The Spoon-billed Sandpiper Eurynorh

The Spoon-billed Sandpiper Eurynorhynchus pygmeus is
a migrant shorebird that breeds in the Russian Arctic
centred on the coast of the Chukotsk Peninsula (e.g. Dixon
1918, Tomkovich et al. 2002). It is known to winter in
intertidal habitats in South-East and South Asia from the
Minjiang estuary, south-east China, west to the Bay of
Bengal, where the largest wintering concentrations have
been recorded both historically and in recent years
(BirdLife International 2001, Zöckler & Bunting 2006,
Zöckler et al. 2010). A rapid deterioration in the
conservation status of the Spoon-billed Sandpiper was
first detected in 2000 when breeding-season surveys of
sites monitored during the 1970s indicated that a marked
decline in the population had taken place (Tomkovich et
al. 2002). This decline has been tracked during subsequent
summer surveys in Russia between 2000 and 2009 (see
Zöckler 2003, Syroechkovski 2005, Syroechkovski &
Zöckler 2008, Syroechkovski & Zöckler 2009). In
response, the species was uplisted from Vulnerable to
Endangered on the IUCN Red List in 2004, and then
again to Critically Endangered in 2008 (BirdLife
International 2009). Targeted efforts to gather supporting
data from the wintering grounds began with a survey of
the Indian Sunderbans (though this failed to record
Spoon-billed Sandpiper) in 2005 (Zöckler et al. 2005)
followed by a survey in Bangladesh deploying three teams
in January 2006 that recorded 11 individuals (Zöckler &
Bunting 2006). In January of 2008, 2009 and 2010
exploratory surveys identified a significant wintering
population at several coastal sites in Myanmar (Zöckler
& Htin Hla 2009, Zöckler et al. 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Pygmeus Eurynorhynchus นกปากซ่อมช้อนเรียกเป็นshorebird ข้ามชาติที่ขยายพันธุ์ในอาร์กติกรัสเซียศูนย์กลางชายฝั่งของคาบสมุทร Chukotsk (เช่นนดิกซัน1918, Tomkovich et al. 2002) จะหนาวในอยู่อาศัย intertidal ในตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้จากMinjiang ห้อง จีนตะวันออกเฉียงใต้ ทิศตะวันตกอ่าวของเบงกอล ที่มีความเข้มข้น wintering ที่ใหญ่ที่สุดการบันทึกประวัติ และ ในปีที่ผ่านมา(BirdLife International 2001, Zöckler และยางบันทิ่ง 2006Zöckler et al. 2010) เสื่อมสภาพอย่างรวดเร็วในการสถานะการอนุรักษ์ของนกปากซ่อมเรียกช้อนตรวจพบครั้งแรก ในปี 2000 เมื่อฤดูกาลผสมพันธุ์สำรวจของตรวจสอบในระหว่างทศวรรษ 1970 อเมริการะบุที่ตัวเครื่องลดลงประชากรก็เกิดขึ้น (Tomkovich etal. 2002) ลดลงนี้ได้ถูกติดตามในช่วงต่อมาสำรวจร้อนในรัสเซียระหว่าง 2000 และ 2009 (ดูSyroechkovski Zöckler 2003, Syroechkovski 2005 และZöckler 2008, Syroechkovski และ Zöckler 2009) ในการตอบสนอง พันธุ์มีราคา uplisted จาก Vulnerable จะใกล้สูญพันธุ์เพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติที่ในรายการในปี 2004 สีแดงแล้วอีกไปถึงที่ใกล้สูญพันธุ์ในปี 2008 (BirdLifeนานาชาติ 2009) เป้าหมายพยายามรวบรวมการสนับสนุนข้อมูลจากจาก wintering เริ่มต้น ด้วยการสำรวจSunderbans อินเดีย (แม้ว่านี้ไม่สามารถบันทึกได้Spoon-billed นกปากซ่อม) ในปี 2005 (Zöckler et al. 2005)ตามการสำรวจในประเทศบังกลาเทศปรับสามทีมในเดือน 2006 มกราคม ที่บันทึกบุคคล 11 (Zöckler &ยางบันทิ่ง 2006) ในเดือนมกราคมของปี 2551, 2552 และ 2553ระบุสำรวจเชิงบุกเบิกสำคัญ winteringประชากรในอเมริกาชายฝั่งต่าง ๆ ในพม่า (Zöcklerและ Htin Hla 2009, Zöckler et al. 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และนกชายเลนปากช้อน eurynorhynchus pygmeus คือ
ผู้อพยพ shorebird ที่สายพันธุ์ในอาร์กติกรัสเซีย
centred บนชายฝั่งของคาบสมุทร chukotsk ( เช่น ดิกสัน
1918 tomkovich et al . 2002 ) มันเป็นที่รู้จักกันในฤดูหนาว
คืนดีกันที่อยู่อาศัยในตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้จากปากน้ำ
หมินเจียง , ตะวันออกเฉียงใต้ของจีนตะวันตกไปอ่าว
เบงกอลที่ใหญ่ที่สุด ( มี
ฤดูหนาวการบันทึกทั้งในอดีตและใน
ปีล่าสุด ( องค์การชีวปักษานานาชาติ 2001 Z ö ckler &ธงทิว 2006
Z ö ckler et al . 2010 ) การเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็วใน
การอนุรักษ์สถานภาพของนกชายเลนปากช้อน เป็นครั้งแรกที่ตรวจพบใน 2000

เมื่อฤดูผสมพันธุ์การสำรวจของเว็บไซต์ตรวจสอบในระหว่างปี 1970 พบว่าเครื่องหมาย
ลดลงในประชากรที่ได้ยึดสถานที่ tomkovich et al (
. 2002 )ลดลงนี้ได้รับการติดตามในช่วงฤดูร้อนตามมา
การสำรวจในรัสเซียระหว่าง 2000 และ 2009 ( ดู
Z ö ckler 2003 syroechkovski 2005 syroechkovski &
Z ö ckler 2008 syroechkovski & Z ö ckler 2009 ) ใน
ตอบสนองชนิด คือ uplisted จากความเสี่ยงอันตรายบน IUCN รายชื่อแดง

อีกครั้งในปี 2004 และจากนั้นจะเป็นช่วงอันตรายใน 2008 ( นก
นานาชาติ 2009 )เป้าหมายความพยายามที่จะรวบรวมข้อมูลจากฤดูหนาวบริเวณสนับสนุน

เริ่มด้วยการสำรวจ sunderbans อินเดีย ( แต่นี้ล้มเหลวในการบันทึก
นกชายเลนปากช้อน ) ในปี 2005 ( Z ö ckler et al . 2005 )
ตามด้วยการสำรวจในบังคลาเทศใช้สามทีม
ในเดือนมกราคม 2006 ที่บันทึก 11 บุคคล ( Z ö ckler &
ธงทิว 2006 ) ในเดือนมกราคมของปี 2008 , 2009 และ 2010
สำรวจสำรวจ ระบุสถิติฤดูหนาว
ประชากรที่เว็บไซต์ชายฝั่งหลายในพม่า ( Z ö ckler
& htin hla 2009 , Z ö ckler et al . 2010 )