As indicated, the results of the t

As indicated, the results of the t test showed no statistically significant difference in mathematics pre-test scores of the experimental group (M = 7.48, SD = 1.107, N = 36) and the control group (M = 7.60, SD = 1.105, N = 38), t (72) = -.485, p = .629. However, the findings obtained from the t test on the mathematics post-test scores showed that the mean scores of the treatment group (M = 8.45, SD = .778) were statistically significantly higher (t = 2.685, df = 58.498, two-tailed, p = .007) than those of the control group (M = 8.01, SD = .860) (Table 2). The results showed that the treatment group, which had engaged in STAD learning, produced a higher overall improvement in scores on the mathematics post-test (p < .05) (Figure 1). The findings of this study are consistent with the findings of previous research (Whicker & Nunnery, 1997; Vaughan, 2002; Iqual, 2004) which indicate that STAD learning results in higher academic achievement. Results of this study also strongly support results of the existing research studies (Lucker, Rosenfied, Sikes & Aronson, 1976; Johnson, Johnson, Johnson & Anderson, 1976; Johnson, Johnson, & Scott, 1978; Sharan, 1980; Slavin, 1983; Johnson & Johnson, 1989; Slavin, 1990; Johnson & Johnson, 1991; Slavin, 1996; Lampe et al., 1996; Whicker, Bol, & Nunnery, 1997; Singhanayok & Hooper, 1998) which found the effectiveness of cooperative learning on the academic performance of students.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่ระบุ ผลลัพธ์ของการทดสอบ t พบว่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในคณิตศาสตร์ก่อนทดสอบคะแนนของกลุ่มทดลอง (M = 7.48, SD = 1.107, N = 36) และกลุ่มควบคุม (M = 7.60, SD = 1.105, N = 38), t (72) = - 485, p =.629 อย่างไรก็ตาม การค้นพบที่ได้จากการทดสอบ t จากคะแนนสอบหลังคณิตศาสตร์พบว่าคะแนนเฉลี่ยของกลุ่มรักษา (M = 8.45, SD =.778) ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t 2.685, df = = 58.498, 2 หาง p =.007) กว่ากลุ่มควบคุม (M = 8.01, SD =.860) (ตารางที่ 2) ผลพบว่า กลุ่มที่รักษา ซึ่งมีหมั้นในเรียนสแตด ผลิตการปรับปรุงโดยรวมสูงขึ้นในคะแนนการทดสอบหลังคณิตศาสตร์ (p < .05) (รูปที่ 1) ผลการวิจัยของการศึกษานี้จะสอดคล้องกับผลการศึกษาวิจัยก่อนหน้านี้ (Whicker & นิแซงคุง 1997 วอน 2002 Iqual, 2004) ซึ่งบ่งชี้ว่า เรียนสแตดผลผลสัมฤทธิ์ทางวิชาการสูงขึ้น ผลการศึกษานี้ยังขอสนับสนุนผลของการศึกษาวิจัยที่มีอยู่ (Lucker, Rosenfied, Sikes และ Aronson, 1976 Johnson, Johnson, Johnson และแอนเดอร์ สัน 1976 Johnson, Johnson สก็อต 1978; & Sharan, 1980 Slavin, 1983 Johnson & Johnson, 1989 Slavin, 1990 Johnson & Johnson, 1991 Slavin, 1996 Lampe et al., 1996 Whicker, Bol, & นิแซง คุง 1997 Singhanayok และรับ 1998) ที่พบประสิทธิภาพของการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในผลการศึกษาของนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

As indicated, the results of the t test showed no statistically significant difference in mathematics pre-test scores of the experimental group (M = 7.48, SD = 1.107, N = 36) and the control group (M = 7.60, SD = 1.105, N = 38), t (72) = -.485, p = .629. However, the findings obtained from the t test on the mathematics post-test scores showed that the mean scores of the treatment group (M = 8.45,S.D . = . 773 ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( t = 2.685 , df = 58.498 สองหาง , p = . 007 ) สูงกว่ากลุ่มควบคุม ( M = แมคโอเอสเท็น , SD = . 860 ) ( ตารางที่ 2 ) ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มที่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนรู้ ผลิตโดยรวมสูงกว่าการปรับปรุงในคะแนนในวิชาคณิตศาสตร์หลังการทดลอง ( p < . 05 ) ( รูปที่ 1 ) The findings of this study are consistent with the findings of previous research (Whicker & Nunnery, 1997; Vaughan, 2002; Iqual, 2004) which indicate that STAD learning results in higher academic achievement. Results of this study also strongly support results of the existing research studies (Lucker, Rosenfied, Sikes & Aronson, 1976; Johnson, Johnson, Johnson & Anderson, 1976; Johnson,จอห์นสัน &สก็อต , 1978 ; Sharan , 1980 ; สลาวิน , 1983 ; จอห์นสัน&จอห์นสัน , 1989 ; สลาวิน , 2533 ; จอห์นสัน&จอห์นสัน , 1991 ; สลาวิน , 1996 ; โคมไฟ et al . , 1996 ; พล่ามเข้าไป บอล & , แม่ชี , 1997 ; singhanayok & Hooper , 2541 ) ซึ่งพบว่าประสิทธิผลของการเรียนแบบร่วมมือ ในการปฏิบัติงานวิชาการของนักเรียน