Post-hepatectomy liver failure
Rondi Kauffmann and Yuman Fongcorresponding author
Author information ► Article notes ► Copyright and License information ►
This article has been cited by other articles in PMC.
Go to:
Abstract
Hepatectomies are among some of the most complex operative interventions performed. Mortality rates after major hepatectomy are as high as 30%, with post-hepatic liver failure (PHLF) representing the major source of morbidity and mortality. We present a review of PHLF, including the current definition, predictive factors, pre-operative risk assessment, techniques to prevent PHLF, identification and management. Despite great improvements in morbidity and mortality, liver surgery continues to demand excellent clinical judgement in selecting patients for surgery. Appropriate choice of pre-operative techniques to improve the functional liver remnant (FLR), fastidious surgical technique, and excellent post-operative management are essential to optimize patient outcomes.
Keywords: Post-hepatectomy liver failure (PHLF), prevention of liver failure, predictive factors for liver failure
Go to:
Introduction
Hepatic resections are among some of the most complex operative interventions performed, and are fraught with risk and the potential for complications. Mortality rates after major hepatic resection have been reported to be as high as 30% (1,2) with post-hepatectomy liver failure (PHLF) representing the major source of morbidity and mortality after liver resection. Despite great improvements in outcomes after major liver resection due to refinements in operative technique and advances in critical care, PHLF remains one of the most serious complications of major liver resection, and occurs in up to 10% of cases (3,4). Several studies report a lower rate of PHLF in East Asian countries (1-2%), but when present, PHLF represents a significant source of morbidity and mortality (5).
Go to:
Definition
The definition of PHLF has varied widely among groups, making comparison of rates between studies challenging. Numerous definitions of PHLF exist in the literature, with variations by country and between hospitals within the same country. Many definitions include complicated formulas or obscure laboratory tests, such as hepaplastin or hyaluronic acid levels, limiting their utility (6). The Model for End-Stage Liver Disease (MELD) score is one such definition that is widely used. The MELD score is calculated using serum creatinine, INR, and bilirubin, but requires a complex mathematical formula computation (7). The ‘50-50 criterion’ (PT 50 µmL/L) have also been proposed as a simple definition for PHLF (8). However, this definition does not account for any clinical parameters, and relies only on two laboratory values. In 2011, the International Study Group of Liver Surgery (ISGLS) proposed a standardized definition and severity of grading of PHLF. After evaluating more than 50 studies on PHLF after hepatic resection, the consensus conference committee defined PHLF as “a post-operatively acquired deterioration in the ability of the liver to maintain its synthetic, excretory, and detoxifying functions, which are characterized by an increased INR and concomitant hyperbilirubinemia on or after postoperative day 5” (2). While other definitions of PHLF utilizing biochemical or clinical parameters are used by some centers, the ease with which the ISGLS definition can be calculated and used for comparison renders it the definition that ought to be standardized and used.
While PHLF is the most feared complication, the severity of its clinical manifestation ranges from temporary hepatic insufficiency to fulminant hepatic failure. The ISGLS group advocated a simple grading system of PHLF, in which laboratory values, clinical symptoms, and need for increasingly invasive treatments define severity of PHLF. The mildest grade of PHLF, grade A, represents a minor, temporary deterioration in liver function that does not require invasive treatment or transfer to the intensive care unit. The most severe, grade C, is characterized by severe liver failure with multisystem failure and the requirement for management of multi-system failure in the intensive care unit (2) (Table 1). The peri-operative mortality of patients with grades A, B, and C PHLF as determined by this grading schema is 0%, 12% and 54%, respectively (9).
Table 1
Table 1
ISGLS definition and grading of PHLF (2)
Go to:
Predictive factors
Patient factors
Various patient-related factors are associated with increased risk of PHLF (Table 2). Operative mortality in patients with diabetes undergoing curative-intent hepatic resection for treatment of colorectal metastases has been shown to be higher than comparable patients without diabetes mellitus (6). In that series, operative mortality was 8% in diabetics compared to 2% in non-diabetics (P1,200 mL (19,20), intra-operative transfusion requirement, need for vena caval or other vascular resection (21), operative time >240 minutes (13), resection of >50% of liver volume, major hepatectomy including right lobe (22), and skeletonization of the hepatoduodenal ligament in cases of biliary malignancy (23). In patients for whom 18 seconds) and bilirubin level (>3 mg/dL) (24). In their analysis, 90% of patients undergoing trisegmentectomy with ≤25% of liver remaining developed hepatic dysfunction, compared to none of the patients who had >25% of liver remaining after the same operation (24). Furthermore, the percentage of remaining liver, as determined by volumetric analysis, was more specific in predicting PHLF than the anatomic extent of resection (24).
