3. Natural antifungal compoundsSeve

3. Natural antifungal compounds
Several naturally-occurring compounds are known to reduce the incidence of decay in
a variety of fruits and vegetables. Reduction of postharvest decay was observed with
plant extracts (Ark and Thompson, 1959, Sholberg and Shimizu, 1991), essential oils,
and volatile substances (Wilson et al., 1986, Mattheis and Roberts 1993, Vaugh et al.,
1993, Wilson et al., 1997) and natural compounds derived from microbial fermentation
(Gueldner et al., 1988, Janisiewicz et al., 1991). Wilson et al. (1986) showed that
a number of volatile compounds produced by ripening peaches were fungicidal. Three
of these compounds (benzaldehyde, methyl salicylate, ethyl benzoate) completely inhibited
growth of two major postharvest pathogens, M. fructicola and B. cinerea, and
reduced the incidence of decay of peaches and apples. Control of postharvest decay
by volatile compounds also was reported by Vaugh et al. (1993 ). Exposure of strawberry
and raspberry to either benzaldehyde, 1-hexanol, E-2-hexenal, Z-3-hexen-1-ol,
or 2-nonanone completely suppressed decay caused by B. cinerea (Vaugh et al., 1993).
Similar reduction of decay was also reported for acetaldehyde vapor treated berries,
apple, and citrus fruit (Stadelbacher and Prasad, 1974, Pesis and Avissar, 1990, Mattheis
and Roberts, 1993).
Reduction of postharvest decay of fruits was also observed with ethanol, carbonate
salts, organic acid, and hydrogen peroxide (Eckert and Eaks, 1989, Al Zaemey
et al., 1993, Smilanick et al., 1995). Smilanick et al. (1995) showed that a brief immersion
of citrus fruit in a solution containing ethanol (10 % wt/vol ) reduced green
mold incidence without significant injury to the fruit. Similar control of green mold
on lemon was also obtained with a brief immersion in a heated sodium carbonate (3 %
wt/vol) solution (Smilanick et al., 1999a). Immersion of lemon fruits in hydrogen
peroxide solutions (5 to 15 % wt/vol) was shown to significantly reduce green mold
incidence, however, the risk of injury to the fruit was high (Smilanick et al., 1999b).
Ozone, applied either in air or water, does not stop infections development but oxidizes
ethylene and thereby delays senescence that exacerbates decay problems
(Smilanick et al., 1999b).
Control of postharvest decay has also been reported with the sugar analog 2-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ธรรมชาติสารต้านเชื้อราสารประกอบต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดอุบัติการณ์ของการสลายตัวในความหลากหลายของผลไม้และผัก ลดการผุหลังการเก็บเกี่ยวสังเกตด้วยสารสกัดจากพืช (หีบ และทอมป์ สัน 1959, Sholberg และชิมิ ซุ 1991), น้ำมันและสารระเหย (Wilson et al. 1986, Mattheis และโรเบิร์ต 1993, Vaugh et al.,1993, Wilson et al. 1997) และสารประกอบจากธรรมชาติได้มาจากการหมักจุลินทรีย์(Gueldner et al. 1988, Janisiewicz et al. 1991) Wilson et al. (1986) แสดงให้เห็นว่าจำนวนของสารระเหยที่ผลิต โดยสุกลูกพีชเป็นเชื้อรา สามสารเหล่านี้ (benzaldehyde เมทิล เอทิล benzoate) ยับยั้งอย่างสมบูรณ์เจริญเติบโตของเชื้อโรคหลังการเก็บเกี่ยวหลักสอง M. fructicola และ B. cinerea และลดอุบัติการณ์ของการสลายตัวของลูกพีชและแอปเปิ้ล ควบคุมของผุหลังการเก็บเกี่ยวโดยสารระเหยยังรายงานโดย Vaugh et al. (1993) แสงของสตรอเบอร์รี่และราสเบอร์รี่กับ benzaldehyde ใด 1 hexanol, E-2-hexenal, Z-3-hexen-1-olหรือ 2-nonanone