Language is a dual system of arbitr

Language is a dual system of arbitrary vocal symbols used for human communication. The duality is due to the coexistence of two systems of language—the system of sounds and the system of meanings; thus, duality is a basic feature of language. Language is arbitrary because we cannot predict which features will be found in any particular language; language is symbolic because the words humans speak are associated with objects, ideas, and actions.

In any study of language or linguistics, there are several basic distinctions that should be noted. Not only do these distinctions underlie the study of language, but to some extent they also underlie the study of culture. The first distinction is between description and prescription.

Linguists describe rather than prescribe languages. In other words, linguists assume that human language cannot be evaluated or judged, and they are more interested in how language works or doesn’t work than in how language should be improved. The descriptive stance is very unnatural for a speaker of any language to adopt, as we all have definite ideas about what is “proper” within the languages we speak. People are taught to be prescriptive in speaking and writing.

The linguists’ descriptive stance is somewhat similar to the anthropological principle of cultural relativism. Throughout childhood, we received instruction on the proper way to speak our language, and any mistakes we made were quickly corrected. In much the same way, we are taught that our culture is the best culture. This attitude, or ethnocentrism, is common in every culture. The syllable centric or centrism derives from the Greek word kentrik, or centre, and because ethno means culture, the term ethnocentric can be thought of as culture centred, or not being able to go beyond one’s circle of cultural values.

Anthropologists try to overcome the bias implicit in ethnocentrism by applying the principle of cultural relativity. Anthropologists look at a culture from the perspective of its own terms and values and try not to evaluate a culture through their own system of cultural values. Cultural relativity can only be a goal, however, in the sense that no one can be absolutely free of cultural values.

Languages and cultures are best approached from a nonprescriptive stance. All human languages are equally complex and sophisticated; there is no primitive language. All humans have the ability to create and recreate complex systems of sounds and meanings using their voices and bodies.

Many groups have focused on the power of symbols found in language. Native groups, women’s groups, and animal rights groups, for example, are very concerned with the use of words and language. The symbols created through language can be biased for or against a particular gender, they can stereotype other cultures, or they can stereotype other species. The words or verbal symbols we use shapes our attitudes about ourselves and others. This course will help develop your awareness of why we shape verbal symbols, how we accomplish it, and the biases implicit in our everyday speech.

