IntroductionLearning about categori

Introduction
Learning about categories is an important cognitive endeavor, but it is rarely an end: category learning is useful
in that it dictates how to interact with or use specific objects (Markman & Ross, 2003). As a result, Markman and Ross
(2003) argued that the knowledge representations acquired during category learning are ‘tuned’ to the task goal. A
useful paradigm to test this hypothesis is indirect category learning (Brooks, Squire-Graydon, & Wood, 2007; Minda
& Miles, 2010; Minda & Ross, 2004). In an indirect category-learning task, participants are not asked to make a
classification decision, but learning the categories will improve their performance (Minda & Ross, 2004). For
instance, Minda and Ross (2004) asked participants to decide how much food was needed to feed a set of artificial
creatures. The creatures belonged to two separate categories, and category membership was a predictor of food
consumption (the other factor was the size of the creature). One group of participants was not told about the categories
and only received corrective feedback on the amount of food selected (the indirect group), whereas the other group
had to make a categorical judgment on each trial (followed by categorization feedback) before deciding how much
food to feed the creature (the direct group). The results showed that participants in these two conditions learned
different category representations. Briefly, the performance of participants who learned the categories indirectly was
suggestive of a similarity-based representation, whereas the performance of participants who learned the categories
directly appeared to be rule-driven. Brooks et al. (2007) found similar results in a different indirect category-learning
task also involving a limited set of artificial creatures. The goal of this article is twofold. First, previous indirect
category learning research has focused on complex conditions in which a limited set of stimuli were presented,
and the categories could be learned using either a similarity-based or rule-based strategy. Here, we try to better
control the participant response strategy by using a new

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแนะนำ
เรียนรู้เกี่ยวกับประเภทที่เป็นความพยายามองค์ความรู้ที่สำคัญ แต่มันจะไม่ค่อยปลาย: การเรียนรู้ประเภทคือ
มีประโยชน์ในการที่จะสั่งการวิธีการโต้ตอบกับหรือใช้วัตถุที่เฉพาะเจาะจง (Markman &รอสส์, 2003) เป็นผลให้ Markman และรอสส์
(2003) ถกเถียงกันอยู่ว่าเป็นตัวแทนความรู้ที่ได้มาในระหว่างการเรียนรู้หมวดหมู่จะ 'ปรับ' เพื่อเป้าหมายของงาน
กระบวนทัศน์ที่มีประโยชน์เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้คือการเรียนรู้ประเภททางอ้อม (บรูคส์ตุลาการ-Graydon ไม้&, 2007; Minda
