The Legend of Good Women is a poem in the form of a dream vision by Ge การแปล - The Legend of Good Women is a poem in the form of a dream vision by Ge ไทย วิธีการพูด

The Legend of Good Women is a poem

The Legend of Good Women is a poem in the form of a dream vision by Geoffrey Chaucer.

The poem is the third longest of Chaucer’s works, after The Canterbury Tales and Troilus and Criseyde and is possibly the first significant work in English to use the iambic pentameter or decasyllabic couplets which he later used throughout the Canterbury Tales. This form of the heroic couplet would become a significant part of English literature no doubt inspired by Chaucer.

The prologue describes how Chaucer is reprimanded by the god of love and his queen, Alceste, for his works—such as Troilus and Criseyde—depicting women in a poor light. Criseyde is made to seem inconstant in love in that earlier work, and Alceste demands a poem of Chaucer extolling the virtues of women and their good deeds.

For thy trespas, and understond hit here:
Thou shalt, whyl that thou livest, yeer by yere,
The moste party of thy tyme spende
In making of a glorious Legende
Of Gode Wommen, maidenes and wyves,
That weren trewe in lovinge al hir lyves;
And telle of false men that hem bitrayen,
That al hir lyf ne doon nat but assayen
The poet recounts ten stories of virtuous women in nine sections. The legends are: Cleopatra, Thisbe, Dido, Hypsipyle, Medea, Lucrece, Ariadne, Philomela, Phyllis and Hypermnestra. The work is a similar structure to the later Monk's Tale and like that tale, and many of his other works, seems to be unfinished. Chaucer's sources for the legends include: Virgil's Aeneid, Vincent of Beauvais, Guido delle Colonne's Historia destructionis Troiae, Gaius Julius Hyginus' Fabula and Ovid's Metamorphoses and Heroides.

The incomplete nature of the poem is suggested by Chaucer's Retraction from the Canterbury Tales which calls the work the xxv. Ladies. Fifteen and nineteen are also numbers used to describe the work. In the prologue several women are mentioned—Esther, Penelope, Marcia Catonis (wife of Cato the younger), Lavinia, Polyxena and Laodamia—whose stories are not recorded and the nineteen ladies in waiting of Alceste mentioned in the prologue might suggest an unfulfilled structure.

The command of queen Alceste is said, by John Lydgate in The Fall of Princes, to be a poetic account of an actual request for a poem by Anne of Bohemia who came to England in 1382 to marry Richard II. If true this would make Chaucer an early poet laureate. Joan of Kent, Richard's mother, is also sometimes considered a model for Alceste. The supposed royal command is one suggested reason for the poem's unfinished state as Chaucer got bored with the task and gave up. Several passages hint at Chaucer's dissatisfaction:

But for I am agroted [stuffed] heer-biforn
To wryte of hem that been in love forsworn,
And eek to haste me in my legende,
Which to performe god me grace sende,
Therfor I passe shortly in this wyse;
These lines, late in the poem, could simply be occupatio or paralipsis, the rhetorical device common in Chaucer of bringing up a subject merely to say you will not mention it.

Whether the poem's state is due to Chaucer becoming bored with it is uncertain, but it is not now regarded among his best work, despite being popular when first written. One early fan is Chaucer's own character the Man of Law who praises Chaucer and the poem which he calls Seintes Legende of Cupide. The work is rather inconsistent in tone, with tragedy mixed rather uncomfortably with comedy and the legends are all rather similar with little of the characterisation which is key to the Canterbury Tales. Some scholars have conjectured that the work is deliberately poorly written and the work is actually a satire against women although this is not widely agreed with. Another idea is that it is a satire on the idea of taking stories of classical origin and twisting them to give them contemporary moral meanings. This would suggest that the poem is not only an early use of heroic couplets but also one of the first mock-heroic works in English.

