Once upon a time, there lived a far

Once upon a time, there lived a farmer in a village, beside the forest. He had a big garden that had an old apple tree with other plants, trees and beautiful flowers. When the farmer was a little boy, he spent much of his time playing with the apple tree. However, the old, huge apple tree had stopped bearing fruits a long time ago.

Although it had given the farmer, the choicest of apples, he felt it was of no use now. Therefore, he decided to cut the tree and use its wood to make some new furniture. He felt that since the tree was old and huge, he did not have to cure it, and it would make great furniture. He forgot that as a boy, he had spent his entire childhood, climbing the tree and eating its apples.

Now the apple tree was home to several little animals in the neighborhood. This included squirrels, sparrows and a huge variety of birds and insects. When the boy, who was now a young farmer, took his ax and began chopping the tree, all the little animals came rushing down.

They all began to plead with the farmer, who was adamant in cutting the apple tree down. They gathered round the farmer and said, “Please don’t cut the tree. We used to play with the little boy under this very tree. This is our home and we have no place else to go”.

Again, he raised his ax and the commotion grew higher.

“Please don’t chop and destroy my home and kids,” cried the squirrel “Please don’t chop and destroy my nest,” cried the little birds. “Please don’t cut the apple tree,” cried the grasshopper.

The farmer, however forgot his childhood and who were his friends as a little boy. He began to chop the tree harder. All the little animals became desperate, and wanted to protect the apple tree at any cost.

The little animals told the farmer, “We will sing for you, when you are toiling away in the fields. We will look after your little boy. He will not cry, but instead be entertained and happy. You will like our songs and will not feel tired.” However, their cries for help fell on deaf ears. Despite all their requests, the farmer continued to chop down the tree.

He suddenly noticed something shiny. On inspecting, he realized that it was a beehive, full of honey. He took a little and put it in his mouth. The taste of the honey woke up the little boy in him. Suddenly, the memories of his childhood came rushing back. The honey tasted so good, that he wanted more. It brought a sense of happiness to him. He smiled and exclaimed, “This tastes amazing.”

Realizing the change in the farmer’s attitude, the little animals said in unison; The bee said, “I will always provide you with sweet honey.” The squirrel said, “I will share any amount of nuts that you want.” The birds cried, “We will sing as many songs as you want.”

Finally, the farmer realized his folly, and put down his ax. He understood that it was the home to such lovely animals that provided him with so many things, apart from apples. He wanted his little boy to have the childhood that he had.

The farmer realized that the apple tree was not that fruitless. The little boy in him saved the apple tree.

He threw away the ax and said to the little creatures, “I promise that I would never cut this tree. I have realized my mistake and you all can now live peace and harmony.”

