At around 3:15 am on 1 October, sev

At around 3:15 am on 1 October, seven detachments of troops in trucks and buses dispatched by Lieutenant Col. Untung Syamsuri (commander of Sukarno's palace guard), comprising soldiers from the Tjakrabirawa (Presidential Guard) the Diponegoro (Central Java) and Brawijaya (East Java) Divisions, left the movement's base at Halim Perdanakusumah Air Force Base, just south of Jakarta to kidnap seven generals, all members of the Army General Staff.[6][7] Three of the intended victims, (Minister/Commander of the Army Lieutenant General Ahmad Yani, Major General M. T. Haryono and Brigadier General D.I. Panjaitan) were killed at their homes, while three more (Major General Soeprapto, Major General S. Parman and Brigadier General Sutoyo) were taken alive. Meanwhile the main target, Coordinating Minister for Defense and Security and Armed Forces Chief of Staff, General Abdul Harris Nasution managed to escape the kidnap attempt by jumping over a wall into the Iraqi embassy garden. However his personal aide, First Lieutenant Pierre Tendean, was captured by mistake after being mistaken for Nasution in the dark.[6][8] Nasution's five-year-old daughter, Ade Irma Suryani Nasution, was shot by the assault group and died on 6 October.[9] In addition a police officer guarding Nasution's neighbour, Second Inspector Karel Satsuit Tubun, was shot and killed by the kidnapping group. A final victim was Albert Naiborhu, General Pandjaitan's nephew, who was killed during the raid on the General's home. The generals and the bodies of their dead colleagues were taken to a place known as Lubang Buaya near Halim where those still alive were shot. The bodies of all the victims were then thrown down a disused well near the base.[6][10][11]

Takeover in Jakarta[edit]

Key locations around Merdeka Square (now Monas) on 30 September 1965.[7]
Later that morning, around 2,000 troops from two Java-based divisions (the 454th Battalion from the Diponegoro Division and the 530th Battalion from the Brawijaya Division) occupied what is now Lapangan Merdeka, the park around the National Monument in central Jakarta, and three sides of the square, including the RRI (Radio Republik Indonesia) building. They did not occupy the east side of the square – the location of the armed forces strategic reserve (KOSTRAD) headquarters, commanded at the time by Major General Suharto. At some time during the night, D.N. Aidit, the Indonesian Communist Party (PKI) leader and Air Vice-Marshal Omar Dhani, the Air Force commander both went to Halim pointing at their involvement.

Following the news at 7 am, RRI broadcast a message from Lieutenant-Colonel Untung Syamsuri, commander of the Cakrabirawa, Presidential guard regiment, to the effect that the 30 September Movement, an internal army organization, had taken control of strategic locations in Jakarta, with the help of other military units. They proclaimed that this was to forestall a coup attempt by a 'General's Council' aided by the Central Intelligence Agency, intent on removing Sukarno on Armed Forces Day, 5 October.[12] It was also stated that President Sukarno was under the movement's protection. Sukarno traveled to Halim 'after learning that there were troops near the Palace on the north side of Lapangan Merdeka' and also claimed (later) 'that this was so he could be near an aircraft should he need to leave Jakarta'. Further radio announcements from RRI later that day listed 45 members of the G30S Movement and stated that all army ranks above Lieutenant Colonel would be abolished.[13][14]

The end of the movement in Jakarta[edit]
At 5.30 am, Suharto, commander of the Army's Strategic Reserve, was woken up by his neighbor[15] and told of the disappearances of the generals and the shootings at their homes. He went to KOSTRAD HQ and tried to contact other senior officers. He managed to contact the Naval and Police commanders, but was unable to contact the Air Force Commander. He then took command of the Army and issued orders confining all troops to barracks. He was not targeted by the coup and overlooked, probably because he was a quiet, non-political figure at that time.[citation needed]

Because of poor planning, the coup leaders had failed to provide provisions for the troops on Lapangan Merdeka, who were becoming hot and thirsty. They were under the impression that they were guarding the president in the palace. Over the course of the afternoon, Suharto persuaded both battalions to give up without a fight, first the Brawijaya troops, who came to Kostrad HQ, then the Diponegoro troops, who withdrew to Halim. His troops gave Untung's forces inside the radio station an ultimatum and they also withdrew. By 7 pm Suharto was in control of all the installations previously held by 30 September Movement's forces. Now joined by Nasution, at 9 pm he announced over the radio that he was now in command of the Army and that he would destroy the counter-revolutionary forces and save Sukarno. He then issued another ultimatum, this time to the troops at Halim. Later that evening, Sukarno left Halim and arrived in Bogor, where there was another presidential palace.[16][17]

Most of the rebel troops fled, and after a minor battle in the early hours of 2 October, the Army regained control of Halim, Aidit flew to Yogyakarta and Dani to Madiun before the soldiers arrived.[17]

It was only on 3 October when the bodies of all 7 who were killed were recovered from the well in which they were thrown at Lubang Buaya. They were buried in a state burial on 5 October, Armed Forces Day.

