The Teenager as Peter PanPlease read:I don't know why I can't remove t การแปล - The Teenager as Peter PanPlease read:I don't know why I can't remove t ไทย วิธีการพูด

The Teenager as Peter PanPlease rea

The Teenager as Peter Pan


Please read:
I don't know why I can't remove that letter "M" on my chapter 27's title. Does anyone here knows why? I've been experimenting on that chapter but I unintentionally alarmed you with false updates instead. I'm really sorry about that. Anyways, here's the real update! :)

Dedicated to @Nana0619


Journey 28

The sunlight's morning beam awakened Jinri from her deep slumber. She rolled over her bed and yawned, blinking back the grogginess she was still feeling on that Wednesday morning.

It was the third day of their foundation week. So far, the sports and mind-testing competitions were the only activities that have yet been done. Today's program was singing competition wherein her friends Luna and Kyungsoo will be participating. For Jinri, this was when the fun will really start.

Moving on, Jinri left the comforts of her bed and stood up. She was yawning on her way to the bathroom when Chanyeol's voice rang near her.

"Forget them. Forget them all." he said.

Jinri stopped in her tracks. For a moment she was convinced that Chanyeol was talking to her, but when she took a sneak peek on the kitchen, she saw the latter talking to his teacup instead.

"Come with me and you'll never, never have to worry about grown things again." Chanyeol said, seriously gazing at the little cup.

Jinri chuckled and decided to leave Chanyeol alone to practice. When she was finally inside the bathroom and had dipped herself in the tub, Jinri wondered on random things such as the possible outcome of Luna and Kyungsoo's performance today; Jongin and Luhan's showdown tomorrow; their own performance on the day after tomorrow; and of course, the best ingredients to buy for her chocolate for Valentine's Day on Friday.

After lunch, Jinri and Chanyeol went to school together. They entered the school ground which was still packed with SMA students and visitors as well as section booths from different corners. They stopped to buy some snacks on one of the food booths, then went straight to the auditorium.

Amber, Jongin and Luhan already saved them seats on the front row. They waved at Jinri and Chanyeol when they entered the venue and pointed on their seats next to theirs which the two people gratefully accepted.

Meanwhile, Luna fiddled nervously from behind the curtains. She can clearly hear the chatter of students on their seats, the technical tests of sound systems and her thumping heartbeat. Everything she's hearing seems so loud for her that she thinks she'll go deaf at any minute. Somehow it was ironic, because Park Luna was never nervous in her competitions but this. If only she can rid of her anxiety before they perform...

Her answer came too soon. Kyungsoo joined her shortly and the first thing he did when he reached her was to gave a reassuring squeeze in her hands together with a small smile in his lips.

"Don't worry, I'm here." he said.

And when their names were called, Luna was more confident than earlier.

The duo placed themselves on high stools, trying to breathe as evenly as possible. Today they won't serenade the audience with a song too familiar for them. In fact, it will be the first time anyone will hear this song for it is from their own lyrical and song compositions.


[Now playing: Reminds Me of You by Byul ft. Shorry J]

Luna closed her eyes and strummed the first chords.

"Neo ppuninga bwa..Geureon geonga bwa.. Nan neo bakke saenggagi an na.. Joheun geol bomyeon..Joheun gose gamyeon..Tturururu..Tturururu; Ni eolgul tteoolla."

Kyungsoo looked at Luna and started to rap - for the first time.

"Jeonhwagiman barabomyeo onda anonda; Mameuro neowa daehwareul na honjaman nanun bam; Ireon nal mot neukkyeodo igeotmaneun jebal arajwoyo; Jumeoni sok kkokkkok sumgyeodun nae sarangeul kkeonaelkka; Jinsimeuro nega nan joha nisarangi nan gopa; Geunde niapeman seomyeon neoran byeogeun neomu nopa; Nae mam alkka..Neoneun alkka.."

An applause followed as soon as Kyungsoo finished his first verse. Jinri was one of those people, her heart swelling with pride for her friends.

Luna opened her eyes, meeting Kyungsoo's chocolately dark ones on doing so. A shadow of a smile played on Kyungsoo's lips, captivating Luna while she sang her next lines. Shades of red crept Luna's cheeks instantly, her glow was too scarlet under the spotlight.

As the two of them sang their song, Kyungsoo and Luna never break their locked gazes on each other.

For that reason, Jinri was more inspired to bake chocolates later that evening.

* * *

On Thursday, words spread like fire that Jongin and Luhan will have a showdown on the dance competition later. At 3 o'clock in the afternoon, the auditorium was twice as filled than yesterday. It was harder for Jinri and her friends to squeeze in the crowd, but luckily they managed to get themselves a space at the corner of the hall.

The stage was filled with glistening red strings formed in a large circle. Its floor was painted in fiery red, and smokes billowed from its both sides. Suddenly, every lights were turned off, making the girls squeal in alarm as they stared blindly in pure darkness.

The music started playing from somewhere they don't know. It was still dark inside the auditorium, and they can't see anyone on stage.

Then bright spotlight hit the center of the platform followed by the loud cheers of the students when two godly beauties appeared in the middle of the red-stringed circle. Jongin and Kai were both wearing glittering long sleeves - black for the black-haired Jongin and silver for the brown-haired Luhan - as well as glittering pants and white shoes.