The nature of the poem with its separate legends makes dating it difficult but it is clearly placed between Troilus and the Tales around 1386/1388. Chaucer seems to have returned to the work a decade later to rewrite the prologue, but the latter text, which survives in only one manuscript, is generally considered inferior to the original.

A thousand tymes have I herd men telle,
That ther is Ioye in heven, and peyne in helle;
And I acorde wel that hit is so;
But natheles, yit wot I wel also,
That ther nis noon dwelling in this contree,
That either hath in heven or helle y-be,
Tennyson used the poem as theme for his own poem A Dream of Fair Women.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ตำนานของดีผู้หญิงเป็นบทกวีในแบบของดรีมวิชั่นโดยเจฟฟรีย์ชอเซอร์กลอนเป็นที่สามของ Chaucer สูงของงาน เดอะแคนเตอร์บรี และ Troilus และ Criseyde และอาจจะเป็นงานสำคัญครั้งแรกในภาษาอังกฤษใช้ iambic pentameter หรือ couplets decasyllabic ซึ่งเขาใช้ตลอดแคนเตอร์บรีในภายหลัง แบบฟอร์มนี้ของ couplet วีรชนผู้ยิ่งใหญ่จะกลายเป็น ส่วนหนึ่งที่สำคัญของวรรณคดีอังกฤษคงบันดาล Chaucerช่วงอธิบายถึงวิธี reprimanded Chaucer โดยพระรักและพระราชินี Alceste สำหรับงานของเขา — Troilus และ Criseyde ซึ่งแสดงให้เห็นถึงผู้หญิงไฟต่ำ Criseyde จะดูเหมือนจะเกิดรักในที่ทำงานก่อนหน้านี้ และ Alceste ต้องการกลอนของ Chaucer extolling คุณค่าของผู้หญิงและดีพระองค์ trespas และ understond กดที่นี่:พระองค์เจ้า whyl ที่พระองค์ livest, yeer โดย yereพรรค moste tyme spende พระองค์ในการทำของ Legende รุ่งโรจน์ของ Gode Wommen, maidenes และ wyvesTrewe weren ที่ใน lovinge อัล hir lyvesและ telle คนเท็จที่เฮ็ม bitrayenที่อัล hir lyf มุดูนคาส nat แต่ assayenกวี recounts สิบเรื่องราวของหญิงงามในส่วนที่ 9 เป็นตำนาน: คลีโอพัตรา Thisbe กิว Hypsipyle, Medea, Lucrece, Ariadne, Philomela สาธินี และ Hypermnestra งานเป็นโครงสร้างคล้ายกับเรื่องของพระในภายหลัง และเช่นเดียวกับที่เรื่อง และเขาทำงานอื่น ๆ มากมายน่าจะยังไม่เสร็จ รวมแหล่งของ Chaucer ในตำนาน: Aeneid ของเวอร์จิล Vincent โบ กวีโดดาเดลเล Colonne destructionis Historia Troiae กุสเพจูเลีย Hyginus Fabula ของ Ovid Metamorphoses และ Heroidesธรรมชาติสมบูรณ์ของกลอนแนะนำ โดย Retraction ของ Chaucer จากแคนเตอร์บรีซึ่งเรียกงาน xxv ผู้หญิง Fifteen และ nineteen ได้ยังหมายเลขที่ใช้เพื่ออธิบายการทำงาน ในช่วงกล่าวถึงสตรีหลาย — เอสเธอร์ Penelope มาร์ Catonis (ภรรยาของ Cato อายุน้อยกว่า), ลาวิเนีย Polyxena และ Laodamia ซึ่งเรื่องราวไม่ถูกบันทึกและรอคอยในผู้หญิงทส่วนของ Alceste ที่กล่าวถึงในช่วงอาจแนะนำเป็นโครงสร้างที่ไม่บรรลุผลได้คำสั่งของพระราชินี Alceste กล่าวว่า โดยจอห์น Lydgate ในฤดูใบไม้ร่วงของปริ๊นซ์ การบัญชีบทกวีของคำกลอนโดยแอนน์ของโบฮีเมียที่มาอังกฤษ 1382 จะแต่งงานกับริชาร์ด II เป็นจริง ถ้าเป็นจริง นี้จะทำให้ Chaucer laureate กวีเป็นต้น โจนเคนท์ แม่ของริชาร์ด บางครั้งยังถือแบบสำหรับ Alceste พระบรมราชโองการควรเป็นหนึ่งในเหตุผลแนะนำของกลอนยังรัฐ Chaucer ได้เบื่อกับงาน และให้ค่า ทางเดินหลายแย้มที่ความไม่พอใจของ Chaucer:แต่ สำหรับฉัน agroted [ยัด] เกษตร-bifornการ wryte ของเฮ็ม ที่ถูกในความรัก forswornและเอก haste ฉันใน legende ของฉันซึ่งพระเจ้า performe ฉันโปรดปรานรอัสสินดีย์Therfor ฉัน passe ในไม่ช้านี้ wyseบรรทัดเหล่านี้ ในกลอน ก็อาจจะ occupatio หรือ paralipsis อุปกรณ์ rhetorical ใน Chaucer ของเรื่องเพียงจะบอกว่า คุณจะไม่พูดถึงมันว่าสถานะของกลอนคือจาก Chaucer เป็นเบื่อ กับมันไม่แน่นอน แต่มันไม่เชื่อถือในงานของเขาดีที่สุด ถึงแม้ว่าจะรู้สึกเมื่อก่อน เขียน พัดลมหนึ่งต้นเป็นอักขระของ Chaucer คนของกฎหมายที่สรรเสริญ Chaucer และบทกวีที่เขาเรียกว่า Seintes Legende ของ Cupide งานไม่ค่อนข้างสอดคล้องในโทน กับโศกนาฏกรรมแต่ uncomfortably ผสมกับหนังตลก และตำนานมีทั้งหมดค่อนข้างคล้ายกับน้อยตรวจลักษณะเฉพาะของซึ่งเป็นสิ่งสำคัญกับแคนเตอร์บรี นักวิชาการบางคนมี conjectured ที่ไม่ดีจงใจเขียนงาน และทำงานอยู่จริงการเสียดสีกับผู้หญิงแม้ว่านี้ไม่มากเห็นด้วย ความคิดอีกคือ ว่า มันเป็นการเสียดสีกับความคิดนำเรื่องราวของคลาสสิก และบิดให้จะให้ความหมายคุณธรรมร่วมสมัย นี้จะแนะนำว่า กลอนไม่เฉพาะการเริ่มต้นใช้ couplets วีรชนผู้ยิ่งใหญ่ แต่ยัง mock-heroic แรกหนึ่งทำงานในอังกฤษลักษณะของบทกวีกับตำนานของแยกต่างหากทำให้นัดมันยาก แต่มันชัดเจนอยู่ระหว่าง Troilus และนิทานรอบเมืองไฮเดลแบรก/อาณาจักร Chaucer ดูเหมือนว่าจะ ได้กลับไปทำงานทศวรรษจะเขียนช่วง แต่ข้อหลัง ซึ่ง survives ในฉบับเดียวเท่านั้น โดยทั่วไปถือว่าน้อยกับต้นฉบับมี tymes พันฉันกวาดต้อนคน telleเธอนั้นคือ Ioye heven และ peyne ใน helleและ acorde wel ที่ตีอยู่นั้นแต่ natheles ซิงเสียนเยอะโหวดฉัน wel ยังปีติที่เที่ยงนิสเธอในนี้ contreeทั้งทรงใน y heven หรือ helle-จะประชุมใช้กลอนเป็นธีมสำหรับกลอนของตัวเอง A ฝันของงานผู้หญิง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
The Legend of Good Women is a poem in the form of a dream vision by Geoffrey Chaucer.