Events in Central Java[edit]
Following the 7 am radio broadcast on RRI, troops from the Diponegoro Division in Central Java took control of five of the seven divisions in the name of the 30 September movement .[18] The PKI mayor of Solo issued a statement in support of the movement. Rebel troops in Yogyakarta, led by Major Muljono, kidnapped and later killed Col. Katamso and his chief of staff Lt. Col. Sugijono. However, once news of the movement's failure in Jakarta became known, most of its followers in Central Java gave themselves up.[17]

Aftermath[edit]
Anti-communist purge[edit]
Main article: Indonesian killings of 1965–1966

Contemporary anti-PKI literature blaming the party for the coup attempt
Suharto and his associates immediately blamed the PKI as masterminds of the 30 September Movement. With the support of the Army, and fueled by horrific tales of the alleged torture and mutilation of the generals at Lubang Buaya, anti-PKI demonstrations and then violence soon broke out. Violent mass action started in Aceh, then shifted to Central and East Java.[19] (see Indonesian killings of 1965–66) Suharto then sent the RPKAD paratroops under Col. Sarwo Edhie to Central Java. When they arrived in Semarang, locals burned the PKI headquarters to the ground.[20] The army swept through the countryside and were aided by locals in killing suspected communists. In East Java, members of Ansor, the youth wing of the Nahdlatul Ulama went on a killing frenzy, and the slaughter later spread to Bali. Figures given for the number of people killed across Indonesia vary from 78,000 to one million.[21] Among the dead was Aidit, who was captured by the Army on 25 November and summarily executed shortly after.[22][23]