When the first beat of their dance reached the student's ears, Jongin and Luhan started dancing in explosive harmony.

[Link: Jongin and Kai's Showdown]

And the winner? It was for the audience to decide.

* * *

The next day was SMA's final celebration of foundation week; the day of Jinri's musical play; and of course, the sweetest day for lovers and bitterest day for singles and broken-hearts - Valentine's Day.

Jinri's morning was welcomed with Joonmyeon's MMS message. It was a video record of him who was obviously just as newly-awakened like her. His hair was in a tidy mess but it only added the bright aura he was showing. Joonmyeon cleared his throat and beamed on the camcorder.

"Jagiya! Good morning! Good luck with your performance later... Here's a song for you to start your day; Neon geunyang geudaero isseo namaneul barabomyeonseo; Jeoldae neol bonaeji anha dugo bwa babe. Happy Valentine's Day!" and waved happily in front of the camera.

[Link: Joonmyeon's MMS message]

Jinri sent a selca of her along with a brief message before getting out of bed. She bumped into Chanyeol when she went outside her bedroom, her hands laying on his hard chest.

"Umm.." Jinri uttered.
"I just thought of knocking on your door to wake you up. I don't know you already are." Chanyeol smiled apologetically, his distance still close to Jinri.

Jinri took a step back and smiled.

"It's okay. Happy Valentine's Day anyways."

Chanyeol scratched his head and grinned sheepishly.

"Um, you too. Although I don't really know what it means." he said.

Jinri grinned and went to the fridge. Inside it were five different boxes of different sizes. Kyungsoo, Joonmyeon, Jongin, Luhan and Chanyeol have one of those chocolates each.

Jinri reserved Chanyeol's at the furthest part of the fridge. She reached towards it but she noticed that Chanyeol's chocolate was unitentionally bigger than Joonmyeon's. Frowning with guilt, Jinri reached over Joonmyeon's chocolate and showed it to Chanyeol instead.

"Valentine's Day or Day of Hearts, is St. Valentine's feast day. In Korea, girls give boys chocolates and on March 14, or White Day, it will be the boy's turn to give chocolates to girls. Anyways, Valentine's Day was mostly celebrated by couples, but friends and families can also date too."

She gave Joonmyeon's chocolate to Chanyeol and smiled.

"So happy Valentine's Day Chanyeol!"
"Thanks." Chanyeol grinned. "Wait for one month and I'll give the biggest chocolate for you."

After breakfast, Chanyeol and Jinri went to school together for their last-minute rehearsal. Kyungsoo and Krystal were already present on the stage. As soon as Krystal saw Chanyeol, she walked towards him and gave him a chocolate.

"Happy Valentine's Day Chanyeol!" she greeted happily.
"Uhh... thank you Krystal." he said. Then he leaned closer to Jinri and whispered, "Do I have to give her a chocolate on March too?"
"If you want to." Jinri replied. Then she walked towards Kyungsoo and put an arm around his shoulders. "Happy Valentine's Day K,"

Kyungsoo accepted the chocolate and grinned.

"This is my 25th chocolate. Thanks J." he winked.
"Wow! Really?"
"Yes. I received a lot on my locker earlier."

Jinri laughed. There was no mistaking that despite of Kyungsoo's obvious weirdness, his talent and brain stood brighter for the students this year. For that, her friendly love for Kyungsoo swelled with pride again.

"We'll start our rehearsal in five minutes actors! Get ready!" Mrs. Barrie boomed.

Jinri sighed. In a matter of hours, she'll be playing the part of a jealous fairy who was in love with her best friend; will drink Captain Hook's poison instead of her; will die; will live again; and will watch Peter Pan and Wendy kiss each other. Life .

* * *

Joonmyeon's good luck messages popped in Jinri's phone every hour countdown. The play will start at 02:00 p.m., and they only have an hour before their real performance. Their dress rehearsal earlier went great. In fact it brought Mrs. Barrie to tears at the end of their practice. She told everyone that she was so proud of her actors and actresses because of their undeniable talent. She said she can't wish for a better play than Peter Pan.

Five minutes to start. Everyone settled themselves on their respective places. Jinri glanced at Chanyeol and found him looking at her. He gave her a thumbs up which she returned.