The poem is the third longest of Chaucer’s works, after The Canterbury Tales and Troilus and Criseyde and is possibly the first significant work in English to use the iambic pentameter or decasyllabic couplets which he later used throughout the Canterbury Tales. This form of the heroic couplet would become a significant part of English literature no doubt inspired by Chaucer.

The prologue describes how Chaucer is reprimanded by the god of love and his queen, Alceste, for his works—such as Troilus and Criseyde—depicting women in a poor light. Criseyde is made to seem inconstant in love in that earlier work, and Alceste demands a poem of Chaucer extolling the virtues of women and their good deeds.

For thy trespas, and understond hit here:
Thou shalt, whyl that thou livest, yeer by yere,
The moste party of thy tyme spende
In making of a glorious Legende
Of Gode Wommen, maidenes and wyves,
That weren trewe in lovinge al hir lyves;
And telle of false men that hem bitrayen,
That al hir lyf ne doon nat but assayen
The poet recounts ten stories of virtuous women in nine sections. The legends are: Cleopatra, Thisbe, Dido, Hypsipyle, Medea, Lucrece, Ariadne, Philomela, Phyllis and Hypermnestra. The work is a similar structure to the later Monk's Tale and like that tale, and many of his other works, seems to be unfinished. Chaucer's sources for the legends include: Virgil's Aeneid, Vincent of Beauvais, Guido delle Colonne's Historia destructionis Troiae, Gaius Julius Hyginus' Fabula and Ovid's Metamorphoses and Heroides.

The incomplete nature of the poem is suggested by Chaucer's Retraction from the Canterbury Tales which calls the work the xxv. Ladies. Fifteen and nineteen are also numbers used to describe the work. In the prologue several women are mentioned—Esther, Penelope, Marcia Catonis (wife of Cato the younger), Lavinia, Polyxena and Laodamia—whose stories are not recorded and the nineteen ladies in waiting of Alceste mentioned in the prologue might suggest an unfulfilled structure.

The command of queen Alceste is said, by John Lydgate in The Fall of Princes, to be a poetic account of an actual request for a poem by Anne of Bohemia who came to England in 1382 to marry Richard II. If true this would make Chaucer an early poet laureate. Joan of Kent, Richard's mother, is also sometimes considered a model for Alceste. The supposed royal command is one suggested reason for the poem's unfinished state as Chaucer got bored with the task and gave up. Several passages hint at Chaucer's dissatisfaction:

But for I am agroted [stuffed] heer-biforn
To wryte of hem that been in love forsworn,
And eek to haste me in my legende,
Which to performe god me grace sende,
Therfor I passe shortly in this wyse;
These lines, late in the poem, could simply be occupatio or paralipsis, the rhetorical device common in Chaucer of bringing up a subject merely to say you will not mention it.

Whether the poem's state is due to Chaucer becoming bored with it is uncertain, but it is not now regarded among his best work, despite being popular when first written. One early fan is Chaucer's own character the Man of Law who praises Chaucer and the poem which he calls Seintes Legende of Cupide. The work is rather inconsistent in tone, with tragedy mixed rather uncomfortably with comedy and the legends are all rather similar with little of the characterisation which is key to the Canterbury Tales. Some scholars have conjectured that the work is deliberately poorly written and the work is actually a satire against women although this is not widely agreed with. Another idea is that it is a satire on the idea of taking stories of classical origin and twisting them to give them contemporary moral meanings. This would suggest that the poem is not only an early use of heroic couplets but also one of the first mock-heroic works in English.

The nature of the poem with its separate legends makes dating it difficult but it is clearly placed between Troilus and the Tales around 1386/1388. Chaucer seems to have returned to the work a decade later to rewrite the prologue, but the latter text, which survives in only one manuscript, is generally considered inferior to the original.