Several hundred or thousand Indonesian leftists travelling abroad were unable to return to their homeland.[24] Djawoto, the ambassador to China, refused to be recalled and spent the rest of his life outside of Indonesia.[25] Some of these exiles, writers by trade, continued writing. This Indonesian exile literature was full of hatred for the new government and written simply, for general consumption, but necessarily published internationally.[26]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในรอบ 3:15 am บน 1 ตุลาคม หน่วยที่ 7 ของกำลังพลในรถบรรทุกและรถบัสที่จัดส่ง โดยพันเอกโท Untung Syamsuri (ผู้บัญชาการของซูการ์โนพายาม), ประกอบด้วยทหารจาก Tjakrabirawa (การปกป้องประธานาธิบดี) ใกล้ (ชวากลาง) และหน่วยงาน Brawijaya (ชวาตะวันออก) ซ้ายการเคลื่อนไหวของฐานที่ Halim Perdanakusumah กองทัพอากาศฐาน เพียงจากจาการ์ตาไปลักพาตัวคุณทหารเจ็ด สมาชิกทั้งหมดของพนักงานทั่วไปของกองทัพ [6] [7] (รัฐมนตรี/ผู้บัญชาการ ยานี Ahmad กองทัพพลโท พลตรีม.ต. Haryono และ Panjaitan ทั่วไป Brigadier D.I.) 3 ของเหยื่อผู้ถูกฆ่าตายในบ้าน ในขณะที่สามเพิ่มเติม (พลตรี Soeprapto พลตรี S. Parman และ Sutoyo ทั่วไป Brigadier) ได้ดำเนินชีวิต ในขณะเดียวกัน หลัก เป้าหมาย รัฐมนตรีประสานงานป้องกัน และรักษาความปลอดภัยกองเสนาธิการ Nasution แฮ Abdul ทั่วไปจัดการเพื่อหนีความพยายามลักพาตัวท่าน โดยการกระโดดผ่านกำแพงเข้าไปในสวนสถานเอกอัครราชทูตอิรัก อย่างไรก็ตาม aide ของเขาส่วนบุคคล แรกโท Pierre Tendean ถูกจับโดยไม่ได้ตั้งใจหลังจากถูกดาวตามปกติสำหรับ Nasution ในมืด [6] [8] ลูกสาวอายุ 5 ปี Nasution, Ade เอียร์ Suryani Nasution ถูกยิงโจมตีกลุ่ม และเสียชีวิตใน 6 ตุลาคม [9] นอกจากนี้การรักษาเพื่อนบ้านของ Nasution สองตรวจสอบ Karel Satsuit Tubun ตำรวจถูกยิง และฆ่ากลุ่ม kidnapping อัลเบิร์ต Naiborhu หลาน Pandjaitan ทั่วไปที่ถูกฆ่าในระหว่างการโจมตีในบ้านของ เหยื่อสุดท้ายได้ การทหารและศพของเพื่อนร่วมตายได้นำไปที่เรียกว่า Lubang Buaya ใกล้ Halim ที่เหล่านั้นยังมีชีวิตอยู่ถูกยิง ร่างกายของเหยื่อทั้งหมดนั้นกระเด็นลงดี disused ใกล้ฐาน [6] [10] [11]Takeover ในจาการ์ตา [แก้ไข]สถานสำคัญรอบ ๆ จตุรัส (ตอนนี้โมนา) ในวันที่ 30 กันยายนพ.ศ. 2508 [7]ภายหลังที่เช้า ทหารประมาณ 2000 จากสอง Java ตามหน่วยงาน (กอง 454th จากส่วนใกล้) และกลุ่ม 530th จาก Brawijaya ส่วนครอบครองเป็น Lapangan Merdeka สวนสาธารณะรอบ ๆ อนุสาวรีย์แห่งชาติในเซ็นทรัลจาการ์ตา และสามด้านของสี่เหลี่ยมจัตุรัส รวมถึงอาคาร RRI (อินโดนีเซีย Republik วิทยุ) พวกเขาไม่ได้ครอบครองด้านตะวันออกของสี่เหลี่ยม – ที่ตั้งของอาวุธที่บังคับเชิงกลยุทธ์สำนักงานใหญ่ (KOSTRAD) คำสั่งในขณะพลตรีซูจองห้องพัก บางครั้งในช่วงกลางคืน D.N. Aidit ผู้นำอินโดนีเซียคอมมิวนิสต์พรรค (PKI) และพลอากาศโทรอง Omar คืน กองทัพอากาศ ผู้บัญชาการทั้งสองไป Halim ชี้ไปที่การมีส่วนร่วมต่อข่าวที่เกี่ยวกับ 7, RRI เผยแพร่ข้อความจากพันโท Untung Syamsuri, Cakrabirawa กองพันรักษาประธานาธิบดี ผู้บัญชาการให้ผลว่า 30 กันยายนย้าย องค์กรภายในกองทัพ ได้ดำเนินการควบคุมตำแหน่งที่ตั้งทางยุทธศาสตร์ในจาการ์ตา ด้วยความช่วยเหลือของหน่วยทหารอื่น ๆ พวกเขาประกาศว่า นี้คือการขัดขวางความพยายามทำรัฐประหาร โดยการ 'ของสภา' ด้วยการกลางสำนักข่าวกรอง นึกเอาซูการ์โนในวันกองทัพ 5 ตุลาคม [12] มันมีระบุว่า ประธานาธิบดีซูการ์โนถูกภายใต้ป้องกันการเคลื่อนไหว ซูการ์โนเดินทางไป Halim 'หลังจากการเรียนรู้ที่มีอยู่กำลังพลใกล้วังด้านทิศเหนือของ Lapangan Merdeka' และยัง อ้างว่า (ต่อ) 'ครั้งนี้นั้นเพื่อเขาอาจจะใกล้เครื่องบินควรเขาต้องออกจากจาการ์ตา' ต่อวิทยุประกาศจาก RRI ภายหลังวันที่แสดงรายการสมาชิกที่ 45 ของการเคลื่อนไหว G30S และระบุว่า จะยกเลิกยศทหารบกทั้งหมดด้านบนพันโท [13] [14]จุดสิ้นสุดของการเคลื่อนไหวในจาการ์ตา [แก้ไข]ที่ 17.00 น. ซู ผู้บัญชาการของกองทัพกลยุทธ์สำรอง ตื่นขึ้น โดยเพื่อนบ้านของเขา [15] และบอกของแก่ของทหารยิงที่บ้าน เขาไป KOSTRAD HQ และพยายามติดต่อกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงอื่น ๆ เขาจัดการติดต่อผู้กองทัพเรือและตำรวจ แต่ไม่สามารถติดต่อผู้บัญชาการกองทัพอากาศ เขาแล้วเอาคำสั่งของกองทัพ และออกใบสั่ง confining กองค่ายทหารทั้งหมด นอกจากนี้เขาไม่อยู่โดยรัฐ และ ข้าม อาจ เพราะรูปที่เงียบสงบ ไม่ใช่ทางการเมืองในขณะนั้น [ต้องการอ้างอิง]เพราะวางแผนไม่ดี ผู้นำรัฐประหารได้ล้มเหลวเพื่อให้บทบัญญัติกองกำลังบน Lapangan Merdeka ซึ่งได้กลายเป็นร้อน และกระหายน้ำ พวกอยู่ภายใต้ความประทับใจว่า พวกเขาถูกรักษาประธานในวัง ในช่วงบ่าย ซูเกลี้ยกล่อมทั้งปะทะให้ โดยไม่มีการต่อสู้ แรกทหาร Brawijaya ที่มา Kostrad HQ แล้วใกล้กองทหาร ที่ต้องถอนเพื่อ Halim พลให้กองกำลังของ Untung ภายในสถานีวิทยุ ultimatum และพวกเขายังต้องถอน โดย 7 pm ซูได้ควบคุมการติดตั้งทั้งหมดที่ก่อนหน้านี้ จัดขึ้น โดย 30 กันยายนกองกำลังของขบวนการ ตอนนี้ ร่วม ด้วย Nasution ที่ 9 เขาประกาศผ่านวิทยุว่า เขาตอนนี้ในคำสั่งของกองทัพ และว่า เขาจะทำลายกองกำลังปราบปราม revolutionary และบันทึกซูการ์โน เขาแล้วออกอีก ultimatum กองทหารที่ Halim ครั้ง ภายหลังที่เย็น ซูการ์โนซ้าย Halim และมาถึงในโบกอร์ มีประธานาธิบดีอีกด้วย [16] [17]ส่วนใหญ่ของกองกำลังกบฏ หนี และหลังจากการสู้รบรองในช่วงชั่วโมงแรกของเดือน 2 ตุลาคม กองทัพจาก Halim, Aidit บินยอร์กยาการ์ตาและ Dani เพื่อมาดิอันก่อนมาถึงทหาร [17]ก็เฉพาะใน 3 ตุลาคมเมื่อร่างของทั้งหมด 7 คนถูกฆ่าตายถูกกู้คืนจากดีซึ่งพวกเขากระเด็นที่ Lubang Buaya พวกเขาถูกฝังอยู่ในตัวรัฐฝังศพบน 5 ตุลาคม วันกองทัพเหตุการณ์ในชวากลาง [แก้ไข]ต่อวิทยุ 7 am ออกอากาศบน RRI ควบคุมห้าส่วนเจ็ดในการเคลื่อนที่ 30 กันยายนเอากองกำลังจากส่วนใกล้ในชวากลาง [18] PKI นายกโซออกแถลงการณ์สนับสนุนการเคลื่อนไหว