Four m
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
วัยรุ่นเป็นปีเตอร์แพนโปรดอ่าน:ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันไม่สามารถเอาออกที่ตัวอักษร "M" ในบทของฉันของ 27 ชื่อเรื่อง ทุกคนที่นี่ไม่รู้ทำไม ผมได้ทดลองในบทที่ แต่ฉันตั้งใจรับความตกใจเกี่ยวกับคุณปรุงเท็จมีแทน ฉันเสียใจจริง ๆ ที่ อย่างไรก็ตาม นี่คือการปรับปรุงจริง :)ทุ่มเทเพื่อ @Nana0619เดินทาง 28ลำแสงของแสงแดดยามเช้าตื่นตัว Jinri จากสมการลึกของเธอที่สุด เธอสะสมเตียงของเธอ และ ปากกว้าง กะพริบกลับ grogginess เธอยังคงรู้สึกในเช้าวันพุธวันที่สามของสัปดาห์ของมูลนิธิได้ เพื่อห่างไกล กีฬาและการแข่งขันการทดสอบจิตใจมีกิจกรรมเท่านั้นที่ยังได้ โปรแกรมวันนี้ถูกร้องเพลงแข่งขันนั้นเพื่อนที่จะร่วม Luna และ Kyungsoo สำหรับ Jinri นี้เป็นเมื่อสนุกจะเริ่มต้นจริง ๆเลื่อน Jinri ซ้ายของเตียงนอนของเธอ และลุกขึ้นยืน เธอถูก yawning เธอไปห้องน้ำเมื่อเสียงของ Chanyeol รังใกล้เธอ"ลืม ลืมหมด "เขากล่าวว่าJinri หยุดในเพลงของเธอ ช่วง เธอได้มั่นใจว่า Chanyeol พูดกับเธอ แต่เวลาเธอแอบดูในห้องครัว เธอเห็นที่หลังช่วย teacup ของเขาแทน"มากับฉัน และคุณจะไม่เคย ไม่เคยต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ปลูกอีกด้วย" Chanyeol กล่าวว่า อย่างจริงจังพร้อมที่ถ้วยเล็กน้อยJinri chuckled and decided to leave Chanyeol alone to practice. When she was finally inside the bathroom and had dipped herself in the tub, Jinri wondered on random things such as the possible outcome of Luna and Kyungsoo's performance today; Jongin and Luhan's showdown tomorrow; their own performance on the day after tomorrow; and of course, the best ingredients to buy for her chocolate for Valentine's Day on Friday.After lunch, Jinri and Chanyeol went to school together. They entered the school ground which was still packed with SMA students and visitors as well as section booths from different corners. They stopped to buy some snacks on one of the food booths, then went straight to the auditorium.Amber, Jongin and Luhan already saved them seats on the front row. They waved at Jinri and Chanyeol when they entered the venue and pointed on their seats next to theirs which the two people gratefully accepted.Meanwhile, Luna fiddled nervously from behind the curtains. She can clearly hear the chatter of students on their seats, the technical tests of sound systems and her thumping heartbeat. Everything she's hearing seems so loud for her that she thinks she'll go deaf at any minute. Somehow it was ironic, because Park Luna was never nervous in her competitions but this. If only she can rid of her anxiety before they perform...Her answer came too soon. Kyungsoo joined her shortly and the first thing he did when he reached her was to gave a reassuring squeeze in her hands together with a small smile in his lips."Don't worry, I'm here." he said.And when their names were called, Luna was more confident than earlier.The duo placed themselves on high stools, trying to breathe as evenly as possible. Today they won't serenade the audience with a song too familiar for them. In fact, it will be the first time anyone will hear this song for it is from their own lyrical and song compositions.[Now playing: Reminds Me of You by Byul ft. Shorry J]Luna closed her eyes and strummed the first chords."Neo ppuninga bwa..Geureon geonga bwa.. Nan neo bakke saenggagi an na.. Joheun geol bomyeon..Joheun gose gamyeon..Tturururu..Tturururu; Ni eolgul tteoolla." Kyungsoo looked at Luna and started to rap - for the first time."Jeonhwagiman barabomyeo onda anonda; Mameuro neowa daehwareul na honjaman nanun bam; Ireon nal mot neukkyeodo igeotmaneun jebal arajwoyo; Jumeoni sok kkokkkok sumgyeodun nae sarangeul kkeonaelkka; Jinsimeuro nega nan joha nisarangi nan gopa; Geunde niapeman seomyeon neoran byeogeun neomu nopa; Nae mam alkka..Neoneun alkka.."An applause followed as soon as Kyungsoo finished his first verse. Jinri was one of those people, her heart swelling with pride for her friends.Luna opened her eyes, meeting Kyungsoo's chocolately dark ones on doing so. A shadow of a smile played on Kyungsoo's lips, captivating Luna while she sang her next lines. Shades of red crept Luna's cheeks instantly, her glow was too scarlet under the spotlight. As the two of them sang their song, Kyungsoo and Luna never break their locked gazes on each other.For that reason, Jinri was more inspired to bake chocolates later that evening.* * *On Thursday, words spread like fire that Jongin and Luhan will have a showdown on the dance competition later. At 3 o'clock in the afternoon, the auditorium was twice as filled than yesterday. It was harder for Jinri and her friends to squeeze in the crowd, but luckily they managed to get themselves a space at the corner of the hall.The stage was filled with glistening red strings formed in a large circle. Its floor was painted in fiery red, and smokes billowed from its both sides. Suddenly, every lights were turned off, making the girls squeal in alarm as they stared blindly in pure darkness.The music started playing from somewhere they don't know. It was still dark inside the auditorium, and they can't see anyone on stage.Then bright spotlight hit the center of the platform followed by the loud cheers of the students when two godly beauties appeared in the middle of the red-stringed circle. Jongin and Kai were both wearing glittering long sleeves - black for the black-haired Jongin and silver for the brown-haired Luhan - as well as glittering pants and white shoes.When the first beat of their dance reached the student's ears, Jongin and Luhan started dancing in explosive harmony.[Link: Jongin and Kai's Showdown]
And the winner? It was for the audience to decide.

