In the later 1980s developers had b

In the later 1980s developers had built cheap housing on the urban fringe,
but after 1991, soaring land prices reduced options for cheap housing.
Developers moved to these areas for high income housing projects so as
to offset price spirals in the inner city (Sakchai 1993: 15-16). One specialist
estimated that whereas in 1991 some 50 per cent of households could
afford to purchase a new housing unit, by 1993 the proportion would be
reduced to 40 per cent (Sopon 1992: 48-9). The increase in employer-
provided accommodation, near or on work sites, was a symptom of
economic and work force changes, particularly in the BMA's outer districts
and adjacent five provinces. By 1990 households living in private sector
employer-provided accommodation outnumbered government accommo-
dation by over 10,000 (NSO Population and Housing Census 1980, 1990a).
The outer districts were housing the greater number of factory workers in
dormitories on, or near, work sites

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทศวรรษ 1980 ภายหลัง นักพัฒนาสร้างอาศัยรอบนอกเมือง ราคาถูก แต่หลังจากปี 1991 ทะยานราคาที่ดินลดลงตัวเลือกสำหรับอยู่อาศัยราคาถูก นักพัฒนาที่ย้ายไปยังพื้นที่เหล่านี้สำหรับโครงการที่อยู่อาศัยรายได้สูงดังนั้นเป็น ออฟเซ็ตราคามาร์เซลลัสในตัวเมือง (ศักดิ์ชัย 1993:15-16) หนึ่งผู้เชี่ยวชาญ ประมาณที่ในขณะที่ในปี 1991 บางร้อยละ 50 ของครัวเรือนสามารถ ไปยังหน่วยที่อยู่อาศัย โดย 1993 จะเป็นสัดส่วน ลดลงถึง 40 เปอร์เซ็นต์ (โสภณ 1992:48-9) การเพิ่มนายจ้าง- มีที่พัก ใกล้ หรือ ใน สถานที่ทำงาน เป็นอาการของ แรงงาน และเศรษฐกิจการเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตรอบนอกของกทม. และติดกันห้าจังหวัด ครัวเรือนปี 1990 ที่อาศัยอยู่ในภาคเอกชน นายจ้างมีให้พักที่ปล้นสะดมรัฐบาลสำหรับผ- dation โดยกว่า 10,000 (NSO ประชากรและที่อยู่อาศัยสำมะโน 1980, 1990a) เขตรอบนอกอยู่อาศัยจำนวนมากขึ้นของพนักงานโรงงานใน หอพัก หรือใกล้ กับ สถานที่ทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภายหลังนักพัฒนาปี 1980 ได้สร้างที่อยู่อาศัยราคาถูกบนขอบเมือง
แต่หลังจากปี 1991 ราคาทะยานที่ดินลดตัวเลือกสำหรับการอยู่อาศัยราคาถูก.
นักพัฒนาย้ายไปยังพื้นที่เหล่านี้สำหรับโครงการที่อยู่อาศัยที่มีรายได้สูงเพื่อที่
จะชดเชยเกลียวของราคาในเมืองชั้นใน (ศักดิ์ชัย 1993 : 15-16) ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่ง
ที่คาดว่าในปี 1991 ในขณะที่บางส่วนร้อยละ 50 ของผู้ประกอบการสามารถ
ที่จะซื้อหน่วยที่อยู่อาศัยใหม่โดย 1993 สัดส่วนจะ
ลดลงถึงร้อยละ 40 (โสภณ 1992: 48-9) การเพิ่มขึ้นของ employer-
ที่ให้บริการที่พักที่อยู่ใกล้หรือในสถานที่ทำงานเป็นอาการของ
การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและกำลังทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตรอบนอกของกรุงเทพมหานคร
และอยู่ติดห้าจังหวัด 1990 โดยผู้ประกอบการที่อาศัยอยู่ในภาคเอกชน
ที่พักนายจ้างที่ให้มากกว่ารัฐบาล accommo-
dation โดยกว่า 10,000 (สสช. สำมะโนประชากรและเคหะปี 1980 1990a).
หัวเมืองชั้นนอกถูกที่อยู่อาศัยจำนวนมากของคนงานในโรงงานใน
หอพักในหรือใกล้สถานที่ทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงต่อมาปี 1980 นักพัฒนาได้สร้างที่อยู่อาศัยราคาถูกในขอบเมืองแต่หลังจากปี 1991 ( ราคาที่ดินลดลงตัวเลือกสำหรับที่พักราคาถูกนักพัฒนาย้ายไปยังพื้นที่เหล่านี้สำหรับโครงการที่อยู่อาศัยเพื่อผู้มีรายได้สูงเพื่อชดเชยราคาอาหารในเมือง ( ศักดิ์ชัย 1993 : 15-16 ) หนึ่งผู้เชี่ยวชาญประมาณว่า ในขณะที่ในปี 1991 มีร้อยละ 50 ของครัวเรือนสามารถสามารถซื้อหน่วยที่อยู่อาศัยใหม่ โดยสัดส่วนจะ 1993ลดลงถึงร้อยละ 40 ( โสภณ 1992 : 48-9 ) การเพิ่มนายจ้าง -ให้ที่พัก , ใกล้หรือในเว็บไซต์ของงาน คือ อาการของการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและแรงงาน โดยเฉพาะในเขตชั้นนอกของกรุงเทพมหานครที่อยู่ติดกัน และ 5 จังหวัด โดย 1990 ครัวเรือนที่อยู่อาศัยในภาคเอกชนนายจ้างพักมากกว่า accommo - รัฐบาลSIRS กว่า 10 , 000 ( ดังนั้น สำมะโนประชากรและเคหะ พ.ศ. 1990a )เขตนอกบ้านมากขึ้นจำนวนของคนงานในโรงงานในหอพักใน หรือใกล้ เว็บไซต์ งาน