สมบูรณ์ถูกระงับผุเกิดจาก B. cinerea (Vaugh et al. 1993)ยังมีรายงานลดคล้ายของผุสำหรับ acetaldehyde ถือว่าไอเบอร์รี่แอปเปิ้ล และส้ม (Stadelbacher และปราสาท โก 1974, Pesis และ Avissar, 1990, Mattheisและ โรเบิร์ต 1993)ลดการเน่าเสียหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้นอกจากนี้ยังสังเกต ด้วยเอทานอล คาร์บอเนตเกลือ กรดอินทรีย์ และไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (Eckert และ Eaks, 1989, Al Zaemeyet al. 1993, Smilanick et al. 1995) Smilanick et al. (1995) แสดงให้เห็นว่าแช่โดยย่อของส้มในโซลูชันที่มีลดเอทานอล (10% wt/vol) สีเขียวอุบัติการณ์ของแม่พิมพ์ โดยไม่มีบาดแผลที่สำคัญผลไม้ ควบคุมคล้ายแม่พิมพ์สีเขียวในเลมอนยังมากับแช่สั้น ๆ ในโซเดียมคาร์บอเนตอุ่น (3%การแก้ไขปัญหา wt/vol) (Smilanick et al. 1999a) แช่ผลไม้มะนาวในไฮโดรเจนโซลูชั่นเปอร์ออกไซด์ (5-15% wt/vol) ที่แสดงให้ลดสีเขียวแม่พิมพ์อุบัติการณ์ อย่างไรก็ตาม ความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่ผลไม้เป็นสูง (Smilanick et al. 1999b)โอโซน ใช้ ในอากาศหรือน้ำ หยุดพัฒนาเชื้อ แต่ทำปฏิกิริยาเกิดเอทิลีน และจึง delays senescence ซึ่งปัญหาผุ exacerbates(Smilanick et al. 1999b)นอกจากนี้ยังมีรายงานควบคุมการผุหลังการเก็บเกี่ยว ด้วยน้ำตาลนะ 2-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. สารต้านเชื้อราธรรมชาติ
หลายสารประกอบธรรมชาติที่เกิดขึ้นเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดอุบัติการณ์ของการสลายตัวใน
ความหลากหลายของผักและผลไม้ การลดลงของการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวพบว่ามี
สารสกัดจากพืช (Ark และ ธ อมป์สัน 1959 Sholberg และชิมิซุ, 1991), น้ำมันหอมระเหย
และสารระเหย (วิลสัน et al., 1986 Mattheis และโรเบิร์ต 1993 Vaugh et al.,
1993 วิลสัน et al., 1997) และสารธรรมชาติที่ได้จากการหมักจุลินทรีย์
(Gueldner et al., 1988 Janisiewicz et al., 1991) วิลสัน, et al (1986) แสดงให้เห็นว่า
จำนวนของสารระเหยที่ผลิตโดยลูกพีชสุกเป็นเชื้อรา สาม
ของสารเหล่านี้ (benzaldehyde เมทิลซาลิไซเลตเอทิลเบนโซเอต) อย่างสมบูรณ์สามารถยับยั้ง
การเจริญเติบโตของเชื้อโรคที่สองหลังการเก็บเกี่ยวที่สำคัญเอ็ม fructicola และบีซีเนเรียและ
ลดอุบัติการณ์ของการสลายตัวของลูกพีชและแอปเปิ้ล การควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวการสลายตัว
โดยสารระเหยยังถูกรายงานโดย Vaugh et al, (1993) ที่ได้รับสารของสตรอเบอร์รี่
และราสเบอร์รี่ทั้ง benzaldehyde 1 hexanol, E-2-hexenal, Z-3-Hexen-1-OL,
หรือ 2 Nonanone ผุปราบปรามอย่างสมบูรณ์ที่เกิดจากบีซีเนเรีย (Vaugh et al., 1993)
ลดลงใกล้เคียงของการสลายตัวนอกจากนี้ยังมีรายงานสำหรับไอ acetaldehyde เบอร์รี่ได้รับการรักษา
แอปเปิ้ลและผลไม้ส้ม (Stadelbacher และปรา 1974 Pesis และ Avissar 1990 Mattheis
และโรเบิร์ต, 1993).
การลดลงของการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้นอกจากนี้ยังพบว่ามีเอทานอล คาร์บอเนต
เกลือกรดอินทรีย์และไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (Eckert และ Eaks 1989 อัล Zaemey
et al., 1993 Smilanick et al., 1995) Smilanick et al, (1995) แสดงให้เห็นว่าการแช่สั้น ๆ
ของผลไม้ส้มในการแก้ปัญหาที่มีเอทานอล (10% น้ำหนัก / ปริมาตร) ลดสีเขียว
อุบัติการณ์แม่พิมพ์โดยไม่ได้รับบาดเจ็บอย่างมีนัยสำคัญกับผลไม้ การควบคุมที่ใกล้เคียงของราเขียว
ในมะนาวนอกจากนี้ยังได้มีการแช่สั้น ๆ ในโซเดียมคาร์บอเนตอุ่น (3%
น้ำหนัก / ปริมาตร) วิธีการแก้ปัญหา (Smilanick et al., 1999a) แช่ผลไม้มะนาวในไฮโดรเจน
โซลูชั่นเปอร์ออกไซด์ (5 ถึง 15% โดยน้ำหนัก / ปริมาตร) ถูกนำมาแสดงเพื่อลดราเขียว
อุบัติการณ์อย่างไรก็ตามความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บของผลไม้ที่อยู่ในระดับสูง (Smilanick et al., 1999b).