* * *

The next day was SMA's final celebration of foundation week; the day of Jinri's musical play; and of course, the sweetest day for lovers and bitterest day for singles and broken-hearts - Valentine's Day.

Jinri's morning was welcomed with Joonmyeon's MMS message. It was a video record of him who was obviously just as newly-awakened like her. His hair was in a tidy mess but it only added the bright aura he was showing. Joonmyeon cleared his throat and beamed on the camcorder.

"Jagiya! Good morning! Good luck with your performance later... Here's a song for you to start your day; Neon geunyang geudaero isseo namaneul barabomyeonseo; Jeoldae neol bonaeji anha dugo bwa babe. Happy Valentine's Day!" and waved happily in front of the camera.

[Link: Joonmyeon's MMS message]

Jinri sent a selca of her along with a brief message before getting out of bed. She bumped into Chanyeol when she went outside her bedroom, her hands laying on his hard chest.

"Umm.." Jinri uttered.
"I just thought of knocking on your door to wake you up. I don't know you already are." Chanyeol smiled apologetically, his distance still close to Jinri.

Jinri took a step back and smiled.

"It's okay. Happy Valentine's Day anyways."

Chanyeol scratched his head and grinned sheepishly.

"Um, you too. Although I don't really know what it means." he said.

Jinri grinned and went to the fridge. Inside it were five different boxes of different sizes. Kyungsoo, Joonmyeon, Jongin, Luhan and Chanyeol have one of those chocolates each.

Jinri reserved Chanyeol's at the furthest part of the fridge. She reached towards it but she noticed that Chanyeol's chocolate was unitentionally bigger than Joonmyeon's. Frowning with guilt, Jinri reached over Joonmyeon's chocolate and showed it to Chanyeol instead.

"Valentine's Day or Day of Hearts, is St. Valentine's feast day. In Korea, girls give boys chocolates and on March 14, or White Day, it will be the boy's turn to give chocolates to girls. Anyways, Valentine's Day was mostly celebrated by couples, but friends and families can also date too."

She gave Joonmyeon's chocolate to Chanyeol and smiled.

"So happy Valentine's Day Chanyeol!"
"Thanks." Chanyeol grinned. "Wait for one month and I'll give the biggest chocolate for you."

After breakfast, Chanyeol and Jinri went to school together for their last-minute rehearsal. Kyungsoo and Krystal were already present on the stage. As soon as Krystal saw Chanyeol, she walked towards him and gave him a chocolate.

"Happy Valentine's Day Chanyeol!" she greeted happily.
"Uhh... thank you Krystal." he said. Then he leaned closer to Jinri and whispered, "Do I have to give her a chocolate on March too?"
"If you want to." Jinri replied. Then she walked towards Kyungsoo and put an arm around his shoulders. "Happy Valentine's Day K,"

Kyungsoo accepted the chocolate and grinned.

"This is my 25th chocolate. Thanks J." he winked.
"Wow! Really?"
"Yes. I received a lot on my locker earlier."

Jinri laughed. There was no mistaking that despite of Kyungsoo's obvious weirdness, his talent and brain stood brighter for the students this year. For that, her friendly love for Kyungsoo swelled with pride again.

"We'll start our rehearsal in five minutes actors! Get ready!" Mrs. Barrie boomed.

Jinri sighed. In a matter of hours, she'll be playing the part of a jealous fairy who was in love with her best friend; will drink Captain Hook's poison instead of her; will die; will live again; and will watch Peter Pan and Wendy kiss each other. Life .

* * *

Joonmyeon's good luck messages popped in Jinri's phone every hour countdown. The play will start at 02:00 p.m., and they only have an hour before their real performance. Their dress rehearsal earlier went great. In fact it brought Mrs. Barrie to tears at the end of their practice. She told everyone that she was so proud of her actors and actresses because of their undeniable talent. She said she can't wish for a better play than Peter Pan.

Five minutes to start. Everyone settled themselves on their respective places. Jinri glanced at Chanyeol and found him looking at her. He gave her a thumbs up which she returned.