กองกำลังกบฏในยอร์กยาการ์ตา นำ โดยวิชา Muljono การลักพาตัว และสังหารเจ้าหน้าที่ของหัวหน้า Sugijono ลิตรต่อพันเอกและพันเอก Katamso อย่างไรก็ตาม เมื่อข่าวความล้มเหลวของการเคลื่อนไหวในจาการ์ตากลายเป็นที่รู้จักกัน ส่วนใหญ่ของลูกศิษย์ในชวากลางให้เองค่า [17]ควันหลง [แก้ไข]การล้างข้อมูลต่อต้านคอมมิวนิสต์ [แก้ไข]บทความหลัก: ฆาตกรรมอินโดนีเซียของปี 1965-1966วรรณกรรมร่วมสมัยต่อต้าน-PKI blaming ฝ่ายสำหรับความพยายามทำรัฐประหารซูและสมาคมของเขาทันทีตำหนิงาน PKI เป็น masterminds ที่ 30 กันยายนเคลื่อนไหว ด้วยการสนับสนุนของกองทัพ และกลุ่มนิทาน horrific ทรมานถูกกล่าวหาและนองของนายพลที่ Lubang Buaya, PKI ต่อต้านชุมนุม และความรุนแรงเร็วร้องไห้ ดำเนินการโดยรวมมีความรุนแรงเริ่มต้นในอาเจะห์ แล้วตกกลางและชวาตะวันออก [19] (ดูฆาตกรรมอินโดนีเซียของปี 1965-66) ซูแล้วไป paratroops RPKAD ภายใต้ Sarwo Edhie พันเอกรังค์ เมื่อพวกเขามาถึงในเซมารัง ชาวบ้านเขียน PKI สำนักงานใหญ่ไปพื้นดิน [20] กองทัพกวาดผ่านชนบท และชาวบ้านได้ช่วยในการฆ่าคอมมิวนิสต์สงสัย ในชวาตะวันออก สมาชิกของ Ansor วิงเยาวชนของ Nahdlatul Ulama ไปบ้าฆ่า และฆ่าการแพร่กระจายสู่บาหลีในภายหลัง ตัวเลขที่กำหนดสำหรับจำนวนคนที่เสียชีวิตในอินโดนีเซียแตกต่างจาก 78,000 ถึงหนึ่งล้าน [21] ระหว่างคนตายถูก Aidit ที่ถูกจับ โดยกองทัพ 25 พฤศจิกายน และ summarily ปฏิบัติการหลังจาก [22] [23]หลายร้อย หรือพันอินโดนีเซีย leftists เดินทางต่างประเทศก็ไม่สามารถกลับไปบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเขา [24] Djawoto แอมบาสเดอร์จีน ปฏิเสธที่จะถูกยกเลิก และใช้เวลาเหลือของชีวิตของเขานอกอินโดนีเซีย [25] บางเหล่านี้ exiles เขียน โดย ค้ายังคงเขียน วรรณกรรมอินโดนีเซียเนรเทศนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังรัฐบาลใหม่ และเขียนเพียง สำหรับปริมาณการใช้ทั่วไป แต่จำเป็นต้องเผยแพร่ในระดับนานาชาติ [26]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเวลาประมาณ 03:15 วันที่ 1 ตุลาคมเจ็ดแต่งของทหารในการบรรทุกและรถโดยสารส่งโดยพลโท พ.อ. Untung Syamsuri (ผู้บัญชาการทหารรักษาพระราชวังซูการ์โน) ซึ่งประกอบด้วยทหารจาก Tjakrabirawa (ประธานาธิบดียาม) คำ Diponegoro (ชวากลาง) และ Brawijaya (ชวาตะวันออก) ฝ่ายออกจากฐานการเคลื่อนไหวที่ Halim Perdanakusumah ฐานทัพอากาศทางใต้ของกรุงจาการ์ตาจะลักพาตัวเจ็ดนายพลสมาชิกทุกคนของกองทัพพนักงานทั่วไป. [6] [7] สามของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อที่ตั้งใจไว้ (รัฐมนตรีว่าการกระทรวง / ผู้บัญชาการ ของกองทัพพลโทอาห์หมัด Yani พลตรีมอนแทนา Haryono และนายพลจัตวา DI Panjaitan) ถูกฆ่าตายที่บ้านของพวกเขาในขณะที่อีกสาม (พล Soeprapto พลตรีเอส Parman และนายพลจัตวา Sutoyo) ถูกนำมามีชีวิตอยู่ ในขณะที่เป้าหมายหลักประสานงานรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมและความมั่นคงและกองกำลังผู้บัญชาการทหารบกพลอับดุลแฮร์ริสชันที่มีการจัดการที่จะหลบหนีความพยายามลักพาตัวโดยการกระโดดข้ามกำแพงเข้าไปในสวนสถานทูตอิรัก อย่างไรก็ตามผู้ช่วยส่วนตัวของเขาร้อยโทปิแอร์ Tendean ถูกจับโดยไม่ได้ตั้งใจหลังจากที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นชันในที่มืด. [6] [8] ชันลูกสาวห้าปี Ade ม่า Suryani ชันถูกยิงโดยกลุ่มโจมตีและเสียชีวิต 6 ตุลาคม. [9] นอกจากนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจเฝ้าเพื่อนบ้านชันที่สองตรวจสอบคาเรล Satsuit Tubun ถูกยิงและถูกฆ่าโดยกลุ่มลักพาตัว เหยื่อสุดท้ายคืออัลเบิร์ Naiborhu หลานชายของ Pandjaitan ทั่วไปที่ถูกฆ่าตายในระหว่างการโจมตีในบ้านของนายพล นายพลและหน่วยงานของเพื่อนร่วมงานของพวกเขาที่ตายแล้วถูกนำตัวไปยังสถานที่ที่รู้จักกันเป็น Lubang Buaya ใกล้ Halim ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ถูกยิง ร่างกายของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อทั้งหมดถูกโยนลงมาแล้วเป็นอย่างดีร้างที่อยู่ใกล้ฐาน. [6] [10] [11] การรัฐประหารในจาการ์ตา [แก้ไข] สถานที่สำคัญทั่ว Merdeka Square (ตอนนี้ Monas) วันที่ 30 กันยายน 1965 [7] ต่อมา เช้าวันนั้นประมาณ 2,000 ทหารจากทั้งสองฝ่าย Java-based (กองพันที่ 454 จากส่วน Diponegoro และกองพันที่ 530 จาก Brawijaya กอง) ที่กำลังทำงานอยู่ตอนนี้คืออะไร Lapangan Merdeka สวนรอบอนุสาวรีย์แห่งชาติในใจกลางกรุงจาการ์ตาและสามด้านของ ตารางรวมทั้ง RRI (Radio Republik อินโดนีเซีย) อาคาร พวกเขาไม่ได้ครองทางด้านตะวันออกของตาราง - สถานที่ตั้งของกองกำลังติดอาวุธสำรองทางยุทธศาสตร์ (KOSTRAD) สำนักงานใหญ่สั่งได้ตลอดเวลาโดยพลซูฮาร์โต ในบางเวลาในช่วงกลางคืน DN Aidit, อินโดนีเซียพรรคคอมมิวนิสต์ (PKI) ผู้นำและอากาศรองแม่ทัพโอมาร์ Dhani ผู้บัญชาการกองทัพอากาศทั้งสองไป Halim ชี้ไปที่การมีส่วนร่วมของพวกเขา. ต่อไปนี้ข่าว 07:00 ที่ RRI ออกอากาศข้อความ จากเอก Untung Syamsuri ผู้บัญชาการของ Cakrabirawa ที่ราบยามประธานาธิบดีเพื่อผลที่ 30 กันยายนเคลื่อนไหวองค์กรกองทัพภายในได้รับการควบคุมของสถานที่ยุทธศาสตร์ในจาการ์ตาด้วยความช่วยเหลือของหน่วยทหารอื่น ๆ พวกเขาประกาศว่านี่คือที่จะขัดขวางความพยายามทำรัฐประหารโดย 'ทั่วไปของสภาความช่วยเหลือจากสำนักข่าวกรองกลางเจตนาในการลบซูการ์โนในกองกำลังวันที่ 5 ตุลาคม. [12] นอกจากนี้ยังระบุว่าประธานาธิบดีซูการ์โนอยู่ภายใต้การป้องกันการเคลื่อนไหวของ . ซูการ์โนเดินทางไป Halim 'หลังจากที่รู้ว่ามีกองกำลังทหารที่อยู่ใกล้พระราชวังทางด้านทิศเหนือของ Lapangan Merdeka และยังอ้าง (ต่อ)' ว่านี่คือเพื่อที่เขาจะได้อยู่ใกล้เครื่องบินที่เขาควรจะต้องออกจากจาการ์ต้า ' ประกาศวิทยุเพิ่มเติมจาก RRI ต่อมาในวันที่ระบุไว้ 45 สมาชิกของขบวนการ G30S และระบุว่ากองทัพทั้งสิ้นอันดับข้างต้นผู้พันจะถูกยกเลิก. [13] [14] ในตอนท้ายของการเคลื่อนไหวในจาการ์ตา [แก้ไข] ที่ 05:30, ซูฮาร์โต ผู้บัญชาการของกองทัพสำรองทางยุทธศาสตร์ได้รับการตื่นขึ้นมาจากเพื่อนบ้านของเขา [15] และบอกว่าการหายตัวไปของนายพลและยิงที่บ้านของพวกเขา เขาเดินไปที่กองบัญชาการ KOSTRAD และพยายามที่จะติดต่อเจ้าหน้าที่ระดับสูงอื่น ๆ เขาพยายามที่จะติดต่อผู้บัญชาการทหารเรือและตำรวจ แต่ก็ไม่สามารถที่จะติดต่อผู้บัญชาการกองทัพอากาศ จากนั้นเขาก็เอาคำสั่งของกองทัพและออกคำสั่งกักตัวทหารทุกคนที่ค่ายทหาร เขาก็ไม่ได้กำหนดเป้าหมายโดยการทำรัฐประหารและมองข้ามอาจจะเป็นเพราะเขาเป็นคนที่เงียบสงบตัวเลขที่ไม่ใช่ทางการเมืองในเวลานั้น. [อ้างจำเป็น] เพราะวางแผนไม่ดีผู้นำรัฐประหารล้มเหลวที่จะให้บทบัญญัติทหารใน Lapangan Merdeka ที่ ได้กลายเป็นร้อนและกระหายน้ำ พวกเขารู้สึกว่าพวกเขากำลังเฝ้าประธานในพระราชวัง ในช่วงบ่ายวันที่ซูฮาร์โตชักชวนให้กองทัพทั้งสองที่จะให้ขึ้นโดยไม่มีการต่อสู้ครั้งแรกกองทัพ Brawijaya ที่มา Kostrad HQ แล้ว Diponegoro ทหารที่ถอยออกไป Halim กองกำลังของเขาทำให้กองกำลังของ Untung ภายในสถานีวิทยุขาดและพวกเขายังถอนตัวออก โดย 07:00 ซูฮาร์โตอยู่ในการควบคุมของการติดตั้งทั้งหมดที่จัดขึ้นก่อนหน้านี้โดย 30 กันยายนกองกำลังเคลื่อนไหวของ เข้าร่วมในขณะนี้โดยชันที่ 09:00 เขาประกาศผ่านทางวิทยุว่าตอนนี้เขาอยู่ในคำสั่งของกองทัพบกและว่าเขาจะทำลายกองกำลังต่อต้านการปฏิวัติและบันทึกซูการ์โน จากนั้นเขาก็ออกคำสั่งอีกครั้งคราวนี้ไปยังกองกำลังที่ Halim เย็นวันนั้นซูการ์โนซ้าย Halim และมาถึงในโบกอร์ที่มีทำเนียบประธานาธิบดีอีก. [16] [17] ส่วนใหญ่ของกองกำลังกบฏหนีไปหลังจากการต่อสู้เล็กน้อยในช่วงเวลา 2 เดือนตุลาคมกองทัพควบคุมของ Halim, Aidit บินไปบอร์และแดนีที่จะ Madiun ก่อนที่ทหารจะมาถึง. [17] มันเป็นเพียง 3 ตุลาคมเมื่อร่างของทั้ง 7 ที่ถูกฆ่าตายถูกกู้คืนจากดีในการที่พวกเขาถูกโยนที่ Lubang Buaya พวกเขาถูกฝังอยู่ในที่ฝังศพของรัฐเมื่อวันที่ 5 ตุลาคมวันกองทัพ. เหตุการณ์ในชวากลาง [แก้ไข] หลังจากที่วิทยุกระจายเสียงน 7 ใน RRI ทหารจากกอง Diponegoro ในชวากลางเข้าควบคุมห้าเจ็ดหน่วยงานในชื่อ ของการเคลื่อนไหว 30 กันยายน. [18] นายกเทศมนตรี PKI ของโซโลออกแถลงการณ์ในการสนับสนุนของการเคลื่อนไหว กองกำลังกบฏในยอกยาการ์นำโดยพันตรี Muljono ถูกลักพาตัวและถูกฆ่าตายในภายหลัง พ.อ. Katamso และหัวหน้าพนักงาน พ.ต.ท. Sugijono แต่เมื่อข่าวของความล้มเหลวของการเคลื่อนไหวในจาการ์ตากลายเป็นที่รู้จักมากที่สุดของผู้ติดตามในชวากลางให้ตัวเองขึ้น [17]. ควันหลง [แก้ไข] ล้างต่อต้านคอมมิวนิสต์ [แก้ไข] บทความหลัก: ฆ่าอินโดนีเซีย 1965-1966 ร่วมสมัยต่อต้าน วรรณกรรม PKI โทษพรรคสำหรับความพยายามในการทำรัฐประหารซูฮาร์โตและเพื่อนร่วมงานของเขาทันทีตำหนิPKI เป็น masterminds ของ 30 กันยายนเคลื่อนไหว ด้วยการสนับสนุนของกองทัพและผลักดันจากนิทานที่น่ากลัวของการทรมานและการตัดที่ถูกกล่าวหาของนายพลที่ Lubang Buaya, ประท้วงต่อต้าน PKI และจากนั้นความรุนแรงในเร็ว ๆ นี้โพล่งออกมา การกระทำที่มีความรุนแรงมวลเริ่มต้นในอาเจะห์แล้วเลื่อนไปกลางและชวาตะวันออก. [19] (ดูการฆ่าของอินโดนีเซีย 1965-1966) ซูฮาร์โตแล้วส่ง RPKAD พลภายใต้ พ.อ. Sarwo Edhie เพื่อชวากลาง เมื่อพวกเขามาถึงในเซมารังชาวบ้านเผาสำนักงานใหญ่ PKI กับพื้น. [20] กองทัพกวาดผ่านชนบทและได้รับการช่วยเหลือจากชาวบ้านในการฆ่าคอมมิวนิสต์สงสัยว่า ใน Java ตะวันออกสมาชิกของ Ansor ปีกเยาวชนของ Nahdlatul Ulama ไปในความบ้าคลั่งฆ่าและฆ่าต่อมาแพร่กระจายไปยังบาหลี ตัวเลขได้รับสำหรับจำนวนของคนที่เสียชีวิตทั่วประเทศอินโดนีเซียแตกต่างจาก 78,000 ถึงหนึ่งล้าน. [21] ท่ามกลางตาย Aidit ที่ถูกจับโดยกองทัพเมื่อวันที่ 25 เดือนพฤศจิกายนและรวบรัดดำเนินการไม่นานหลังจากที่. [22] [23] หลายร้อยคนหรือ พัน leftists อินโดนีเซียเดินทางไปต่างประเทศไม่สามารถที่จะกลับไปยังบ้านเกิดของพวกเขา. [24] Djawoto ทูตไปยังประเทศจีนปฏิเสธที่จะถูกเรียกคืนและใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขาที่ด้านนอกของอินโดนีเซีย. [25] บางเนรเทศเหล่านักเขียนจากการค้า เขียนอย่างต่อเนื่อง วรรณกรรมเนรเทศนี้อินโดนีเซียก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังให้กับรัฐบาลใหม่และเขียนเพียงสำหรับการบริโภคทั่วไป แต่จำเป็นต้องตีพิมพ์ในระดับนานาชาติ. [26]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรอบ 3 : 15 น. วันที่ 1 ตุลาคม เจ็ดแต่งของทหารในรถบรรทุกและรถโดยสารส่งโดยร้อยโทพันเอก โชคดี syamsuri ( หัวหน้าองครักษ์ ซูการ์โน ) ซึ่งประกอบด้วยทหารจาก tjakrabirawa ( การ์ดของประธานาธิบดี ) Diponegoro ( ชวา ) และ brawijaya ( ชวาตะวันออก ) ส่วน ด้านซ้ายของการเคลื่อนไหวที่ perdanakusumah Halim ฐานกองทัพอากาศ ฐานทางใต้ของกรุงจาการ์ตาลักพาตัวเจ็ดนายพล , สมาชิกทั้งหมดของกองทัพพนักงานทั่วไป [ 6 ] [ 7 ] 3 เป้าหมายเหยื่อ ( รัฐมนตรี / ผู้บัญชาการกองทัพบก พลโทอาหมัดยานิ พลตรีม. ต. haryono และนายพลจัตวากองทัพบก D.I panjaitan ) ถูกฆ่าตายในบ้านของพวกเขา ในขณะที่อีกสามคน ( soeprapto , ทั่วไปสาขาหลักทั่วไปของสหรัฐอเมริกาและ sutoyo ปาร์แมนนายพลจัตวาทั่วไป ) มามีชีวิตอยู่ในขณะที่เป้าหมายหลัก รัฐมนตรีประสานงานด้านความมั่นคงและการป้องกันประเทศและกองทัพเสนาธิการทั่วไป อับดุล แฮร์ริส nasution การจัดการเพื่อหลบหนีการลักพาตัวพยายามกระโดดข้ามกำแพงเข้าไปในสวนสถานทูตอิรัก อย่างไรก็ตาม ผู้ช่วยส่วนตัวของเขา ร้อยโท ปิแอร์ tendean ถูกจับโดยความผิดพลาดหลังจากถูกเข้าใจผิดว่า nasution ในที่มืด[ 6 ] [ 8 ] nasution เป็นห้าปีลูกสาว Ade ไอ suryani nasution , ถูกยิงโดยกลุ่มโจมตีและเสียชีวิต 6 ตุลาคม [ 9 ] นอกจากนี้ตำรวจคุ้มกัน nasution ของเพื่อน 2 สารวัตรคาเรล satsuit tubun ถูกยิงและถูกฆ่าโดยกลุ่มลักพาตัว เหยื่อรายสุดท้ายคือ อัลเบิร์ต naiborhu , ทั่วไป pandjaitan หลานชายที่ถูกฆ่าตายในระหว่างการจู่โจมทั่วไปบ้านนายพล และร่างของเพื่อนร่วมงานที่ตายไปแล้วถูกพาไปที่สถานที่เรียกว่าลูบัง buaya ใกล้ Halim ที่ยังมีชีวิตอยู่ ถูกยิง ร่างของเหยื่อทั้งหมดถูกโยนแล้วลงอยู่ดี ใกล้ฐาน [ 6 ] [ 10 ] [ 11 ]