ไมล์&, 2010; Minda &รอสส์, 2004) ในงานประเภทการเรียนรู้ทางอ้อมเข้าร่วมจะไม่ได้รับการถามที่จะทำให้การตัดสินใจการจัดหมวดหมู่
แต่การเรียนรู้ประเภทที่จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของพวกเขา (Minda &รอสส์, 2004) ตัวอย่างเช่น
Minda และรอสส์ (2004) ถามผู้เข้าร่วมประชุมเพื่อตัดสินใจว่าอาหารเป็นสิ่งที่จำเป็นมากที่จะเลี้ยงชุดของสิ่งมีชีวิตเทียม
สิ่งมีชีวิตที่เป็นสองประเภทแยกและสมาชิกประเภทที่เป็นตัวบ่งชี้ของอาหารที่บริโภค
(ปัจจัยอื่น ๆ คือขนาดของสิ่งมีชีวิต) กลุ่มหนึ่งของผู้เข้าร่วมไม่ได้บอกเกี่ยวกับประเภท
และคนเดียวที่ไ​​ด้รับข้อเสนอแนะการแก้ไขกับปริมาณของอาหารที่เลือก (กลุ่มอ้อม) ในขณะที่
กลุ่มอื่น ๆ ได้เพื่อให้การตัดสินเด็ดขาดในการพิจารณาคดี (ตามข้อเสนอแนะการจำแนกประเภท) แต่ละก่อนที่จะตัดสินใจเท่าใด
อาหารที่จะเลี้ยงสัตว์ (โดยตรง กลุ่ม) ผลการศึกษาพบว่าผู้เข้าร่วมในทั้งสองเงื่อนไขได้เรียนรู้การเป็นตัวแทนประเภทที่แตกต่างกัน
ในเวลาสั้น ๆ ,ประสิทธิภาพการทำงานของผู้เข้าร่วมที่ได้เรียนรู้ประเภททางอ้อมคือ
แนวทางของการเป็นตัวแทนความคล้ายคลึงกันตามในขณะที่ประสิทธิภาพการทำงานของผู้เข้าร่วมที่ได้เรียนรู้ประเภท
โดยตรงที่ดูเหมือนจะเป็นกฎที่ขับเคลื่อนด้วย อัล Brooks et (2007) พบผลที่คล้ายกันในหมวดหมู่ที่แตกต่างกันทางอ้อมการเรียนรู้งาน
ยังเกี่ยวข้องกับชุด จำกัด ของสิ่งมีชีวิตเทียมเป้าหมายของบทความนี้เป็นสองเท่า ก่อน
หมวดหมู่หน้าที่ทางอ้อมการวิจัยการเรียนรู้ที่มีความสำคัญกับเงื่อนไขที่ซับซ้อนในการที่ชุด จำกัด ของสิ่งเร้าที่ถูกนำเสนอและ
ประเภทที่อาจจะได้เรียนรู้โดยใช้กลยุทธ์ที่คล้ายคลึงกันที่ใช้หรือตามกฎ ที่นี่เราพยายามที่จะดีกว่า
ควบคุมกลยุทธ์การตอบสนองผู้มีส่วนร่วมโดยใช้ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำ
เรียนเกี่ยวกับประเภทมีการแข่งขันรับรู้สำคัญ แต่ก็ไม่ค่อยยุติ: เรียนประเภทมีประโยชน์
ที่จะบอกวิธีการโต้ตอบ หรือใช้วัตถุที่เฉพาะเจาะจง (Markman &รอสส์ 2003) ดังนั้น Markman และ Ross
(2003) โต้เถียงว่า นำเสนอความรู้ได้มาในระหว่างการเรียนรู้ประเภท 'ปรับ' เป้าหมายงาน A
กระบวนทัศน์ที่เป็นประโยชน์ในการทดสอบสมมติฐานนี้เป็นการเรียนรู้ประเภททางอ้อม (บรู๊คส์ Squire Graydon &ไม้ 2007 มินดาเกสต์
&ไมล์ 2010 มินดาเกสต์&รอสส์ 2004) ในงานการเรียนรู้ประเภททางอ้อม ผู้เข้าร่วมจะไม่ต้องทำการ
ตัดสินใจจัดประเภท แต่การเรียนรู้ประเภทที่จะเพิ่มประสิทธิภาพของพวกเขา (มินดาเกสต์&รอสส์ 2004) สำหรับ
อินสแตนซ์ มินดาเกสต์และรอสส์ (2004) พบร่วมตัดสินอาหารเท่าใดต้องดึงข้อมูลชุดของเทียม
สิ่งมีชีวิต สิ่งมีชีวิตเป็นสมาชิกสองแยกประเภท และผู้ทายผลของอาหารสมาชิกประเภท
ปริมาณ (เป็นตัวคูณขนาดของสิ่งมีชีวิต) ผู้เรียนกลุ่มหนึ่งไม่ได้บอกเกี่ยวกับประเภท
และได้รับคำติชมแก้ไขการเลือกอาหาร (ทางอ้อมกลุ่ม), เฉพาะ ในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ
ได้พิพากษาแน่ชัดทำให้ในการทดลองแต่ละครั้ง (ตามประเภทคำติชม) ก่อนตัดสินใจว่า
อาหารเลี้ยงสัตว์ (กลุ่มโดยตรง) ผลพบว่า ผู้เข้าร่วมในสองเงื่อนไขเหล่านี้เรียนรู้
ประเภทอื่นแทน สั้น ๆ ผลการดำเนินงานของผู้เรียนที่เรียนรู้ประเภททางอ้อม