Four m
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
วัยรุ่นขณะที่ปีเตอร์แพนโปรดอ่าน: ผมไม่ทราบว่าทำไมฉันไม่สามารถเอาจดหมายที่ "เอ็ม" ในบทของฉันชื่อ 27 ไม่มีใครรู้ว่าที่นี่ทำไม? ฉันได้รับการทดสอบในบทที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันตกใจคุณมีการปรับปรุงเท็จแทน ฉันจริงๆขออภัยเกี่ยวกับที่ Anyways นี่คือการปรับปรุงจริง! :) ทุ่มเทเพื่อ @ Nana0619 เดินทาง 28 คานเช้าแสงแดดที่ตื่นจากนิทรา Jinri ลึกของเธอ เธอกลิ้งไปเตียงของเธอและหาวกระพริบกลับ grogginess เธอยังคงรู้สึกว่าตอนเช้าวันพุธ. มันเป็นวันที่สามของสัปดาห์รากฐานของพวกเขา เพื่อให้ห่างไกลการกีฬาและการแข่งขันทดสอบใจเป็นกิจกรรมเดียวที่ได้รับการทำยัง โปรแกรมวันนี้กำลังร้องเพลงการแข่งขันนั้นเพื่อน ๆ ของเธอลูน่าและคยองซูจะเข้าร่วม สำหรับ Jinri นี้ก็คือตอนที่สนุกจริงๆจะเริ่มต้น. ย้าย, Jinri เหลือความสะดวกสบายของเตียงของเธอและลุกขึ้นยืน เธอเป็นคนที่หาวในทางของเธอไปที่ห้องน้ำเมื่อเสียงดังของชานยอลที่อยู่ใกล้เธอ. "ลืมพวกเขา. ลืมพวกเขาทั้งหมด." เขากล่าวว่า. Jinri หยุดในเพลงของเธอ สำหรับช่วงเวลาที่เธอเชื่อว่าชานยอลได้พูดคุยกับเธอ แต่เมื่อเธอเข้ามาแอบมองในครัวเธอเห็นหลังการพูดคุยกับถ้วยน้ำชาของเขาแทน. "มากับฉันและคุณจะไม่เคยไม่เคยต้องกังวลเกี่ยวกับการเจริญเติบโต สิ่งที่อีกครั้ง ". ชานยอลกล่าวอย่างจริงจังจ้องที่ถ้วยเล็ก ๆ น้อย ๆ . Jinri หัวเราะและตัดสินใจที่จะออกจากชานยอลเพียงอย่างเดียวในการฝึก เมื่อเธออายุได้ในที่สุดภายในห้องน้ำและได้จุ่มตัวเองอยู่ในอ่าง Jinri สงสัยในสิ่งที่สุ่มเช่นผลที่เป็นไปได้ของลูน่าและประสิทธิภาพการทำงานของคยองซูวันนี้; จงอินและประลองลู่หานของวันพรุ่งนี้ ผลการดำเนินงานของตัวเองในวันรุ่งขึ้นหลังจากวันพรุ่งนี้; และแน่นอนส่วนผสมที่ดีที่สุดที่จะซื้อสำหรับช็อคโกแลตของเธอสำหรับวันวาเลนไทน์ในวันศุกร์. หลังจากรับประทานอาหารกลางวัน Jinri และชานยอลไปโรงเรียนด้วยกัน พวกเขาเข้าไปในพื้นดินที่โรงเรียนซึ่งยังคงเต็มไปด้วยนักเรียน SMA และผู้เข้าชมเช่นเดียวกับบูธส่วนจากมุมที่แตกต่างกัน พวกเขาหยุดที่จะซื้อขนมบางอย่างที่หนึ่งของบูธอาหารแล้วเดินตรงไปยังหอประชุม. อำพันจงอินและลู่หานแล้วช่วยให้พวกเขาที่นั่งในแถวหน้า พวกเขาโบกมือให้ Jinri และชานยอลเมื่อพวกเขาเข้าไปสถานที่และชี้บนที่นั่งของพวกเขาต่อไปที่พวกเขาที่คนสองคนที่ได้รับการยอมรับสุดซึ้ง. ในขณะเดียวกันลูน่า fiddled ประหม่าจากด้านหลังผ้าม่าน เธอได้อย่างชัดเจนสามารถได้ยินเสียงพูดคุยของนักเรียนในที่นั่งของพวกเขา, การทดสอบทางเทคนิคของระบบเสียงและการเต้นของหัวใจของเธอเต้น ทุกสิ่งที่ได้ยินเธอดูเหมือนว่าเสียงดังเพื่อให้เธอว่าเธอคิดว่าเธอจะไปคนหูหนวกในนาทีใด ๆ ยังไงก็เถอะมันเป็นเรื่องน่าขันเพราะพาร์คลูน่าก็ไม่เคยประสาทในการแข่งขันของเธอ แต่นี้ ถ้าเพียง แต่เธอสามารถกำจัดความวิตกกังวลของเธอก่อนที่พวกเขาดำเนินการ ... คำตอบของเธอมาเร็วเกินไป คยองซูเข้าร่วมของเธอในไม่ช้าและสิ่งแรกที่เขาทำเมื่อเขาไปถึงของเธอคือการให้ความมั่นใจในการบีบมือของเธอพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ ในริมฝีปากของเขา. "ไม่ต้องห่วงฉันอยู่ที่นี่." เขากล่าวว่า. และเมื่อชื่อของพวกเขาถูกเรียกว่าลูน่ามีความมั่นใจมากขึ้นกว่าก่อนหน้านี้. ทั้งคู่วางตัวเองในอุจจาระสูงพยายามที่จะหายใจอย่างสม่ำเสมอเท่าที่เป็นไปได้ วันนี้พวกเขาจะไม่ขับกล่อมผู้ชมด้วยเพลงที่คุ้นเคยเกินไปสำหรับพวกเขา ในความเป็นจริงมันจะเป็นครั้งแรกที่ทุกคนจะได้ฟังเพลงนี้เพราะมันเป็นองค์ประกอบที่พรั่งพรูออกมาจากเพลงของตัวเอง. [ตอนนี้เล่น: ทำให้ผมนึกถึงคุณโดย Byul ฟุต Shorry