Careful evaluation of pre-operative CT scan imaging should focus on liver attenuation. Liver attenuation that is lower than that observed in the spleen indicates fatty infiltration indicative of steatohepatitis (11,24,25) (Figure 1). Similarly, splenomegaly, varices, ascites, or consumptive thrombocytopenia should prompt the clinician to suspect underlying cirrhosis (11) (Figure 2A,B).
Figure 1
Figure 1
CT scan image of steatohepatitis, with liver attenuation lower than that of the spleen.
Figure 2
Figure 2
(A) CT scan demonstrating evidence of cirrhosis, with ascites, small liver, and splenomegaly; (B) CT scan demonstrating evidence of cirrhosis, with ascites, small liver, splenic varices, and splenomegaly.
Although ultrasound and 3-dimensional ultrasound has been advocated by some as a means by which to assess the pre-operative volume of the liver, CT or MRI provide more objective data that is less subject to operator-error. Both CT and MRI show excellent accuracy and precise quantification of hepatic volume (26-28), and are particularly useful in estimating the future liver remnant (FLR) (29).
Numerous methods have been developed for calculating liver volume, using either CT or MRI images. The first technique involved manual tracing of the outline of the liver (30), but has been criticized its time-intensity. Most recently, automatic or semi-automatic techniques have been developed that utilize mathematical formulas to measure liver volumes obtained from CT scan images, utilizing commercially-available software programming. These software-based programs have been shown to correlate well with manual volume estimation, but are performed in a fraction of the time (31).
Although pre-operative estimation of functional liver volume after resection remains the most advanced method for estimating hepatic functional reserve, newer techniques, such as indocyanine green (ICG) clearance and ICG retention rate (ICG R15) have been reported. Under normal conditions, nearly all ICG administered is cleared by the liver. Because the ICG reflects intra-hepatic blood flow, it has long been used to assess liver functional reserve in patients with cirrhosis (32). Only recently, however, have investigations begun into the application of ICG and ICG R15 to