ชี้นำของแทนการใช้คล้าย ในขณะที่ประสิทธิภาพการทำงานของผู้เรียนที่เรียนรู้ประเภท
โดยตรงปรากฏ ว่าขับเคลื่อนกฎ บรู๊คส์ et al. (2007) พบผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันในความแตกต่างทางอ้อมประเภทเรียน
งานยัง เกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตประดิษฐ์ชุดจำกัด เป้าหมายของบทความนี้มีอยู่สองประการ ก่อนหน้านี้ แรกอ้อม
ประเภทเรียนรู้วิจัยได้เน้นเงื่อนไขที่ซับซ้อนในการจำกัดชุดของสิ่งเร้าถูกแสดง,
และประเภทไม่รู้ใช้อย่างใดอย่างหนึ่งคล้ายตาม หรือ ตามกฎกลยุทธ์ ที่นี่ เราพยายามดี
ควบคุมกลยุทธ์ตอบสนองผู้เรียนโดยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแนะนำ
การเรียนรู้เกี่ยวกับชนิดมีความพยายามทางการเรียนรู้ที่สำคัญแต่มันเป็นสิ่งที่แทบจะไม่เกิดขึ้นอีก ประเภท คือการเรียนรู้มีประโยชน์
ที่บ่งชี้ว่าจะมีปฏิสัมพันธ์กับหรือใช้วัตถุเฉพาะ( markman &รอสซี 2003 ) เป็นผล markman รอสซีและ
( 2003 )ให้เหตุผลว่าการรับรองความรู้ที่ได้รับในระหว่างการเรียนรู้ ประเภท มี'ปรับจูนเสียงได้'เพื่อดำเนินการให้บรรลุเป้าหมาย ที่
ตามมาตรฐานกระบวนทัศน์มีประโยชน์ในการทดสอบสมมุติฐานนี้คือการเรียนรู้ ประเภท โดยอ้อม(ลำธาร squire-graydon &ไม้ 2007 minda
&ไมล์ 2010 minda &รอสซี 2004 ) ในงาน ประเภท - การเรียนรู้โดยได้ดำเนินกิจกรรมที่ผู้เข้าร่วมจะได้ไม่ถูกถามให้ทำการตัดสินใจ
ซึ่งจะช่วยจัด ประเภท ที่แต่การเรียนรู้ ประเภท นี้จะช่วยเพิ่ม ประสิทธิภาพ การทำงานของพวกเขา( minda &รอสซี 2004 ) สำหรับ
ยกตัวอย่างเช่นminda และรอสซี( 2004 )ขอให้ผู้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจว่าอาหารก็ต้องไปตั้งค่าที่ป้อนอาหารของเทียม
สัตว์หิมพานต์ สัตว์หิมพานต์นั้นเป็นของสอง ประเภท แยกออกจากกันและการเป็นสมาชิก ประเภท เป็นตัวทำนายของอาหาร
การใช้พลังงาน(ปัจจัยอื่นที่มีขนาดของสัตว์) กลุ่มหนึ่งของผู้มีส่วนร่วมไม่ใช่บอกว่าเกี่ยวกับ ประเภท
ตามมาตรฐานและได้รับความคิดเห็นแก้ไขในปริมาณของอาหารที่เลือก(กลุ่มโดยอ้อม)ในขณะที่กลุ่มอื่นที่
ได้เพื่อทำให้เกิดการตัดสินหมวดหมู่ที่ในการทดลองใช้งาน(ตามด้วยความคิดเห็นการจัดหมวดหมู่)แต่ละคนก่อนการตัดสินใจว่า
อาหารไปเลี้ยงสัตว์(กลุ่มโดยตรง) ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าผู้มีส่วนร่วมในสองเงื่อนไขเหล่านี้ได้เรียนรู้การรับรอง
แตกต่างกันตาม ประเภท ช่วงระยะเวลาสั้นๆประสิทธิภาพ การทำงานของผู้ร่วมประชุมที่เรียนรู้ ประเภท ที่อ้อมเป็น
ซึ่งจะช่วยควบคุมความคิดของการเป็นตัวแทนความเหมือนที่ในขณะที่ ประสิทธิภาพ ในการมีส่วนร่วมที่เรียนรู้ ประเภท ที่
โดยตรงมาเป็นกฎข้อที่ขับเคลื่อน ลำธาร et al . ( 2007 )พบว่ามีผลความเหมือนงานใน ประเภท โดยอ้อมที่แตกต่าง - การเรียนรู้
ยังเกี่ยวข้องกับตั้งค่าจำกัด(มหาชน)ของสัตว์หิมพานต์เทียมเป้าหมายของข้อนี้จะเสื่อม ครั้งแรกการวิจัยการเรียนรู้
ประเภท ทางอ้อมก่อนหน้าให้ความสำคัญกับเงื่อนไขที่ซับซ้อนในที่ตั้งค่าจำกัด(มหาชน)ที่ได้นำเสนอมาตรการกระตุ้น
และ ประเภท ที่ไม่สามารถเป็นได้เรียนรู้โดยใช้กลยุทธ์อย่างเดียวกันหรือตามกฎ ณที่นี่เราลองใช้ในการควบคุมกลยุทธ์การตอบสนองผู้เข้าร่วมประชุมโดยใช้ใหม่ดีกว่า