เทคโอเวอร์ในจาการ์ตา [ แก้ไข ]

ที่สำคัญที่ตั้งอยู่รอบจัตุรัสเมอร์เดกา ( ตอนนี้ Monas ) 30 กันยายน 1965 [ 7 ]
ในภายหลังว่าเช้า รอบ 2000 ทหารจากกองสองตาม Java ( กองพัน 454th จาก Diponegoro กองและ 530th กองพันจากกอง brawijaya ) ครอบครองสิ่งที่ตอนนี้สนามกีฬาเมอร์เดก้า อุทยานรอบอนุสาวรีย์แห่งชาติในจาการ์ตา , อินโดนีเซีย และ สามด้านของตาราง รวมทั้ง LCD ( วิทยุ ประเทศอินโดนีเซีย ) อาคารพวกเขาไม่ได้ครอบครอง ทางด้านตะวันออกของจัตุรัส และที่ตั้งของกองกำลังสำรองทางยุทธศาสตร์ ( kostrad ) สำนักงานใหญ่สั่งในเวลาโดยพลตรีซูฮาร์โต . ที่ใช้เวลาในช่วงกลางคืน d.n. aidit , พรรคคอมมิวนิสต์อินโดนีเซีย ( PKI ) และหัวหน้าพลอากาศตรี โอมาร์ ธานี กองทัพอากาศผู้บัญชาการทั้งสองไป Halim ชี้ไปที่การมีส่วนร่วม