The little creatures thanked the bee profusely. If the farmer had not found the beehive by now, they would all been homeless by now. They continued living happily in the old apple tree.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่ง มีอาศัยอยู่เป็นชาวนาในหมู่บ้าน ข้างป่า เขามีสวนขนาดใหญ่ที่มีต้นแอปเปิ้ลเก่าอื่น ๆ พืช ต้นไม้ และดอกไม้สวยงาม เมื่อ ชายชาวนา เขาใช้มากเวลาเล่นกับต้นแอปเปิ้ล อย่างไรก็ตาม ต้นแอปเปิ้ลเก่า มากได้หยุดแบกผลไม้นานมาแล้ว ถึงแม้ว่ามันมีให้เกษตรกร choicest ของแอปเปิ้ล เขารู้สึกว่า มันไม่ใช้ตอนนี้ ดังนั้น เขาตัดสินใจตัดต้น และใช้ไม้ที่ทำเฟอร์นิเจอร์บางอย่างใหม่ เขารู้สึกว่าที่ตั้งแต่ต้นมีขนาดใหญ่ และเก่า เขาไม่มีการรักษานั้น และมันจะทำให้เฟอร์นิเจอร์ดี เขาลืมที่เป็นผู้ชาย เขาใช้เวลาวัยเด็กทั้งหมด ปีนต้นไม้ และกินของแอปเปิ้ลตอนนี้ต้นไม้แอปเปิ้ลบ้านของสัตว์น้อยต่าง ๆ ในพื้นที่ใกล้เคียง นี้รวมกระรอก นกกระจอก และความหลากหลายของนกและแมลง เมื่อเด็กผู้ชาย ที่ขณะนี้ชาวนาหนุ่ม เอา ax ของเขา และเริ่มต้นสับ สัตว์เล็ก ๆ ทั้งหมดมารีบลง พวกเขาเริ่มยอมรับกับชาวนา ผู้มีความมุ่งมั่นในการตัดต้นไม้แอปเปิ้ลลง พวกเขารวบรวมรอบชาวนา และกล่าวว่า "กรุณาอย่า ตัดต้นไม้ เราใช้เล่นกับเด็กผู้ชายภายใต้ต้นไม้นี้มาก นี่คือบ้านของเรา แล้วเรามีสถานที่ไม่ให้ไป" อีกครั้ง เขายกเขา ax และหลีกหนีความวุ่นวายเติบโตสูง "กรุณาอย่าสับ และทำลายบ้านของฉันและเด็ก ร้องกระรอก"กรุณาอย่าสับ และทำลายรังของฉัน นกน้อยร้อง "กรุณาอย่าตัดต้นไม้แอปเปิ้ล ร้องตั๊กแตน ชาวนา แต่ลืมวัยเด็กของเขา และที่มีเพื่อนของเขาเป็นชาย เขาเริ่มสับต้นยาก สัตว์เล็ก ๆ ทั้งหมดกลายเป็นหมดหวัง และอยากปกป้องต้นแอปเปิ้ลที่จ่ายใด ๆ สัตว์เล็ก ๆ บอกชาวนา "เราจะร้องเพลงสำหรับคุณ เมื่อคุณเป็น toiling ไปในฟิลด์ เราจะดูแลคุณชาย เขาจะร้องไห้ แต่แทน จะเพลิดเพลิน และมีความสุข คุณจะชอบเพลงของเรา และจะไม่รู้สึกเหนื่อย" อย่างไรก็ตาม เสียงร้องของพวกเขาสำหรับช่วยมองไปที่หูหนวก แม้ มีคำขอของพวกเขาทั้งหมด เกษตรกรต่อโค่นต้นไม้ เขาก็สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างเงา ในการตรวจสอบ เขารู้ว่า เป็นโรงแรม เต็มไปด้วยน้ำผึ้ง เขาใช้เวลาเพียงเล็กน้อย และใส่ในปากของเขา รสชาติของน้ำผึ้งตื่นชายในพระองค์ ทันใดนั้น ความทรงจำวัยเด็กมาวิ่งกลับ น้ำผึ้งลิ้มรสดี ว่า เขาต้องการมากขึ้น มันนำความสุขให้เขา เขายิ้ม และทางหลุด รอด "นี้รสมหัศจรรย์" ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงในทัศนคติของชาวนา สัตว์เล็กน้อยกล่าวว่า หัวใจ ผึ้งกล่าวว่า "ฉันจะให้คุณน้ำผึ้งหวาน" กระรอกกล่าวว่า "ฉันจะใช้ยอดของถั่วที่คุณต้องการ" นกร้อง "เราจะร้องเพลงเป็นจำนวนมาก ตามที่คุณต้องการ" ในที่สุด ชาวนารู้ความโง่เขลาของเขา และใส่ลง ax ของเขา เขาเข้าใจว่า เป็นที่บ้านเช่นสัตว์น่ารักที่เขามีหลายสิ่ง จากแอปเปิ้ล เขาต้องการเด็กชายน้อยมีวัยเด็กที่เขามี ชาวนารู้ว่า ต้นแอปเปิ้ลไม่ว่า fruitless เด็กชายในพระองค์บันทึกต้นแอปเปิ้ล เขาโยนเก็บขวาน และกล่าวถึงสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ "ผมสัญญาว่า ผมจะไม่ตัดต้นไม้นี้ ฉันได้รับข้อผิดพลาดของฉัน และคุณทั้งหมดสามารถไปใช้ชีวิตรักสามัคคี" สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ขอบคุณผึ้งกาฬไหล ถ้าชาวนาได้พบโรงแรมตอน พวกเขาจะทั้งหมดแล้วประชาชนกว่า โดยขณะนี้ พวกเขายังคงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในต้นไม้แอปเปิ้ล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีชาวนาในหมู่บ้านริมป่า เขามีสวนขนาดใหญ่ที่มีต้นแอปเปิ้ลเก่าแก่กับพืชอื่น ๆ ต้นไม้ และดอกไม้ที่สวยงาม เมื่อชาวนายังเป็นเด็กเล็กๆ เขาใช้เวลามากเวลาที่เขาเล่นกับต้นแอปเปิ้ล อย่างไรก็ตาม , เก่า , ต้นแอปเปิ้ลขนาดใหญ่หยุดแบกผลไม้ เมื่อนานมาแล้ว

ถึงได้ให้เกษตรกร choicest ของแอปเปิ้ลเขารู้สึกว่ามันไม่ใช้ตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะตัดต้นไม้ และใช้ไม้ทำเฟอร์นิเจอร์ใหม่ เขารู้สึกว่าตั้งแต่ต้นมันเก่าและใหญ่ เขาไม่ได้มีเพื่อรักษามัน และมันจะทำให้เฟอร์นิเจอร์ที่ดี เขาลืมไปว่าเป็นเด็กผู้ชาย เขาเคยใช้ชีวิตในวัยเด็กของเขาทั้งหมด , ปีนเขาต้นไม้และกินแอปเปิ้ล

ตอนนี้ต้นไม้แอปเปิ้ลเป็นบ้านของสัตว์น้อยต่างๆ ในชุมชนนี้ ได้แก่ กระรอก นก และความหลากหลายของนกและแมลง เมื่อ เด็กหนุ่มที่ตอนนี้ชาวนาหนุ่ม เอาขวานของเขาและเริ่มตัดต้นไม้ทั้งหมดที่สัตว์น้อยรีบลง

ทุกคนเริ่มออดอ้อน ชาวนา ใครคือการยึดมั่นในการตัดต้นไม้แอปเปิ้ลลง พวกเขารวบรวมรอบ ชาวนา และกล่าวว่า " อย่าตัดต้นไม้