I used to be a dessert fiend. Cupca

I used to be a dessert fiend. Cupcakes, ice cream, brownies, if you put it in front of me, I would most definitely eat it. And growing up, I drank some sort of juice at every single meal (being mildly lactose intolerant meant instead of milk, it was OJ at breakfast, OJ at lunch, and OJ at dinner). But the more I learned about how too much sugar affects the body -- and how it manages to sneak into all the non-dessert-like foods I also eat -- the more I realized I had to wean myself off the sweet stuff.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคยเป็น มารของหวาน คัพเค้ก ไอศกรีม ควร ถ้าคุณวางไว้ด้านหน้าของฉัน ฉันจะแน่นอนที่สุดกิน และเติบโตขึ้น ฉันดื่มบางจัดเรียงของน้ำทุกมื้อเดียว (ถูก mildly แล็กโทส intolerant หมาย แทนนม มันเป็น OJ ที่อาหารเช้า OJ อาหารกลางวัน และ OJ ที่เย็น) แต่ยิ่งฉันเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีมากน้ำตาลมีผลต่อร่างกาย - และวิธีจัดการแอบเป็นอาหารไม่ใช่ของหวานเหมือนทุกที่ผมยังกิน - ยิ่งผมรู้ผมจะหย่าเองออกจากสิ่งหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเคยเป็นขนมอสูร คัพเค้กไอศครีม, บราวนี่ถ้าคุณใส่ไว้ในด้านหน้าของฉันฉันแน่นอนที่สุดจะกินมัน และการเจริญเติบโตขึ้นผมก็ดื่มน้ำผลไม้ที่จัดเรียงของบางอย่างในทุกมื้อเดียว (เป็นอย่างอ่อนโยนแพ้แลคโตหมายแทนนมมันเป็น OJ ที่อาหารเช้า, OJ ที่รับประทานอาหารกลางวันและอาหารค่ำที่ OJ) แต่ยิ่งผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีน้ำตาลมากเกินไปส่งผลกระทบต่อร่างกาย - และวิธีการบริหารจัดการที่จะแอบเข้าไปในทั้งหมดไม่ใช่อาหารขนมเหมือนฉันยังกิน - ยิ่งฉันตระหนักฉันต้องหย่านมตัวเองออกสิ่งที่หวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมใช้เป็นขนมปีศาจ คัพเค้ก ไอศกรีม บราวนี่ , ถ้าคุณใส่มันอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันแน่นอนที่สุดกิน และเติบโตขึ้น ฉันดื่มพวกน้ำผลไม้ที่ทุกมื้อ ( แผ่วแพ้แลคโตสหมายถึงแทนนม มันคือน้ำส้มที่อาหารเช้า เที่ยง และน้ำส้ม , น้ำส้มที่เย็น )แต่ยิ่งผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการที่น้ำตาลมากเกินไปมีผลต่อร่างกาย . . . และวิธีการจัดการเพื่อแอบเข้าไป ไม่หวานเหมือนอาหารก็กิน . . . ฉันตระหนักฉันได้หย่านมตัวเองออกสิ่งที่หวาน