J.] Luna ปิดตาของเธอและคอร์ดคอร์ดแรก"ใหม่ ppuninga bwa..Geureon geonga bwa .. น่านนีโอ Bakke saenggagi na .. Joheun Geol bomyeon..Joheun Gose gamyeon..Tturururu..Tturururu; Ni eolgul tteoolla." คยองซูมองไปที่ลูน่าและเริ่มที่จะแร็พ - สำหรับ ครั้งแรก. "Jeonhwagiman barabomyeo Onda anonda; neowa Mameuro daehwareul na honjaman nanun แบ; Ireon NAL mot neukkyeodo igeotmaneun Jebal arajwoyo; Jumeoni สก kkokkkok sumgyeodun แน่ sarangeul kkeonaelkka; Jinsimeuro Nega น่าน joha nisarangi น่าน Gopa; Geunde niapeman Seomyeon neoran byeogeun neomu nopa; Nae แหม่ม alkka..Neoneun alkka .. "เสียงปรบมือตามมาเร็วที่สุดเท่าที่คยองซูเสร็จบทกวีครั้งแรกของเขา Jinri เป็นหนึ่งในคนเหล่านั้นหัวใจของเธอบวมด้วยความภาคภูมิใจสำหรับเพื่อน ๆ ของเธอ. Luna เปิดตาของเธอพบคนที่มืดของคยองซู chocolately ในการทำเช่นนั้น เงาของรอยยิ้มที่เล่นบนริมฝีปากของคยองซูน่ารัก Luna ในขณะที่เธอร้องเพลงบรรทัดต่อไปของเธอ เฉดสีของสีแดงพุ่งแก้มของ Luna ทันทีเรืองแสงของเธอเป็นสีแดงเข้มเกินไปภายใต้สปอตไล. ในฐานะที่สองของพวกเขาร้องเพลงของพวกเขาคยองซูและลูน่าไม่เคยทำลาย gazes ล็อคของพวกเขาในแต่ละอื่น ๆ . สำหรับเหตุผลที่ Jinri ได้แรงบันดาลใจมากขึ้นในการอบช็อคโกแลตในภายหลัง เย็นวันนั้น. * * * * * * * * * * * * เมื่อวันพฤหัสบดีที่คำแพร่กระจายเหมือนไฟที่จงอินและลู่หานจะมีการประลองในการแข่งขันเต้นรำในภายหลัง ที่ 03:00 ในช่วงบ่ายประชุมได้สองเท่าของที่เต็มไปด้วยกว่าเมื่อวานนี้ มันเป็นสิ่งที่ยากสำหรับ Jinri และเพื่อนของเธอที่จะบีบในฝูงชน แต่โชคดีที่พวกเขาจะได้รับตัวเองพื้นที่ที่มุมหนึ่งของห้องโถง. เวทีก็เต็มไปด้วยวามสายสีแดงที่เกิดขึ้นในวงกลมขนาดใหญ่ ชั้นมันถูกวาดในสีแดงเพลิงและสูบบุหรี่ billowed ทั้งจากด้านข้าง ทันใดนั้นไฟทุกถูกปิดไปทำให้สาวซัดทอดปลุกในขณะที่พวกเขาจ้องสุ่มสี่สุ่มห้าในความมืดบริสุทธิ์. เพลงเริ่มเล่นจากที่พวกเขาไม่ทราบ มันก็ยังคงมืดภายในหอประชุมและพวกเขาไม่สามารถเห็นใครบนเวที. แล้วสปอตไลสดใสตีศูนย์กลางของแพลตฟอร์มตามด้วยเสียงเชียร์ดังของนักเรียนเมื่อทั้งสองงามพระเจ้าปรากฏตัวขึ้นในช่วงกลางของวงกลมสีแดงสาย จงอินและไก่ทั้งสองสวมใส่ระยิบระยับแขนยาวสีดำ - สำหรับจงอินผมสีดำและสีเงินสำหรับลู่หานผมสีน้ำตาล -. เช่นเดียวกับกางเกงระยิบระยับและรองเท้าสีขาวเมื่อตีครั้งแรกของการเต้นรำของพวกเขามาถึงหูของนักเรียนจงอินและลู่หานเริ่มเต้นในความสามัคคีระเบิด. [Link: จงอินและแบไต๋ไก่] และผู้ชนะ? มันเป็นสำหรับผู้ชมในการตัดสินใจ. * * * * * * * * * * * * วันต่อไปคือการเฉลิมฉลอง SMA สุดท้ายของสัปดาห์รากฐาน; วันที่มีการเล่นดนตรีของ Jinri; และแน่นอนในวันที่หอมหวานสำหรับคนรักและในวันขมขื่นสำหรับซิงเกิ้ลและเสียหัวใจ -. วันวาเลนไทน์เช้าJinri ได้รับการต้อนรับด้วยข้อความ MMS Joonmyeon ของ มันเป็นบันทึกวิดีโอของคนที่เห็นได้ชัดเช่นเดียวกับที่เพิ่งตื่นขึ้นมาเหมือนเธอ ผมของเขาอยู่ในความเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่มันเพิ่มกลิ่นอายสดใสเขาได้แสดง Joonmyeon ล้างลำคอของเขาและคานบนกล้องถ่ายวิดีโอ. "Jagiya ตอนเช้าที่ดีโชคดีกับผลงานของคุณในภายหลัง ... นี่คือเพลงสำหรับคุณที่จะเริ่มต้นวันของคุณ;! นีออน geunyang geudaero isseo namaneul barabomyeonseo; Jeoldae Neol bonaeji Anha เลือด bwa ทารก สุขสันต์วันวาเลนไทน์!" และโบกมืออย่างมีความสุขในด้านหน้าของกล้อง. [Link: ข้อความ Joonmyeon ของ MMS] Jinri ส่ง Selca ของเธอพร้อมกับข้อความสั้น ๆ ก่อนที่จะเดินทางออกจากเตียง