ้าชายของ nan"yang และวังฮง ไม่งั้นผมจะไปข้างหน้า โดยไม่มีการอนุมัติของครอบครัวและแต่งงานกับคุณ "หัวเฉินหยงก็จมลงในความเงียบ เธอย่อมเข้าใจ ซัน ยัน ความหมาย แม้ว่าเขาชอบท่องเที่ยว เขาหลังจากทั้งหมดโดยลูกหลานของบ้านตะวันใน Jiangdong . ถ้าพ่อแม่เค้าไม่อยู่ข้างเขา เขาไม่ได้จัดเอง การแต่งงานที่อาจนำความเสื่อมเสียให้กับครอบครัวของเขาและบรรพบุรุษ เขาจะแต่งงานกับคนชื่อเหมือนเธอหมด เขาจะต้องชนะ ความยินยอมของครอบครัวของเขาที่คิดแบบนี้ เฉินหยงไม่สามารถช่วย แต่โกรธกับวัง qilang .เธอ pursed ฟูมปากเธอ " คุณทุกคนมากนะ "ซุนเหยียน ก็ตะลึงกับคำพูดของเธอ " ผมเป็นผู้ชายที่ให้เกียรติ " เขาอ้าง " ดังนั้น แม่ทัพวิ่ง ! "แล้วเสียงผู้หญิงมา : " อ่า ร้องใน พี่สาวมาเห็นคุณ”มันเป็นเสียงของ เฉินเว่ย ไป moc.824retsmahเธออยู่ที่นี่" อา ยัน ปล่อยเดี๋ยวนี้ " เฉินหยงทันทีว่า Sun Yan " ญาติของฉันเป็นปัญหามากที่สุด " .ซุนเหยียนพยักหน้า ลุกขึ้นยืน และหันหลังไปเขาเพิ่งไปที่ประตูเมื่อเฉินเว่ยได้เข้ามาเธอหยุดประชุมกระทันหันกับซุนเหยียน แล้วชายตามอง Chen ร่องด้วยความหวงแหนก่อนจะหันไปให้เขาคำนับ " สวัสดีดีทั่วไป Sun , " เธอหวานกล่าวSun Yan ได้กลิ่นแบบ , แขนของเขาและเดินออกไปที่ประตูโดยไม่สนใจเธอเฉินเว่ยแช่แข็งที่ถูกไม่ได้หยาม . เธอหันไปมองซุนเหยียนออกเดินทางกลับในขณะที่ ช้าๆ ใบหน้าของเธอก็น่าเกลียดแต่ในวินาทีเท่านั้น เฉินเว่ยทำให้รอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอ และเป็นญาติของเธอ " อ๊ะ ร่ .