A thousand tymes have I herd men telle,
That ther is Ioye in heven, and peyne in helle;
And I acorde wel that hit is so;
But natheles, yit wot I wel also,
That ther nis noon dwelling in this contree,
That either hath in heven or helle y-be,
Tennyson used the poem as theme for his own poem A Dream of Fair Women.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ตำนานของผู้หญิงเป็นบทกวีในรูปแบบของดรีมวิชั่นโดยเจฟฟรีย์ ชอเซอร์

กลอนที่สามยาวที่สุดทำงานชอเซอร์ , หลังจากที่ตำนานเก็นจิ troilus criseyde และและและอาจจะทำงานที่สำคัญก่อน ในภาษาอังกฤษใช้ pentameter iambic หรือ couplets decasyllabic ซึ่งภายหลังเขาใช้ตลอดแคนเตอร์บรี นิทานรูปแบบของโคลงกล้าหาญจะกลายเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของวรรณคดีอังกฤษไม่มีข้อสงสัยจากชอเซอร์

เริ่มอธิบายวิธีชอเซอร์เป็นตำหนิพระเจ้าแห่งความรักและพระราชินี ใน สำหรับผลงานของเขาเช่น troilus criseyde และภาพวาดผู้หญิงในแสงที่ไม่ดี criseyde ทำให้ดูเหมือนการผันแปรในความรักที่ก่อนหน้านี้ในงานในบทกวีของชอเซอร์และความต้องการ extolling คุณธรรมของผู้หญิงและประพฤติดี

สำหรับ trespas ของท่าน และ understond กดที่นี่ :
จง whyl วันที่ท่านอาศัยอยู่ yeer , ที่ , โดย yere
moste , พรรคของ tyme spende
ในการตัดสินของ
ตำนานอันรุ่งโรจน์ของโกเด wommen maidenes wyves , และ
แล้ว , trewe ใน lovinge อัล hir lyves ;
แล้วเทลเลอะคนเท็จว่ามิ้ม bitrayen
,อัล hir ลีฟนี่ดูน ชัยนาท แต่ assayen
กวีเล่าสิบเรื่องราวของหญิงบริสุทธิ์ในเก้าส่วน ตำนาน : คลีโอพัตรา thisbe โด้ hypsipyle Medea , , , , lucrece อะรีดาลีน , , และ philomela ฟิลลิส hypermnestra . งานโครงสร้างคล้ายกับต่อมาพระเรื่องราวและชอบเรื่องและหลายงานอื่น ๆของเขา ดูเหมือนจะยังไม่เสร็จ ชอเซอร์เป็นแหล่งตำนานรวมถึง :เวอร์จิลเป็นแอเนียด วินเซนต์ใน Beauvais , กุยโด้ เดลลาโคลอนนี่จะ destructionis troiae ไกอัสจูเลียส ไฮยีนุส ' แฟบูลาโอวิดและของมหาราชาและ heroides

ธรรมชาติที่สมบูรณ์ของบทกวีของชอเซอร์ ? โดยเฉพาะจาก Canterbury Tales ซึ่งเรียกงาน XXV . สาวๆ อายุสิบห้า สิบเก้า ยังมีตัวเลขที่ใช้อธิบายการทำงานในบทนำ ผู้หญิงหลายคนจะกล่าวถึง เอสเธอร์ เพเนโลปี้ มาร์เซีย catonis ( ภรรยาของกาโต้น้อง ) Lavinia , polyxena laodamia ที่มีเรื่องราว และไม่ได้มีการบันทึกและจำนวนผู้หญิงในรอในที่กล่าวถึงในคำนำแนะนำโครงสร้างไม่ได้ผล