เธอชนเข้ากับชานยอลเมื่อเธอออกไปข้างนอกห้องนอนของเธอมือของเธอวางอยู่บนหน้าอกหนักของเขา. "อืมม .. " Jinri พูด. "ฉันแค่คิดว่าการเคาะประตูของคุณเพื่อให้คุณตื่นขึ้น. ฉันไม่ทราบว่าคุณอยู่แล้ว " ชานยอลยิ้มขอโทษยังคงระยะห่างใกล้กับ Jinri. Jinri เอาขั้นตอนกลับและยิ้ม. "มันโอเค. วันแฮปปี้วาเลนไทน์นะ." ชานยอลมีรอยขีดข่วนหัวของเขาและยิ้มเจื่อน. "อืมคุณเกินไป. ถึงแม้ว่าผมไม่ทราบจริงๆ มันหมายถึงอะไร. " เขากล่าวว่า. Jinri ยิ้มและเดินไปที่ตู้เย็น ภายในห้ากล่องที่แตกต่างกันขนาดแตกต่างกัน คยองซู, Joonmyeon, จงอิน, ลู่หานและชานยอลมีหนึ่งในช็อคโกแลตเหล่านั้นแต่ละ. Jinri ลิขสิทธิ์ชานยอลที่ส่วนไกลของตู้เย็น เธอเอื้อมมือไปทางนั้น แต่เธอสังเกตเห็นว่าช็อคโกแลตชานยอลเป็น unitentionally ใหญ่กว่า Joonmyeon ของ มุ่ยกับความรู้สึกผิด Jinri ถึงกว่าช็อคโกแลต Joonmyeon และแสดงให้ชานยอลแทน. "วันวาเลนไทน์หรือวันแห่งหัวใจเป็นวันฉลองเซนต์วาเลนไทน์. ในประเทศเกาหลี, หญิงให้ชายช็อคโกแลตและเมื่อวันที่ 14 มีนาคมหรือสีขาววันที่มันจะเป็น เปิดของเด็กที่จะให้ช็อคโกแลตกับสาว. Anyways, วันวาเลนไทน์ที่กำลังโด่งดังเป็นส่วนใหญ่โดยคู่ แต่เพื่อนและครอบครัวยังสามารถวันที่เกินไป. "เธอให้ช็อคโกแลตJoonmyeon เพื่อชานยอลและยิ้ม." วันที่มีความสุขดังนั้นวาเลนไทน์ชานยอล! "" ขอบคุณ. " ชานยอลยิ้ม "รอหนึ่งเดือนและฉันจะให้ช็อคโกแลตที่ใหญ่ที่สุดสำหรับคุณ." หลังอาหารเช้าชานยอลและ Jinri ไปโรงเรียนด้วยกันสำหรับการฝึกซ้อมในนาทีสุดท้ายของพวกเขา คยองซูและคริสตัลมีอยู่แล้วในปัจจุบันบนเวที ทันทีที่เห็นคริสตัลชานยอลเธอเดินไปหาเขาและทำให้เขาช็อคโกแลต. "วัน Happy Valentine 's ชานยอล!" เธอได้รับการต้อนรับอย่างมีความสุข. "เอ่อ ... ขอบคุณคริสตัล." เขาพูดว่า. จากนั้นเขาก็โน้มตัวใกล้ชิดกับ Jinri และกระซิบว่า "ฉันมีให้เธอช็อคโกแลตในเดือนมีนาคมเกินไป?" "ถ้าคุณต้องการที่จะ." Jinri ตอบ จากนั้นเธอก็เดินไปคยองซูและวางแขนรอบไหล่ของเขา "วัน Happy Valentine 's K" คยองซูได้รับการยอมรับช็อคโกแลตและยิ้ม. "นี่คือช็อคโกแลตที่ 25 ของฉัน. ขอบคุณเจ" เขาขยิบตา. "ว้าว! จริงเหรอ?" "ใช่. ผมได้รับจำนวนมากในล็อกเกอร์ของฉันก่อนหน้านี้." Jinri หัวเราะ มีการเข้าใจผิดว่าแม้จะมีความแปลกประหลาดของที่เห็นได้ชัดของคยองซูไม่ได้, ความสามารถและสมองของเขายืนอยู่ที่สดใสสำหรับนักเรียนในปีนี้ เพื่อที่ความรักเป็นกันเองของเธอสำหรับคยองซูพองด้วยความภาคภูมิใจอีกครั้ง. "เราจะเริ่มต้นการฝึกซ้อมของเราในนักแสดงห้านาทีได้รับการพร้อม!" นางแบร์ดัง. Jinri ถอนหายใจ ในเรื่องของการชั่วโมงเธอจะเล่นเป็นส่วนหนึ่งของนางฟ้าอิจฉาผู้ที่อยู่ในความรักกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ; จะดื่มยาพิษของกัปตันฮุคแทนเธอ จะตาย จะมีชีวิตอยู่อีกครั้ง และจะดูปีเตอร์แพนและเวนดี้จูบกัน ชีวิต. * * * * * * * * * * * * Joonmyeon ของข้อความโชคดีโผล่ในโทรศัพท์ของ Jinri ทุกคนนับถอยหลังชั่วโมง เป็นเกมการแข่งขันจะเริ่มต้นที่ 2:00 และพวกเขามีเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงก่อนการแสดงจริงของพวกเขา ซ้อมใหญ่ก่อนหน้านี้ของพวกเขาไปดี ในความเป็นจริงมันทำให้นางแบร์น้ำตาในตอนท้ายของการปฏิบัติของพวกเขา เธอบอกทุกคนว่าเธอเป็นความภาคภูมิใจของนักแสดงของเธอและดาราเพราะความสามารถของพวกเขาไม่อาจปฏิเสธได้ เธอบอกว่าเธอไม่สามารถต้องการสำหรับการเล่นที่ดีกว่าปีเตอร์แพน. ห้านาทีที่จะเริ่มต้น ทุกคนตัดสินตัวเองในสถานที่ของตน Jinri เหลือบมองไปที่ชานยอลและพบว่าเขามองไปที่เธอ เขาให้เธอยกนิ้วขึ้นซึ่งเธอกลับ. สี่เมตร



































































































