and contextual sexual Intimate Part

and contextual sexual Intimate Partner Violence that occurred within this sample. Further, these findings suggest that future research should aim to investigate alternative motivations for men’s and women’s use of Intimate Partner Violence during pregnancy and postpartum. In some cases, bidirectionality of Intimate Partner Violence within a dyad may be related to (although not the single predictor of) the etiology of Intimate Partner Violence in that relationship (Johnson, 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และบริบททางเพศใกล้ชิดคู่ความรุนแรงที่เกิดขึ้นภายในตัวอย่างนี้ เพิ่มเติม ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำว่า งานวิจัยในอนาคตควรมุ่งวิพากษ์โต่งสำรองสำหรับผู้ชายและผู้หญิงใช้ความรุนแรงกับคู่ค้าอย่างใกล้ชิดใน ระหว่างตั้งครรภ์ และหลังคลอด ในบางกรณี bidirectionality ความรุนแรงพันธมิตรใกล้ชิดภายใน dyad อาจเกี่ยวข้องกับ (แม้ไม่ที่เดียวจำนวนประตูของ) วิชาการความรุนแรงพันธมิตรใกล้ชิดในความสัมพันธ์นั้น (Johnson, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และบริบทความรุนแรงทางเพศพันธมิตรใกล้ชิดที่เกิดขึ้นภายในตัวอย่างนี้ นอกจากนี้การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการวิจัยในอนาคตควรมุ่งที่จะตรวจสอบแรงจูงใจทางเลือกสำหรับการใช้งานชายและหญิงของความรุนแรงพันธมิตรใกล้ชิดระหว่างตั้งครรภ์และหลังคลอด ในบางกรณี bidirectionality ความรุนแรงพันธมิตรใกล้ชิดภายใน dyad อาจจะเกี่ยวข้องกับ (แม้ว่าจะไม่ทำนายเดียวของ) สาเหตุของความรุนแรงพันธมิตรใกล้ชิดในความสัมพันธ์นั้น (จอห์นสัน, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริบททางเพศของคู่สมรสและความรุนแรงที่เกิดขึ้นในตัวอย่างนี้ ต่อไป จึงมีข้อเสนอแนะว่า ควรมีการวิจัยต่อไปเพื่อศึกษาแรงจูงใจทางเลือกสำหรับผู้ชายและผู้หญิงใช้ความรุนแรงจากคู่สมรสในระหว่างตั้งครรภ์และหลังคลอด ในบางกรณีbidirectionality ความรุนแรงจากคู่สมรสภายในคู่อาจเกี่ยวข้องกับ ( แม้ไม่โสดทำนาย ) สาเหตุของความรุนแรงในคู่สมรสในความสัมพันธ์ที่ Johnson ( 1995 )