Hepatectomy ลงตับวายผู้เขียน Rondi Kauffmann และ Yuman Fongcorrespondingเขียนข้อมูล►บทความบันทึก►ลิขสิทธิ์และสิทธิ์การใช้งานข้อมูล►บทความนี้ได้ถูกอ้างถึง โดยบทความอื่น ๆ ในเอ็มลุยเลย:บทคัดย่อHepatectomies ของมาตรการวิธีปฏิบัติตนภายซับซ้อนมากที่สุดดำเนินการ อัตราการตายหลังจาก hepatectomy ใหญ่สูงถึง 30% มีหลังตับตับวาย (PHLF) แสดงถึงแหล่งที่มาสำคัญของ morbidity และตายได้ เรานำเสนอตรวจทาน PHLF รวมทั้งกำหนดปัจจุบัน ปัจจัยที่คาดการณ์ การประเมินความเสี่ยงผ่า เทคนิคการป้องกัน PHLF รหัส และการจัดการ แม้ มีการปรับปรุงที่ดีใน morbidity และตาย ผ่าตัดตับยังคงการตัดสินทางคลินิกแห่งความต้องการในการเลือกผู้ป่วยสำหรับการผ่าตัด หลากหลายเทคนิคผ่าเพื่อปรับปรุงการทำงานตับที่เหลืออยู่ (FLR), fastidious เทคนิคผ่าตัด และการจัดการดีหลังการผ่าตัดที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญในการปรับปรุงผลลัพธ์ของผู้ป่วยคำสำคัญ: ลง hepatectomy ปัจจัยทำนายสำหรับความล้มเหลวในตับ ป้องกันตับวาย ตับวาย (PHLF)ลุยเลย:แนะนำResections ตับของดำเนินมาตรการวิธีปฏิบัติตนภายซับซ้อนมากที่สุด และเต็มไป ด้วยความเสี่ยงและเป็นภาวะแทรกซ้อน รายงานจะสูงถึง 30% (1, 2) กับ hepatectomy ลงอัตราการตายหลัง resection ตับใหญ่ตับวาย (PHLF) แสดงถึงแหล่งที่มาสำคัญของ morbidity และตายหลังจาก resection ตับ แม้ มีการปรับปรุงใหญ่ในผลหลัง resection ตับสำคัญ refinements เทคนิควิธีปฏิบัติตนภายในและความก้าวหน้าในการดูแลสำคัญ PHLF ยังคงเป็นหนึ่งในภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรงที่สุดของตับ resection หลัก แล้วเกิดขึ้นถึง 10% ของกรณี (3, 4) การศึกษาหลายรายงานอัตราที่ลดลงของ PHLF ในประเทศเอเชียตะวันออก (1-2%), แต่เมื่อปัจจุบัน PHLF แสดงถึงแหล่งที่มาสำคัญของ morbidity และตาย (5)ลุยเลย:คำจำกัดความคำนิยามของ PHLF มีแตกต่างกันระหว่างกลุ่ม การเปรียบเทียบอัตราระหว่างความท้าทายการศึกษาอย่างกว้างขวาง ข้อกำหนดต่าง ๆ ของ PHLF มีอยู่ในวรรณคดี กับการเปลี่ยนแปลงของประเทศ และ ระหว่างโรงพยาบาลในประเทศเดียวกัน ข้อกำหนดต่าง ๆ รวมสูตรซับซ้อน หรือบดบังทดสอบในห้องปฏิบัติ เช่นระดับ hepaplastin หรือกรด hyaluronic จำกัดของยูทิลิตี้ (6) แบบคะแนนโรคตับระยะสุดท้าย (MELD) เป็นคำนิยามดังกล่าวหนึ่งที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย คะแนน MELD คำนวณโดยใช้ซีรั่ม creatinine, inr., และ bilirubin แต่ต้องการความซับซ้อนทางคณิตศาสตร์สูตรคำนวณ (7) เกณฑ์ ' 50-50' (PT < 50% และ bilirubin > 50 µmL/L) ได้นอกจากนี้ยังถูกเสนอชื่อเป็นคำนิยามง่าย ๆ PHLF (8) อย่างไรก็ตาม คำนิยามนี้ไม่บัญชีสำหรับพารามิเตอร์ทางคลินิก แล้วอาศัยค่าสองค่าห้องปฏิบัติการเท่านั้น ใน 2011 กลุ่มการศึกษานานาชาติของตับผ่าตัด (ISGLS) เสนอคำนิยามมาตรฐานและความรุนแรงของการจัดเกรดของ PHLF หลังจากการประเมินการศึกษา PHLF มากกว่า 50 หลัง resection ตับ มติประชุมคณะกรรมการกำหนด PHLF เป็น "เสื่อมสภาพ post-operatively ได้รับในความสามารถของตับสังเคราะห์ ขับถ่าย และการล้างพิษฟังก์ชัน ซึ่งมีลักษณะ โดย inr.เพิ่มและ hyperbilirubinemia มั่นใจ หรือหลัง จากวันที่ในการผ่าตัด 5" (2) การ รักษา ในขณะที่ใช้ข้อกำหนดอื่น ๆ ของ PHLF ที่ใช้พารามิเตอร์ทางคลินิก หรือชีวเคมี โดยศูนย์บาง ง่ายที่กำหนด ISGLS สามารถคำนวณ และใช้สำหรับการเปรียบเทียบสภาพมันคำนิยามที่ควรจะเป็นมาตรฐาน และใช้ในขณะ PHLF เป็นภาวะแทรกซ้อนที่น่ากลัว ความรุนแรงของยามของทางคลินิกช่วงจากชั่วคราวตับไม่เพียงพอกับความล้มเหลวของตับ fulminant กลุ่ม ISGLS advocated