ตามข่าวตอน 7 โมงเช้าLCD ถ่ายทอดข้อความจาก พันโท โชคดี syamsuri ผู้บัญชาการของ cakrabirawa กองทหารองครักษ์ประธานาธิบดี ผลว่า การเคลื่อนไหวที่ 30 กันยายน กองทัพภายในองค์กรได้ยึดการควบคุมของสถานที่ยุทธศาสตร์ในจาการ์ตา , ด้วยความช่วยเหลือของหน่วยทหารอื่น ๆพวกเขาประกาศว่านี่คือที่จะขัดขวางความพยายามรัฐประหารโดยสภา ' ' ทั่วไปช่วยโดยสำนักข่าวกรองกลาง , ตั้งใจลบยูอาร์แอลในวันทหารผ่านศึก , 5 ตุลาคม [ 12 ] มันยังระบุว่าประธานาธิบดีซูการ์โนถูกภายใต้การคุ้มครองของการเคลื่อนไหวซูการ์โนเดินทาง Halim ' หลังจากการเรียนรู้ว่ามีกองกำลังใกล้วังด้านเหนือของสนามกีฬา Merdeka และยังอ้างว่า ( ทีหลัง ) ' ที่ว่านี้ เพื่อที่เขาจะได้อยู่ใกล้เครื่องบินที่เขาควรจะต้องไปจาการ์ตา ' วิทยุประกาศเพิ่มเติมจาก LCD ภายหลังวันที่จดทะเบียน 45 สมาชิกของ g30s การเคลื่อนไหวและระบุว่า ทั้งหมดเป็นทหารยศพันโท ข้างต้นจะต้องถูกยุบ[ 13 ] [ 14 ]