โอโซนใช้อย่างใดอย่างหนึ่ง ในอากาศหรือน้ำไม่หยุดการพัฒนาการติดเชื้อ แต่ oxidizes
เอทิลีนและจึงล่าช้าชราภาพที่ exacerbates ปัญหาผุ
(Smilanick et al., 1999b).
การควบคุมของการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวยังได้รับรายงานมีการอนาล็อกน้ำตาล 2-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . สารในธรรมชาติหลายเกิดขึ้นตามธรรมชาติสารเป็นที่รู้จักกันเพื่อลดอุบัติการณ์ของการเกิดฟันผุในความหลากหลายของผักและผลไม้ หลังพบว่ามีการเสื่อมสารสกัดจากพืช ( หีบและทอมป์สัน ปี 1959 และ sholberg ชิมิ , 1991 ) , ระเหยและสารระเหย ( วิลสัน et al . , 1986 mattheis โรเบิร์ต 1993 vaugh et al . ,1993 วิลสัน et al . , 1997 ) และสารประกอบที่ได้มาจากการหมักจุลินทรีย์ธรรมชาติ( gueldner et al . , 1988 , janisiewicz et al . , 1991 ) วิลสัน et al . ( 1986 ) พบว่าจำนวนของสารระเหยที่ผลิตโดยสุกลูกพีชเป็น fungicidal . สามสารประกอบเหล่านี้ ( benzaldehyde เมทิลซาลิไซเลต , , เอทิลเบนโซเอต ) ยับยั้งได้การเจริญเติบโตของทั้งสองสาขาวิทยาการหลังการเก็บเกี่ยว เชื้อโรค , ม. fructicola และ ขาว และลดอุบัติการณ์ของการเกิดฟันผุของลูกพีชและแอปเปิ้ล ควบคุมการหลังการเก็บเกี่ยวโดยระเหยยังถูกรายงานโดย vaugh et al . ( 1993 ) การเปิดรับของสตรอเบอรี่และราสเบอร์รี่เพื่อให้ดีไฮด์ , 1-hexanol e-2-hexenal z-3-hexen-1-ol , , ,หรือ 2-nonanone สมบูรณ์ปราบปรามสลายที่เกิดโดย ขาว ( vaugh et al . , 1993 )ลดกันผุก็รายงานเพื่อรักษาสารไอเบอร์รี่แอปเปิ้ลและส้มและผลไม้ ( stadelbacher Prasad , 1974 , pesis และ avissar 1990 mattheisโรเบิร์ต , 1993 )ลดการสลายหลังการเก็บเกี่ยวผลไม้พบว่ามีเอทานอล , คาร์บอเนตเกลือ , กรดอินทรีย์และไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ ( ECKERT and eaks , 1989 , อัล zaemeyet al . , 1993 , smilanick et al . , 1995 ) smilanick et al . ( 2538 ) พบว่า การแช่สั้นส้มผลไม้ในสารละลายผสมเอทานอล 10% โดยน้ำหนัก / ปริมาตร ) ลดสีเขียวอุบัติการณ์การบาดเจ็บโดยไม่พบแม่พิมพ์ไม้ การควบคุมของราเขียวคล้ายในมะนาวยังได้ด้วยการแช่สั้นในโซเดียม คาร์บอเนต ( 3 ) อุ่นน้ำหนัก / ปริมาตร ) สารละลาย ( smilanick et al . , 1999a ) ผลไม้มะนาวแช่ในไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ โซลูชั่น ( 5 ถึง 15 เปอร์เซ็นต์ โดยน้ำหนัก / ปริมาตร ) ได้แสดงเพื่อลดเชื้อราเขียวอุบัติการณ์ อย่างไรก็ตาม ความเสี่ยงของการบาดเจ็บผลสูง ( smilanick et al . , 1999b )โอโซนใช้ในอากาศหรือน้ำ ไม่ได้หยุดพัฒนาเชื้อ แต่ oxidizesเอทิลีน และการผุที่ exacerbates ปัญหาจึงล่าช้า( smilanick et al . , 1999b )ควบคุมการเก็บรักษาฟันผุนอกจากนี้ยังได้รายงานกับน้ำตาลอนาล็อก 2