ระบบจัดเกรดง่ายของ PHLF ซึ่งค่าห้องปฏิบัติการ อาการทางคลินิก และจำเป็นสำหรับการรักษามากขึ้นรุกรานกำหนดความรุนแรงของ PHLF เกรด mildest ของ PHLF เกรด A แสดงถึงการเสื่อมสภาพเล็กน้อย ชั่วคราวในการทำงานของตับที่ต้องรักษารุกรานหรือโอนหน่วยดูแลเร่งรัด รุนแรงที่สุด เกรด C โดยตับวายรุนแรงล้มเหลว multisystem และความต้องการสำหรับการจัดการของความล้มเหลวหลายระบบในการดูแลเร่งรัดหน่วย (2) (ตารางที่ 1) การตาย peri-การผ่าตัดของผู้ป่วยที่มีเกรด A, B และ C PHLF นี้จัดเกรดแบบแผนเป็นการ 0%, 12% และ 54% ตามลำดับ (9)ตารางที่ 1ตารางที่ 1ISGLS ข้อกำหนดและการจัดเกรดของ PHLF (2)ลุยเลย:ปัจจัยที่คาดการณ์ปัจจัยที่ผู้ป่วยปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ PHLF (ตารางที่ 2) ได้รับการแสดงการตายวิธีปฏิบัติตนภายในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานระหว่างเจตนา curative resection ตับการรักษาลำไส้ขนาดจะสูงกว่าผู้ป่วยเทียบไม่มีเบาหวาน (6) ที่ชุด ตายวิธีปฏิบัติตนภายได้ราคา 8% เมื่อเทียบกับ 2% ในเบาไม่เบา (P < 0.02) นอกจากนี้ 80% ตาย peri-การผ่าตัดในผู้ป่วยโรคเบาหวานได้ถึง PHLF มัธยม การตายส่วนเกินที่เห็นในผู้ป่วยโรคเบาหวานระหว่าง resection ตับที่สำคัญมีแนวโน้มหลายแฟกทอเรียล กับการเปลี่ยนแปลงในการเผาผลาญที่ตับ การอักเสบลดลง และตับ steatosis สนับสนุนหลังการผ่าตัดตับบกพร่อง (10)ตารางที่ 2ตารางที่ 2ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ PHLF งานเคมีบำบัดเกี่ยวข้อง steatohepatitis (เงินสด) เป็นความท้าทายเพิ่มขึ้นในยุคของนวนิยายเผชิญ และอุบัติ ตัวแทนเคมีบำบัดที่ใช้กันทั่วไปมากก่อให้เกิดความเสียหายให้ hepatocytes, 5-fluorouracil, irinotecan, oxaliplatin, cituximab และ bevacizumab (11-14) นอกจากนี้ ผ่าขาดสารอาหาร หรือไตไม่เพียงพอ hyperbilirubinemia เกล็ดเลือดน้อย สถานะของตัว (โรคปอด), และอายุขั้นสูงเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ PHLF (15-18)ปัจจัยราคาประหยัดนอกจากปัจจัยเฉพาะของผู้ป่วย ประสิทธิภาพของวิธีการผ่าตัดตัวเองมีผลต่อความเสี่ยงของ PHLF ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นจะแสดงในตารางที่ 2 และมีการสูญเสียเลือดประเมินวิธีปฏิบัติตนภาย > 1200 mL (19,20), ข้อกำหนดวิธีปฏิบัติตนภายภายในฉีด จำ vena caval หรืออื่น ๆ resection ของหลอดเลือด (21) เวลาวิธีปฏิบัติตนภาย > 240 นาที (13), resection ของ > 50% ของปริมาตรตับ hepatectomy หลักได้แก่สมองกลีบด้านขวา (22), และ skeletonization ของเอ็น hepatoduodenal ในกรณีของ biliary malignancy (23) ในผู้ป่วยที่ < 25% ของปริมาตรตับผ่าด้านหลัง resection ความเสี่ยงของ PHLF เป็น 3 เท่าของผู้ป่วยที่มี ≥25% ของตับปริมาณคงเหลือ (24)ปัจจัยหลังการผ่าตัดปัญหาของการจัดการหลังการผ่าตัดมีผลต่อความเสี่ยงของ PHLF มีการตกเลือดหลังการผ่าตัด (15) และเกิดการติดเชื้อภายในช่องท้อง (16) conferring เพิ่มความเสี่ยง (ตารางที่ 2)การประเมินความเสี่ยงที่ผ่าให้อัตราการตายสูงที่เกี่ยวข้องกับ PHLF มีความสนใจในเทคนิคการ pre-operatively ระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับความผิดปกติของตับหรือล้มเหลว ใช้ CT volumetric วิเคราะห์เป็นเครื่องมือมีประสิทธิภาพที่ใช้ helical CT สแกนเพื่อประเมินปริมาณของ resection โดย contouring กึ่งอัตโนมัติของตับ การศึกษาโดย Shoup et al. ใช้เทคนิคนี้แสดงว่า เปอร์เซ็นต์ที่เหลือตับได้อย่างใกล้ชิด correlated กับเพิ่มเวลา prothrombin (> วินาที) และระดับ bilirubin (> 3 mg/dL) (24) ในการวิเคราะห์ของพวกเขา 90% ของผู้ป่วยระหว่าง trisegmentectomy กับ ≤25% ของตับที่เหลือพัฒนาบกพร่องตับ การเปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่มีไม่มี > 25% ของตับที่เหลือหลังจากการดำเนินงานเดียวกัน (24) นอกจากนี้ เปอร์เซ็นต์ของตับที่เหลือ เป็นไปตามการวิเคราะห์ volumetric ได้เฉพาะในการทำนาย PHLF กว่าขอบเขต anatomic ของ resection (24)การประเมินภาพเอกซเรย์ผ่าระวังควรเน้นตับอ่อน ตับอ่อนซึ่งจะต่ำกว่าที่พบในม้ามบ่งชี้ว่า ไขมันแทรกซึมส่อ steatohepatitis (11,24,25) (รูปที่ 1) ในทำนองเดียวกัน splenomegaly, varices ท้องมาน หรือเกล็ดเลือดน้อย consumptive ควรถาม clinician ให้สงสัยว่าตับแข็งต้นแบบ (11) (รูปที่ 2A, B)รูปที่ 1รูปที่ 1ภาพ ct scan ของ steatohepatitis กับตับอ่อนต่ำกว่าของม้ามรูปที่ 2รูปที่ 2(A) เครื่องเอกซเรย์เห็นหลักฐานของตับแข็ง ท้องมาน ตับเล็ก และ splenomegaly (ข) เครื่องเอกซเรย์เห็นหลักฐานของตับแข็ง ท้องมาน ตับเล็ก splenic varices และ splenomegalyแม้ว่าอัลตร้าซาวด์และอัลตร้าซาวด์ 3 มิติได้ถูก advocated โดยบางส่วนเป็นวิธีการประเมินปริมาณการผ่าตับ CT หรือ MRI ให้ข้อมูลวัตถุประสงค์มากน้อยขึ้นอยู่กับตัวดำเนินการข้อผิดพลาด CT และ MRI แสดงแห่งความถูกต้องและแม่นยำนับของปริมาณตับ (26-28), และจะมีประโยชน์ในการประมาณการในอนาคตตับที่เหลืออยู่ (FLR) (29)ได้รับการพัฒนาวิธีการต่าง ๆ สำหรับการคำนวณปริมาตรตับ การใช้ภาพ CT หรือ MRI เทคนิคแรกเกี่ยวข้องกับการสืบค้นด้วยตนเองของเค้าร่างของตับ (30), แต่ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ของเวลาความเข้ม ล่าสุด เทคนิคแบบอัตโนมัติ หรือกึ่งอัตโนมัติได้รับการพัฒนาที่ใช้สูตรทางคณิตศาสตร์เพื่อวัดปริมาณตับที่ได้รับจากภาพ CT scan การใช้ซอฟต์แวร์ในเชิงพาณิชย์มีการเขียนโปรแกรม โปรแกรมซอฟต์แวร์เหล่านี้ได้รับการแสดงเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับปริมาณด้วยตนเองประเมิน ได้ดำเนินการในส่วนของเวลา (31)Although pre-operative estimation of functional liver volume after resection remains the most advanced method for estimating hepatic functional reserve, newer techniques, such as indocyanine green (ICG) clearance and ICG retention rate (ICG R15) have been reported. Under normal conditions, nearly all ICG administered is cleared by the liver. Because the ICG reflects intra-hepatic blood flow, it has long been used to assess liver functional reserve in patients with cirrhosis (32). Only recently, however, have investigations begun into the application of ICG and ICG R15 to
การแปล กรุณารอสักครู่..