There are a few things you should note about the terminology used in this course. The commentaries in the Study Guide contain a number of examples from the Indigenous languages of Canada, which are the languages of the original inhabitants of the area now called Canada, and the people who speak these languages are usually referred to in the commentaries as Native peoples. The word Native is used to avoid the present-day distinctions of legal status, and its capitalization is used to distinguish them from native speakers. A native speaker is a person who speaks a language as his or her mother tongue. The terms Indigenous languages and Native peoples are actually regional definitions somewhat like the term European languages. The finer distinctions among the languages that originate on both sides of the Atlantic will become clear by the end of the course.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาเป็นระบบสัญลักษณ์ vocal กำหนดที่ใช้สำหรับการสื่อสารที่มนุษย์คู่ ทวิภาวะที่เป็นเนื่องจากมีอยู่ร่วมกันของระบบสองภาษาคือระบบเสียงและระบบความหมาย ดัง ทวิภาวะเป็นคุณลักษณะพื้นฐานของภาษา ภาษาที่ใช้คือกำหนดเนื่องจากเราไม่สามารถทำนายลักษณะใดจะไม่พบในภาษาใด ๆ เฉพาะ ภาษาเป็นสัญลักษณ์ เพราะคำพูดของมนุษย์เกี่ยวข้องกับวัตถุ ความคิด และการดำเนินการในการศึกษาภาษาหรือภาษาศาสตร์ มีความพื้นฐานต่าง ๆ ที่ควรสังเกต ไม่เพียงแต่ทำความเหล่านี้อยู่ภายใต้การศึกษาภาษา ได้บ้าง ก็ยังอยู่ภายใต้การศึกษาวัฒนธรรม แตกแรกอยู่ระหว่างใบสั่งยาและคำอธิบายนักภาษาศาสตร์อธิบาย แทนที่กำหนดภาษา ในคำอื่น ๆ นักภาษาศาสตร์คิดว่า ภาษาที่มนุษย์ไม่สามารถประเมิน หรือตัดสิน และพวกเขามีความสนใจในการทำงาน หรือวิธีไม่ทำงานมากกว่าว่าควรปรับปรุงภาษาของภาษา ท่าทางสื่อความหมายเป็นธรรมชาติมากสำหรับลำโพงของภาษาใด ๆ เพื่อนำมาใช้ เราทุกคนมีความคิดที่แน่นอนเกี่ยวกับสิ่ง "เหมาะสม" ในภาษาเราพูด มีสอนคนต้องรับมือในการพูด และการเขียนท่าทางสื่อความหมายของนักภาษาศาสตร์จะค่อนข้างคล้ายกับหลักวัฒนธรรม relativism พัณฑ์ ตลอดวัยเด็ก เราได้รับคำแนะนำในวิธีเหมาะสมจะพูดภาษาของเรา และมีแก้ไขข้อผิดพลาดใด ๆ เราทำอย่างรวดเร็ว ในวิธีเดียวกัน เราถูกสอนมาว่า วัฒนธรรมของเราเป็นวัฒนธรรมที่ดีที่สุด ทัศนคติ หรือนี้ ethnocentrism มีทั่วไปในทุกวัฒนธรรม พยางค์กลางหรือ centrism มาจากคำภาษากรีก kentrik หรือศูนย์ และเนื่องจาก ethno หมายถึง วัฒนธรรม คำ ethnocentric สามารถคิดเป็นวัฒนธรรมศูนย์กลาง หรือจะไปไกลกว่าวงหนึ่งของค่านิยมทางวัฒนธรรมมานุษยพยายามเอาชนะอคตินัยใน ethnocentrism โดยใช้หลักการของทฤษฎีสัมพัทธภาพวัฒนธรรม มานุษยดูวัฒนธรรมจากมุมมองของข้อกำหนดและค่าของตัวเอง และพยายามที่ไม่ประเมินวัฒนธรรมผ่านระบบของค่านิยมทางวัฒนธรรมของตนเอง ทฤษฎีสัมพัทธภาพวัฒนธรรมเฉพาะได้เป้าหมาย อย่างไรก็ตาม ในแง่ที่ว่า ไม่มีใครสามารถฟรีแน่นอนของค่านิยมทางวัฒนธรรมภาษาและวัฒนธรรมเป็นส่วนประดับจากท่าทาง nonprescriptive ภาษามนุษย์ทั้งหมดเท่า ๆ กันซับซ้อน และทัน สมัย ภาษาดั้งเดิมไม่ได้ มนุษย์ทั้งหมดมีความสามารถในการสร้าง และสร้างระบบที่ซับซ้อนของเสียงและความหมายที่ใช้เสียงและร่างกายของพวกเขาหลายกลุ่มได้เน้นพลังของสัญลักษณ์ที่พบในภาษา กลุ่มท้องถิ่น กลุ่มสตรี และ กลุ่มสิทธิสัตว์ ตัวอย่าง ได้เรื่องการใช้คำและภาษา สร้างผ่านภาษาสัญลักษณ์สามารถตั้งค่าช่วงสำหรับกับเพศเฉพาะ พวกเขาสามารถ stereotype วัฒนธรรมอื่น หรือพวกเขาสามารถ stereotype ชนิดอื่น ๆ คำหรือสัญลักษณ์ที่เราใช้วาจารูปร่างของเราทัศนคติเกี่ยวกับตนเองและผู้อื่น หลักสูตรนี้จะช่วยพัฒนาความรู้ของทำไมเรารูปร่างสัญลักษณ์วาจา ว่าเราทำได้ และยอมนัยในคำพูดของเราทุกวันมีบางสิ่งที่คุณควรทราบเกี่ยวกับคำศัพท์ที่ใช้ในหลักสูตรนี้ อรรถกถาในคู่มือศึกษาประกอบด้วยจำนวนตัวอย่างจากภาษาพื้นเมืองของแคนาดา ซึ่งเป็นภาษาของประชากรดั้งเดิมของบริเวณนี้ เรียกว่าแคนาดา และคนที่พูดภาษามักจะอ้างถึงในอรรถกถาเป็นชนพื้นเมือง ใช้คำพื้นเมืองเพื่อหลีกเลี่ยงความเหตุการณ์สถานะทางกฎหมาย และมูลค่าที่ใช้แตกต่างจากภาษา เจ้าตัวเป็นคนพูดภาษาเป็นลิ้นแม่ของเขา หรือเธอ เงื่อนไขภาษาพื้นเมืองและชนพื้นเมืองได้กำหนดภูมิภาคจริงค่อนข้างเช่นเงื่อนไขภาษา ข้อแตกต่างปลีกย่อยระหว่างภาษาที่มาทั้งสองด้านมหาสมุทรแอตแลนติกจะชัดเจน โดยตอนท้ายของหลักสูตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาเป็นระบบที่สองของสัญลักษณ์แกนนำโดยพลการที่ใช้ในการสื่อสารของมนุษย์ คู่เกิดจากการอยู่ร่วมกันของทั้งสองระบบระบบภาษาของเสียงและระบบความหมาย; จึงเป็นคู่เป็นคุณสมบัติพื้นฐานของภาษา ภาษาเป็นพลเพราะเราไม่สามารถคาดการณ์ที่มีคุณสมบัติจะพบในภาษาใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาษาเป็นสัญลักษณ์เพราะมนุษย์คำพูดที่เกี่ยวข้องกับวัตถุความคิดและการกระทำ. ในการศึกษาใด ๆ ของภาษาหรือภาษาศาสตร์มีความแตกต่างพื้นฐานหลายประการที่ควรจะตั้งข้อสังเกต ไม่เพียง แต่ความแตกต่างเหล่านี้รองรับการศึกษาภาษา แต่บางส่วนก็ยังรองรับการศึกษาวัฒนธรรม ความแตกต่างระหว่างแรกคือรายละเอียดและการกําหนด. นักภาษาศาสตร์อธิบายมากกว่ากำหนดภาษา ในคำอื่น ๆ คิดว่านักภาษาศาสตร์ภาษามนุษย์ไม่สามารถได้รับการประเมินหรือการตัดสินและพวกเขามีความสนใจในวิธีการทำงานหรือภาษาไม่ทำงานกว่าในวิธีการใช้ภาษาควรมีการปรับปรุง ท่าทางบรรยายเป็นธรรมชาติมากสำหรับลำโพงของภาษาใด ๆ ที่จะนำมาใช้ในขณะที่เราทุกคนมีความคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่ "ถูกต้อง" ที่อยู่ในภาษาที่เราพูด คนที่ได้รับการสอนที่จะกำหนดในการพูดและการเขียน. ท่าทางบรรยายภาษาศาสตร์ 'จะค่อนข้างคล้ายกับหลักการมานุษยวิทยาวัฒนธรรม relativism ตลอดวัยเด็กของเราได้รับการเรียนการสอนเกี่ยวกับวิธีการที่เหมาะสมที่จะพูดภาษาของเราและความผิดพลาดใด ๆ ที่เราทำมีการแก้ไขได้อย่างรวดเร็ว ในลักษณะเดียวกันกับที่เรากำลังสอนว่าวัฒนธรรมของเราเป็นวัฒนธรรมที่ดีที่สุด ทัศนคติแบบนี้หรือประเพณีเป็นเรื่องธรรมดาในทุกวัฒนธรรม ศูนย์กลางพยางค์หรือ centrism มาจากภาษากรีกคำว่า kentrik หรือศูนย์และเพราะ ethno หมายถึงวัฒนธรรมระยะ ethnocentric อาจจะคิดว่าเป็นวัฒนธรรมเป็นศูนย์กลางหรือไม่สามารถที่จะไปได้ไกลกว่าวงกลมหนึ่งของค่านิยมทางวัฒนธรรม. นักมานุษยวิทยาพยายามที่จะเอาชนะ อคตินัยในประเพณีโดยการใช้หลักการของทฤษฎีสัมพัทธวัฒนธรรม นักมานุษยวิทยามองไปที่วัฒนธรรมจากมุมมองของเงื่อนไขของตัวเองและคุณค่าและพยายามที่จะไม่ประเมินวัฒนธรรมผ่านระบบของตัวเองของค่านิยมทางวัฒนธรรม ความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมเท่านั้นที่สามารถเป็นเป้าหมาย แต่ในความรู้สึกที่ไม่มีใครสามารถเป็นอย่างฟรีค่านิยมทางวัฒนธรรม. ภาษาและวัฒนธรรมจะเข้าหาดีที่สุดจากท่าทาง nonprescriptive ภาษาที่มนุษย์มีความซับซ้อนและมีความซับซ้อนอย่างเท่าเทียมกัน ไม่มีภาษาดั้งเดิม มนุษย์ทุกคนมีความสามารถในการสร้างและสร้างระบบที่ซับซ้อนของเสียงและความหมายของการใช้เสียงและร่างกายของพวกเขา. หลายกลุ่มมีความสำคัญกับพลังของสัญลักษณ์ที่พบในภาษา กลุ่มชนพื้นเมืองกลุ่มสตรีและกลุ่มสิทธิสัตว์เช่นมีความกังวลมากกับการใช้คำพูดและภาษา สัญลักษณ์ที่สร้างขึ้นผ่านทางภาษาสามารถลำเอียงหรือต่อต้านเพศโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาสามารถตายตัววัฒนธรรมอื่น ๆ หรือพวกเขาสามารถตายตัวสายพันธุ์อื่น ๆ คำหรือสัญลักษณ์ที่เราใช้วาจารูปร่างทัศนคติของเราเกี่ยวกับตัวเองและคนอื่น ๆ หลักสูตรนี้จะช่วยพัฒนาความรู้ของคุณว่าทำไมเรารูปร่างสัญลักษณ์วาจาวิธีการที่เราประสบความสำเร็จได้และอคติโดยปริยายในการพูดในชีวิตประจำวันของเรา. มีบางสิ่งที่คุณควรทราบเกี่ยวกับคำศัพท์ที่ใช้ในหลักสูตรนี้ ข้อคิดในคู่มือการศึกษามีจำนวนตัวอย่างจากภาษาพื้นเมืองของแคนาดาซึ่งเป็นภาษาของคนที่อาศัยอยู่เดิมของบริเวณที่เรียกว่าตอนนี้แคนาดาและคนที่พูดภาษาเหล่านี้มักจะอ้างถึงในข้อคิดเห็นที่เป็นคนพื้นเมือง . พื้นเมืองเป็นคำที่ใช้เพื่อหลีกเลี่ยงความแตกต่างในปัจจุบันของสถานะทางกฎหมายและโครงสร้างเงินทุนที่จะใช้ในการแยกพวกเขาจากเจ้าของภาษา เจ้าของเป็นคนที่พูดภาษาเป็นภาษาแม่ของเขาหรือเธอ แง่ภาษาพื้นเมืองและคนพื้นเมืองเป็นจริงคำจำกัดความภูมิภาคคล้ายคำภาษายุโรป ความแตกต่างในหมู่ปลีกย่อยภาษาที่เกิดขึ้นทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติกจะกลายเป็นที่ชัดเจนในตอนท้ายของการเรียนการสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาเป็นระบบคู่ของสัญลักษณ์เสียงหนึ่งที่ใช้ในการสื่อสารของมนุษย์ ทวิภาวะเนื่องจากการอยู่ร่วมกันของทั้งสองระบบภาษา ระบบเสียงและระบบความหมาย ดังนั้น คู่เป็นคุณลักษณะพื้นฐานของภาษา ภาษาหนึ่ง เพราะเราไม่สามารถคาดเดาได้ ซึ่งคุณสมบัติจะพบในภาษาใด ๆเฉพาะภาษาเป็นสัญลักษณ์ เพราะคำพูดมนุษย์พูดเกี่ยวข้องกับวัตถุ ความคิด และการกระทำ

ในการศึกษาภาษาและภาษาศาสตร์ , มีหลาย พื้นฐาน ความแตกต่างที่ควรจะตั้งข้อสังเกต ไม่เพียง แต่ทำ distinctions เหล่านี้รองรับการศึกษาของภาษา แต่บางส่วนก็ยังรองรับการศึกษาวัฒนธรรม ความแตกต่างแรกระหว่างการบรรยาย และใบสั่ง

นักภาษาศาสตร์อธิบายมากกว่าการกำหนดภาษา ในคำอื่น ๆที่นักภาษาศาสตร์ถือว่าไม่สามารถภาษามนุษย์ได้รับการประเมินหรือตัดสิน และพวกเขาจะสนใจมากขึ้นในวิธีการทำงาน หรือภาษาไม่ทำงานมากกว่าในวิธีการสอนควรปรับปรุง ท่าทางบรรยายมากผิดปกติที่ลำโพงของภาษาใด ๆกิจกรรมเป็นเราทุกคนมีความคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่ " เหมาะสม " ในภาษาที่เราพูด คนถูกสอนให้เป็นคําในการพูด และการเขียน

นักภาษาศาสตร์ ' บรรยายท่าทางจะค่อนข้างคล้ายคลึงกับหลักการพื้นฐานของสัมพัทธนิยมทางวัฒนธรรม ตลอดทั้งวัยเด็ก ที่เราได้รับการสอนเกี่ยวกับวิธีการที่เหมาะสมที่จะพูดภาษาของเราและความผิดพลาดใด ๆที่เราทำคือ รีบแก้ไขในลักษณะเดียวกับที่เราได้รับการสอนว่าวัฒนธรรมคือวัฒนธรรมที่ดีที่สุด นี้ทัศนคติ หรืออัตตนิยมวัฒนธรรมเป็นทั่วไปในทุกวัฒนธรรม พยางค์วิพากษ์ หรือ centrism มาจาก kentrik คำกรีก หรือศูนย์ และเพราะ ethno หมายถึงวัฒนธรรม ระยะ ethnocentric สามารถคิดเป็นวัฒนธรรมที่เป็นศูนย์กลาง หรือ ไม่สามารถไปเกินกว่าหนึ่งวงกลมของค่านิยมทางวัฒนธรรม .

นักมานุษยวิทยาพยายามเอาชนะอคติความนัยในอัตตนิยมวัฒนธรรมโดยการประยุกต์ใช้หลักการของสัมพัทธภาพวัฒนธรรม นักมานุษยวิทยามองวัฒนธรรมจากมุมมองในแง่ของตัวเองและค่านิยมและพยายามที่จะไม่ประเมินวัฒนธรรมผ่านระบบของตัวเองของค่านิยมทางวัฒนธรรม วัฒนธรรมสัมพัทธ์เท่านั้นที่สามารถเป็นเป้าหมาย แต่ในความรู้สึกที่ไม่มีใครสามารถฟรีแน่นอน

ค่านิยมทางวัฒนธรรมภาษาและวัฒนธรรมจะเข้าหาที่ดีที่สุดจากท่าทาง nonprescriptive . ภาษาของมนุษย์ทุกคนเท่าเทียมกันซับซ้อน และซับซ้อน ไม่มีดั้งเดิมภาษา มนุษย์ทุกคนมีความสามารถในการสร้างและสร้างระบบที่ซับซ้อนของเสียงและความหมายของพวกเขาโดยใช้เสียงและร่างกาย

หลายกลุ่มได้เน้นพลังของสัญลักษณ์ที่พบในภาษา กลุ่มพื้นเมือง กลุ่มสตรีกลุ่มสิทธิสัตว์ ตัวอย่างเช่น มีมากที่เกี่ยวข้องกับการใช้คำและภาษา สัญลักษณ์ที่สร้างขึ้นผ่านภาษาสามารถลำเอียงหรือกับเพศที่เฉพาะเจาะจง พวกเขาสามารถพิมพ์วัฒนธรรมอื่น ๆหรือพวกเขาสามารถพิมพ์ชนิดอื่น คำพูดหรือวาจาที่เราใช้สัญลักษณ์รูปทรงทัศนคติของเราเกี่ยวกับตัวเองและคนอื่น ๆหลักสูตรนี้จะช่วยพัฒนาความรู้ของเราถึงรูปร่างสัญลักษณ์ วาจา ว่าเราทำได้ และอคติโดยนัยในการพูดในชีวิตประจำวันของเรา

มีบางสิ่งที่คุณควรทราบเกี่ยวกับศัพท์ที่ใช้ในหลักสูตรนี้ ที่มีอยู่ในคู่มือการศึกษาประกอบด้วยหมายเลขของตัวอย่างจากภาษาชนพื้นเมืองของแคนาดาซึ่งเป็นภาษาของต้นฉบับของชาวพื้นที่เรียกว่าตอนนี้แคนาดา และผู้คนที่พูดภาษาเหล่านี้มักจะอ้างถึงในอรรถกถาเป็นชนชาติพื้นเมือง คำพื้นเมืองที่ใช้ในปัจจุบันเพื่อหลีกเลี่ยงความแตกต่างของสถานะทางกฎหมาย และเงินทุนที่ใช้เพื่อแยกพวกเขาจากเจ้าของภาษาเจ้าของภาษาเป็นคนที่พูดภาษาของเขาหรือแม่ของเธอลิ้น เงื่อนไขภาษาพื้นบ้านกับผู้คนพื้นเมืองเป็นคำจำกัดความภูมิภาคค่อนข้างชอบคำว่ายุโรปภาษา ที่มีความแตกต่างระหว่างภาษาที่เกิดบนทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติกจะกลายเป็นชัดเจน โดยส่วนท้ายของหลักสูตร