ตอนท้ายของการเคลื่อนไหวในจาการ์ตา [ แก้ไข ]
ที่ 17 คือ ซูฮาร์โต้ ผู้บัญชาการสำรองทางยุทธศาสตร์ของกองทัพ ถูกปลุกขึ้นโดยเพื่อนบ้านของเขา [ 15 ] และบอกของการหายสาบสูญของนายพล และยิงในบ้าน เขาไป kostrad HQ และพยายามติดต่อเจ้าหน้าที่อาวุโสอื่น ๆ เขาจัดการติดต่อผู้บัญชาการทหารเรือ และตำรวจแต่ก็ไม่สามารถติดต่อกับผู้บัญชาการกองทัพอากาศ . จากนั้นเขาจึงหยิบคำสั่งจากกองทัพ และทหารทั้งหมดคำสั่งกักขังที่ค่าย เขาไม่ได้ถูกหมายหัวจากรัฐประหารและถูกมองข้าม อาจเป็นเพราะ เขาเป็นคนเงียบๆ ไม่ใช่การเมืองในเวลานั้น . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

เพราะยากจน การวางแผน ผู้นำรัฐประหารล้มเหลวที่จะจัดเตรียมเสบียงให้กองทหารในสนามกีฬา Merdeka ,ใครเป็น ร้อน และหิวน้ำ พวกเขาอยู่ภายใต้ความประทับใจที่พวกเขาปกป้องประธานาธิบดีในพระราชวัง ผ่านหลักสูตรของตอนบ่าย ซูฮาร์โตได้ทั้งกองพันแพ้โดยไม่สู้ , แรก brawijaya ทหารที่มา kostrad HQ แล้ว Diponegoro ทหารที่ถอนกับ Halim .ทหารของเขาให้โชคดีของกำลังพลภายในสถานีวิทยุ ยื่นคำขาด และพวกเขาก็ถอนตัว โดยทุ่มซูฮาร์โตในการควบคุมทั้งหมดของการติดตั้งก่อนหน้านี้จัดขึ้นในวันที่ 30 กันยายนการเคลื่อนไหวของหน่วย ตอนนี้เข้าร่วมโดย nasution ที่ 9 น. เขาประกาศผ่านวิทยุว่า เขาอยู่ในบังคับบัญชาของทหาร และว่าเขาจะทำลายตอบโต้กองกำลังคณะปฏิวัติและบันทึกซูการ์โน .จากนั้นเขาก็ออกขาดอีก คราวนี้ให้กองทหารที่ Halim . ต่อมาในตอนเย็น ซูการ์โนซ้าย Halim และมาถึงในโบกอร์ ซึ่งมีประธานาธิบดีพระราชวัง [ 16 ] [ 17 ]

ส่วนใหญ่ของกบฏทหารหนีไป และหลังจากการต่อสู้เล็กน้อยในชั่วโมงแรก 2 ตุลาคมกองทัพฟื้นการควบคุมของ Halim , aidit บินไปจาการ์ตาและ Dani เพื่อมาดียุนก่อน ทหารมาถึง [ 17 ]

มันเป็นเพียงเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม เมื่อร่างของทั้ง 7 ที่ถูกฆ่าตายที่พบจากบ่อน้ำที่มีคนถูกลูบัง buaya . พวกเขาถูกฝังอยู่ในสุสานของรัฐเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม วันกองทัพ

เหตุการณ์ในชวา [ แก้ไข ]
ต่อไปนี้ 7 วิทยุออกอากาศใน LCD ,ทหารจากกอง Diponegoro ในเกาะชวากลางควบคุมห้าในเจ็ดส่วนในชื่อของการเคลื่อนไหวที่ 30 กันยายน [ 18 ] เดี่ยว ซึ่งนายกเทศมนตรีได้ออกแถลงการณ์สนับสนุนการเคลื่อนไหว กองทัพของกบฎในยอกยาการ์ตา นำโดย สาขา muljono ลักพาตัว และต่อมา ฆ่า พ.ต.ท. katamso และเสนาธิการนาวาอากาศโท sugijono . อย่างไรก็ตามเมื่อข่าวการเคลื่อนไหวของความล้มเหลวในจาการ์ตากลายเป็นที่รู้จักมากที่สุดของผู้ติดตามในชวาให้ตัวเองขึ้น [ 17 ]

ผลที่ตามมา [ แก้ไข ]
ต่อต้านคอมมิวนิสต์กวาดล้าง [ แก้ไข ]
บทความหลัก : อินโดนีเซียฆ่า 1965 – 1966

ร่วมสมัยต่อต้าน PKI วรรณกรรมโทษพรรคเพื่อพยายามรัฐประหาร
ซูฮาร์โตและผู้ร่วมงานของเขาทันทีว่า PKI เป็น masterminds ของการเคลื่อนไหวที่ 30 กันยายน .ด้วยการสนับสนุนจากกองทัพ และเชื้อเพลิง โดยนิทานที่น่ากลัวของถูกทรมานและทำให้นายพลที่ลูบัง buaya ต่อต้าน PKI สาธิตแล้วความรุนแรงแล้วแตกออก การกระทำมวลรุนแรงเริ่มต้นในอาเจะห์ แล้วเลื่อนไปยังภาคกลางและชวาตะวันออก [ 19 ] ( ดู 1965 – 66 คนอินโดนีเซีย ) มองแล้วส่ง rpkad พลร่มภายใต้พันเอก sarwo edhie ตอนกลางของเกาะชวาเมื่อพวกเขามาถึงใน Semarang , ชาวบ้านเผา ซึ่งสำนักงานใหญ่ไปยังพื้นดิน . [ 20 ] กองทัพกวาดผ่านชนบทและช่วยเหลือชาวบ้านในการฆ่าคอมมิวนิสต์สงสัย ในชวาตะวันออก , สมาชิกของ ansor เยาวชน ปีกของ ลามะนาห์ดาตุลไปฆ่าอย่างบ้าคลั่ง และการฆ่าฟันกระจายไปถึงบาหลี ตัวเลขที่ให้จำนวนของคนถูกฆ่าตายในอินโดนีเซีย แตกต่างจาก 78 ,000 ล้าน [ 21 ] ท่ามกลางความตายคือ aidit ที่ถูกจับโดยทหารเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน และรวบรัดดำเนินการหลังจากที่ [ 22 ] [ 23 ]

หลายร้อยหรือพันอินโดนีเซีย leftists เดินทางต่างประเทศไม่สามารถกลับมาสู่บ้านเกิด [ 24 ] djawoto , ทูตจีน , ปฏิเสธ ที่จะถูกเรียกคืนและใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขานอกของอินโดนีเซีย [ 25 ] บางเนรเทศเหล่านี้เขียนโดยการค้าต่อการเขียน นี้อินโดนีเซียเนรเทศวรรณกรรมเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อรัฐบาลใหม่ และเขียนเพียงสำหรับการบริโภคทั่วไป แต่ต้องได้รับการตีพิมพ์ในระดับนานาชาติ [ 26 ]