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
วัยรุ่นเป็นปีเตอร์แพน


โปรดอ่าน :
ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันไม่สามารถลบตัวอักษร " M " ชื่อของฉันบทที่ 27 . มีใครรู้ว่าทำไม ? ผมเคยทดลองกับบทนั้น แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจกวนคุณเท็จอัพเดทแทน ฉันเสียใจเรื่องนั้น ยังไงก็ตาม นี่เป็นข่าวจริง ! : )

โดยเฉพาะ @ nana0619




เดินทาง 28ของแสงแดดแสงเช้าตื่น jinri จากการนอนหลับลึกของเธอ เธอกลิ้งไปที่เตียงของเธอ และหาว กะพริบ กลับมาอาการมึนงง เธอยังรู้สึกว่าเช้าวันพุธ

เป็นวันอาทิตย์ที่สามของมูลนิธิของพวกเขา ดังนั้นไกล , กีฬา และ การแข่งขันทดสอบจิตใจเป็นกิจกรรมเดียวที่ยังไม่ได้ทำโปรแกรมวันนี้ คือการแข่งขันร้องเพลงที่นั้น เพื่อนๆของเธอ ลูน่า และ kyungsoo จะเข้าร่วมด้วย สำหรับ jinri นี่เป็นตอนที่สนุกจริงๆจะเริ่ม

ไป jinri ออกจากความสะดวกสบายของเตียง และลุกขึ้นยืน เธอหาว ระหว่างทางไปห้องน้ำ เมื่อเสียงของชานยอลรังใกล้เธอ

" ลืมมัน ลืมมันทั้งหมด . " เขากล่าวว่า .

jinri หยุดในเพลงของเธอสักครู่ เธอแน่ใจว่า ชานยอลกำลังพูดกับเธอ แต่เมื่อเธอแอบในครัว เธอเห็นหลังพูดกับถ้วยชาของเขาแทน

" มากับฉันและคุณจะไม่เคยต้องกังวลเกี่ยวกับการเติบโตสิ่งอีก " ชานยอลพูด จริงจังจ้องมองถ้วยเล็ก

jinri หัวเราะและตัดสินใจที่จะทิ้งชานยอลไว้ซ้อมตอนสุดท้ายภายในห้องได้จุ่มตัวในอ่าง jinri สงสัยในสิ่งที่สุ่มเช่นผลที่เป็นไปได้ของลูน่าและการแสดงวันนี้ kyungsoo ; และของลู่หานจงอินประลองพรุ่งนี้ ; ประสิทธิภาพการทำงานของตัวเองในวันมะรืน และแน่นอน ส่วนผสมที่ดีที่สุดที่จะซื้อสำหรับช็อกโกแลต วาเลนไทน์ วันศุกร์

หลังมื้อเที่ยงjinri และชานยอลไปโรงเรียนด้วยกัน พวกเขาเข้าสู่สนามโรงเรียนซึ่งยังเต็มไปด้วย SMA นักเรียนและผู้เข้าชมรวมทั้งส่วนบูธจากมุมที่แตกต่างกัน แวะไปซื้อขนมที่เป็นหนึ่งในบูธอาหาร จากนั้นก็ตรงไปที่หอประชุม

แอมเบอร์ และ ลู่หานแล้วจงอินช่วยเขาที่นั่งอยู่แถวหน้าเขาโบกมือให้ jinri กับชานยอลเมื่อพวกเขาป้อนสถานที่และชี้บนที่นั่งข้างๆ พวกเขา ซึ่งทั้งสองคนยอมรับสุดซึ้ง

ขณะที่ลูน่า fiddled กระสับกระส่ายจากหลังผ้าม่าน เธอสามารถได้ยินชัดเสียงของนักเรียนบนที่นั่งของพวกเขา การทดสอบทางเทคนิคระบบเสียง และเสียงหัวใจเต้นของเธอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: