Growth phase is among the most impo

Growth phase is among the most important factors which may
influence the extent of induced stress response in microorganisms
(Jørgensen et al., 1999; McMahon et al., 2000; De Angelis et al.,
2004; Yeung and Boor, 2004). Jørgensen et al. (1999) reported that
the magnitude of heat shock induced thermotolerance in Listeria
monocytogenes was lower in stationary cultures compared with
exponentially growing cultures. McMahon et al. (2000) indicated
that the thermal resistance of Yersinia enterocolitica and L. monocytogenes
was dependent on cell growth phase. They also reported
that the magnitude of change in heat resistance between heatshocked
and non-heat-shocked cells for exponential cultures was
greater than that for stationary cultures. Moreover, De Angelis et al.
(2004) observed that the extent of increased heat resistance of
Lactobacillus plantarum was greater with mid-exponential phase
cells than stationary phase cells after heat adaptation at 42 C for
1 h. Finally, Yeung and Boor (2004) reported that survival rates at
pH 3.6 for exponential phase cells of V. parahaemolyticus that had
been previously exposed to a sub-lethal acidic condition (pH 5.5)
were enhanced when compared with that of nonacid-adapted cells.
In contrast, acid adaptation impaired the survival of stationary
phase cells at pH 3.6.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะเจริญเติบโตเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่สุดซึ่งอาจมีผลต่อขอบเขตของความเครียดอาจตอบในจุลินทรีย์(Jørgensen et al., 1999 แม็กแมเฮิน et al., 2000 เดอ Angelis et al.,2004 Yeung ก Boor, 2004) Jørgensen et al. (1999) รายงานว่าขนาดของช็อกความร้อนทำให้เกิด thermotolerance ในออลิmonocytogenes ถูกล่างในวัฒนธรรมประจำเมื่อเทียบกับวัฒนธรรมการเติบโตขยายตัวอย่างมาก แม็กแมเฮิน et al. (2000) ระบุที่ต้านทานความร้อนของ Yersinia enterocolitica และ L. monocytogenesไม่ขึ้นอยู่กับระยะการเจริญเติบโตของเซลล์ พวกเขายังรายงานที่ขนาดของการเปลี่ยนแปลงความต้านทานความร้อนระหว่าง heatshockedและวัฒนธรรมเนนเซลล์ไม่ความร้อนตกใจเปรียบเทียบสำหรับวัฒนธรรมเครื่องเขียน นอกจากนี้ เด Angelis et al(2004) สังเกตที่ขอบเขตของความต้านทานความร้อนที่เพิ่มขึ้นของแลคโตบาซิลลัส plantarum มากกว่า ด้วยระยะกลางเนนเซลล์จากเซลล์กับระยะหลังปรับความร้อนที่ 42 C สำหรับ1 h สุดท้าย Yeung และ Boor (2004) รายงานว่า อัตราการอยู่รอดที่pH 3.6 สำหรับเซลล์ระยะเนนของ V. parahaemolyticus มีเคยสัมผัสสภาพกรดย่อยยุทธภัณฑ์ (pH 5.5)ได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับค่าของเซลล์ปรับ nonacidในทางตรงกันข้าม ปรับกรดความบกพร่องทางด้านความอยู่รอดของเครื่องเขียนเซลล์ระยะที่ค่า pH 3.6

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนการเจริญเติบโตเป็นหนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุดซึ่งอาจ
มีผลต่อขอบเขตของการตอบสนองต่อความเครียดชักนำในจุลชีพ
(Jørgensen, et al, 1999;. มาฮอนและคณะ, 2000;. De Angelis, et al.
2004; Yeung และคนบ้านนอก, 2004) Jørgensenและคณะ (1999) รายงานว่า
ความสำคัญของการทนร้อนเหนี่ยวนำให้เกิดการช็อตความร้อนใน Listeria
monocytogenes ต่ำในวัฒนธรรมนิ่งเมื่อเทียบกับ
วัฒนธรรมเติบโตชี้แจง มาฮอนและคณะ (2000) ระบุ
ว่าความต้านทานความร้อนของ Yersinia enterocolitica และ L. monocytogenes
ขึ้นอยู่กับขั้นตอนการเจริญเติบโตของเซลล์ พวกเขายังมีรายงาน
ว่าขนาดของการเปลี่ยนแปลงในความต้านทานความร้อนระหว่าง heatshocked
เซลล์และไม่ใช่ความร้อนตกใจวัฒนธรรมชี้แจงเป็น
มากกว่าที่วัฒนธรรมนิ่ง นอกจากนี้ De Angelis et al.
(2004) พบว่าขอบเขตของความต้านทานความร้อนที่เพิ่มขึ้นของ
Lactobacillus plantarum เป็นมากขึ้นด้วยขั้นตอนกลางชี้แจง
เซลล์กว่าเซลล์เฟสหลังจากการปรับตัวความร้อนที่อุณหภูมิ 42 องศาเซลเซียสเป็น
เวลา 1 ชั่วโมง สุดท้าย Yeung และคนบ้านนอก (2004) รายงานว่าอัตราการรอดชีวิตที่
ค่า pH 3.6 สำหรับเซลล์เฟสชี้แจงของ V. parahaemolyticus ที่ได้
รับการสัมผัสก่อนหน้านี้ให้อยู่ในสภาพที่เป็นกรดย่อยตาย (pH 5.5)
ได้รับการเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับที่ของเซลล์ nonacid ปรับ .
ในทางตรงกันข้ามการปรับตัวของกรดที่มีความบกพร่องอยู่รอดของนิ่ง
เซลล์เฟสที่ pH 3.6

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะการเจริญเติบโตของปัจจัยที่สำคัญที่สุดซึ่งอาจ
อิทธิพลขอบเขตของการตอบสนองต่อความเครียดในจุลินทรีย์
( J ขึ้น rgensen et al . , 1999 ; McMahon et al . , 2000 ; De Angelis et al . ,
2004 ; ปี และคนชั้นต่ำ , 2004 ) เจขึ้น rgensen et al . ( 1999 ) รายงานว่า
ขนาดช็อกความร้อนในการ thermotolerance Listeria
monocytogenes ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับ
) วัฒนธรรมชี้แจงการวัฒนธรรม แม็กแมน et al . ( 2000 ) พบว่า ความต้านทานทางความร้อนของเยอซิเนีย

enterocolitica และ monocytogenes ขึ้นอยู่กับระยะการเจริญเติบโตของเซลล์ พวกเขายังมีรายงาน
ที่ขนาดของการเปลี่ยนแปลงในการต้านทานความร้อนระหว่าง heatshocked
และไม่มีความร้อนตกใจเซลล์วัฒนธรรม exponential คือ
มากกว่าวัฒนธรรมของเครื่องเขียน นอกจากนี้ De Angelis et al .
( 2004 ) พบว่าขอบเขตของการเพิ่มความต้านทานความร้อนของ Lactobacillus plantarum ได้มากขึ้นด้วย

( ระยะกลาง ) เซลล์เซลล์กว่าระยะการปรับตัวหลังจากความร้อนที่ 42  C
1 h . ในที่สุด และเหยียนคนชั้นต่ำ ( 2004 ) รายงานว่า อัตราการรอดชีวิตที่
pH 3.6 เพื่อชี้แจงขั้นตอนว่ามีเซลล์ของ tdh
ถูกก่อนหน้านี้ถูกย่อยเป็นกรด ( pH 5.5 ) เงื่อนไขร้ายแรง
มีเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับที่ของ nonacid ดัดแปลงเซลล์ .
ส่วนกรดการปรับตัวบกพร่องการอยู่รอดของเครื่องเขียน
เฟสเซลล์ที่ pH 3.6