คำสั่งของพระราชินีในกล่าว โดยจอห์นลิดเกตใน การล่มสลายของเจ้านายเป็นบัญชีของกวีขอจริงสำหรับบทกวีโดยแอนน์แห่งโบฮีเมียที่มาถึงอังกฤษในฝ่ายที่จะแต่งงานกับริชาร์ด II ถ้าจริงนี่จะทำให้ชอเซอร์กวีผู้สมควรได้รับเกียรติยศ เป็นต้น โจนแห่งเค้นท์ แม่ของริชาร์ด นอกจากนี้บางครั้งถือว่าเป็นรูปแบบใน . ควรมีพระบรมราชโองการเป็นหนึ่งเหตุผลของรัฐยังไม่เสร็จเป็นบทกวีชอเซอร์เบื่อกับงานและให้ขึ้นข้อความหลายๆคำใบ้ที่ชอเซอร์เป็นความไม่พอใจ :

แต่สำหรับผม agroted [ ตุ๊กตา ] เธอ biforn
เพื่อ wryte ของมิ้มที่มีความรักทวนคําสาบานได้เราให้เร่งรีบ , และ เอิ๊ก

ในตำนานของผม ซึ่งจะทำการแสดง พระเจ้าส่งฉันเกรซ , ผม
therfor passe ในไม่ช้า ในไวส์นี้ ;
เส้นเหล่านี้ล่าช้า ในการแต่งกลอน เพียงแค่อาจจะ paralipsis occupatio หรือ ,การใช้อุปกรณ์ร่วมกันในชอเซอร์นำขึ้นเรื่องแค่การบอกว่าคุณจะไม่พูดถึงมัน

ว่าบทกวีของรัฐเนื่องจากชอเซอร์กลายเป็นเบื่อกับมันไม่แน่ใจ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ถือว่าในงานที่ดีที่สุดของเขา แม้จะเป็นที่นิยมเมื่อแรกเขียนหนึ่งก่อนแฟนคือชอเซอร์เองตัวละครชายของกฎหมายที่สรรเสริญชอเซอร์และบทกลอนที่เขาเรียก seintes ตำนานของ cupide . งานมันค่อนข้างขัดแย้งกันในน้ำเสียง กับโศกนาฏกรรมผสมค่อนข้างอิหลักอิเหลื่อกับความตลกขบขันและตำนานทั้งหมดคล้ายๆกับเล็ก ๆน้อย ๆของหลัก ซึ่งเป็นคีย์ที่อังกฤษนิทานนักวิชาการบางคนได้ conjectured ที่งาน จงใจไม่เขียนและทำงานจริง ๆ เสียดสีต่อผู้หญิงแม้ว่านี้ไม่ได้เป็นอย่างกว้างขวาง เห็นด้วยกับ อีกความคิดหนึ่งคือว่า มันเสียดสีในความคิดของการเรื่องราวของคลาสสิกที่มาและบิดพวกเขาให้ความหมายทางจริยธรรมร่วมสมัยนี้จะแสดงให้เห็นว่าบทกวีที่ไม่เพียง แต่การใช้ couplets เด็ดแต่ยังคนหนึ่งเยาะเย้ยวีรชนในการทํางาน ภาษาอังกฤษ

ธรรมชาติของบทกวีที่มีแยกตำนานทำให้เดทมันยาก แต่มันก็ชัดเจนอยู่ระหว่าง troilus และนิทานรอบ 1386 / 908 . ชอเซอร์ดูเหมือนจะกลับไปงานทศวรรษต่อมาเขียนบทนำ แต่หลังข้อความซึ่งมีชีวิตอยู่ในเพียงหนึ่งต้นฉบับ โดยทั่วไปถือว่าด้อยกว่าเดิม

พัน Tymes ฉันต้อนผู้ชายเทลเลอะ
ที่ , มี ioye ใน heven และ peyne ใน helle ;
และฉัน acorde เวลที่ตีเป็นแล้ว ;
แต่ natheles yit เข้าใจผมดี , ยัง ,
ที่มีคือเที่ยง ที่อยู่อาศัยใน contree นี้
เหมือนกันได้ใน heven หรือ helle y-be
,ธาตุที่ใช้บทกวีเป็นชุดรูปแบบสำหรับบทกวีของเขาเอง ความฝันของผู้หญิงยุติธรรม
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: